Recensie 'Familieweekend'

Regisseur Pieter van Rijn heeft een stapje terug gedaan in zijn wel besproken carrière. Na het regisseren van succesvolle televisieseries als ’t Schaep met de 5 pooten, Flikken Maastricht, Bloedverwanten en Celblok H. waagde hij zich in samenwerking met productiemaatschappij Kaap Holland Film aan een komedie die resulteerde in een redelijk doorsnee Familieweekend.

De rijke weduwnaar Pieter Severijn (Derek de Lint) schrijft zijn drie kinderen een brief met de mededeling dat hij belangrijk nieuws heeft. Hij zou het graag kenbaar maken tijdens een familieweekend op het eeuwenoude landgoed van de Severijns. Zijn drie nazaten zijn totaal verschillend opgegroeid; Roderick (Dirk Zeelenberg) tot een onsuccesvolle zakenman, Fleur (Jelka van Houten) leeft in hogere sferen en Benjamin (Tim Haars) besteedt zijn tijd aan snuiven en inspiratie zoeken voor het maken van kunst. Bij het ontvangen van het nieuws denken ze echter allemaal aan één ding: het familiefortuin wordt opgedeeld. Maar dit blijkt niet het geval te zijn: de erfenis komt niet eens ten sprake. In plaats daarvan worden de kinderen voorgesteld aan de nieuwe vriendin van hun vader: de hoogblonde, ordinaire en dertig jaar jongere Bonnie (Jennifer Hoffman). Wanneer de oude Severijn aankondigt dat ze dit weekend gaan trouwen breekt de hel los. Als de familie van hun ‘stiefmoeder’ niet helemaal koosjer blijkt te zijn gaan Roderick, Fleur en Benjamin op onderzoek uit.

Een karikatuur van zichzelf

In het scenario voert de ongeloofwaardigheid de boventoon. Pieter en Bonnie die na een relatie van twee maanden besluiten te trouwen, de zoons die hun vader meenemen naar een stripclub, achtervolgingen tot in hotelkamers: het kan allemaal tijdens het familieweekend. De typetjes zijn hierdoor niet serieus te nemen, zij zijn eerder een karikatuur van zichzelf. Dat zorgt dan wel weer voor komische situaties. De verborgen boodschap die meegegeven wordt, is cliché maar op een originele manier tot verbeelding gebracht. Geld of liefde, wat is uiteindelijk, als het er écht op aankomt, het belangrijkst? Het antwoord berust in een toch nog onverwachte plottwist. De herkenbaarheid die het gezin Severijn bij de kijker oproept en de ongemakkelijke situaties maken dat het verhaal makkelijk wegkijkt. Wat tegenvalt is de omgeving waarin gefilmd is: het landhuis van de familie Severijn had imponerend kunnen zijn als er meer werk van was gemaakt. Nu leek het eerder een kitscherige villa.

Sterke acteurs, voorspellend verhaal

De gekozen acteurs zijn goed gecast, de rollen zijn hen op het lijf geschreven. Zo doet Zeelenberg het leuk als opgefokt dik zakenmannetje en Van Houten is perfect als de dromerige en spirituele Fleur. Ook De Lint vervult de rol van strenge, doch liefhebbende vader prima. De ordinaire familieleden van Bonnie zijn natuurlijk uitgekozen rollen voor oud-New Kids-acteurs (Bert Hana en Wesley van Gaalen). Hun acties zijn grappig, soms flauw te noemen. De verhaallijn is origineel maar voorspellend, waardoor de lol er snel vanaf is. De elementen familie, samen zijn, geluk, geld en liefde komen duidelijk terug wat het een herkenbare film voor iedereen maakt. Desondanks blijft Familieweekend een lachertje voor een doordeweekse avond, maar geen sterke film.