Reacties

Een prima vervolg van de eerste film, ook hierin een aardig verhaal met genoeg (voor liefhebbers) actie.
Acteren gaat de dames en heren prima af en ook de set is mooi gemaakt met behulp van CGI en dat laatste is ook wel nodig, omdat anders Japan met een groot probleem zou zitten! Tokyo zou heel wat herstelwerkzaamheden nodig hebben want er sneuvelt behoorlijk wat hoogbouw en niet te vergeten alle straatmeubilair.
Beoordeling is een mooie 7+!

En zoals veel kijkers voor ons, ook wij horen bij de club die het vervolg een prima geheel vonden. Om eerlijk te zijn, zelfs iets beter dan de eerste film!
Een mooi verhaal, goede acteurs en prima computeranimatie (CGI).
De film laat goed zien hoe iemand die een "kuil graaft voor een ander, er zelf in valt".
Koningin Ingrith blijkt een mooi uiterlijk te hebben maar een verrotte geest van binnen te zijn, hier drijft een groot deel van het verhaal op. Ondanks dat Maleficent voor haar dochter Aurora haar weerzin overwint en meegaat naar het kasteel van de ouders van Prince Philip, komt het toch tot een treffen tussen Maleficent en koning John en koningin Ingrith.
Zou het nog goed komen zodat de mooie Aurora en haar geliefde Philip alsnog een paar vormen?
Je weet het aan het einde van de film, eentje die wij waarderen met een 7,5!

AniSter schreef:
Film over iets dat zomaar zou kunnen gebeuren. De eerste helft van de film is iets te langdradig maar wordt gebruikt om de onderlinge relatie van de drie mannen in beeld te brengen. Pas in de tweede helft wordt het interessant en ontstaat er toch een bepaalde spanning. Het einde was 'af' ondanks dat het voorspelbaar was. Best wel genoten van deze film, mede omdat ik voorkennis had van de Areciboboodschap:

Areciboboodschap - Wikipedia - nl.wikipedia.org

Persoonlijk heb ik mij goed vermaakt met deze film. Er wordt in de eerste helft goed op achtergronden en verhoudingen tussen de drie mannen ingegaan, er is een goede interactie tussen de vrienden en daar houd ik wel van. Zo is het werkelijke leven toch ook in contacten met anderen? Helaas moest ik de film in twee delen zien omdat mijn vriendin deze wel interessant vond maar het 2e uur eigenlijk niet meer wilde zien, dus werd er een andere opgezet.
Net als "AniSter" heb ik genoten van de film maar mensen die liever meer reuring zien, zou ik een actiefilm aanbevelen.
Er wordt idd veel in gesproken zonder actie. Je behoeft niet al te veel af te weten van astronomie maar enige kennis is niet overbodig. Van de Areciboboodschap (het woord) had ik geen voorkennis.
Het einde van de film had ik als regisseur iets spectaculairder gemaakt.
Een ruime 7!

Een prima sciencefiction die je aangenaam bezig houdt van het begin tot einde van de film. Moet je gezien als sci liefhebber.
Enkele mensen, genaamd scanners, met de buitengewone gave om gedachten te lezen en te controleren, vormen een ondergrondse beweging. Onder leiding van Darryl Revok proberen ze de wereld te veroveren. Cameron Vale, een scanner met meer nobele bedoelingen, moet dit met de hulp van Doctor Ruth, een schitterende rol van Patrick McGoohan trouwens, trachten te verhinderen.
Het verhaal is niet alleen interessant, maar tevens ook serieus, volwassen en bijzonder gedetailleerd uitgewerkt. Omdat het allemaal zo serieus is, dreigt de film soms wat langdradig en saai te worden. Vooral dan in het tweede uur waar het conventionele kat-en-muisspel de bovenhand haalt, maar dit wordt ruimschoots goedgemaakt door een verrassende en spannende finale.
Zoals bij vele horrorfilms het geval is, is ook in Scanners het sfeerelement prominent aanwezig. Hier vooral bijgestaan door de typische jaren ’80 locaties, kitscherige decors en een soundtrack die elektronische en vervreemdende klanken perfect weet te combineren. Ook wordt er vrij sterk geacteerd, met name door de heren McGoohan (Doctor Ruth) en Ironside (Darryl Ravok), wat gezien de aard van de film wel een vereiste is.
Cronenberg gaat in Scanners heel subtiel, doch efficiënt om met gore; let op het exploderende hoofd in de aanvangsfase van de film! De nadruk wordt echter vooral gelegd op het psychologische aspect en dat lukt aardig, al zijn we anno 2006 wel wat meer gewoon.

