Reacties van jotofilm - FilmVandaag.nl

Heerlijke, groots opgezette western uit de tijd, dat ze dit soort films nog maakten. Prima acteurs, William Wyler op de regisseursstoel en je hebt een topwestern.

Godard in zijn periode, dat ie nog te begrijpen was .

Het Colombiana trucje nog eens dunnetjes herhalen en er nog mee wegkomen ook.
Het is duidelijk, dat de club van regisseur/producer Luc Besson op stoom is.

Het blijft wennen, die kop van Jason Stratham, maar verder is dit een aardige politiethriller.

Ik vermoed, dat deze reactie bij"The arrival" had moeten staan.

Eerste en in ieder geval de beste van de serie die hierna volgde.Weiswaar bekend materiaal, maar door de invloed van de Franse productie toch net even behapbaarder dan de meeste films met zo'n onderwerp

Prima misdaadfilm, die laat zien hoe mensen, misschien wel noodgedwongen, op het verkeerde pad komen. Sterk geacteerde moderne western.

Ondanks de aanwezigheid van Annie Girardot en Philippe Noiret, doet deze film zwaar gedateerd aan. Boendien oogt de film, alhoewel gemaakt naar een roman, meer als een toneelstuk (of misschien tv-studioproductie) dan een bioscoopfilm.
Edouard Molinaro heeft heel wat betere films afgeleverd!

Documentaire, die beter "De verloedering van het Stedelijk" had kunnen heten vertoont ons het portret van een museumdirecteur, die de kunst niet meer op de eerste plaats stelt, maar de politieke correctheid. Ik zou zeggen:"Direct ontslaan,zo'n man, want die zit duidelijk op de verkeerde plek!" Maar ja, Amsterdam,hè, waar alles onder "woke" moet lijden en zelfs de wethouder in een fragment dreigt, dat de subsidie wel eens op de tocht zou kunnen komen te staan, als het museum niet hard aan de slag gaat met "inclusiviteit" Tenenkrommend!.

De nr.1 Robin Hood film en voorbeeld voor bijna alle andere verfilmingen. Hoort in het lijstje " must see" van iedere rechtgeaarde filmfan.

Een qua productie prima actiefilm, maar door de onbenulligheid van het script wel één van 13-in-een-dozijn.

Nog steeds niet geëvenaard als top avonturenfilm. Sloeg in als een bom, toen ik hem in 1981 in de bioscoop zag.Zo moeten actiefilms gemaakt worden! En eigenlijk zijn alle actiefilms sindsdien schatplichtig aan dit prototype! Maar 40 jaar later nog steeds een voorbeeld.

Verhaal flut, muziek prima, wordt nog wel (of is al) een cultfilm

Onverwacht aardige thrilker. Nou is iedere productie waarin Bill Nighy opduikt al 2 punten extra waard, wat ook hier weer wordt bewezen.

Goed geproduceerd, maar Sean Connery had beter moeten weten, vóór hij zulke flutscenario's accepteerde.

Gewoon een ouderwets goeie gangsterfilm

Duidelijk aangeland in de periode van Elvis truttenfilms. Ja, die Nederlandse kolonel Tom Parker rook geld,dus wat er op het witte doek kwam maakte hem niet uit.

En dat de Npo dit ook nog eens uitzendt.....en dan maar klagen over de debilisering der natie!

Ongelooflijk truttige film, maar ja, daar ging het ons toen niet om. Wij wilden Elvis horen!

Behoorlijk flauwe, Franse komedie met een onderwerp, dat al zo vaak is verfilmd, dat er weinig nieuws bij te bedenken valt.
De hele setting lijkt zowieso meer op een tv-productie dan een echte speelfilm en
Richard Berry kan zich beter bij het serieuze werk houden.

Sentimenteel sprookje over familieliefde opgevuld met volslagen absurde actiescenes, die een volle 2 uur aanhouden. Niets is meer realiteit ( je kunt bv. de stad Rome totaal vernielen), de booswicht is volslagen idioot (en nog bar en boos slecht geacteerd ook) en onze helden zijn gepromoveerd tot de status van Super-Bat-of Spiderman, een soort "Guardians of (in dit geval) the world". Ik was al op zoek naar de wasbeer! John Wick kan ook wel inpakken, want er wordt hier meer geschoten dan in auto's geraced. Een goedgemaakt stripverhaal, maar niet meer dan dat!

De horror, in dit verhaal uit "the Book of Blood" van Clive Barker wordt langzaam opgebouwd en in grauwe kleuren worden de hersenspinsels van de hoofdpersoon steeds bizarder. Het geheel komt beklemmed over en de finale is verrassend.

Aangekondigd als blik op de cultuur van een wat kleinere Indiaanse stam, de Lakota wordt al gauw duidelijk, dat deze crossover documentaire/speelfilm vnl. door amateurs uit die regio gespeeld, laat zien, dat er, in ieder geval bij de jongeren, weinig van die cultuur over is.Wat we te zien krijgen, is het tamelijk uitzichtloze leven van de onderklasse in de Amerikaanse maatschappij,of die nou zwart, wit of rood is. En dat is sowiezo een portret om somber van te worden, want ook in de V.S. is de derde wereld niet meer ver weg.

Een gouverneur op één van de Franse Polynesische eilanden probeert met loze toezeggingen diverse tegengestelde groeperingen te vriend te houden. (een soort Mark Rutte dus), maar moet ervaren, dat zijn schijnbare macht hem meer vijanden dan vrienden oplevert. Bovendien blijkt al snel dat ook hij maar een pion is het spel van grotere machten. Dit alles wordt verteld in een supertrage vertelstijl met veel kleurenfilters en een computergeluid soundtrack, die veel belooft, maar niets levert.
De hoofdpersoon in kwestie heeft dat na 2 uur en 3 kwartier blijkbaar ook begrepen en heeft zijn opvallend witte kostuum verruild voor sober zwart.En daar moeten we dan mee doen! Qué sera, Serra!