Reacties

Dwelling in the Fuchun Mountains, laat ons letterlijk ronddolen in de Chinese natuur, jaargetijden en de cultuur. Die bekijken we in lange scenes, die gefilmd worden, alsof we langzaam de rivier afzakken en
ook zo langs de hoofdrolspelers gaan: een Chinese familie met grootmoeder en haar 4 kinderen en de vele kleinkinderen. Rond dwalen in de famileperikelen die zich dan ook weer in verschillende milieus afspelen. Dat gaat beschouwend, soms wat traag voor de Westerse kijker , maar al met al levert het een bijzondere film op.

Romy Schneider's "Sissi" kan de middelvinger krijgen, net zoals de Sissi uit deze productie de middelvinger geeft aan alle poespas aan het hof, haar echtgenoot incluis.Deze Sissi voelt alles knellen, gesymboliseerd door haar corset (corsage), dat iedere dag weer strakker aangetrokken moet worden. Een bijzondere vrouw, die zich uit een onmogelijke situatie probeert vrij te maken. Feminisme avant la lettre! Een interpretatie van de geschiedenis, die wel eens dichter bij de werkelijkheid zou kunnen staan, dan alle zoetsappige verfilmingen tot nu toe. De moeite waard.

Weinig originaliteit in dit 13-in-een-dozijn verhaaltje, waarin een een nazi schat uit een land in oorlog voor eigen gewin gestolen moet worden. Duits-Franse co-productie in het Engels, die geen enkel moment echt spannend wordt en waar de 66 miljoen aan produktiekosten ook niet aan af te zien is. Advies: Ga "Kelly's Heroes" of "Three Kings" nog maar eens bekijken, om te zien hoe het ook kan.

Echte liefde is de ander alles gunnen, ook als dat betekent, dat je er zelf aan onderdoor gaat. Dat moet zo ongeveer de conclusie zijn van dit sterke drama over een driehoeksverhouding, waar je als kijker langzaam ingetrokken wordt en je mening over de hoofdpersonen ook nogal eens wisselt, al naar gelang hun gedragingen.
Met top acteurs als Binoche en Li ndon heb je dan ook meteen een topfilm. Zeer de moeite waard!

Theater, film en werkelijkheid. Alles loopt heerlijk door elkaar in deze, lekker gekke, theatrale komedie
Is het een satire over het oudbollige Britse toneel gebeuren of een parodie op de zichzelf geniaal vindende Hollywood types? Iedereen wordt hier op de hak genomen, of het nu het Engelse klassensysteem betreft of de onbenullig functionerende Scotland Yard. Geen dijenkletser, maar wel zeer vermakelijk.
Blijkbaar niet aangetikt als gezien.

Een Grieks noodlotsdrama inclusief het klaagkoor, dat de heel langzame ontwikkelingen becommentarieert .Het boerenleven in de Zwitserse Alpen is benauwend, eentonig en traag en d a t is duidelijk aan de stijl van de film te merken. Minutenlange shots van een rotsblok, dat verder ook niet beweegt en alles wat verder wel beweegt, moet dat doen in het benauwende kader van 1:33 En zelfs bij een schokkende gebeurtenis, gaat alles gewoon weer verder, Een rotsblok blijft een rotsblok, de bergen blijven de bergen, wat er ook gebeurt. Intrigerende slow-cinema! ( die met 2u. en 20 minuten toch wel een tikkie te lang duurt)

Weer een schiterende samenwerking van Tim Roth met Michel Franco (Chronic) Een man vegeteert op het strand van Acapulco. De ledigheid van het bestaan? Weg uit de dagelijkse werkelijkheid? Je weet het niet, maar duidelijk is, dat hij niet met zijn zuster terug naar Londen wil. Hij veinst zelfs zijn paspoort te zijn kwijtgeraakt. Maar waarom blijft hij niet op het superluxe resort waar ze verbleven en zoekt hij de griebus strandjes van de Mexicaanse bevolking op? Heeft het iets te maken, met de vissen uit de beginshot, die naar adem liggen te happen? Maar heel langzaam komen we meer te weten over zijn gedrag.....Een boeiend drama, dat zich in 83 min. uitstekend ontwikkelt. Aanrader!

Een melancholisch spookverhaal, waarin van alles gesuggereerd wordt en dat mooi begint, maar uiteindelijk nergens naar leidt. Schitterend gefilmd, goede acteurs, je zou zeggen alle ingrediënten aanwezig maar doe er dan ook wat mee.Nu blijft het een vaag en traag verhaaltje, waarover allerlei vragen blijven bestaan. Maar misschien zijn spookhuisverhalen wel niet mijn ding.