Samengevat is Scanners vooral een film die veel te bieden heeft qua verhaal en sfeer, maar af en toe tekortschiet wat pure horrorelementen betreft. Op de legendarische head explosion na, zou dit eerder een psychologische thriller zijn. Desalniettemin een must see voor Cronenberg-fans.
Een ruime 8!

Prima film die wij hebben gewaardeerd met een mooie 7+.

Een ietwat simpel filmverhaal wat gemakkelijk wegkijkt.
Plot hoef ik verder niets over te vertellen, is duidelijk genoeg als je bovenstaande filminhoud leest.
Nu en dan grappig door de gemakkelijke instelling van de regisseur en zijn schrijver(ster), toch moet ik toegeven dat het geen straf was de film uit te zien.
Vandaar een 6+.

Grappig en dom, grappig als je verhuist en een kamer ontdekt waarin alles wordt gegeven wat jouw hartje begeert, dom, omdat "voor wat" altijd " hoort wat" komt en je beter niet bij de 'ander' schuld op kunt bouwen. Al helemaal niet, als die ander "een kamer" is!
Een leuk verhaal wat een beetje de griezelfilm benaderd waar wij zo van houden en die een leuk aantrekkelijk plot bevat, voor velen aantrekkelijk!
Een mooie 7!

Vermakelijk en aardig verhaal wat mij anderhalf uur van de weg afhield.
In het genre "aktie/horror" blijft deze film overeind, de kijker zal zich er best mee vermaken. Wat mij opviel aan deze film is dat het onderdeel "sfeer en design" er echt goed uitzag voor een relatief goedkope film! De technische onderdelen waren mooi gemaakt, kijk maar eens naar de robots. Het verhaal loopt soepel door en de kijker zal zich vermaakt voelen van begin film tot het einde.
Alle onderdelen van de film heb ik beoordeeld met redelijk en vermoedelijk als je naar het einde kijkt komt er op den duur een vervolg.
Een kleine 7!

Een beetje vreemd maar toch verklaarbaar? Nederlandse kijkers waarderen deze film in de recensies hier meer dan de internationale groep op IMDb. Het is een gegeven wat mij wel vaker opvalt, qua waardering loopt men met elkaar bij deze film op dezelfde maat, rond een 5.
Persoonlijk vind ik dat aan de te lage kant, de film komt langzaam op gang en zorgt voor een onderhuidse spanning bij de kijker(s). Het verhaal zit prima in elkaar en de dames en heren acteurs spelen hun spel uitstekend in een mooi decor. Wat wil een kijker nog meer?
Degenen die van veel bloed, getier en schrikmomenten houden kunnen deze film misschien beter overslaan? Voor hen zal de film waarschijnlijk ook te langzaam op gang komen, terwijl wij van die insteek erg veel houden. Het idee krijgen dat het een alledaagse situatie is maar die langzamerhand verandert in eentje waar je van gaat "zweten".
Onze waardering: 7.

Een film die goed laat zien hoe ellendig het was om een militair te zijn in de eerste wereldoorlog. Wreed, onpersoonlijk en levensgevaarlijk, alhoewel ik vermoed dat er weinig veranderd is, behalve dat het materiaal moderner is en het minder op het aantal mensen aankomt. Als je nagaat dat er in ongeveer 3 maanden strijd op dit kleine stukje Frankrijk, rond de 700.000 militairen sneuvelden en bij herovering nog eens ongeveer 1.000.000 man, dan krijg je een indruk hoeveel manschappen men toen nodig had om een oorlog te voeren! Het verhaal speelt zich af in de loopgraven in de buurt van Saint-Quentin (Aisne) in Noord-Frankrijk. Nieuw komt daaraan een luitenant van ongeveer 19 jaar oud, Jimmy Raleigh, gespeeld door Asa Butterfield. Hij denkt nog dat het een hele eer is om op het slagveld aanwezig te zijn en staat te popelen om de strijd aan te gaan met de Duitse tegenstander. Ook aanwezig is zijn vriend, kapitein Stanhope, die erg veranderd is als persoon door alle geweld wat hij tot nu toe meegemaakt heeft.
Persoonlijk vond ik dat de film een goed verhaal weergeeft, vrij realistisch blijft en goede acteurs en decor bevat.
Waardering: een 8!

