Reacties

Interessante cultuurclash, waarbij je je afvraagt hoe het mogelijk is na 15 jaar Europa terug te gaan naar je originele roots. Blijkt ook hier voor de hoofdpersoon een ware helletocht van misverstanden en niet meer begrepen worden. De film vertoont ons een intrigerende cultuur, maar hoe die ooit zou moeten rijmen met de westerse, lijkt ook hier weer, n.b. geregisseerd door een Belg met roots in Congo, verder weg dan ooit.

Wat is dit voor een onbeschrijfelijke rommel? En hiervan zouden de productiekosten honderd miljoen dollar geweest zijn? Nou, dat is dan voor 100% opgegaan aan salarissen en GCI! De film geeft helemaal de indruk van een AI project, want wat is het nou allemaal? Een paar oude mannen, die pief,paf, poef mogen doen in een studio (waarschijnlijk een oude boerenschuur, waarin de decors van de plattelands toneelvereniging nog stonden) moeten een boef vangen! Nou, dat wordt ie! Einde verhaal. O, ja, er loopt ook nog een botox vrouw mee, die maar één gezichts uitdrukking heeft en na alle gevechten er precies zo uit ziet als ze net uit de make-up komt! Tsjonge, jonge, wat een troep. Gelukkig zal ons een vijfde deel bespaard blijven, want de film leverde slechts 50 miljoen op.(en da's nog 50 miljoen teveel).

Nog steeds de beste van de 3 films over het leven van Abbe Pierre

Wat een oeverloos saaie, vervelende film. En ook nog eens volkomen overbodig na " Hiver 54, l'abbe pierre" uit 1989 De film, met overigens prachtige fotografie, ziet er uit als een regulier geschiedenislesje, waarvan je na 90 min. denkt: 'Ja, nou weet ik het wel", maar dan is er nog 45 min. te gaan, waarin overigens niets nieuws wordt verteld. Ik heb de film afgekeken, maar links en rechts vertrokken toeschouwers en tijdens de aftiteling zat ik nog in m'n eentje in de zaal. Wat was in vredesnaam de bedoeling van deze film? Een nieuwe Jezus neerzetten? Een noodkreet daklozen in Parijs anno nu te helpen? En wat bezielde de distributeur deze film naar Nederland te halen?
Zelf was ik overigens meer onder de indruk van " Les Chiffoniers d'Emmaus" uir 1955/ in Nederland vertoond in 1957. ( maar ja, toen zat ik nog op de lagere school)

Coming-of-age film, die wel erg veel tijd neemt om to the point te komen. Niet vervelend, maar ook niet bepaald een dijenkletser. De regisseur zou eens bij John Hughes in de leer moeten gaan.

Een zooitje ongeregeld moet orde op zaken stellen, als de vriendin van de hoofdbewoonster van het huis, waar ze allemaal wonen, overlijdt en 2 kinderen achterlaat.
Wat volgt is een chaotische race om de kinderen in de ongebruikelijke gezinssituatatie te houden en overheden ervan te overtuigen, dat er een klassieke man/vrouw situatie bestaat. Goed geacteerd komedie/drama, wat af en toe compleet absurd overkomt.

Prima film en een 5?

Meer dan interessante film, die het Lolita verhaal omkeert. Hier is de 18-jarige degeen, die de leerkracht overdondert Wat volgt is een sensueel woordenspel, waar in principe alleen maar verliezers (met een wijze les) zijn. Op een of andere manier bleven de woordwisselingen boeiend, waarbij het af en toe wat toneelmatig werd (in de goede zin van het woord) De moeite waard, maar het is mij een raadsel, waarom deze film alleen in de VUE's en PATHE's van ons land vertoond wordt, terwijl ie het waarschijnlijk in de art houses beter zou doen.

Kijk, zo moeten we ze hebben! Een volkomen maffe romantische actie-komedie, die doet denken aan de grote dagen van Hollywood. David Leitch, vroeger zelf stuntman en regisseur van o.a. Deadpool 2 en Bullet train, maakt hier de perfecte publieksfilm, die geen minuut van zijn 2 uur verveelt en ook nog eens een ode is aan de stuntmannen in Hollywood. Hij heeft bovendien twee perfecte hoofdrolspelers, die fantastisch bij elkaar passen, een lekker dwaas scenario en schitterende tongue-in-cheek teksten. Heerlijk!
P.s. Blijf bij de aftiteling met bloopers zitten, want er volgt daarna nog een complete scene! (de zaal was al leeg!)

