Reacties

Echt een bizar verhaal. Een zanger wordt als een idool vereerd in Zuid-Afrika. Zijn plaat is dé soundtrack van het leven van velen, alleen kent niemand hem verder en denkt iedereen dat hij zelfmoord heeft gepleegd. Twee fans ontdekken dat er meer materiaal van hem is en willen uitzoeken hoe het zit. Dan begint er een zoektocht naar hem. Er zijn veel mooie jaren 70 beelden die goed gemixt zijn met het nu. Puzzelstukje voor puzzelstukje wordt gelegd en de contouren van Sugarman worden steeds duidelijker.

Dementie, er zijn (terecht!) ontzettend veel films, boeken en toneelstukken (bijv. van Adelheid Roosen) over gemaakt. Maar toch zou juist deze film verplichte kost moeten zijn voor iedereen die met dementen werkt. De andere films e.d. gaan namelijk bijna altijd over hoe de buitenwereld ermee omgaat. Logisch, het is iets dat de wereld van alle betrokkenen overhoop haalt. Deze film echter, gaat over hoe een patiënt het zelf ervaart. En dat is zó onvoorstelbaar knap gedaan, dat het mij nog lang bijbleef.

Een verslaggeefster (Amy Adams)krijgt van haar chef de opdracht om de serie moorden in het stadje waar ze vroeger woonde, te verslaan. Dus gaat ze terug naar haar ouderlijk huis. We zien al snel dat het niet zo goed met Amy gaat, ze drinkt en is niet bepaald populair. Maar dat is misschien ook niet zo raar als we met haar moeder kennismaken. Deze heeft behoorlijk wat mentale ziektes, in eerste instantie is narcisme duidelijk zichtbaar, maar naarmate het verhaal vordert, zien we ook een andere DSM klassieker.

Er zijn 2 tienermeisjes vermoord in het stadje, die allebei vriendinnen van het halfzusje van Amy waren. Amy komt in een wervelwind van rare situaties en mensen terecht, waarbij steeds duidelijker wordt wat haar persoonlijke verhaal is. Iemand die bij die ontrafeling een grote rol speelt, is de nieuw ingevlogen rechercheur (goede rol van Chris Messina). En zo gaan we naar de laatste aflevering.

Maar dan volgt de ontknoping. WOW. Ik werd omver geblazen. Ik zie nooit dingen van te voren aankomen, maar dit had ik he-le-maal niet verwacht. Geweldig. Vandaar de 9.

Ik begrijp heel goed dat het toen een waanzinnig schokkende film was. Maar nu is dat niet meer het geval, we zijn een paar tandjes verder. Maar nog steeds wel een prima film, met mooie effecten!

Ik vond het echt een supersaaie film. Dat iemand een gave heeft, maakt zijn levensverhaal nog niet boeiend. Hij was een doorzetter. Ja. Hij ondervond veel tegenwerking. Ja. Hij had het moeilijk met zijn homo-zijn in die tijd. Ja. En toen? Een personage is voor mij interessant als hij een groei doormaakt. Dat is eigenlijk ook een film-wet. De protagonist moet een dal doorkomen om een piek te kunnen bereiken. Dat was hier echt niet aan de orde. Het lukte om de code te kraken, maar verder was er niets van een intern gevecht te bespeuren, wat Russel Crowe in 'A beautiful mind' zo prachtig wist te vertolken. Jammer, want er was een geweldige arsenaal aan acteurs ingezet!

Ik heb deze film de 1e keer in de bioscoop gezien en wat ik me vooral herinner, is dat ik uitgeput de zaal uitkwam. Ik was eigenlijk na 90 minuten al behoorlijk vol van alle indrukken, spanning en grootsheid. Maar later bleek dat ik toen pas op de helft was. Dus na ruim 2 uur kreeg ik zoiets van "hoe lang nog?" en na 3 uur kwam de aftiteling bijna als verlossing.

Want wat een film! Het verhaal is in één zin uitgelegd, maar alles eromheen maakt het groots. Echt een bijzondere kijk ervaring.

O, wat jammer dat ik geen halfjes mag geven. Want deze film hangt zo tussen een 7 en een 8 in. Hij is bijna echt goed.