Poging van de regisseur om van een simpel horrorverhaaltje een soort arthouse film te maken mislukt jammerlijk. Langdradig, met rare camera standpunten, vrij beroerd acteren en merkwaardige droomscenes wordt geprobeerd wat spanning op te wekken, maar het blijft een trage bedoening. Uiteindelijk interesseert het je ook geen klap meer wie de eventuele dader is en waarom er zonodig Roodkapje bijgehaald moest worden (wolf, donkere bos, buik opensnijden?). En om dit product op de poster met "Scream" te vergelijken.......... In de jaren '70 noemden ze zulke produkties Eurotrash!

Om te beginnen: Wil je deze film zien (ik kan 'm je niet aanraden) ga dan naar de bioscoop, zolang ie nog draait, want op het tv-schern kun je waarschijnlijk 3/4 van de film niet zien, omdat alles zich in het donker afspeelt.
Dan de film: Een groep zeer verwende, rijke etterbakken komt samen in een landhuis om er een soort Cluedo te spelen: "Ontdek de moordenaar". Dat loopt echter helemaal mis! Maar omdat er toch geen enkel sympathiek karakter te ontdekken valt, maakt het ook niet zoveel uit wie er vervolgens sterft of niet. De belangrijkste uitkomst is toch, dat de WiFi het weer doet.
Maar als je fan bent van een van de acteurs/celebrity's/influencers, die de film bevolken, is dat misscien wel een reden om te blijven kijken, maar ik had nogal moeite mijn aandacht bij dit slappe verhaaltje te houden.Het zal best allemaal satirisch bedoeld zijn om leeghoofden te parodiëren, maar dan is "Rules of Attraction" naar een boek van Brett Easton Ellis een betere keuze!

Vintage Bromet! Was een hele tijd uit de picture, maar is het nog niet verleerd ! Mensen aan het woord laten, beschouwen en af en toe wat vileine vragen stellen en zo een prachtig , behoorlijk objectief beeld schetsen over het onderwerp. Zeer de moeite waard!

Typische B-film: schieten, schieten en nogmaals schieten! Simpel verhaaltje, ster uit het origineel teruggehaald en alle clichés van Vietnam op een rijtje gezet ( grappig te zien, dat alle reclame borden in Ho Chi Min city in het Thais geschreven zijn en dat je in de zgn. Vietcong tunnels kunt lopen!) Al met al, ongeloofwaardig en een typisch Video product.

Vreemd in ieder geval, maar magisch? Hier is alles wat mis kon gaan, ook werkelijk een puinhoop geworden. Vervelende karakters, een slechte animatiestijl, een oninteressant verhaaltje en het ergste van alles: Alle karakters barsten te pas en te onpas in zingen uit, alsof het een musical is. En al die liedje zijn alleen maar gekozen, omdat het hitjes uit de afgelopen 20 jaar waren en de tekst min of meer bij de handeling zou passen. Allerlei stijlbreuken in de muziek, zodat het geheel een ratjetoe is geworden.(Als je alleen al hoort, wat ze van Electric Light Orchestra's "Srange Magic" gemaakt hebben!!!)

En dan te bedenken, dat het een George Lucas productie is, in opdracht van Disney. Die waren waarschijnlijk ook niet blij met het resultaat, durfden 'm blijkbaar niet eens onder hun eigen logo uit te brengen, maar brachten hem uit op hun, jarenlang niet geziene B-logo Touchstone.
Kortom, sla maar over. Mijn kleinkinderen haakten al heel snel af!

Knap drama, dat op luchtige toon een loodzwaar onderwerp behandelt: euthanasie. Iris kan maar niet aanvaarden dat haar vader het met 75 jaar mooi vindt en eruit wil stappen. We volgen haar in de pogingen daarin verandering te brengen en uiiteindelijk zijn wens te accepteren. Klinkt misschien loodzwaar maar wordt gebracht als een soort zwarte, cynische komedie! Uitstekend geacteerd. Ik heb me de volle 90 minuten vermaakt, terwijl er na afloop ook nog eens gefilosofeerd kon worden over het gegeven. Sterke film! Hulde!

Nostalgie in dit typisch Frans praatdrama over een familie, die na jaren weer eens bij elkaar komt als de vader op sterven ligt. Frustraties en hoop liggen dicht bij elkaar in deze goed geacteerde film, maar je moet dus wel houden van al die kabbelende gesprekken.

