Reacties

Adequaat, maar niets nieuws onder de "stars". Eigenlijk een recht toe, recht aan verfilming van Han Solo's jonge jaren, maar geeft geen andere of betere inzichten over de karakters van de personages. Zou een middle-of-the-road sf filmpje geweest zijn als er niet met bekende personen en het Star Wars logo.geschermd was. Dus: aardig, maar gemiddeld.

Heel het leerboek der psychologie wordt opengetrokken in de verfilming van een tamelijk simpele detective thriller van james hardley chase. Bizar, surrealistisch, gaat het hier eigenlijk om de dochter van orchidee, die is opgvoed door een miljonair en bij diens dood een fortuin heeft geërfd, wat de rest van de familie niet ziet zitten. Ze wordt voor gek verklaard en opgesloten.....en dan moet het verhaal nog beginnen. Toneelregisseur Chereau maakt er een spektakelstuk van waar af en toe geen touw aan vast te knopen is. Maar intrigerend is het wel!

Draak van een film. Als je het probleem van cyber-pesten, doe het dan niet op zo'n bouquetreeks manier. Totaal gespeend van enige originaliteit, maar Amerikanen zijn vast dol op dit soort rommel.
Geen aanrader!

Enge film, als je je realiseert, dat mensen klakkeloos bevelen opvolgen van autoriteiten, wat de consequenties ook zijn. De eerste experimenten waren al in 1961 , waaruit bleek, dat 80% daar toe in staat was. Dr. Milgram neemt ons mee in die vaak verguisde experimenten, waaruit blijkt, dat mensen eigenlijk maar marionetten zijn, als zij bevelen krijgen.
Helaas zien we dat ook maar weer al te goed in de oorlog van Rusland tegen de Oekraïne

Hoe kun je van een aardig idee zo'n stupide film maken? Nou, het is Mike Judge ( Beavis & Butthead) gelukt! Het idee, dat over 500 jaar de menshid volkomen achterlijk is, wordt uitgewerkt, alsof we nu al 500 jaar verder zijn. Geen grap is raak en het zou beter zijn geweest, als Fudge zich bij zijn animatiefiguren had gehouden!, want dit wanproduct is saai, saaier, saaist!!

Aardige komedie over een homo-stel dat plotseling de zorg krijgt over de kleinzoon van een van hen.
Grappige dialogen en situaties en top-acteurs maken er een leuke boel van en zorgen ondertussen ook nog eens voor een positieve kijk op alternatieve samenlevingsvormen. Leuk!

Een vrij simpel overlevingsdrama, waar weinig spanning in zit, omdat de uitkomst toch wel vaststaat.
De film heeft bovendien een irritant slechte synthesizer score, die ook al niet helpt. Als je nou zo' n soort film wilt bekijken kies dan voor Oliver Stone's "Salvador", die 100x beter is!

Meer een psychologisch portret van een spionne, dan een thriller.De vele flashbacks maken de film er bepaald niet spannender op.Diane Kruger,die meestal fantastisch speelt kan ook weinig met het script. Een behoorlijk mislukte spionagefilm, maar dat heb je vaak als er zoveel landen 'm co-produceren.

Prachtige vorm om de problemen van mensen, die in hun jeugd te maken hebben gehad met een pedofiel, in beeld te brengen. Odette leeft en danst er op los, maar zelfs een psychiater kan nauwelijks in haar gevoelsleven komen, totdat... Waarom deze film de Nederlandse bioscoop niet gehaald heeft, is me een raadsel!

De omgang met haar leerlingen is zeer streng, op het fanatieke af. En helaas is dat ook het geval met de eigen zoon van deze vioollerares. Die wordt vervolgens aan zijn lot overgelaten, omdat een specifieke leerling al haar aandacht opeist.Haar huwelijk en haar eigen stabiliteit komen daardoor behoorlijk in de problemen.
Goed geacteerd, maar het kijken naar een zwaar gefrusteerde vrouw is nou niet bepaald een pretje.
Dus om de film nou aan te bevelen.....

Typisch Frans melodrama uit de jaren '80. Heeft verder weinig om het lijf, maar wat blijft het prettig Depardieu in zijn goede dagen te zien acteren. Nathalie Baye en Carole Bouquet zetten mooie vrouwenrollen neer en dan is er natuurlijk Parijs met zijn rive gauche en rive droite!

Een lange zit. En omdat ik Infinity wars gemist heb, was het wel weer even uitzoeken: Wie, waar, wat en hoe,
Het ziet er allemaal strak uit, maar, toch al geen fan van de Marvel reeks, blijft het een beetje een rommeltje met psychologie van de koude grond. Het "zich door de tijd heen vechten" was weer een mooie opstap voor het zich door verschillende universa heen te vechten in de volgende films ( laatste spiderman en doctor strange), maar begint nu wel te vervelen. Nou ja, Iron man is dood, maar die zal dus wel weer in een ander universum opduiken. (als Downey jr. tenminste geen overdosis neemt)
6 voor de moeite. En ook hier geldt weer: Ik had 'm waarschijnlijk in de bioscoop moeten zien.

Aardige komedie, waarin de hoofdrolspeelster, met behulp van 3 vriendinnen, die allemaal ook hun eigen problemen hebben, zichzelf leert accepteren. Ze moet en zal, ondanks haar overgewicht, de ontwerpprijs van een wedstrijd over de ruimtevaart winnen en op zo'n manier kans maken op een reis in de ruimte.
Lieve film, over het accepteren van en omgaan met de persoon, die je bent, of je nu te dik bent, in een rolstoel zit of een ander lichamelijk of geestelijk probleem hebt.

