Reacties

Na wat komedies en "sandalen"films was dit het eerste uitstapje van Lucio Fulci in de (pre)giallo film. Stijlvol, is dit een redelijk onvoorspelbare thriller, uitstekend geacteerd en met een prachtige jazz-score van Riz Ortelani. Zorg er wel voor dat je de originele Italiaanse versie bekijkt, want zowel in de Engelse als de Franse versie is behoorlijk geknipt. Beter dan "A doppia faccia" met Klaus Kinski, die er thematisch op lijkt en misschien wel een voorbeeld voor "Body Double" en "Basic instinct". Moet je als giallo-fan wel gezien hebben.

Het is natuurlijk wel een boekverfilming naar de thriller van Robert Harris.

Overstroming,modder, dood en verderf. Dat is het landschap, waarin de hoofdpersoon, een bijna afgestudeerde vee-arts terecht komt,als ze een telefoontje heeft gekregen, dat haar broer overleden is. Was het zelfmoord of een ongeluk? Het blijkt moeilijk, bijna onmogelijk om weer on speaking terms met haar vader te komen, zodat de oorzaak van haar broers dood lang een raadsel blijft. Of had zijn dood misschien met haar te maken? Een somber, intens drama,dat prachtig vertolkt wordt en waarbij je eigenlijk geen moment het gevoel hebt met acteurs te maken te hebben. Het zou zomaar een documentaire kunnen zijn. Aanbevolen!

Vanavond 8-7-'25 om 00.25 uur op Filmbox : the Marco effect
Zaredag avond 23,23 uur op filmbox: the keeper of lost causes/ vrouw in de kooi, waar de netflixserie op gebaseerd is,

Zo'n truttige film verdient Leonard Cohen niet! Maar helaas, dit is er één uit de bouquet reeks! Mooie plaatjes van Hydra, maar verder op alle vlakken amateuristisch ( de"actrice" die Sophia Loren speelt, is ronduit belachelijk)
Maar blijkbaar bracht deze film uit 2023 Noors/Canadese producers op het idee het nog eens dunnetjes over te doen met een 8-delige serie in 2024 onder dezelfde titel! Hallelujah, hoe bestaat het!

Zwaar teleurgesteld na het zien van deze film. Een oeverloos lange opbouw, cliche karakters, standaard boef, zielige, overbodige familie, waarvan de dochter nog dol wordt op een ersatz hondje, het is werkelijk of je terecht bent gekomen in een Tarzan film uit de jaren '30. Maar het ergste is eigenlijk, dat we ons verheugen op allerlei soorten dinosauriërs, maar die zijn er niet! We krijgen allerlei mutanten voorgeschoteld, waarvan de een er nog beroerder uitziet dan de ander. Kom op,Spielberg (producer), we wilden geen monsterfilm, want dan hadden we wel naar"Predator 34? " kunnen gaan. Technisch is het natuurlijk allemaal in orde en als kermisattractie, die veel te lang is, nog wel te bekijken, maar als film een mislukking.

Een vroege spaghetti western met de Amerikaanse acteur Jack Betts, die in Italië de fraaie naam Hunt Powers mee kreeg. Enkele fraaie opnamen, maar de regisseur Franco Giraldi (assistent-regisseur van Sergio Leone bij "A Fistfull of Dollars" en ook wel bekend onder het pseudoniem Frank Grafield) wist niet of hij er nu een komische of een serieuze western van moest maken, dus het geheel is vlees noch vis geworden.
De regisseur maakte nog 2 andere westerns en hield toen het genre voor gezien.

Film doet een poging de barre allerdaagse problemen van zwarte vrouwen in het kapitalistische Amerika te duiden, die er absoluut zijn, maar doet dit in de vorm van een melodramatische tearjerker, waar alles er te dik bovenop ligt en er alleen maar met stereotypen gewerkt wordt. Da's jammer, want Tajarji P. Henson is een fantastische actrice, die met met dit schematische scenario ook weinig aan kan.Technisch natuurlijk in orde, vandaar nog een 6 (je).

Leuke Franse feel-good film met een onderwerp, dat zich eigenlijk helemaal niet voor een feelgood stemming leent.
Oma wil op haar 80-ste uit het leven stappen, maar durft haar wens niet aan haar zoon en kleindochter mede te delen. Enter een thuiszorg medewerker, die met enige aandrang
Oma wel naar Zwitserland wil begeleiden en omdat Oma een erfenis, die ze daar zal ontvangen in het vooruitzicht stelt, gaat de familie, zeer tegen hun zin, mee. De film draait daarna om het onvermogen van Oma haar wens kenbaar te maken waardoor er allerlei gekke situaties ontstaan. De acteurs zijn fantastisch en maken van het geheel een plezierige filmervaring.

Had even het idee, dat dit een wat hitsiger herhaling van " The postman always rings twice" zou worden, maar na oeverloos gekreun in het een-uurs hotel,wat viezig aandoende eigenaren, met een bizarre verhouding, smerige licht effecten en heel veel, wat onsmakelijke sex vond de regisseur blijkbaar, dat ie zijn statement al gemaakt had: Sex is de duivel en het motel is de hel!
Misschien heeft de regisseur zijn doel ook wel bereikt: Ik wandelde in ieder geval met een wat smerige smaak in mijn mond de zaal uit.

