Reacties

"Wir schaffen dass! NICHT!" Waarom zendt de NPO in deze barre tijden zo'n documentaire uit?

Leuk en aardig, maar.... een 9? Da's bijna perfect!

Mix Rob Zombie, Eli Roth, Texas Chainsaw en Dusk to Dawn en laat het geheel langzaam aan de kook komen, zodat een heistfilm een complete over the top, bloederige horror film wordt en ziedaar: "The price we pay"!
Een geweldige bijdrage aan het instituut horrorfilms? Nee! Maar voor een neo-splatter movie, zoals we die uit de jaren '80 en '90 kennen best aardig. Als extra een leuke tip hoe je prikkeldraad kunt gebruiken om je tegenstander uit het lood te brengen.

80 min., maar het leek wel 80 uur! Geen spanning, geen acteurs en een wel erg gezochte plot. Nee, dit is een ouderwetse "straight to video", zoals ze in de jaren '80 als 13-in-een-dozijn gemaakt werden.

Een nieuw seizoen, een frisse wind? Niks daarvan! Gewoon het geijkte stramien. " Woke" cabaretiers? Een paradox en een grap op zichzelf!

Het is te begrijpen, dat de regisseuse, net als haar hoofdpersoon, Rusland is ontvlucht, want deze dodelijke aanklacht tegen dat land van nu, zal door geen enkele machthebber op prijs gesteld worden. Vluchten, maken dat je wegkomt uit het smerige, verloederde land(schap), voor een dictatoriale vader (lees Poetin) en een maatschappij vol regels en dwang. En zelfs de uiteindelijke vlucht verloopt ( cinemafotografisch) bibberend, trillend en met veel vraagtekens van: Waar naar toe? Dit alles verbeeldt in donkere kleuren in een typisch neo-realistische ( je zou bijna zeggen standaard Russische stijl, waar je zowieso niet veel vrolijker van wordt. Interessant, maar je moet niet teveel van zulke films bekijken,

Compleet maffe film van warhoofd James Gunn, die het hier allemaal wat bloederiger maakt, dan zijn betere "Guardians of the galaxy" serie. Dat neemt niet weg, dat ik me prima vermaakt heb met alle "bigger than big" idioterie. Ben benieuwd naar zijn "Superman"versie.

Op zich een aardig gegeven: De massa hysterische klanten die zich op Black Friday al gedragen als monsters, maar dat dan ook echt worden. Helaas gaat het hier bij de uitvoering helemaal mis. De regisseur kon blijkbaar geen keuze maken tussen een komedie en een horrorfilm, dus werd het een onbestemde brij, waar af en toe eens een komische scene en dan weer een horrorscene opdook. Kortom, een waardeloos scenario, waarbij je geen enkele empathie kreeg voor welke hoofdrolspeler dan ook.

Helemaal mee eens!

We gaan er maar niets meer over zeggen, maar dat de Razzie awards besloten hebben in 2022 deze prijs voor slechtste acteur vanwege zijn ziekte maar niet aan Bruce Willis uit te reiken zegt eigenlijk al genoeg. Film is zowieso een complete rommel. Maar ja, als de regisseur dan ook nog Edward Drake heet kun je natuurlijk een draak van een film verwachten.

Een fijnzinnig portret van regisseusse Yannick Bellon. Hoe wordt de vrouw van Jean weer een zelfstandige vrouw en kan "de Jean" definitief losgelaten worden?
Met vallen en opstaan en met hulp van haar puberzoon lukt het uiteindelijk een zelfstandige "La femme' te zijn. Mooi verhaalt zonder in de valkuilen van "het feminisme" te vervallen.

Nog zo'n Fulci in zijn nadagen. Een tv-film met slechte effecten en een compleet dwaas verhaal, dat nergens op slaat. Je blijft kijken, omdat het Fulci is, maar eigenlijk is het tenenkrommend slecht.Lijkt meer op een Jess Franco film die aan de lopende band dit soort drek inblikte en nog nooit op een goede film betrapt is.Blijft in ieder geval ver weg van zijn horrorfilms uit de jaren '70.

Een aardig bedachte formule, die goed of slecht kan uitpakken. Dat hangt natuurlijk helemaal van de gast af. Enige smet op het programma is de flauwe grap van een BN-er chauffeur

Ziet er natuurlijk weer bijzonder fraai uit. Heel aardig als oproer voor donaties voor een goed doel, maar het zou me niets verbazen, als dit korte filmpje weer opduikt in een eventueel 3e deel van de perfect gemaakte animatiefilms.

Hopeloze film. Precies zoals chiel1971 hierboven schrijft: wat mooie beelden, maar verder is het een film die je maar moet overslaan. Zeker als je lekker gemaakt bent mef: het vervolg op "Braveheart" Deze film kan er niet aan tippen! Zonde van de 124 minuten van je tijd. (en dan heb ik nog niet eens over die zeikerige muziekscore gehad)
Alles wat de film acceptabel had kunnen maken, wordt in 6 geprojecteerde zinnen voor de aftiteling verteld. De zin , die eigenlijk toegevoegd had moeten worden: Maar daar hadden we geen geld voor!"

