Reacties

Dat zat er natuurlijk dik in: een succesvolle animatie film met heerlijk gekke types moest natuurlijk ook een kerst special krijgen. Best leuk, maar haalt het natuurlijk niet bij het origineel.
Maar als je toch een aardig kerstfilmpje wilt vertonen met de feestdagen is dit een prima keus.

Vaders, die praten over hun gevoelens naar en de angsten voor hun kinderen, die allemaal tot de
LGBTQ-gemeenschap behoren. Veel te kort om tot diepte interviews te komen. Wat overblijft is het gevoel van de vaders, dat ze samen sterker staan

Prachtige korte film over verlies, rouw en de poging tot verwerking. Terecht een Oscar nominatie voor beste korte film

Aardig filmpje, maar ik neem toch aan, dat dit ook weer een vooroefening is voor een langere film.

Ziet er goed uit, maar is natuurlijk veel te kort om er een volwaardige horrorfilm van te maken.
Nu is het teveel een aardige scene, die te vrijblijvend is

Dit is zelfs qua grove "humor" niet leuk meer. De idioot , die dit bedacht heeft zou het verboden moeten worden ooit nog een film te maken. Ziek en pijnlijk!

Waar deel 1 nog maf, maffer, mafst was, is deel 2 voornamelijk grof, groffer, grofst. Letterlijk alles wordt in de zeik (ook letterlijk) genomen in deze film en dat bepaald niet op een fijnzinnige manier.
De gemiddelde "woke" persoon zou er accuut een hartaanval van krijgen. Maar lekker idioot blijft het!

Even had ik het gevoel met een film uit de Franse "nouvelle vague" te maken te hebben. Een filmische blik op deq besognes van de jeugd van nu, het gevoel van overbodigheid, van angsten voor de toekomst. De cameravoering, het vrij desolate Parijse straatbeeld en de soundtrack ondersteunen dat beeld Gelukkig geeft een ontmoeting weer hoop om door de nnacht naar een nieuwe hoopgevende morgen te komen. En "Morgen is vandaag", zoals een van de hoofdpersonen stelt. Bijzonder!

Tsja, je moet wel er van musicals houden om deze bewerking van Alice Walkers roman en Steven Spielbers verfilming daarvan te kunnen waarderen. Deze verfilming van de Broadway- musical doet inderdaad toneelmatig aan met vertolkingen, die op het toneel gepast zouden zijn, maar voor de film veel te vet zijn aangezet. Het aantal musical nummers is ook veel te veel. ( iedere keer dat ik dacht: nu is het verhaal wel verteld, kwam er weer een lied voorbij) Voor mij sprongen er, qua originaliteit, maar 2 uit. Dus, houd je van een interessant verhaal, dan kun je beter het origineel uit 1985 bekijken, maar ben je een fan van overvolle musicals, dan is dit jouw film!

Wijde lens... dat viel nog mee, als je de andere films van Yorgos Lanthimos hebt gezien!
En dan moet zijn nieuwste: "Poor Things" nog komen (vanaf 1 febr.)

Een film met Bill Nighy is natuurlijk nooit te versmaden, maar deze zoektocht van een vader naar zijn verloren zoon met behulp van een andere zoon, die hij eigenlijk ook verloren heeft, is vaak wel heel bizar. Een combinatie van drama en komedie, uigevoerd in decors waar Wes Anderson zelfs trots op zou zijn!
Kom er maar eens op: Je liefde voor iemand verklaren met behulp van de meest ingewikkelde SCRABBLE-woorden en het sluiten van de knopen op je colbert: bovenste knoop soms dicht, middelste altijd en onderste nooit!
Merkwaardig, laten we het daar op houden.

Professioneel gemaakte achtervolgingsthriller gemaakt volgens het alom bekende afstreep-lijstje, waardoor de uitkomst bepaald geen verrassing is.
Een scenario, dat nergens op slaat, karakters uit de "Donald Duck", die ook nog eens de meest idiote beslissingen nemen. Dus als je gaat kijken:"Verstand op nul zetten"!

Een fantastisch idee, maar maak er dan een volwaardige speelfilm van! Nu zijn op alle fronten de beperkingen van het Telefilm budget te zien. Niet uitgewerkte karakters, een te weinig gelaagd scenario en een rare mix van professionele acteurs en welwillende amateurs. En als je dan " De Vaandeldrager" zö als "Verkerke" poster in beeld brengt is veel van de realiteit verdwenen.
Ik zou zeggen: "Ga geldschieters zoeken en maak de film nog een keer in Hollywoodstijl"!
Toch een voldoende vanwege de manmoedige poging.

Eenzaamheid, verdriet, heimwee, liefde hoop, het hele menszijn verpakt in een schitterende film!
Kan er weer een heel verhaal aan wijden( maar dat heeft FVeastbird hierboven al uitstekend gedaan. Over deze prachtige film moet je niets lezen, maar die moet je ervaren! Of zoals Frankie goes Hollywood op de soundtrack zingt: "The power of love"! And that's all there really is!

Mooi, maar traag meanderend drama over de vrouw, die zich uiteindelijk bevrijdde van de idiote regels, die de Victoriaanse tijd aan vrouwen oplegde. Een waargebeurd "Jane Austen"achtig verhaal, prachtig verfilmd in een stijl, die Britse producties zo onovertroffen maken, maar je moet er wel wat geduld voor kunnen opbrengen.