Een film over een film, die over een film gaat, waarin de verwikkelingen van de hoofdrolspelers en de regisseur weer een film opleveren. Ingewikkeld? Ja, dat krijg je als Quentin Dupieux zijn hersenspinsels op een scenario (Scenario?Wat voor een scenario?) loslaat. De acteurs kunnen in ieder geval geweldig hun ei kwijt in deze absurdistische en surrealistische chaos.l

Prachtig docu-drama over moeder-en zusterschap in de Tunesisch-Islamitisch maatschappij van na"de nieuwe lente" revolutie. Een verhaal in vele lagen waarin allerlei zaken spelen, die het daglicht niet kunnen verdragen en met een moeder, die zich daar doorheen moet zien te manoeuvreren,wat helaas niet de gewenste resultaten opleverde, want 2 van de 4 do hters sloten zich aan bij "IS". Zeer boeiend!

Weliswaar gemaakt door het team, dat ook het prachtige "Worst person...." produceerde, is deze zwarte komedie, die de constante aandacht van de moderne "kunstenaars elite" op de hak wil nemen, minder succesvol en naar het einde toe, zich constant repeterend, ronduit saai.
Jammer, want die zogenaamde elite ,waar dan ook, zou wel eens een rake schop onder de kont verdienen.

Bioscoop release: 6-02-2025

Even invullen bij Suggesties.

Mooie, bijna ouderwetse tear-jerker, die op een fraaie manier de invloeden van de Spaanse burgeroorlog op de Spanjaarden van toen en nu in beeld brengt. Critici zullen het verhaal wel te simpel en te weinig gelaagd vinden, maar voor de gemiddelde Spaanse kijker is dit een interessante instap om eens verder in het verleden te gaan kijken.

De vraag is: wilde de regisseuse een arthousefilm of een commerciële horrorfilm maken? En dat is te merken, als je de film bekijkt. Mooie losse scènes, maar qua scenario steeds vager wordend.
Ik was er niet kapot van!

Aardige documentaire met veel nog nooit vertoonde beelden, die vooral laat zien dat het leven van topartiesten ook niet bepaald over rozen gaat. Richt zich vooral op de periode '74 t/m '80.

In '99 al eens in de bioscoop gezien en was er erg van onder de indruk. Kende dus de "verrassing" al, maar dacht, dat ie veel later in de film zat.
Na 25 jaar dus weergezien
en nog steeds staat de film als een huis.
Ik ga hier niet alle principes va Dogma 25 herhalen, maar door de vaak handheld camera kon de regisseur wel heel dicht op de huid zitten en dat is, voor dit verhaal, van essentieel belang.
Dus nog steeds zeer de moeite waard.

Groots in beeld gebracht ( wacht niet totdat Apple 'm op 't Tv-scherm zet) is dit een prima instructie film over het wheelen en dealen van een formule 1 team, waarin vooral de nadruk op het teamgebeuren wordt gelegd. Een hele verduidelijking voor iedereen, die alleen maar af en toe naar rondrijdende autootjes heeft gekeken. Ja... en het verhaaltje.......dat is natuurlijk een compleet cliché en Brad Pitt is.....Brad Pitt! Voor iemand, die nooit en te nimmer naar een formule 1 race zou gaan, heb ik naar deze film toch 2 1/2 uur met plezier gekeken.

Een prachtig beeld van de Joodse gemeenschap in Amsterdam tussen de twee wereldoorlogen. Samengesteld uit talloze archieven en privé collecties ontstaat het beeld van een echte Amsterdamse bevolkingsgroep.Aardig is ook het bedachte en door Rifka Lodeizen uitstekend ingesproken verhaal, dat het geheel helemaal begeleidt. Een mooi tijdsbeeld over Amsterdam, toen het nog Amsterdam was! Helaas is daar heden ten dage geen sprake meer van!
Film draaide gelukkig wel 3 maanden in 10 Amsterdamse bioscopen!

Leuk met maar één nadeel: Otten is bij tijd en wijle niet te verstaan. Dat ligt niet aan het geluid, maar aan de snelheid van de tekst in combinatie met zijn accent.

Ongelooflijk, maar toch! Na Saw 9 de moed opgegeven, maar ja, de nieuwsgierigheid...
En zie daar! Een van de, relatief, betere afleveringen met zowaar een logisch scenario. Slim teruggegrepen op Saw 1 volgen we nu de zoektocht van Jigsaw naar een genezing van zijn kanker.
Tot op de helft een goed opgebouwd verhaal met slechts een klein uitstapje naar een, niet ter zake doende martel methode (om de die-hard fans niet kwijt te raken), waarna het in de tweede helft weer los kan gaan, als blijkt dat de behandelende doktoren oplichters zijn. Beter dus, dan Saw2 t/m 9, maar we hebben het nu wel gezien! Maar ja, succes, hè, dus de producers zullen wel doorgaan met 2A, 3A enz. Ze doen maar, ik ga er in ieder geval niet meer voor naar de bioscoop.

Wat een ongelooflijk wanproduct! Alsof wat geile pubers een filmje mochten maken en daar op een of andere manier hun idiote brain tics in mochten verwerken. Tsjonge, jonge, zelden zoiets slechts gezien. Een algeheel verbod voor de cast en de crew om ooit nog een film te mogen maken, zou hier op zijn plaats zijn.

Heden (d.w.z. 1981) en verleden, twee werelden. Maar kun je er van los komen of blijft het verleden je achtervolgen? En als je ermee af wilt rekenen, loop je dan toch misschien in je eigen val, omdat keuzes maken zo moeilijk blijkt te zijn. Zie hier de problematiek waar de hoofdrol speelster mee te maken krijgt. Fantastisch geacteerd, waan je je terug in de tijden van het grauwe communistische verleden, ook al door de fotografie. Ook het in dubio staan is prachtig verbeeld. ( zie poster) Mooie film!