Nog een weetje:
Sam Claflin die kapitein Stanhope speelt, kwam er bij familie onderzoek achter dat zijn over-over-grootvader nog gevochten heeft tijdens de eerste wereldoorlog op dezelfde plaats tijdens de laatste slag die aan het einde van de film genoemd wordt en waarbij bovenstaande aantallen militairen om het leven kwamen. (1.700.000)

Voor de 2e maal in ongeveer 5 jaar bekeken en weer viel het absoluut niet tegen.
De film is enigszins een onlogisch verhaal wat de werkelijkheid betreft, zo gemakkelijk gaat het niet met het opstarten van de 'Minute man' raketten. Het aantal handelingen is veel uitgebreider dan we hier in het verhaal zien. De film op zich is redelijk spannend, natuurlijk "loopt alles in honderd" en begrijpt de één de ander niet of wil deze niet begrijpen. Hierdoor ontstaat een 'explosieve' situatie waardoor Will en zijn vriendin uiteindelijk zelfs bij de geheimzinnige en "dode" maker van "Joshua" uitkomen.
Maar die staat niet te springen om de wereld en de mensheid te redden van een dolgedraaide computer!
Blijft een 7!

p.s. Mooi, dat geluid die toetsen van het vroegere toetsenbord maakten, "klak, klakklakklakklak, klak.
Nu hoor je niets meer als je aan het tikken bent. Is dat jammer?

En net als sommigen, houden wij ook niet zoveel van musicals. Vriendin heeft deel 2 met Johnny Depp en inderdaad, het verhaal is anders dan deze van Sweeney Todd.
Dit verhaal was fijn verpakt in de film, werd goed gespeeld en de set was ook prima gemaakt. Het zal er zo wel uitgezien hebben in de grauwe jaren van de 18e eeuw.
Een fijne film met een waardering van een 7,5!

Wij hebben van deze film genoten: een stuk sf, oorlog en drama in een film. En prachtige beelden van F14-vliegtuigen en oude Mitsibuthi's die door eerstgenoemden uit de lucht worden geblazen in een ongelijke strijd. Normaal kijken wij niet veel oorlogsfilms en deze vonden wij dan echt wel geslaagd in dit genre. Een ruime 7

Prachtige film met een sterk script, goede acteurs en een beauty van een setting.
Thrillerliefhebbers moeten deze zien, het is gewoonweg bijna 2 uur een lust voor het oog!
Verder zal ik er maar niets over zeggen, de film moet je gewoon gaan kijken!
Waardering van ons is een 8+!

Geen sterke horrorfilm maar een rustig kabbelend verhaal wat een goede bedding had kunnen zijn voor een iets griezeliger geheel.
Absoluut geen slechte film maar de gemiddelde horrorliefhebber raad ik deze film niet aan. Niet dat er niets in het verhaal gebeurt maar je kunt deze film absoluut niet vergelijken met degene die veel bloederige en/of griezelige scènes bevatten.
Onze waardering is in elk geval een kleine 7-.

Iedere aflevering bestaat uit een verhaal over het paranormale en andere vreemde gebeurtenissen. De ene aflevering is mooier dan de andere, het hangt ook een beetje af van de interesse van de kijker(s). Het varieert van aliens t/m geesten.
Het verhaal wordt verteld in een vorm van een documentaire die filmbeelden van het gebeurde laat zien. Dit gebeurt steeds in een kring van de verteller en een paar familieleden en vrienden. Voor griezel- en horrorliefhebbers een aanrader!
Wij volgen de serie met ongeveer 1 à 2 afleveringen per week en voor deze genoten afleveringen beoordelen wij het met een 7,5 als waardering.

Bram0108 schreef:
De film was zeker niet slecht, al was het acteerniveau niet altijd erg goed. Een paar jaar terug zou ik een film met deze brute moorden fantastisch vinden, maar tegenwoordig hou ik niet zo erg meer van het vele geweld en weinig verhaal in een film. Grafisch is het prima en het is zeker origineel!

Dezelfde gedachten, dezelfde boodschap.
Je moet ervan houden en ik kon niet in deze film aansluiting vinden met de acteurs en het verhaal boeide ook niet.
Gisteren trouwens Tora! Tora! Tora! (1970) (1970) gezien van deze regisseur, Richard Fleischer en Toshio Masuda, 2 andere regisseurs, deze beloont met een 8!
"Batoru Rowaiaru" krijgt als waardering een 6-!

