Reacties

Vlees noch vis. Hier is duidelijk te zien, dat een mooie arthouse film afleveren (Das Leben der Anderen) nog geen garantie is op een goede Hollywood actie komedie!

Laten we het zo formuleren: Christopher Walken is altijd de moeite waard en Peter Berg heb ik nog nooit op een echt slechte film betrapt!

Zelfs als het niet goed is, is het nog goed bij Oliver Stone. Voor mij nog steeds de Godfather van -uentin Tarentino!

Heerlijke Robin Hoodfilm. Precies, wat je ervan verwacht. Ja, die jaren '80 en '90 leverden tenminste nog wat prachtige producties op!

Lachen eigenlijk, Aronofsky, die een prachtige film kan maken, maakt hiervan een tamelijk belachelijk epos, dat werkelijk nergens op slaat. Inderdaad, zoals bovenstaande kritiek al vermeld, hadden ze die duiven beter in hun til kunnen laten!

De jaren '90... toen het nog goed ging met Bruce Willis. Ook hier weer een aardige, zij het niet bijzondere actiefilm.

Gewoon, een hele leuke film, waar je met het hele gezien naar toe kan. Grappig blijft wel, dat je al die Pan-producties blijft vergelijken met de originele Disneyfilm. Jeugdsentiment, waarschijnlijk.

Nog wel een voldoende waard vanwege de techniek, maar o, o, o wat erger me ik kapot aan die hausse van animatie films, die van de bioscopen een soort speelparadijs maken. Heb een Cineville en een Pathe unlimited kaart, maar overweeg de laatste toch maar eens op te zeggen, want waar die programmeurs mee bezig zijn? Wil je door-de-weeks overdag eens lekker wat films meepikken/inhalen dan loop je tegen een programmering van kinderfilms aan,n.b. onder schooltijd!! En dat, terwijl er zoveel producties op de plank blijven liggen! Of zou Pathé ze gratis krijgen, dat kinderspul?

Absurd amusement van Dick Maas, je houdt ervan of je vindt het vreselijk.
Voor mij geldt het eerste, maar voor de andere kant heeft Maas ook een verrassing achter de hand: Pierre Bokma!
Schitterend, zoals hij zijn tamelijk idiote rol aanpakt, alleen daarom zou je de film al kunnen bekijken!
Helaas heeft Maas na deze film er nog maar één gemaakt (Prooi), die eigenlijk net zo absurd (en leuk) was, maar om een of andere reden totaal flopte.
Dick Maas, we missen je!

Bewijst eens te meer dat Daniel D. Lewis naast serieuze rollen ook in een actiefilm zijn mannetje staat.En als je dan ook nog Michael Mann als regisseur hebt. Zag 'm net weer op de Portugese tv, maar staat nog steeds als een huis.

Aardige Australische oorlogsfilm met nrt opkomende Australische acteurs, die rond deze periode ook internationaal doorbraken. Alleen John Philip Law viel wat uit de toon als Nederlandse! Jan Veitch, maar ook de Australiërs durfden het blijkbaar niet aan zonder internationale "ster", nou, ja has been ster.

Kijk, een score van Ennio Morricone is altijd de moeite waard, zelfs als het niet een van zijn beste is, maar het verhaaltje wat hier opgedist wordt, verdient zelfs deze score niet. Slappe who-done-it, die in de laatste minuut verklaard wordt, maar zeker geen "giallo" genoemd mag worden. Bovendien is de Amerikaanse na-synchronisatie zo tenenkrommend slecht, dat de acteurs nog stunteligger lijken, dan ze gewoon al zijn. Kun je, kortom, gerust overslaan!

Een Morricone-achtig muziekje met la-la-la zangeresl, een man in het zwart inclusief zwarte hoed en handschoenen, veel messen, veel bloed, veel blote dames en we zijn duidelijk in het Italiaanse "giallo" territory van de jaren '70.
Ook hier weer een plot vol "red herrings" en een naar Europa gevluchte Hollywoodster (Farley Granger van Hitchcock's "Srangers on a train"), die als inspecteur de echte seriemoordenaar moet ontdekken. Alle ideeën stuk voor stuk bekend, maar omdat alle elementen af te turven zijn ook wel weer leuk.
P.ss. De Amerkaanse distributeur zag er blijkbaar zoveel bloot in, dat hij besloot extra inserts te maken met pornocteurs Harry Reems en Marc Stevens en de film als xxx-rated pornofilm op de markt te gooien onder de titel "Penetration". Die film heeft overigens nauwelijks gedraaid, omdat Farley Granger een proces tegen de man won, omdat zijn goede naam te grabbel werd gegooid.

