Reacties

Ongelooflijk onzinnige, gemanipuleerde fanfilm over een autistisch meisje, dat vindt, dat er een klimaatcrisis is en daarom onder schooltijd daartegen protesteert. Succesvol, want overal ter wereld mag ze haar 3 zinnen boodschap verkondigen en staan mensen voor haar te juichen. Dat de documentaire zo subjectief als wat is, blijkt wel uit het feit, dat de filmploeg overal kon filmen en er werkelijk geen kritisch weerwoord gegeven wordt.Vaak zijn er beelden in scène gezet (met paarden, bloemen en weidse uitzichten) om het geheel maar zo mooi mogelijk te maken. Er is heel wat over het klimaat te zeggen, maar dit slaat werkelijk nergens op.
Nog zo'n manipulatie: de jeugd mocht gratis de bioscoop in!

Een prachtig geacteerde, tragische liefdesgeschiedenis tussen de columnist Ischsa Meyer en schrijfster Connie Palmen.
Zeer de moeite waard en met afstand de beste Nederlandse film van 2020

I spit on your grave 2.0 Goed gefilmde, bloederige wraakfilm. Zou het persoonlijk een horrorfilm noemen. Schitterende beelde uit de woestijn. Even over de onmogelijkheden heenkijken (een spoor van tientallen meters bloed, een houten staak dwars door je lichaam, een bierblikje,dat gebruikt wordt om een wond dicht te schroeien, geeft een perfecte afdruk van het merk op de buik) maar dan heb je de perfecte horror/wraakfilm!

Schitterende film over de benauwende invloed van het geloof op het platteland van Amerika in de jaren '50. Er loopt werkelijk geen normaal mens (beest) rond in deze film en de bekrompenheid van de bevolking wordt in iedere scene duidelijk. Ieder voor zich en empathie is voor de domme. De kerk als uithangbord, maar daaronder functioneren we als beesten. En was dit nu maar een parabel uit het verleden, maar ik ben bang, dat het hedendaagse Amerika er nog veel beroerder aan toe is.

Een wat simpel uitgewerkt verhaaltje met standaard personages, , een gemiste heistpoging maar uiteindelijk.... O ja, en vader ging ook om nobele reden naar de gevangenis. Begrijpelijk, dat deze film direct aan Netflix aangeboden is, want ie had in de bioscoop geen schijn van kans gehad.

Een aardige docu, waarin de Congelese arbeiders van Unilever zich bevrijdden van hun wurgcontracten en door kunst te gaan maken en uiteindelijk hun eigen stukken land konden kopen, waardoor hun leven aanmerkelijk beter werd..

Billy Wilder deed dat meer dan 50 jaar geleden véél beter. Dit is een slap aftreksel van het origineel.

Aardige film over 2 broers en een zus, die een oude boerderij in Spanje erven, maar daar allemaal verschillende plannen mee hebben.
In ieder geval leuker dan "Made in Italy" met Liam Neeson, uit 2020, die een soort gelijk thema had.

Teeuwen blijft top! Het is allemaal niet zo goed meer, als de eerste 3 shows, maar qua gekte blijft het op eenzame hoogte

Verrassend leuke jeugdfilm. Goed gespeeld en lekker gek.

Wat een slappe hap scenario. Jonge vrouw moet door NewYorks oorlogsgebied van de metro naar haar oma. Links en rechts wordt er geschoten en gemoord,m aar zij krijgt hulp van een concierge, die oorlogsveteraan was.
Raad de afloop...die is origineel, ze gaan allemaal dood! .Hoe zo'n Bautista overigens ster kon worden, is een even groot raadsel

Moeilijk te bepalen, wie nou wat verdiend, in dze film, die wat weg heeft van "Festen", maar de keuzes liggen hier wat moeilijker. Is het de zoon, die al veel te lang thuis is, die doorslaat, de moeder, die hem als een soort van gehandicapte beschouwd of de vader , die het allemaal met lede ogen aanziet, maar geen stelling durft te nemen Het resultaat levert slechts een pat stelling op. Je wordt er niet vrolijker van!

Als je the hangover, horrible bosses en nog wat van dat soort films leuk vindt, is dit een geweldige film. Als je die niet leuk vond, moet je zeker niet naar deze gaan. Grove humor, sex, drugs, gangsters, hoeren, jezus, maria, het zit allemaal in deze film gepropt. Het is kortom één grote chaos, waar je zelf je grappen in moet zoeken, leuke en missers. Ik vond de film lekker gek, maar zou me kunnen voorstellen dat iemand zwaar beledigd zou zijn.