Een man die het verstand van een kind heeft, woont samen met zijn oma en zijn dochter in een klein bergdorp in Turkije. Hij raakt per ongeluk betrokken bij een ongeluk waar een klein meisje bij omkomt. Haar vader is officier en laat de man gevangen nemen en hij wordt ter dood veroordeeld.
In eerste instantie is iedereen vol haat tegen deze zogenaamde kindermoordenaar. Maar al snel zien zijn medegevangenen in wat voor bijzondere persoonlijkheid deze man heeft. Hij laat ze de wereld op zijn (onschuldige) manier zien en raakt ieders hart. Daarom besluiten de medegevangenen om hem te gaan helpen.

Het verhaal is nogal zoetsappig en een groot deel van de film is ook behoorlijk voorspelbaar. Maar dat neemt niet weg dat het toch een bijzondere film is. Er zit genoeg humor in en net genoeg onrecht om je toch wel betrokken te houden. En ik moet zeggen dat het einde mij zelfs verraste. Gewoon lekker gaan kijken!

De manager van Jackson (die met die witte snor en wit haar) wordt gespeeld door Sam Elliott.

Het leuke van deze film is dat elke remake weer een andere kant van het verhaal kan belichten, zo tijdloos en herkenbaar is het verhaal dus. Dit is de 3e remake (of 4e, als je Price Hollywood uit 1932 als origineel neemt) en volgens bepaalde 'lijstjes' (waaronder die van de New York Times) is dit de beste versie. En vergis je niet, Cooper en Gaga nemen het tegen grote sterren op, waaronder Judy Garland, Barbra Streisand en James Mason.

Het verhaal is simpel: grote ster ontmoet amateur en zij worden verliefd, grote ster neemt amateur onder zijn hoede, amateur wordt beter dan grote ster, grote ster glijdt af tot er een dramatische ontwikkeling volgt. Maar deze film is allesbehalve simpel. Hij is groots en meeslepend, zoals beide hoofdrollen dat zijn. Vanaf het 1e moment dat Cooper en Gaga elkaar ontmoeten, knalt de chemie van het scherm af. En dat is voor mij ook wat betoverend aan deze film is. Het voelt alsof beide hoofdrolspelers helemaal in hun element zijn.

Maar dat is niet het enige. De muziek is gewoon goed. Misschien is het niet ieders favoriete genre, maar het zijn mooie, passende liedjes. Gaga heeft natuurlijk een stem die klinkt als een klok, maar ook Cooper blijkt prettig om naar te luisteren. De camera voering neemt je ook echt mee. We vliegen over de concerthallen met bombastische shots, maar zijn ook 'fly on the wall' bij kwetsbare momenten. Mooie kostuums en perfect aangeklede filmsets - op die gebieden klopt alles gewoon.

Waarom ik deze film dan toch geen 10 geef? Omdat er geen diepere laag in zit voor mij, er is niets om nog over na te denken, om op te 'kauwen' (om het zo maar te noemen). En omdat Gaga altijd Gaga blijft. Het is haar beste rol, zonder twijfel. Maar ze is nu eenmaal geen actrice die op kan gaan in een rol, zoals Cooper dat wel doet. Dus een dikke 8.

Ik geef een 7, omdat er zo'n wisselende kwaliteit is. Sommige verhalen zijn heel indrukwekkend, goed opgebouwd en goed geacteerd. Andere verhalen zijn ronduit saai en slecht geacteerd. Dus kijk vooral wat je aanspreekt. Over het algemeen zijn het geen 'feel-good' verhalen. Inderdaad met iets zwarts. Oh en verwacht ook niet heel veel van de interactieve aflevering. Want welke keuze je ook maakt, uiteindelijk kom je altijd op bepaalde punten in het verhaal terecht.

Verslavende docu-serie over Robert Durst, multi miljonair met een traumatisch verleden dat waarschijnlijk veel invloed op zijn leven heeft gehad. Het is echt weer zo'n serie waarbij je denkt: "als het een film was geweest, had ik het te bizar en ongeloofwaardig gevonden om te kijken." Maar het leven van Robert Durst is écht heel raar gelopen.

De serie is heel goed opgebouwd. De documentairemakers hebben interesse in het leven van Robert Durst en spreken met hem af de documentaire te maken. Maar dan raken ze verward in een web van toevalligheden en leugens die ze niet meer kunnen negeren. De finale van deze docu heeft geschiedenis geschreven. Vandaar deel 2 waarschijnlijk, waar ik me erg op verheug.

Verslavende serie, want super boeiend en vol rare plotwendingen. Maar vooral verslavend door de lijzige en heel typische stem van Robert Durst en zijn heel aparte manier van zinsbouw en praten. Heerlijk om naar te luisteren. Zolang je maar niet teveel stilstaat bij de inhoud...

