Reacties

Bijzondere productie, waarin Marilyn meer opgevoerd wordt als symbool dan als persoon.Het getraumatiseerde meisje Norma Jean, dat opgesloten zit in het beeld van Superster, zichzelf daar niet in herkend, maar er ook niet uit kan ontsnappen.
De regisseur, gebruikt verschillende beeldformaten, geluid, zwart-wit en kleur om haar gemoedsstemmingen te illustreren. Het zoeken naar geborgenheid in de vorm van een vaderfiguur, die niet te vinden was en de onmogelijkheid te vluchten uit dat symbool deed haar besluiten op 36-jarige leeftijd uit haar ellendige leven te stappen!
Een prachtige hoofdrol van Ana de Armas in een schitterende film.
Maar...heavy stuff, dat wel!

Bijzondere productie!

De "filthy rich" , die ondergaan in hun eigen kots en "shit", da's nogal duidelijk in deze satire over het kapitalisme. Een luxueus jacht, dat model staat voor de hedendaagse maatschappij, waarin de rijken op het bovendek alles voor het zeggen hebben (zelfs als ze vinden, dat de niet aanwezige zeilen! van het motorjacht schoongemaakt moeten worden, gebeurt dat), het bedienend personeel, dat wordt geïnstrueerd op elke vraag "ja" te antwoorden, op het tussendek en de harde werkers uit de 3e wereld onderin de boot. Maar wat, als er door een schipbreuk, dat systeem niet meer werkt? Worden de rollen dan omgedraaid? Of blijft het systeem, met die omgedraaide rollen, nog steeds hetzelfde?
Het is een vraag, waar de regisseur van deze absurde satire ook niet uitkomt. Het blijft rennen voor je leven... maar waar naar toe?

Bizarre surrealistische komedie over een nogal onevenwichtig personage, diat na een straatoverval niet meer uit huis durft te gaan.
Om zich te wapenen besluit hij een karate cursus te volgen, maar de karate meester is dusdanig idioot, dat hij binnen een mum van tijd de meest bizarre opdrachten moet uitvoeren om een hogere dan te krijgen.
Moord en doodslag liggen dan op de loer
Film verschuift in aandacht van een bizarre komedie naar een soort "fight club". Typisch soort van humor, dat je moet liggen.

Prachtige film over vriendschap, zoeken naar je plek op deze wereld en het blijven geloven in je eigen gelijk. Kunstig om de introspectieve teksten van Cognetti in zulke schitterende beelden om te zetten.
Hier geen wijdse beelden van het Italiaanse berglandschap ( wat bevrijdend zou kunnen werken), maar een verfilming in het benauwende 1:33 formaat, waardoor de film nog indringerder wordt. Aanbevolen! ( maar je moet er wel de tijd voor nemen (2 1/2 uur)).

Een Belgisch familiedrama, dat zich afspeelt in het niet zo frisse motorrace milieu.
.Weliswaar redelijk voorspelbaar, maar de prima acteurs (houd Matteo Simoni in de gaten) tillen de film naar een hoger plan. Ook de regie is lekker strak, dus vervelen doe je je zeker niet. Het is alleen jammer dat Dutch Film Works hem als een actiefilm positioneert en 'm uitbrengt in Pathé Ja, dan gaat het mis: Één weekje Amsterdam en weg was-ie. Onverdiend, mijns inziens, maar op één of andere manier wil het maar niet lukken met Belgische films in Nederland.

Mooie documentaire over de Wadden, die er in slaagt, zonder muziek of commentaar, je aandacht te blijven trekken. Waarschijnlijk meer dan een 8 waard, maar op de Tv gaat er toch veel verloren. Als het even kan op een zo groot mogelijk doek in de bioscoop gaan zien!

Het is een hele kunst, als je een hele serie A-acteurs tot je beschikking hebt, er toch zo'n middle-of-the-road B-film van te maken! Maar een slecht scenario en een ontzettend simpel verhaaltje doen deze film de das om!
Hoe bestaat het met acteurs als Abigail Breslin, Sean Bean en James Purefoy in de hoofdrollen?
En dan hebben we het nog niet eens over al die vreemde, overbodige schaakmetaforen gehad!

Voor sommige critici weer een te duidelijke publieksfilm( "les intouchables", maar dan met schizofrenie)is dit in werkelijkheid een schitterende feel good film met een ongekend goede hoofdrol van Sofie Grabol. Jammer, dat Pathé of Vue deze film niet op het programma heeft, want deze film ( best bezochte film van 2022 in Denemarken) verdient een veel groter publiek ! Kijken, dus!

