Reacties van HugoGw - FilmVandaag.nl

De film had ook kunnen heten ‘Better One’: de dochter is ‘beter’ dan de 2 volwassen kerels bij elkaar. Beter in de zin van wijzer, meer inlevend en meer respectvol. Goed naturel spel, trefzekere dialogen in een natuurlijke omgeving. Iets negatiever geformuleerd: praatfilm. Gezien op het Leids IFF 2024. Wordt uitgebracht door Cherry Pickers.

Welkom in de wereld van de jeugdpsychiatrie. Deze film rond de drang naar vrijheid deed denken aan de film System Crasher (of andersom natuurlijk).

Verfilming van de gelijknamige roman uit 1962 van Kobo Abe (1924-1993), bijgenaamd de ‘Japanse Kafka’. Juryprijs op het IFF Cannes 1964.

De film is gebaseerd op de roman ‘Manji’ (vertaald als ‘Kruisende lijnen’) van de Japanse schrijver Junchiro Tanazaki (1886-1965). De Japanse titel van dit boek over vooral verboden lesbische liefde staat voor de ongekantelde vorm van de Swastika, het Nazi-kruis: symbool van de vierhoeksverhouding, hier de onderlinge erotische stoelendans, tussen de 2 vrouwelijke en de 2 mannelijke hoofdpersonen, verstrikt in een web van leugens. Tanazaki is ook bekend om zijn korte verhaal ‘Shisei’ (‘Tatouage’), eveneens over obsessionele liefde, dat - met het thema femme fatale en de wreedheid van de spin - doet denken aan de Japanse film ‘Irezumi’.

DVD op het NLse label A-film (DS90280). DVD wordt door Bol abusievelijk ‘The Suite’ genoemd. Film van de op de rand van genialiteit en gekte operende maker van ‘Luna Papa’. Ofschoon het niveau van die film niet wordt gehaald, is deze film bij vlagen toch wel, qua kleurpracht, een bijzondere kijkervaring. De filmmaker overleed in 2015. Tijd voor een festival-retrospectief?

Winnaar van de Teddy Award op het IFF Berlijn 2024. De heldin van de film heeft een uitstraling van ‘I want to be alone’: Greta Garbo 2.0. Aangekocht door Imagine filmdistributie. 4 sterren bij Time Out. DVD/BluRay op het Britse label MUBI. Fraaie soundtrack.

Speciale jury-prijs op het IFF Venetie 2024. Winnaar IFF San Sebastian 2024. Publieksprijs IFF Toronto 2024. Best Film en Best Performanceprijs - voor Ia Sukhitashvili- bij de Asia Pacific Screen Awards 2024. 4 sterren in The Guardian: ‘devasting’. De film is vanwege het huidige politieke klimaat in Georgië in dat land niet te zien. 4 sterren in de VPRO-gids (Gerhard Busch) en de VK (Kevin Toma). 5 sterren in NRC (Coen van Zwol/Tristan Theirlynck). Score 3,5 in Cinemagazine (Monica Meijer). Wat mij betreft de Film van het Jaar (2024/5). Niet ieders cup of tea - een zwangere zou ik de film niet direct aanraden - qua thema (doodgeboorte, leegte, illegale abortus op de eettafel, keizersnede), maar buitencategorie qua slow cinema, geluid en cameravoering (van Arseni Khachaturan; ook de cameraman bij Kulumbegashvili’s debuutfilm Beginning), vooral bij de kleurrijke buitenopnamen, ook ‘s-nachts. Ik zag in de film jonge vrouwen, aan wie zwangerschap, door misbruik of anderszins, werd opgedrongen. De onmeetbare stilte van het misbruik, vertolkt door een doofstom personage. En zwangerschap als instrument van patriarchale controle met het gebruik van de pil nog in de taboesfeer. Een beeldschoon veld vol klaprozen in april in bloei als teken van jonge levens gebroken in de knop, surrealistisch afgewisseld met afzichtelijke vleesgeworden afdrukken en sporen - in de tijd terug en naar voren - van het eigen verspilde leven van de hoofdpersoon. April is de verfilming van een heldin tegen wil en dank, van vlees en bloed, van verloren liefde, verdronken in anonieme seks on the road: een moderne Florence Nightingale by night.

DVD op het Britse label Verve Pictures (DAP7881). Film over tirannie versus menselijkheid: “you can forgive, you can regret, but you will never ever forget”. Fraaie symboliek, verpakt in soms huiveringwekkende beelden.

DVD op het label Twentieth Century Fox (F3-SDU DY 19941.1). In de grimmige sfeer van het toneelstuk ‘Marat/Sade’ van Peter Weiss.

Mooie symboliek: zwarte stenen, die uit de hemel vallen, als voorbode van de naderende Dood.

Spoiler

Zakken voor het eindexamen is niet het einde van de wereld (dat is althans mijn eigen ervaring). Als de reden voor het zakken is gelegen in het dragen van een nationaal insigne, als politieke uiting, lokt dat in het politieke Hongarije van Viktor Orban een heftig nationaal debat op. Zeker als dat insigne is terug te voeren op 15 maart 1848, Onafhankelijkheidsdag van de constitutionele republiek Hongarije van toen, die later moest wijken voor de Oostenrijkse monarchie en de Russische tsaar, gevolgd door de Sovjets. De Hongaarse politieke geschiedenis is geen gemakkelijke en voor de 18-jarige Abel het vak geschiedenis evenmin. Grappig detail in zijn geschiedenisles is dat de film Son of Saul wordt aangestipt. Ook de film The Witness (A tenu) van Peter Bacso (uit 1969; vrijgegeven in 1981), eveneens een groteske satirische film over het leven van een schlemiel, die door een misverstand als een held op het schild wordt gehesen. 4 sterren in de VPRO-gids en in de VK. Winnaar Beste Film op het IFF Chicago 2023.

Bitterzoet liefdesverhaal van een muzikale homo, verloren in een orthodox jiddisch milieu, waar voor een man trouwen - met een vrouw - een must is. Soms wel komisch, maar niet heel realistisch. 4 sterren in de VPRO-gids.

Verontrustende Chinese detective. Frustrerend thema ‘who dunnit’. De titel van de film had ook kunnen zijn: ‘Only the river knows’.

Vier sterren in de VPRO-gids.

DVD op het NLse label Mokum (MOK1101). De titel van de film slaat - ook - op de airspray, waarin de moeder op haar werk grossiert.

Spoiler

DVD op het NLse label Filmfreak (DF107). Na ‘Fresh Air’ de tweede film van Kocsis. Slow Cinema in optima forma.

Legt het af tegen die andere vechtscheiding, Kramer vs Kramer.

DVD op het NLse label Contactfilm (CFDVD1305).

Onsamenhangende debuutfilm. Onduidelijke verhaallijn; duistere motieven van de hoofdfiguren. 4 sterren in de VPRO-gids.

Traumatisch jaar op een meisjes-kostschool-achtige setting in de outback van Australie, bevolkt door lesbische loeders, lovers en loners. Opmerkelijke glansrol van Jana McKinnon.

Eindeloze praatfilm. Destijds in korte tijd 2x gezien.

DVD op het Britse label HBFilms (HBF022).

De regisseur is bekend om zijn door Cinemien in 1982 uitgebrachte film Aicha - poppen van riet (poupees de roseau).

Gezien tijdens IFF R’dam 1987.

Van mij de hoogste waardering voor deze kleurrijke film, alleen al om het slotbeeld van de terugkeer naar het moederland. N.B. De getoonde zw/w-foto is afkomstig uit ‘L’homme de cendres/Rih essed’ van Nouri Bouzid.