Het blijven natuurlijk juweeltjes: de technicolor MGM musicals uit de jaren '50 en veel van de sogs zijn evergreens geworden. Kiss me Kate zit helaas niet in de top tien. Behoorlijk gedateerd en wat veel erger is, de score, nota bene van Cole Porter, is, op 2 songs na, ook niet erg geïnspireerd. Sommige merkwaardige shots zijn gemaakt, omdat in 1953 3D plotseling een "opvlieger" had, die gelukkig snel overwaaide,. Hier wordt 3D gedemonstreerd door schoenen, bossen bloemen en zakdoekjes die richting camera gegooid worden! Voegt kortom niets toe. Dit alles neemt niet weg, dat je ook deze musical wel even gezien moet hebben.

Alles wat de eerste Tanguy film zo leuk maakte gaat hier mis. Niet alleen Tanguy is een behoorlijke etter, ook de ouders gedragen zich als randdebielen.Op zo'n manier valt er weinig komedie te ontdekken.
Begrijpelijk, dat de film, buiten Frankrijk, niets deed.

Komedie over een niet getrouwd stel, dat, tegen hun zin naar de kerst van hun gescheiden ouders moet en in de familiesettings eindelijk iets meer van elkaar te weten komen. Dat resulteert in grove Amerikaanse comedy, maar ook uiteindelijk weer die zoetsappige mentaliteit van het"tot inzicht komen". Gelukkig speelt er een goëde groep acteurs, die de film wel boven de gemiddelde kerstmistroep houdt..

Moeilijk door te komen. Een paranoïde moeder een dochter, die haar taken overneemt
En een denkbeeldige uil om raad vraagt bij haar beslissingen en dat moeten we geweldig vinden? Ik kon bij geen van de personages komen, waardoor de film meer e meer op een rariteitenkabinet ging lijken. Als het even kan, vermijden

Bizar, bizar, bizar, dat is wel het minste wat je van deze "coming of age" productie mag zeggen. Je blijft gefascineerd kijken naar de belevenissen van een 15-jarige jongen, die via een zwaargestoorde moeder bij het zwaar gestoorde gezin van een psychiater terecht komt. Nou, daar valt wel een dagboek van bij te houden en dat is dan ook verfilmd. Fantastische acteurs, een schitterende soundtrack en een volkomen dwaas verhaal maken deze film tot een "must see"!

Ligt het nou aan mij, dat ik 99 van de 100 spookhuizenfilms niet te pruimen vind? Altijd hetzelfde, nooit eens iets origineels en natuurlijk de onvermijdelijke eind scare/twist. Hier gooit de regisseur ook nog eens verschillende verhaallijnen door elkaar en alsof dat nog niet genoeg was, gaan we ook de tijd wat mengen. Resultaat: een prul van een film!

Mooie, maar wat trage liefdesgeschiedenis tussen 2 mensen uit compleet verschillende milieus en de problemen, die daardoor ontstaan. Goed geacteerd, maar het orthodox-joodse milieu wordt wel erg cartoonesk aangezet.Een normaal mens zou hier geen dag in kunnen leven.

Prachtige docu over de opkomst en neergang van de Verenigde Staten na WO 2 vergeleken met dezelfde opkomst en neergang van de personificatie van Amerika : Elvis Presley. Een mooie en terechte vergelijking.
Zeer onderhoudend.

Aardig vorm gegeven wraakfilm, waarin de dode superheld wraak komt nemen, omdat hij en zijn vriendin zijn vermoord. Een soort Michael Jackson meets Death Wish. Eigenlijk zeer voorspelbaar en na 25 jaar ook niet zo origineel meer. En dat Brandon Lee, node gemist wordt, begrijp ik eigenlijk ook niet zo goed. Dat hij zo, als Joker in een Batman film kan is duidelijk, maar dat hier nou een groot talent aan verloren is gegaan? Ik waag het te betwijfelen.

Heel aardige docu over de tot standkoming van de gelijknamige film. Eigenlijk verplichte kost, voordat je de, door Denzel Washington geproduceerde, film gaat bekijken.

Aardig beeld over de frustraties, die Afro-Americans opliepen, toen ze ontdekten dat, net na de afschaffing van de slavernij, het noorden van de VS ook niet het beloofde paradijs voor hen bleek te zijn. Ook daar werden ze behandeld als 2e-rangs burgers. De, echt geleefd hebbende blueszangeres ma Rainey, was één van de eersten, die dat niet pikte. Geschiedenisles, die misschien op het toneel beter tot zijn recht komt, want ook de film, kan het toneelmatige niet verhullen
Bekijk van tevoren even de half uur durende docu: " the making of ma Rainey" die heel verhelderend is. (Ook op Netflix)

Onmogelijk flauwe, sentimentele draak. Zo "over the top ", dat je je bijna in iedere scene zit te ergeren.Jim Carrey draagt ook al niets bij, omdat de pinguins de zgn. hoofdrol hebben en die moeten het hebben van de computertechniek, zodat je geen moment denkt aan echte pinguins.Leek me al niks, vandaar dat ik hem jaren gemeden heb, maar dat was dus, na 'm bekeken te hebben , volkomen terecht.