Alweer een bewijs, dat je zulke films niet op de Tv moet bekijken. Visueel prachtig, maar wat blijft daar vsn over op een te klein scherm? Op zich een aardig gegeven, maar uiteindelijk kun je het einde al bijna van te voren uittekenen. Mooie dubbelrol van Michael Fassbender.

Wat zijn al die prachtige linkse ideeën nog waard, als je er alleen maar ongelukkig van wordt? Je kunt wel activiste blijven en altijd op de barricades staan om je eigen gelijk uit te schreeuwen, maar de maatschappij evolueert en daar kan geen revolutie tegen op. Dus leg je daarbij neer en ga van het leven genieten is de uiteindelijke boodschap van deze Franse film, waarin weer heel wat afgepraat wordt!
Een vrolijke Eric Rohmer 2.0 zou ik zeggen.

Dit hebben we natuurlijk al iets te vaak gezien: een bankoverval, die grandioos misgaat en dat in de Tarantino/ Ritchie stijl, maar dan toch wel net even minder.Met flashes vooruit wn achteruit waren het wel een erg lange 7 minuten. Toch leuk om Kris Kristofferson weer eens even terug te zien, alhoewel die het dus blijkbaar tegenwoordig ook van B-producties moet hebben

Stel je reactie altijd op prijs. Grappig, dat we het vaak eens zijn, en een enkele keer, zoals nu, totaal niet!
Evengoed, keep up the good works!

Een kort verhaal van Joe Hill, die blijkbaar het boek "It" van zijn vader Stephen King uit zijn hoofd kent want de gelijkenissen zijn talrijk. Om van een kort verhaal dan ook nog eens een film van 105 min. te maken, wordt dan wel een hele opgave. En da's te merken aan de vele herhalingen van zetten.Waarom de film geafficheerd wordt als "horror" is ook een raadsel, ik zou het een paranorrmale thriller noemen, die ook nog even wat helderziendheid meeneemt in het verhaaltje (je moet toch wat om de speeltijd te vullen). En thriller? Ook daar was ik niet kapot van. De film vertoont een hele lading aan "plotholes" (waarom de telefoon als wapen gebruiken, waarom niet vluchten als je het ijzerwerk van het bovenraampje eruit hebt,waarom zo'n mooi rechthoekig gat....)
Wel een A-filmproductie, goed geacteerd, maar spannend? Het zal wel aan mijn tegenzin voor paranormale films liggen en, in het kader daarvan, het tijdstip dat ik 'm zag: vanochtend, een maandag! (over paranormaal gesproken!)

Schoolvoorbeeld van hoe je een schitterend, op waarheid berustend gegeven de nek om kunt draaien.
Begint indrukwekkend, maar wordt al gauw saaier en saaier. De keus voor Jim Carrey is ook bepaald niet gelukkig. Waar hij bekend is van zijn over-the-top rollen in komedies heeft hij hier bedacht maar eens over-the-top sombermans te moeten spelen, wat er, onbedoeld, weer bijna lachwekkend uitziet.
Jammer, maar compleet mislukte "thriller".

Wat is het toch een verrotte wereld, die maatschappij van het grootkapitaal.
En dan kun je nog wel hoog op de apenrots stijgen, uiteindelijk bepaalt de aandeelhouder. Of mensen daar nu last van hebben, ontslagen worden of goede ideeën hebben, daar heeft men niets mee te maken: al die werknemers, hoog en laag, zijn maar een onbetekenend radertje in het geheel: inwisselbaar of vervangbaar. Wat een wereld! Of is er uiteindelijk nog un autre monde?

Als overdreven actiefilm gelukt, maar zo gauw de regisseur er ook nog een soort familiedrama van wil maken, gaat ie de mist in. Frank Grillo ziet er goed uit als actieheld. Jammer, dat Mel Gibson en Naomi Watts zo weinig te doen krijgen.

Schoolvoorbeeld van hoe je een soort van romantische thriller kunt verknoeien: chaotische opbouw, ongeloofwaardige rollen, oeverloos lange "romantische" interludes en flauwe tijdssprongen, zeurderige muziek, duidelijke studio-opnamen, kortom: alles wat fout kon gaan, gaat ook fout. Uiteindelijk is het einde ontzettend ongeloofwaardig.

Heerlijke feel-good film met fantastische dans scenes. Deed mij denken aan de hoogtijdagen van Claude Lelouch. Draait in art-houses, maar is eigenlijk een grote publieksfilm, die je zo in Pathé kunt zetten Aanbevolen!

Dupieux, nou dan weten we het wel: absurder dan absurd.. Zou kunnen gaan over de problemen, die gepaard gaan met het ouder worden, maar die worden dan wel op een idiote manier verbeeld. Ik ga er verder geen logische zaken aan vastplakken, want surrealisme moet je kunnen waarderen op wat het is: surreeel en absurd. En al die mieren zien we toch ook steeds opdagen bij Salvador Dali?

Ik neem aan, dat je de serie gezien moet hebben om hier iets positiefs over te kunnen vertellen.
Het schijnt komisch te zijn, 3 dronken torren, die een feestje bouwen.
Aan mij was het absoluut niet besteed, dus ik kan de rest, die ook op Netflix staat, direct van mijn watchlist schrappen.
Cheech & chong films uit de jaren '70/'80 waren flauw, maar hiermee vergeleken meesterwerken!