Aardige Franse docu voor Arte over het fenomeen Mia Farrow. Niet chronologisch opgebouwd, maar haar leven besschreven vanuit haar filmrollen en gelukkig komt de hele affaire Woody Allen/ Mia's aangenomen dochter niet voorbij.

Uit de Koolhoven reeks korte films kwam voor mij "Witte Wieven" van Didier Konings als verreweg de beste uit de bus. Nu ik, dankzij de tip van latevogel, ook diens eerste short heb bekeken, snap ik wel waarom. Konings is werkzaam als conceptual artist in Hollywood en dat is in deze short van de eerste tot de laatste shot te merken. De film oogt als een top-productie en het is mij eigenlijk een raadsel, waarom er nog geen Nederlandse speelfilm door hem gemaakt is. Typisch Nederlands: een toptalent niet opmerken, maar middle-of-the-road regisseurs alle gelegenheid geven een volgende flop in te blikken.

Dank voor de tip. Snap nou ook, waarom ik Witte Wieven in de Koolhoven reeks verreweg de beste vond.

Fulci in zijn nadagen. Het verhaal over een kannibalistische vrouwenmoordenaar is zo absurd en volgepropt met splatter momenten, dat je je afvraagt, wat de bedoeling eigenlijk was. Horror, over the top komedie of diep tragisch portret van een gestoorde ziel? In ieder geval nauwelijks aan te gluren en ver onder het gebruikelijke niveau van Fulci.

Las een artikel over zeemeerminnen in de film en ik al denken::"Ik heb toch vroeger ook een zeemeerinnenfilm gezien met Glynis Johns"? Na zoeken kwam ik op de filn "Miranda" ( zeemeermin + Glynis Johns( dit jaar 100 geworden)) Maar die was in zwart-wit en ik zou zweren, dat ik een kleurenfilm had gezien! Nou, da's dus deze! Waarom ik 'm onthouden heb? De film was voor 14 jaar en ouder en wij zijn er als jochies via de parkeergarage van de bioscoop/hotel in geslopen. De film intrigeerde, vanwege de,voor die tijd, sexy posters (stijl "De Lach") en filmfoto's in de vitrines, vandaar!
Ik geloof, dat we de hele voorstelling meer hebben zitten opletten, of er iemand ons uit de zaal kwam halen, maar na afloop waren wij wel "the boys" voor alle vriendjes.
Ik ga 'm nog eens bekijken ( de film staat op YouTube),om te zien wat ons toendertijd zo intrigeerde, maar vooral om deze jeugdherinnering is de film al een 8 waard.

Weliswaar "maar" een TV-film, maar wel één, die ik heb onthouden. Misschien, omdat mijn favoriete regisseur Brian de Palma er 31 jaar later zijn versie van maakte, die ik overigens wel anders, maar niet beter vond. Het waargebeurde verhaal uit 1947 oogt als een film noir, maar is eigenlijk het tragische verhaal van één van de talloze 'would-be" sterretjes, die het in Hollywood wilden maken.
Interessant en gratis te zien op You Tube.

Tsonge, jonge! Wat is dit slecht! Inspecteur Clouseau is back en ditmaal zonder zijn Frans accent! Britten, die proberen Franse recherche te spelen in een Frankrijk, waar blijkbaar ook verder niemand Frans spreekt! Zijn ze eigenlijk wel in Frankrijk? Het enige wat we af en toe te zien krijgen, zijn wat inserts van de Provence, wat stokbrood en wat wijn. En dan de langdradige, zogenaamde tongue in cheek gesprekken van "acteurs" die, al kletsend, het mysterie oplossen.. Nee, dit is bar en boos voor een nieuwe serie. "Allo, allo" was, hiermee vergeleken een meesterwerk!
Onbegrijpelijk, dat de KRO/NCRV zulke rommel aankoopt.

Hij heeft geluisterd! (zie nieuwe serie vanaf 23-3-2024)

De opdracht voor de 11 regisseurs was: Maak binnen twee weken een vignet over het leven, de liefde en gebruik allemaal een andere wijk in New York. En alhoewel de kwaliteit van het voorbeeld "Paris, je t'aime" niet gehaald werd, is het toch een prettige feel-good film geworden met kleine belevenissen van New-Yorkers. De kwaliteit van de deeltjes verschilde wel, maar het gedeelte van regisseur Brett Ratner met o.a James Caan sprong er voor mij echt uit. Muziek van o.a. Radiohead, dus alles bij elkaar, zoals Gijp het zou zeggen: "Niks mis mee"!

Eerste grote film van Martin Koolhoven.
Is het een thriller of meer een absurdistische komedie? In ieder geval een productie, waarin het talent al duidelijk te herkennen is.