Allemachtig, veel slechter dan dit wanproduct lijkt me nauwelijks te maken. Alles, maar ook echt alles is beroerd. En dan schijnt het ook nog eens een remake te zijn van een film uit 1974 met dezelfde titel.
Niet afgemaakte scenes, een geluidsband, die allerbelabberst klinkt (dat krijg je zowieso als Spanjaarden iets in het Engels gaan verfilmen), een flutverhaal en een consequente herhaling van zetten . Na 60 minuten kun je geen bloedbadkuip of bebloede blote borsten meer zien! Zelfs de klunzige films van Jesus Franco uit de jaren '60 en '70 waren in vergelijking hiermee meesterwerken!

Vermakelijk niemandalletje met computer geanimeerde leeuw(en).
Behoorlijk cliché verhaaltje, waarvan de uitkomst natuurlijk al vaststaat.
Maar het landschap is prachtig, de animatietechniek verbluffend en de acteurs in orde.
Dus eigenlijk is er weinig mis mee, om je niet anderhalf uur te vermaken. (Alhoewel "Prooi" van Dick Maas met ook zo'n leeuw natuurlijk veel leuker was!)

PAALZITTEN OP 600 METER!
Aardig gegeven, goede opbouw, behoorlijk spannend, maar de dialogen slaan af en toe nergens op. En ook het gedrag van de vastzittende dames is soms onverklaarbaar. Een plotselinge plot twist op driekwart van de film komt zo uit het niets , dat het bijna onlogisch lijkt. Dat neemt niet weg, dat het een spannend geheel is en bepaald niet geschikt voor mensen met hoogtevrees.
O, ja, volgens mij werkt deze film alleen maar in bioscoop!

En wij dachten, dat "Death Wish' de ultimate revenge movie was? Nou, tel alle 5 de delen maar bij elkaar op en gooi er nog een "Harry Brown" bij en dan heb je nog niet zo'n zieke film als deze! Hier lopen alleen maar sadistische psychopaten in rond of het nou de schurken of de wrekers zijn. Een film om een vieze smaak van in je mond te krijgen!

Geen fan van Sf films en deze remake van de Manga animatie film deed me dan ook weinig. Een cyborg, dus een menselijk brein, zou dat kunnen tonen, maar wat we hier voorgeschoteld krijgen zijn lego poppetjes, die hun "schietding" doen. Heel veel aktie, maar weinig "wol". Maar gauw vergeten!
Was blijkbaar ook niet zo'n succes, dat er al een vervolg op is gemaakt!

leuke, goedgemaakte griezelfilm voor kinderen.Goede produktie vakue. hoofdrolspelers, waar de kijkers zich mee kunnen indentificeren en een begrijpelijk verhaal over dromen! Mijn kleinkinderen (9 en 11) hebben zich kostelijk vermaakt.

Behoorlijk op het verkeerde been gezet door een criticus, die de naam Hitchcock liet vallen. Waren de eerste 35 minuten nogal chaotisch, niet wetende, dat er vervolgens een "13 maanden later' zou volgen! Dit is zeker geen Hitchcock (alhoewel je "Vertigo" nog als ijkpunt zou kunnen beschouwen), maar een regelrechte "amour maudit". Enig kritiekpuntje is voor mij de lengte van de film.Sommigen zullen beweren, dat het langzame tempo hoort bij het verhaal, maar 20 min. minder had makkelijk gekund.

Allereerst, Octavia Spencer is een uitstekende actrice en in combinatie met regisseur Tate Taylor in staat een prima film af te leveren.(The help) Maar waarom dit onzinnige idee om een soort van horror/wraakthriller voor productiehuis Blumhouse te maken? Een simpel verhaaltje, dat ook nog eens heel traag op gang komt, flashbacks, die binnen een mum van tijd de plot al verraden en een enorm slap einde. Ik dacht nog even: "Hebben ze hier misschien een "Hans en Grietje" 2.0 willen maken"?

Aardige, bijna ouderwetse thriller, die doet denken aan de films van Claude Chabrol uit de jaren '80. Ook hier is de titel: "Liefde voor de mensen" wel heel erg cynisch bedoeld. Goed geacteerd.

Weer wat zure kritieken over
de 50-ste Lelouch. Ach, ja je moet toch altijd wat te zeuren hebben. Films van Lelouch moet je consumeren als een mooie, gevulde taart: een prachtige buitenkant en van binnen gevuld met allerlei verrassende smaken , dan weer fantastisch en soms wat minder. En inderdaad, het is niet zijn beste film, maar wel "genuine" Lelouch en dat blijft een plezierige kijkervaring