Een prachtige documentaire, die een bijzonder verhaal vertelt. De aanleiding voor Tommy om the Dawn Wall te gaan beklimmen is al heel extreem, maar jeetje, zijn doorzettingsvermogen en aandacht voor detail ook. Wat is die man ongelofelijk toegewijd bezig geweest met de voorbereiding! Jarenlang de rots 'El Capo' verkennen en zelfs een bepaalde sprong helemaal nagebouwd bij zijn huis! Kevin heeft dat soort dingen misschien ook gedaan, maar die krijgt minder aandacht. In ieder geval gaat het credo: "10% inspiratie en 90% transpiratie" hier zeker op!
Buiten de absoluut fabelachtig mooie natuurshots en de klim op zich, is deze documentaire ook spannend en soms ontroerend. Ik zou zeggen: laat je verassen en kijk 'm (op YouTube).

Ik vond het leuk om eens een serie te zien waarbij je vanaf het begin weet wie de dader is. The Fall is dus geen who-done-it, maar een kat-en-muis spel tussen een detective en een seriemoordenaar. Ze zijn allebei even slim en zeker gewaagd aan elkaar. Ik vond het interessant om het leven van een seriemoordenaar te zien. Natuurlijk, in Dexter kan dat ook, maar dat is voor mij persoonlijk meer de cartoon versie ervan. Bij deze seriemoordenaar zie je hoe verslavend de jacht en de macht over leven en dood is. Hoe hij geniet van het leed dat hij aanricht. Het is een echt ziek figuur en dat maakt deze serie best realistisch.
De beide hoofdrolspelers leveren een echt goede acteerprestatie. Ik kan soms een beetje moe van Gillian Anderson worden, maar dat past wel bij deze rol. Ik dacht eerst dat drie seizoenen teveel was. Alsof het verhaal ook wel na seizoen 2 had kunnen stoppen. Maar ik ben blij dat ik seizoen 3 heb gekeken, want er zaten verrassende ontknopingen in. Goede Britse serie.

Leuk leuk leuk. Véél 'krijgen ze elkaar?', maar ook 'zal het recht zegevieren?'. Het is een beetje weg zwijmelen, maar er is genoeg spannends om het niet mierzoet te laten zijn. Interessant ook om te zien hoe alle nieuwigheden, zoals elektrisch licht, de telefoon en de radio, niet door iedereen vol enthousiasme werden ontvangen. Maggie Smith speelt de rol van haar leven, maar veel andere acteurs zijn ook totaal geloofwaardig. En de aankleding is gewoon prachtig.
Als je van 'period drama' houdt, moet je deze serie absoluut gaan zien!

The Wire is een méér dan realistische serie. Vandaar dat er niet zo heel veel superspannende actie scenes in zitten. Het gaat namelijk om het leven in de marge van de stad Baltimore in de VS. The Wire laat zien hoe drugs het leven bepalen van alle mensen die daar mee te maken hebben. Van de straatdealertjes (de jonge jochies die bij gebrek aan betere rolmodellen de handel ingaan), tot de junkies, de politie, de gemeente, de haven, scholen, grote dealers, projectontwikkelaars enzovoort. Rode draad is 'the wire', de aftap van communicatie tussen de dealers die de politie helpt om deze boeven te vangen.

Elk seizoen bekijkt deze problematiek vanuit een ander oogpunt. Zo ligt in seizoen 2 de nadruk op de haven en seizoen 4 (mijn favoriete seizoen) op school. Een groot aantal personages leren we echt goed kennen omdat zij in alle seizoenen voorkomen. Er wordt tijd genomen om de personages op te bouwen, hoewel we bijna nooit echt hun achtergrond en/of drijfveren leren kennen. Ze zijn hoe ze zijn in de omstandigheden die horen bij de stad Baltimore.

Als het je echt om het volgen van een politieserie gaat, zou ik niet gaan kijken. Dan is dit waarschijnlijk te traag, te saai en te gelaagd voor je. Maar als je interesse hebt in mensen, zou ik zeker wel kijken.

Seizoen 1 is gewoon briljant. Totaal verslavend! Misschien is het verhaal niet het meest pakkend en het meest interessant, maar het spel van Matthew Mc Conaughey en Woody Harrelson is fan-tas-tisch. Deze acteurs zijn in het echte leven hele goede vrienden (mogelijk zelfs halfbroers) en dat merk je aan hoe ze zich bloot durven te geven in hun spel. Bij dit seizoen klopt het gewoon, zoals dat heel soms het geval is bij een serie. Het landschap, de muziek, de andere verhaallijnen (bijv. over het vreemdelingenlegioen) en het gevecht dat de mannen vooral met zichzelf leveren, maakt dit tot een bijzonder goede serie.