Niks nieuws onder de zon. Een standaard romkom, maar nog altijd vele malen beter dan zijn Nederlandse equivalenten. En inderdaad, de chemie tussen de hoofdrolspelers spat eraf!
Toch goed genoeg voor 8 weken Pathé na de heropening op 27 jan. 2022

Professioneel gemaakt, maar we weten het zo onderhand wel met "young adults in distress", dus er is ook hier weer niets nieuws onder de zon. Het scenario volgt precies het standaard schema, dus is na scene 1 van te voren in te vullen.

"John Wick, eat your heart out!", want hier is Dev Patel in een vrij originele super actie film. Niet alleen heeft ie een prima hoofdrol, maar het is ook zijn regie debuut en dat ziet er bepaald niet slecht uit. Een aardig scenario, een vrij onbekende cultuur, stevige gevechten en een prima verdeling tussen informatie-en actiescenes. Natuurlijk kun je wat zeggen over het overvloedig gebruik van flasbacks en kun je vergelijkiingen trekken met alle top actie regisseurs, maar Patel slaagt erin uit al die ons bekende gegevens iets nieuws te creëren. Ben benieuwd naar zijn volgende films, want ik denk, dat we met een groot talent te maken hebben.En dat voor een jochie, dat als amateur begon in " Slumdog Millionaire"!

Een bizarre pre-credit scene wekt de interesse, maar daarna gaan we over naar een verliefd stelletje, dat een rondreis door Amerika maakt om de ouders van de toekomstige bruid te ontmoeten. Na een tussenstop bij een verre neef, die nogal merkwaardig functioneert, begint de aanstaande bruidegom een steeds vreemder gedrag te vertonen, dat steeds geweldadiger wordt. Helaas is de tweede helft van de film veel chaotischer en verliest zichzelf in absurde plotwendingen, waardoor we de karakters nauwelijks nog serieus kunnen nemen. Uiteindelijk dus een mislukte film.

Aardige jeugdfilm, die pubers probeert te waarschuwen voor de verleidingen van het grote geld in de drugs bussiness. Wordt natuurlijk wel met veel clichés en de usual suspects gewerkt, waardoor niet alles door mijn kleinkinderen even goed te volgen was.En of zo'n film de juiste doelgroep bereikt? Maar toch, je kunt niet genoeg waarschuwen!

Film kijk je niet alleen, maar moet je beleven. Vandaar dat Ayame prachtige audioscript beschrijvingen maakt om ook blinden en slechtzienden van een film te laten genieten Maar is dat wel genoeg? Niet volgens een langzaam blind wordende fotograaf, die de audioscript in een feedbackronde beoordeelt. De twee komen in moeilijke gesprekken tot elkaar en onderkennen elkaars beperkingen. Poetisch en romantisch, maar het blijft voor mij, als westerling, ook bij deze film moeilijk de Japanse psyche te doorgronden.

Typisch Franse komedie. Heeft niets om het lijf, maar door de eerste klas acteurs en vooral de schitterende muziek van Philippe Sarde, prettig om naar te kijken.
Als extra is er dan ook nog een concert van (of all people) Engelbert Humperdinck.

"That's life" denk ik, dat de regiseusse ons wil laten zien. Zoveel thema's, zoveel mijmeringen, zoveel vreugde, zoveel verdriet, zoveel herinneringen en dat allemaal in een verhaal, dat naar alle kanten op meandert en eigenlijk als enige apotheose heeft : "That's life en daar zul je het mee moeten doen!" Prima film, maar ga er wel even voor zitten.

"Zorrug, dat je d'r bij komt, bij de marine, bij de marine moet je zijn. Het is gezond voor je lijf en je leden, bij de marine is er niemand ontevreden......." Na het oude Dorus succes van " Twee Motten" moet de regisseur van deze film gedacht hebben: "Er is toch nog zo'n bekend liedje van Dorus?" Nou, dan maken we daar ook een nieuwe versie van, ditmaal in de vorm van een actiefilm. De Marine had ook wel oren naar, want zo'n uitgelezen kans om reclame te maken en eindelijk weer eens wat personeel te krijgen, laat je niet liggen. En voila, " De invasie". Weliswaar een tamelijk idioot verhaaltje, maar onze organisatie komt er goed uit en er wordt veel geschoten, dus de aanmeldingen komen straks met bosjes binnen! Als de productie maatschappij nou ook nog een fatsoenlijk scenario aan Bobby Boermans had gegeven, had het misschien nog wat kunnen worden, want iets in scene zetten kan ie wel. Nou ja, het is weer eens wat anders dan een domme, 13-in-een-dozijn romkom!