De rollen eens precies omgekeerd. Man krijgt een enorme kinderwens en bezwangert zijn nietsvermoedende vrouw. Die krijgt een enorme buik en kan niets meer, maar de echtgenoot geniet van ieder moment en leeft zich helemaal uit in zwangerschapgymnastiek en alle andere vrouwelijke ongemakkelijkheden.
Zou een drama kunnen zijn, maar wordt hier uitgewerkt als een behoorlijk bizarre,. absurde komedie. Was er niet echt kapot van.

Een grappige satire, die de keuzes van het hoofdpersonage in een wankel evenwicht zet. Heerlijk je te kunnen bewegen in een intelectueel en artistiek milieu, waarin alles beredeneerd wordt, maar de echte lichamelijke liefde/sex, that's a different story. Daar valt ze dan ook als een blok voor. Maar ja, het simpele van Sylvain geeft binnen een mum van tijd ook al de nodige problemen. In eerste instantie door zijn milieu, later ook door de geadoreerde zelf. En als een integratie van beide milieus ook al niet lukt worden keuzes bijkans onmogelijk. Eeh heerlijke komedie, perfect vertolkt in onverstaanbaar Canadees Frans (film werd in Canada Frans ondertiteld) waardoor alles nog authentieker lijkt. Voeg daarbij de fantastische jaren '80 Riz Ortolani/Michel Magne/Michel Legrand score en er kan nauwelijks nog iets mis gaan!

Ik zie geen beoordelingscijfer staan. Maar misschien doe je dat wel nooit.

niet beoordeeld?

Heb Michael Mann hoog zitten! Zijn films waren 9 van de 10 keer voorbeelden van bijna perfecte Hollywoodfilms, dus ik was reuze benieuwd naar zijn eerste film na 8 jaar. Dat viel helaas niet mee. De film had om te beginnen al Ferrari '57 moeten heten, want dat is het jaar, waarin het verhaal zich, op enkele flash-backs na, afspeelt. (Zie ook Le Mans '66/Ford vs. Ferrari) Wat we in dat jaar beleven is, behalve een laatste grote race, waarin het bedrijf gered moet worden, vooral een tragisch huwelijksdrama. Daar is op zich niks mis mee en de hoofdrolspelers zijn, zoals gebruikelijk prima (Penelope Cruz begint steeds meer op Sophia Loren te lijken), maar het scenario zwabbert teveel tussen deze gegevens heen..
En als ik dan lees, dat de film 97 miljoen dollar heeft gekost, vraag ik mij af, waar dat geld aan is op gegaan.
Maar goed, zelfs een mindere film van Michael Mann is altijd nog beter dan het gemiddelde aanbod. Dus toch een 7!

Film zouden we kunnen samenvatten als : "Veel geschreeuw en weinig wol". Alle ingrediënten zijn aanwezig, maar wat gebeurt er weinig mee! Regisseur op zoek naar een goed plot,maar dat is helaas onvindbaar!

Bijzonder aardige prequel, die ons de opkomst van de totalitaire leider Corolianus Snow toont, in de andere delen gespeeld door Donald Sutherland. Een prima vertolking van Tom Blyth, die uitstekend laat zien hoe een, in aanvang sympathiek figuur later een nietsontziende dictator kan worden. Misschien wel de beste film uit de hele serie, ware het niet, dat de vrouwelijke hoofdrol blijkbaar in de verkeerde film zat en direct uit "the sound of music" was weggelopen! Een onvergeeflijke blunder! Maar los daarvan een prima film over het functioneren van een totalitair regime.

De film werd op de BBC vertoond in het kader van internationale vrouwendag, waarschijnlijk omdat het over vrouwenhandel gaat. Maar behalve het feit, dat de vrouwelijke hoofdpersoon op die manier slachtoffer is geworden van de Britse onderwereld, is het meer een tragische liefdesgechiedenis van haar met een ex-cop, die haar heeft laten lopen, nadat zij een van handelaars vermoordde. Helaas wordt de film er daarna niet duidelijker op, ook al niet, omdat de regisseur, eigenlijk een bekende fotograaf is, die meer met mediumshots en close-ups heeft, dan met een goed scenario. Afrader, dus!

Dat was nog eens een positieve verrassing! Volkomen blank naar deze film gegaan in de verwachting misschien eens een "aardige" romkom te zien, werd ik geconfronteerd met een volkomen maffe satire rond hedendaagse relaties in deze "moderne" maatschappij, waarin alles weer net wat anders blijkt dan het lijkt! Heerlijke film, die waarschijnlijk meer succes zal hebben in onze arthouses en nu bij Pathe ,de romkom leverancier, weinig kans maakt!

Beste FVeastbird, dit is weer een mooie, uitgebreide beschrijving van het complete scenario. Maar het lijkt mij, voor degenen,die de film nog moeten gaan zien niet zo leuk om het complete verhaal al te hebben gelezen. Dus misschien is het beter alleen je eigen mening te geven of de tekst onder een spoiler te plaatsen, dan de verrassing bij het bioscooppubliek al van te voren weg te nemen.
No hard feelings, het is maar een suggestie.