Seizoen 2 valt dan een beetje tegen. Maar heeft ook toch wel zijn interessante momenten. Als het geen onderdeel was geweest van de 'True Detective' reeks, had het misschien beter uit de verf gekomen. Nu echter waren mijn verwachtingen toch iets te hoog gespannen, waardoor het een beetje een teleurstelling was. Vince Vaughn is echter wel een fijne verrassing geweest: goede acteur! En ook Kelly Reilly wist een heel geloofwaardig personage neer te zetten.

Ik ben sinds pas lid van HBO Max en ben nog niet aan de andere seizoenen begonnen. Maar dat ga ik zeker wel doen.
Toevoeging: ik heb inmiddels seizoen 3 gezien, maar dat viel echt tegen. Flinterdun verhaal, zeer teleurstellend einde en veel onnodige karakters/verhaallijnen. Mahershala Ali is een meester acteur. Wat speelt die man geweldig! Maar de rest is niet bijzonder. Ik ga seizoen 4 niet kijken, want de kritieken zijn dusdanig dat ik die tijd beter wil besteden. Wat jammer, zo'n fantastisch begin en dan zakt het als een plumpudding in elkaar.

Ik ben denk ik één van de weinigen die niet zo onder de indruk was van deze serie. Het verhaal is natuurlijk bijzonder en ook spannend (hoewel we al weten hoe het afloopt), maar jeetje, moesten alle karakters echt van totale clichés aan elkaar hangen? Brallende Russen die dronken en omgekocht en zielige mensen in het dorp. Met een soort liefdesverhaal dat ook direct van de (Hollywood) tekentafel komt. Emily Watson is voor mij de enige die een geloofwaardig personage neerzet, maar dat komt vooral omdat ze gewoon een fantastische actrice is.

Ik heb alle afleveringen gekeken, dus dat is voor mij dan een zes. En door de grootsheid van het spektakel qua set, muziek en verdere aankleding, komt er nog een puntje bij. Maar het is niet meer dan een magere zeven.

Alleen al voor de prachtige, prachtige natuurshots het kijken waard. Maar ook het verhaal is bijzonder leuk. Het zijn verschillende verhaallijnen door elkaar, over een stadse leraar die op een school in de bergen les moet geven, over uithuwelijken en huwelijkskandidaten, over oude mannen die het dorp regeren en over de dorpsgek - hoewel????

Wat een geweldig leuke film, echt een grote plezierige verrassing! Het was genieten van de totale kneuterigheid die zo perfect was neergezet. Ik ben zelf Amsterdammer, maar ik kon het mooie Rotterdamse accent erg waarderen. Ook de totaal foute grappen, het vieze eten en de verjaardagskring waren een genot om te zien. Op en top Hollands.
Maar de vriendschap tussen de mannen en hun doorzettingsvermogen maakten de film ook zeker het bekijken waard. Daardoor wilde ik toch weten hoe het afliep met de personages die ik allemaal in mijn hart gesloten had. Aanrader!

Voor mij de beste serie ooit. Er zitten zoveel lagen in dat ik na 6x kijken nog steeds geboeid blijf. Het gaat niet alleen over maffia, het gaat om echte en gekozen familie, over narcisme en co-dependency, over geld en armoede, over macht en machteloosheid, vriendschap en verraad en nog veel meer. Er zit waanzinnig veel humor in deze serie, vooral wanneer je de personages wat beter kent. Maar er zit ook echte drama in.

Dat is natuurlijk allemaal al heel mooi, maar wat deze serie echt uitzonderlijk maakt, zijn de sterke vrouwelijke personages. Tony mag dan wel een gerespecteerde maffioso zijn, maar dat verdwijnt allemaal achter de voordeur. Zijn moeder, vrouw, zus, dochter en psychiater zijn niet erg onder de indruk van zijn methoden om macht te verzamelen. Het zijn geen karikaturen, maar echte driedimensionale personages. En ze zijn heel belangrijk in zijn leven, dus er is geen ontkomen aan voor hem.

The Sopranos is daarom voor mij een 10 waard. Zelfs het schokkende einde is geweldig. Beter kan niet.

Op HBO Max heeft deze film de titel 'Another Round'.