Reacties

Bewijst eens te meer dat Daniel D. Lewis naast serieuze rollen ook in een actiefilm zijn mannetje staat.En als je dan ook nog Michael Mann als regisseur hebt. Zag 'm net weer op de Portugese tv, maar staat nog steeds als een huis.

Aardige Australische oorlogsfilm met nrt opkomende Australische acteurs, die rond deze periode ook internationaal doorbraken. Alleen John Philip Law viel wat uit de toon als Nederlandse! Jan Veitch, maar ook de Australiërs durfden het blijkbaar niet aan zonder internationale "ster", nou, ja has been ster.

Kijk, een score van Ennio Morricone is altijd de moeite waard, zelfs als het niet een van zijn beste is, maar het verhaaltje wat hier opgedist wordt, verdient zelfs deze score niet. Slappe who-done-it, die in de laatste minuut verklaard wordt, maar zeker geen "giallo" genoemd mag worden. Bovendien is de Amerikaanse na-synchronisatie zo tenenkrommend slecht, dat de acteurs nog stunteligger lijken, dan ze gewoon al zijn. Kun je, kortom, gerust overslaan!

Een Morricone-achtig muziekje met la-la-la zangeresl, een man in het zwart inclusief zwarte hoed en handschoenen, veel messen, veel bloed, veel blote dames en we zijn duidelijk in het Italiaanse "giallo" territory van de jaren '70.
Ook hier weer een plot vol "red herrings" en een naar Europa gevluchte Hollywoodster (Farley Granger van Hitchcock's "Srangers on a train"), die als inspecteur de echte seriemoordenaar moet ontdekken. Alle ideeën stuk voor stuk bekend, maar omdat alle elementen af te turven zijn ook wel weer leuk.
P.ss. De Amerkaanse distributeur zag er blijkbaar zoveel bloot in, dat hij besloot extra inserts te maken met pornocteurs Harry Reems en Marc Stevens en de film als xxx-rated pornofilm op de markt te gooien onder de titel "Penetration". Die film heeft overigens nauwelijks gedraaid, omdat Farley Granger een proces tegen de man won, omdat zijn goede naam te grabbel werd gegooid.

Een van de latere bijdrages in de oeverloze stroom van giallofilms, is een tamelijk merkwaardige: Een Duitse productie, een Italiaanse regisseur en crew, een Amerikaanse cast en soundtrack, muziek van Ennio Morricone en een onderwerp, dat verdacht veel op Brian de Palma's "Sisters" lijkt. Moriarty speelt bloedserieus een Siamese tweeling, terwijl het verhaal verteld wordt op de echte "giallo-manier" d.wz. veel bloed, blote borsten en messen. Interessant, maar uiteindelijk te vaag en op te veel verschillende manieren uitlegbaar.

Volslagen maffe giallo gemaakt in Italië door de Amerikaanse William L. Rose, die blijkbaar dacht, dat hij in de buurt van Dario Argento kon komen, terwijl zijn enige "verdiensten" wat soft sex films waren. Maar met sterren als Raf Vallone, Brad Harris en Rosalba Neri inclusief veel bloot en bloed zou dat wel moeten lukken.We huren nog een Italiaanse componist in, die een soort ersatz Morricone filmmuziek componeert en.. ..kat in 't bakkie! Nou, niet dus. Het resultaat is hilarisch en tenenkrommend tegelijk. Je moet het zien om het te geloven! Minimaal bizar!

Martin Koolhoven pakte het boek van Jan Terlouw wat beter aan door er een prima speelfilm van te maken
Aart Staartjes deed zijn best, maar 13 afleveringen was echt teveel van het goede. Bovendien zijn de mogelijkheden met het beperkte budget van de Vara ook niet geweldig. Voor 1975 aardig, maar waarschijnlijk nu niet meer het bekijken waard.

Aaedige, goedgemaakte thriller. Maar ja, Stallone van zijn Rocky/Rambo imago afkrijgen, dar vergt nog meer werk

Heerlijke kitsch uit de jaren '70. Norman Jewison was natuurlijk een bekwaam regisseur en de songs blijven in je herinnering, maar dat de hoofdrolspeler 50 jaar later nog steeds on stage dezelfde hoofdrol speelt i s wel heel bijzonder! Een 70-jarige Jezus! Jezus nog aan toe, da's gewoon een God's wonder!

En dat vonden we als kind fantastisch! Nu natuurlijk niet meer om aan te gluren.Maar toen was alles, wat maar enigszins met rock 'n roll te maken had natuurlijk je van het.

Films over de duivel en aanverwanten doen het goed en Schwarzenegger films lopen lekker, dus laten we ze maar combineren moet de gedachte acher deze mislukking geweest zijn. Tsjonge, jonge wat een poespas om niks! Zelfs Peter Hyams kon hier nauwelijks iets van maken. En dan kan je bevruchten tot je een ons weegt!

