Reacties

Spaanse thrillers lijken wel allemaal af te spelen in desolate gebieden, waar plaatselijke gebruiken, bijgeloof en onbegrip hoogtij vieren.Zo ook deze, die de corona-crisis als een handig thema ( het aangekondigde einde van de wereld) gebruikt. Daar kun je dus heel wat gekken op loslaten.De algehele sfeer is somber en onheil hangt voortdurend letterlijk en figuurlijk in de lucht. Echt spannend wil het desondanks niet echt worden.

Frank Tashlin, dat was al leuk en dan ook nog de favoriet van Jan Cremer : Jayne Mansfield en alle beroemde rock 'n roll sterren. Heerlijk!

Het toppunt van zinderende sex in de jaren '50. Dit kon eigenlijk helemaal niet. Maar de namen Elia Kazan en schrijver Tennesee Williams hielden de censor blijkbaar op afstand.

Een poging om Hitchcock te imiteren, maar was helaas minder geslaagd

Cornel Wilde was een soort jeugdheld voor me in de jaren '50. De films hadden altijd net iets anders dan de gemiddelde avonturen producties.

Goede herinneringen! Het Vistvision formaat en de mooie kleuren deden al heel wat en dan de hele sterrencast. Zou 'm best nog eens willen zien, maar komt eigenlijk nooit voorbij.

Een echte Melville, maar heeft wel last van verouderingsverschijnselen. Maar de plot zou je zo weer kunnen gebruiken.

Elk jaar weer een film om naar uit te kijken: de nieuwe Norman Wisdom. Ik heb ze allemaal gezien en ze zullen allemaal wel heel beroerd geweest zijn, maar ik vond ze prachtig!

De eerste Elvis, ook nog eens in zwart-wit en eigenlijk zong hij nauwelijks. Maar we stonden in de rij!

Wordt natuurlijk nooit beter dan het origineel, maar ook in de jaren '50 wist men al hoe je zou lang mogelijk geld uit een gimmick kon persen

Op zijn minst interessant, zoals alle films van Jafar Panahi, die op alle manieren kritiek blijft geven op de Iraanse machthebbers. Deze film leverde hem alweer een gevangenisstraf van 6 jr. op, waarvan hij net, na een hongerstaking, op borgtocht is vrijgelaten.
Toch blijven het films, die informatie vooraf nodig hebben om ze op de juiste waarde te schatten
Alleen de titel al: Er wordt in de film gewaarschuwt voor beren, terwijl er "no bears" zijn!.

Ontroerend en hartverscheurend. De hoofdpersoon, die zijn leven een finale betekenis wil geven wordt door Brendan Fraser geniaal gepersonaliseerd. Zelden zo'n fenominale acteerprestatie gezien. Zelf de duidelijke theaterafkomst is hier geen probleem door het veelvuldige gebruik van close-ups. Als deze acreur de Oscar niet krijgt ga ik echt twijfelen aan de keuzes die bij de beoordeling gemaakt worden.
Een "must" voor iedere kijker.

Wat is ARTE een topzender om de grote producties uit de jaren '50 weer eens te bekijken.
En dan nemen we de idiote na-synchronisatie maar voor lief ( alhoewel er steeds meer met Duitse ondertiteling wordt uitgezonden). 15-2-2023 te zien.

Uitstekende thriller in de traditie van Jaws.Als je haaienfilms spannend vindt, kun je beter deze bekijken dan de slappe aftreksels van een paar jaar geleden!

Melissa McCarthy blijft altijd leuk, ook in deze film, alhoewel we dit soort verhaaltjes nu wel ongeveer kennen!

Middle of the roadfilmpje, dat gezien de regisseur en de topbezetting eigenlijk maar heel matig is.

Was onder de indruk van deze film. Alles klopt in dit verhaal en de rol van Tommy Lee Jones is misschien wel de beste , die hij ooit vertolkt heeft! Een aanrader!

Fantastisch! Ook na 50 jaar blijft deze film nog steeds het bekijken waard (zoals overigens praktisch alle Don Siegel films). En wat valt er nog over Eastwood te zeggen: toen een top acteur en nog steeds in de business! Verplichte kost voor iedere filmfan!

Alhoewel "Plein Soleil" mijn favoriete Ripley-film blijft kunnen we deze film best als 2e op het lijstje noteren. Prima gecast, prachtige lokaties en het vilein zit er hier goed in.
Dit verhaal is vorig jaar nogmaals verfilmd als "Ripley", een zwart-wit serie, die er prachtig uitzag, maar hetzelfde verhaal wel heel erg uitspon.

Rennen, rennen,rennen, rennen! Dat is in het kort waar de film over gaat!

Toendertijd een van de meest onderschatte films van Paul Verhoeven, tegenwoordig als een meesterwerk beschouwd.

Ook in deze barre Turkse tijden weer bezienswaardig. Al zou het alleen maar zijn om iets meer over de Turkse geschiedenis te weten te komen.

Vincent Landon! Dan kan het al bijna niet meer misgaan. En ook deze film geeft prachtig de onderhuidse spanningen en de moeilijke keuzes aan. Aanbevolen.

Schitterende film over een geslaagd zakenman, die na 40 jaar weer terugkomt naar Napels, de plek van zijn puberteit en denkt zich daar weer te kunnen settelen zonder rekening te houden met de reden, waarom hij als 15-jarige is "vertrokken". Film vermengt weemoed met de aboninabele staat van de stad en heeft de volle 2 uur een bijna ondraaglijke spanningsboog. En wat is Pierfransesco Favino toch een top-acteur!

Wat moeten de makers in gedachten hebben gehad? Een soort kruising van " Guess who's coming to dinner" en "Meet the parents" fabriceren met alle woke elementen, die maar voorradig waren?
We gooien er wat eerste klas acteurs tegen aan, zodat er weinig mis kan gaan?
Helaas, alles gaat mis! Een flut verhaaltje, weinig scherpe grappen, acteurs ( vooral Murphy) op slow motion stand en een typisch Amerikaans (kijk eens wat we goed rassenproblemen kunnen oplossen) einde. Kortom, bekijk de hiervoor genoemde films nog maar eens!