Als je de documentaire "Amy" als ijkpunt zou nemen, is er nogal wat aan te merken op deze, wat zoetige verfilming van het korte leven van Amy Winehouse. Dat neemt niet weg, dat er een paar fantastische rollen worden neergezet en dat de muziek, zelfs als het niet de stem van Amy is, onovertreffelijk is. Als je dan verneemt, dat de film de zegen mee kreeg van de erven Winehouse, dan is het downplayen van verschillende karakters te begrijpen. Kortom, aardige film over een getroebleerde artiste, maar zal zeker geen klassieker worden.

Haalt het natuurlijk niet bij de oermoeder van "blind in distress"films: "Wait untill dark" met Audrey Hepburn en zelfs niet bij "Blind terror/see no evil" met Mia Farrow, maar is best het bekijken waard door de gimmick van een blindenapp.!

Een typisch Franse komedie/drama over het wel en wee van een groep leerkrachten op een middelbare school. Dat levert verschillende grappige en wat meer dramatische situaties op, die, zeker voor mij, als leerkracht herkenbaar zijn, maar leveren daardoor geen stevig verhaal op. De film meandert wat door het schooljaar heen en daar blijft het dan ook bij. Je zou het bijna een soort documentaire met acteurs kunnen noemen. Desalniettemin kijkt de film lekker weg, maar verwacht geen meesterwerk a la "Das Lehrerzimmer".

Boy, oh, boy! Wat een debuutfilm! Niets meer of minder dan een meesterwerk. De regisseuse gebruikt het thema van de achtergestelde vrouw in het patriachale Italië van net na de 2e wereld oorlog om ons in een soort modern neo-realistische stijl een verhaal te vertellen, dat alle aspecten van film in zich heeft. Drama, komedie, misdaad, spanning, zang en dans komen op zo'n unieke manier voorbij, dat je mond voortdurend van verbazing openvalt en je af en toe ook nog eens op het verkeerde been zet..... Zo moet film gemaakt worden! Een topfilm, die je niet mag missen.

"Sympathy for people who have to watch this film" zou waarschijnlijk een betere titel voor dit wanproduct geweest zijn. Hoe lukt het Nicolas Cage toch, na iedere uitstekende film weer in een draak van een film te belanden? Is het behoefte aan cash of moet ie al zijn tics dan toch weer kwijt? En iedere keer stinken we er weer in, want ja, Nicolas Cage... je weet maar nooit. En zo'n prul kwam nog in bioscoop ook! Je zult er maar €12,50 voor betaald hebben! Een afrader van jewelste!

Zie en aanschouw hoe Amerika tot het volgende derde-wereldland is vervallen. Trump was nog maar het begin. Massagraven, executies aan de orde van de dag als verschillende staten oprukken naar Washington om de president uit te schakelen. Een groepje journalisten reist mee om de beelden vast te leggen. We krijgen geen duiding, maar zien het land verkruimelen tot een totale anarchie. Wie wat doet en waarom? Iedereen is losgeslagen in totale wreedheid. Het is "The Purge" all over the country. Een angstaanjagend toekomstbeeld, waarvan de eerste trekjes ook heden ten dage te bespeuren zijn. De horror van het dagelijkse leven in de nabije toekomst. Dijk van een film!

Na "Les Miserables" was het wel duidelijk, waar het hart van regisseur Ladj Ly lag Het werd een groot succes, Vandaar, dat distributeur Paradiso, er voor koos de originele titel " Batiment 5" te vervangen door " les inmiserables", die wel er veel leek op de vorige filmtitel.
Ok hier weer de misverstanden en frustaties tussen " de kleine lieden" en het" bevoegd gezag". We zien het gebeuren, maar oplossingen? Ho, maar. Dat is dan misschien ook wel een beetje " de makkes" van de film: Het dagelijks leven in de banlieus van Parijs slechts gesignaleerd, zonder verdere positieve oplossingen. Iedereen kruipt in zijn eigen schulp. Toch de moeite waard, omdat Ly ons midden in de ellende zet.