Heerlijk, die spannende films uit de Hammerfilms en consorten tijd. Dit is ook weer zo'n voorbeeld daarvan. Je neemt een roman van een beroemd schrijver en gebruikt er verder alleen het gegeven en de titel van en gaat los. Voor de Amerikaanse verkoop stoppen we er nog maar even een Amerikaanse acteur in.

Sfeervol drama, waarin gender zaken ook al in alle openheid besproken werden, alhoewel het in mijn herinnering wel allemaal een beetje te soft-focus was.

Spannende ontsnappingsfilm a la "the great escape"(die overigens veel beter was)

Typisch jaren '60 product. Je haalt 2 Amerikaanse sterren naar Engeland om rollen te vertolken in een een toneelmatige thriller, waarbij de uitkomst van de plot zo ongeveer in een dialoog verteld wordt en verkoopt je British Lion product dan weer met winst aan een grote Amerikaanse studio. (In dit geval Paramount).
Overigens een hopeloos gedateerde film, die je beter kunt overslaan.

Oma, waarom heeft u zo'n slechte film gemaakt! Dat is, om veel geld te verdienen aan jouw naam, Roodkapje!

Verreweg de leukste Nederlandse (Rotterdamse) film van de laatste 20 jaar. Alles klopt hier.
En dan waagt het AD deze film met het miserabele "Casa Coco" te vergelijken!
Zal ook wel een vorm van Rotterdamse humor zijn!

Als je één van de "Phantasm" wilt bekijken, moet het deze maar zijn. Persoonlijk was ik er, vanwege de chaotische indruk, niet kapot van.

De Guy Ritchie stijl is ook in deze film weer ruim aanwezig. Heel leuk, die tongue-in-cheel stijl
(Zie ook zijn laatste film)

Old-fashioned oorlogsepos van good old Lewis Milestone. Houdt zich ook na bijna 75 jaar nog goed staande.

Een prachtige film over alle soorten liefdes, die er maar kunnen bestaan Of het nu voor je vrouw is, voor je man, voor de mannelijke geliefde van je man,voor je werk, voor de stoffen, waarmee vje kaftans maakt. Schitterend geacteerd over de hele linie en een fotografie, die op schilderkunst lijkt. Enige minpuntje: Waarom wordt deze Franse productie niet gewoon "Le bleu du caftan" genoemd? Op de titelrol staat die naam ook met als Nederlandse!! ondertiteling " The blue caftan"!

Hollywood versie van een, in principe, Life Tiime Network film, dus een veel betere productie, betere actrices en een betere regisseur. Da's dan ook de reden,dat de film vlot weg kijkt met een aardige gimmick aan het eind. Net voldoende, maar niet om te zeggen:... Unforgettable!

L'immensita/ de uitgestrekheid was een grote hit van Johnny Dorelli in 1967. De regisseur, die vertelt dat de film gedeeltelijk gebaseerd is op zijn eigen leven heeft hier een prachtig portret van een disfunctionele familie geschetst, die leidraden in die onmetelijke uitgestrekheid probeert te vinden, waarin de puberdochter op zoek is naar haar gender en moeder op zoek is naar genegenheid, die ze wel van haar kinderen, maar niet van volwassenen ontvangt, waardoor ze liever kind blijft met de kinderen.
Prachtige film en wat is Penelope Cruz toch een geweldige actrice! Aanbevolen.

Daar zijn we weer! Met 2 kleine scenes (opgenomen in 1 dag) staat Bruce Willis weer pontificaal op de filmposter! Zijn rol in de film? Een FBI-agent, die het onderzoek niet meer ziet zitten en vertrekt! Een duidelijker geval van "we willen een grote naam op de affiche, maar hij hoeft verder niets te doen" is nauwelijks denkbaar. Dan de rest van de film over een serie-moordenaar,waarvan we de identiteit al vanaf scene 1 kennen, dus van spanning is geen sprake.
Megan Fox is eh, Megan Fox en wat goede acteurs als Emile Hirsch en Lukas Haas in deze film doen is al helemaal een raadsel.
De regisseur had eens goed moeten kijken naar "Seven" of "De vrouw in de kooi" dan had ie geweten, hoe je spanning opbouwtl
Nu houden we een film over,waar potentie in zou zitten, als er een top regisseur en een goede scenarioschrijver aanwezig waren geweest.
P.s. Willis en Fox waren beiden genomineerd voor de Razzie awards 2022.

Heerlijk gek, deze film van de Farrelly brothers, al zal het niet naar ieders smaak zijn wat er vertoond wordt.