Typische Amerikaanse oorlogsfilm, die het leven van een vergeten oorlogsheld weer eens bewierookt.
De film deed denken aan "To hell and back" en "Hacksaw Ridge", met dien verstande, dat we nu in 2022 zitten en de held dus een black American moet zijn en "Top Gun: Maverick" wel erg populair was.
Gewoon een ouderwetse, van dik hout zaagt men planken, U.S.A.-first film, die eigenlijk gewoon voor Prime video gemaakt werd

Aardige horror, die slim gebruik maakt van, ons onbekende facetten van de Indiase cultuur. Allerlei mythische bijzonderheden komen ter sprake.Jammer genoeg wordt dat vreemde element in het laatste deel van de film niet volgehouden, zodat het geheel toch weer op een soort Poltergeist film begint te lijken. Het eind is dan toch wel weer sterk, zodat hij beoordeeld moet worden, ook al door de produktie "values", als een van de betere.Vreemd dus, dat ie Nederland onopgemerkt gepasseerd is.

Shocking! Als alle onderzoeken laten zien, dat iemand niet schuldig kan zijn is het toch een gotspe, dat iemand al 10 jaar vast zit in een Tunesische gevangenis. Misschien is het maar goed, dat er met deze documentaire extra aandacht aan wordt besteed. Hopen, dat de regisseuse zich in het onderwerp blijft vastbijten. De aanhouder wint!

En ja, hoor, daar was ie, de familie Claus deel 3 En precies wat ik al dacht: nog beroerder dan deel 2. Ongelooflijk knullige studio binnen opnamen (John van Eerd zou zich schamen voor zulke deuren decors), slechte blue screen opnamen, acteurs, die slapend door hun rol lopen en een extra verrassing in de vorm van Jandino Asperaat, die in zijn luttelle minuten screentime werkelijk niets extra's brengt. Meer dan 73 min. was er dan ook blijkbaar niet uit te persen en het is te hopen, dat deze slechte boulevard klucht dan ook geen 4e leven krijgt.. Zelf mijn kleinkinderen haakten al gauw af. Snap heel goed, dat de bioscopen hier geen zin in hadden!

Leuk om eens te beginnen met een duivelsuitdrijving waarbij de patiënt in kwestie overlijdt. En dan mo et het verhaal pas beginnen! Aardige horror, geregisseerd door Diederik van Rooyen, bekend in Nederland foor o.a. zijn Penoza film.
Met stille trom met zijn cameraman naar Hollywood vertrokken en daar een niet onverdienstelijke horror gemaakt, die niet onderdoet voor betere voorbeelden uit het genre. Halina Reyn, eat your heart out!

M.R.I, wat een prachtige titel voor deze film, die inderdaad een hersenonderzoek naar de staat van Europa laat zien . Een klein dorpje in Roemenië staat voor alles, wat er in Europa aan de hand ( mis) is. En dat is nogal wat! Vooral een lange scene in een "cultureel centrum"! van meer dan 20 min. alleen al, is de entree waard. Dat de regisseur weinig positiefs over de stand van Europa heeft mede te delen is wel duidelijk, als de oude man, die letterlijk de scan krijgt, zich verhangt! Intrigerend!

Als fantasyfilm een aardig bedachte combinatie van monsterfilm, weerwolffilm en een soort "Carrie" ziet de film er aardiig, maar helaas voor het beeldscherm, letterlijk
maar ook figuurlijk donker uit. Echte horror is er niet in te vinden, omdat het medelijden met de hoofdpersoon overheerst.Jammer, dat de sfeer en opbouw van het eerste half uur niet vastgehouden werd in de rest van het verhaal, want dan had het een topfilm kunnen worden.
Eerste deel een 8, tweede een 6- , maakt er een 7 van.

Pinocchio is, door de ogen van Guillermo del Toro absoluut geen kinderfilm en ondanks de prachtige stop-motion techniek is ie, qua thema's, daar ook niet voor gemaakt. Een schitterende serie wijze levenslessen voor, vooral volwassenen, passeert de revue in een decor van typische del Toro stijl: donker, bedreigend en zelfs de dood komt uitgebreid ter sprake. Een prachtig kunstwerk is het geworden, maar bekijk de film wel in de originele versie en niet met de Nederlandse na-synchronisatie!
En voor de kinderen: gewoon een van de twee Disney versies bekijken.