Inmiddels al weer 6 jaar geleden dat ik deze film voor de eerste en ook voor de laatste keer had gezien. Films kijken we soms voor de 2e of meerdere keren maar er moet wel wat jaren tussen zitten. Het mooiste is als je wat van het verhaal kwijt bent, dan is het net alsof je hem weer voor de eerste keer ziet.
Wat Tora! Tora! Tora! betreft, het was en het blijft een prima oorlogsfilm met een uitstekende opbouw en fantastisch gespeeld door allen. Ook het mooie van deze film is dat het materiaal authentiek is en dat is erg indrukwekkend op een iets groter scherm. Bijvoorbeeld als een van de leidinggevenden aan de Japanse zijde een wandeling over het dek maakt, langs een kanonloop wandelt, dan zie je dat de loop minimaal 7 meter lang is. (zonder koepel!)
Mijn waardering gaat van een 7 naar een 8!

Volgens de gegevens op IMDb is er alleen een deel 2 uitgekomen die zelfs nog hoger scoort dan dit 1e deel 8,0/10 - 107.233 en dat zie je niet vaak. Dus nog geen deel 3 te bekennen.

Dit eerste deel is een prima film in dit genre, redelijk goed verhaal en goede geacteerd. Wel veel gevechtscènes met een of andere vorm van karate. Hier moet je wel van houden. En voor al te tere zielen, er zit soms grof geweld in. Eigenlijk is het een groot actiespektakel vanaf het begin tot vrijwel het einde.
Een 8 als waardering omdat je toch als kijker(s) een band met de hoofdrolspeler en zijn broer krijgt.

Wauw, dit was de 2e horror op één dag waarvan wij ook geen hoge verwachtingen koesterden. (de 1e was Non Si Deve Profanare il Sonno dei Morti (1974)
En ook deze viel ons echt 100% mee. Op IMDb geen hoge score en ook op Moviemeter niet al te hoog. De laatste was trouwens maar één stem maar toch....
De film komt enigszins over als van Britse afkomst maar je kunt boven zien dat het een Canadese productie is. Het acteren ging prima en ook de set was voldoende!
Gewoon gaan kijken, hebben wij ook gedaan en het geheel krijgt van ons als waardering een kleine 7!

Dit hadden wij niet verwacht, een pracht van een film geheel in Britse stijl en geheel gefilmd op het Engelse platteland, tenminste na de eerste 10 minuten. Echt heel sfeervol gemaakt!
Een puntje van kritiek ondanks onze lovende woorden en kijk op deze film: de zombies gedragen zich alsof ze meedoen aan het snelwandelen en ze zijn ontzettend gaaf. Als ze naast jou in de kroeg zouden zitten en niet aan jou gaan knabbelen, zou je het niet eens merken dat ze van mensenvlees houden en ook al dagen/weken of langer dood zijn.
Voor de rest is het mooie horror/thriller die echt niet te lang duurde, ondanks dat ik persoonlijk niet zo'n liefhebber ben van zombiegedoe.
Dit toppertje krijgt van ons een 8-!

Persoonlijk vond ik dit een van de aardigste oorlogsfilms van de afgelopen maanden die ik gezien heb, niet het gewone wat heen en weer schieten maar ook een echt drama voor de betrokkenen die onder een kruisvuur van de vijand komen te liggen. De Amerikanen die met hun luchtmacht helaas voor de Australiers niet genoeg tijd voor hen kunnen maken zie je dus ook maar nauwelijks opdagen in deze film. Dat ondanks dat de meeste wereldburgers denken dat Vietnam een Amerikaans "avontuur" was. Dus niet, het begon allemaal met een land (Portugal en later Frankrijk) wat daar een kolonie had en dit langzamerhand niet meer onder 'controle' kon houden en de 'communisten' verafschuwden. Ach, overheersers uit den vreemde zijn nooit goed, dus ook niet voor de Vietnamezen.
De film krijgt van ons een ruime 7!

De HFR blijft een abnormaal iets wanneer je naar een film kijkt. Toegegeven, het 3D heeft niet zo'n donkere waas als normaal wanneer je het brilletje op hebt. Het beeld is mooi helder en zo ontzettend scherp dat je elk individueel haartje en zweetdruppeltje kan spotten op de gezichten van de acteurs.
Nadeel is toch dat dit realisme je continu uit de film haalt. Continu heb je het idee dat je zelf achter de camera staat. Je voelt de camerabewegingen ook echt over het scherm glijden. En dat is een slecht teken. Je merkt het continu als de camera op een vreemde manier de scènes in beeld brengt. Terwijl het camerawerk normaal gesproken in dienst moet staan van de film en niet op een negatieve manier moet opvallen. HFR werkt gewoon tegen de film.
Dan de jonge motion capture versie van Will Smith. Door de HFR ben ik er de hele film op gaan letten. Toegegeven, qua realisme ziet het er gewoon goed uit. Pauzeer de film op elk gewenst moment en het gezicht van de motion capture Smith heeft net zoveel details als de echte Smith.
Waar het fout gaat is als de motion capture Smith begint te bewegen en emoties probeert te tonen. Het klopt gewoon niet. Het ziet er heel vreemd uit en de bewegingen zijn gewoon heel raar. Hij beweegt en toont geen emoties als een echte mens. HFR helpt dan ook niet, want personen bewegen sowieso al anders over het scherm dan bij een film met een normale framerate. De eindscene bij die universiteit is het beste voorbeeld. In daglicht en zonder heen en weer ge-ren en geschiet zie je duidelijk hoe gebrekkig het er in deze film uitziet. Ik snap ook niet waarom ze niet gewoon een verjongingstechniek hebben toegepast en Smith's gezicht op een ander lichaam hebben geplaatst. Of wat dan ook, motion capture helpt de film in ieder geval niet.

Maar oké. Waar was ik? Oh ja, er is ook nog een film die ik heb gezien. Ach, deze is onderhoudend. Er zit een hoog tempo in waardoor je de film makkelijk kan uitzitten. Daar is ook alles mee gezegd. Want het is verder zo voorspelbaar als het maar kan. Het verhaal hebben we al wel 10.000 andere keren gezien in films. Nergens probeert de film je ook te verrassen en de film mist vooral een spanningsboog. Het gaat allemaal te voorspoedig en de film vliegt van hot naar her. Ik denk dan, probeer er iig iets spannends van te maken. Het plot geeft genoeg opzetjes, maar nee hoor. Erg jammer. Ze zijn zo druk bezig geweest met het technische aspect, dat ze het script zijn vergeten. Dat er meerdere schrijvers met verschillende genre achtergronden aan hebben gewerkt is duidelijk zichtbaar.
Toch nog een kleine 7!

Het lijkt alsof er niets gebeurt in deze film, althans voor sommigen, toch gebeurt er wel het een en ander. De uren verlopen erg traag voor de bemanning die in het bootje zitten, een enkele keer zien ze een vliegmachine, meestal in de verte, en ook haaien komen op visite. Toch is het ergste waar ze mee te kampen hebben, het gevoel dat ze in de steek zijn gelaten door hun land. Een zoekactie op een oceaan is niet zomaar iets wat je in actie zet bij het vermoeden dat er niets meer te vinden valt. In het begin wordt er nog gezocht maar we hebben het hier wel over de spreekwoordelijke "naald in de hooiberg"! Dus na enkele dagen is het drietal op zichzelf aangewezen en daarmee begint de onmenselijk 'tocht'. De film lijkt enigszins op "Unbroken" (2014) .
Persoonlijk vond ik dit op waarheid gebaseerde verhaal goed en de waardering is dan ook een 8!

Roy McBride gespeeld door Brad Pitt wilde van jongs af aan al astronaut worden en werkt in het begin van de film op een soort van mast die hoog torent boven de aarde met de top in de ruimte. Als het op een gegeven moment mis gaat en hij in het ziekenhuis terecht komt, is er een soort van "Golf" die veel schade aanricht op aarde. Men vermoed dat dit komt doordat het project waar zijn vader mee bezig was (Lima-project) dat dit na 16 jaar door zijn vader is geactiveerd en dat dit de "Golf" produceert.
Om hierachter te komen wordt Roy McBride de ruimte ingestuurd richting Neptunus waar zijn vader voor het laatst is gelokaliseerd. En zoals vaker in dit soort van films, beleeft Roy McBride de nodige avonturen waarmee de kijker(s) geamuseerd wordt.
Wij hebben ons prima met deze film vermaakt en zoals vaker de laatste jaren merk je met dit soort films heel goed dat de filmtechniek enorm vooruit is gegaan.
Waardering is een ruime 7!