Prachtige film over het opgroeien in het Amerika van de jaren '80. De manier waarop klassen-en rassenverschillen duidelijk gemaakt worden is niet alleen achterbaks, maar ook nog eens een keer te treurig voor woorden. Een mooi voorbeeld van hoe volwassenen kinderen kunnen sturen naar verkeerde ideeën, waar ze zelf geen weet van hebben. Maar omdat het ook een verkapte biografie van de regisseur is, is het ook een excuus aan wat hij zijn Afro-Amerikaanse vriend onbewust heeft aangedaan. Op naar de eindtijd (armageddon)of te wel het volwassen worden in een niets ontziende wereld. Heerlijke film!

Deze film heeft beslist een verkeerde titel gekregen en zou "Running" moeten heten, want dat is, wat de hoofdpersoon driekwart van de film doet, waarschijnlijk gesponsord door de VVV van Rotterdam. Nee, er zit weinig opwindends in dit product. Een bar en boos slecht scenario, ongelukkig gefilmd en een serie acteurs, die ook niet wisten, hoe ze zulke belabberde teksten op moesten zeggen. Frank Lammers mag nog even een "Bruce Willisje" doen, maar zo'n optreden redt de film ook niet.Ben bang, dat het wel even gaat duren, voordat Netflix opnieuw geld gaat stoppen in een Nederlandse productie. Een magere 5 voor de moeite

Het verhaal is toegespitst op één persoon, maar de dappere groep vrouwen, die er voor zorgden, dat vrouwen, die dat nodig hadden een illegale abortus konden krijgen, heeft echt bestaan (zie documentaire "The Janes") Abortus was in het conservatieve Amerika verboden, dus de vrouwengroep riskeerde flinke gevangenisstraffen. Pas in 1973 werd het recht op abortus een feit ( het beroemde Roe vs. Wade proces)
En kijk nu eens: meer dan 50 jaar later wordt in meerdere Amerikaanse staten abortus weer verboden! Dus wat nu: De vaart der volkeren?
Als filmscenario niet zo goed, als het scenario, dat de regisseur schreef voor "Carol", maar desalniettemin zeer bezienswaardig!

De ellende van de oorlog in Afghanistan laten zien. Voegt eigenlijk weinig toe aan wat we natuurlijk al wisten: War is hell!
Begrijp ook niet helemaal de bedoeling van de filmmaker? 14 min. en dan ?

Wie had gedacht. dat Johan Nijenhuis na "De beentjes van St. Hildegard" toch een behoorlijke film kon afleveren, moet na het zien van dit product wel weer zwaar teleurgesteld zijn! We krijgen hier weer een serie stereotypen voorgeschoteld, die alle clichés weer eens extra dik aanzetten.Wat een gemiste kans om de Marokkaanse gemeenschap nu eens wat gelaagder neer te zetten dan trouwen,trouwen, trouwen. Aan de behoorlijk getalenteerde cast ligt het niet, maar als je geen materiaal hebt om mee te werken, ligt overacting behoorlijk op de loer.
Gelukkig heb ik pas de schitterende film "El Houb" gezien, dus alle hoop is nog niet vervlogen!

Seizoen 5, misschien wel het meest pijnlijke, ziet er zoals gebruikelijk weer gelikt uit. De kwestie Diana, maakte nogal wat tongen los, zodat er teksten in beeld moesten komen, die melden dat het maar een interpretatie van de werkelijkheid zou zijn, maar het script zag er dusdanig uit, dat het waarschijnlijk meer op de werkelijkheid geënt was, dan de pr van het koningshuis lief was. Blijft een perfecte serie!

"Mag ik zelf bepalen hoe ik dood wil gaan?" Dat is de vraag, die de hoofdrolspeelster zichzelf stelt in deze dramatische film. "Of moet mijn omgeving "gespaard"worden en de kans krijgen HUN verdriet te kunnen verwerken?" Een integere, maar zware film, waarin fantastisch geacteerd wordt.
Triest dat de mannelijke hoofdrol, Gaspard Ulliel, net voor de première op 37-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van een ski-ongeluk.

Los zand komedie/drama met een hoofdrol, die geen moment geloofwaardig is. Gefilmd in een soort "cinema-verite" stijl, die van elke shot een rommeltje maakt. Harde jongens in het eerste gedeelt tot bijna een soort romkom in de rest van de film Zelfs een serie gerenommeerde B-acteurs kunnen hier de boel niet redden!