Een van de latere bijdrages in de oeverloze stroom van giallofilms, is een tamelijk merkwaardige: Een Duitse productie, een Italiaanse regisseur en crew, een Amerikaanse cast en soundtrack, muziek van Ennio Morricone en een onderwerp, dat verdacht veel op Brian de Palma's "Sisters" lijkt. Moriarty speelt bloedserieus een Siamese tweeling, terwijl het verhaal verteld wordt op de echte "giallo-manier" d.wz. veel bloed, blote borsten en messen. Interessant, maar uiteindelijk te vaag en op te veel verschillende manieren uitlegbaar.

Volslagen maffe giallo gemaakt in Italië door de Amerikaanse William L. Rose, die blijkbaar dacht, dat hij in de buurt van Dario Argento kon komen, terwijl zijn enige "verdiensten" wat soft sex films waren. Maar met sterren als Raf Vallone, Brad Harris en Rosalba Neri inclusief veel bloot en bloed zou dat wel moeten lukken.We huren nog een Italiaanse componist in, die een soort ersatz Morricone filmmuziek componeert en.. ..kat in 't bakkie! Nou, niet dus. Het resultaat is hilarisch en tenenkrommend tegelijk. Je moet het zien om het te geloven! Minimaal bizar!

Martin Koolhoven pakte het boek van Jan Terlouw wat beter aan door er een prima speelfilm van te maken
Aart Staartjes deed zijn best, maar 13 afleveringen was echt teveel van het goede. Bovendien zijn de mogelijkheden met het beperkte budget van de Vara ook niet geweldig. Voor 1975 aardig, maar waarschijnlijk nu niet meer het bekijken waard.

Aaedige, goedgemaakte thriller. Maar ja, Stallone van zijn Rocky/Rambo imago afkrijgen, dar vergt nog meer werk

Heerlijke kitsch uit de jaren '70. Norman Jewison was natuurlijk een bekwaam regisseur en de songs blijven in je herinnering, maar dat de hoofdrolspeler 50 jaar later nog steeds on stage dezelfde hoofdrol speelt i s wel heel bijzonder! Een 70-jarige Jezus! Jezus nog aan toe, da's gewoon een God's wonder!

En dat vonden we als kind fantastisch! Nu natuurlijk niet meer om aan te gluren.Maar toen was alles, wat maar enigszins met rock 'n roll te maken had natuurlijk je van het.

Films over de duivel en aanverwanten doen het goed en Schwarzenegger films lopen lekker, dus laten we ze maar combineren moet de gedachte acher deze mislukking geweest zijn. Tsjonge, jonge wat een poespas om niks! Zelfs Peter Hyams kon hier nauwelijks iets van maken. En dan kan je bevruchten tot je een ons weegt!

Heerlijk, die spannende films uit de Hammerfilms en consorten tijd. Dit is ook weer zo'n voorbeeld daarvan. Je neemt een roman van een beroemd schrijver en gebruikt er verder alleen het gegeven en de titel van en gaat los. Voor de Amerikaanse verkoop stoppen we er nog maar even een Amerikaanse acteur in.

Sfeervol drama, waarin gender zaken ook al in alle openheid besproken werden, alhoewel het in mijn herinnering wel allemaal een beetje te soft-focus was.

Spannende ontsnappingsfilm a la "the great escape"(die overigens veel beter was)

Typisch jaren '60 product. Je haalt 2 Amerikaanse sterren naar Engeland om rollen te vertolken in een een toneelmatige thriller, waarbij de uitkomst van de plot zo ongeveer in een dialoog verteld wordt en verkoopt je British Lion product dan weer met winst aan een grote Amerikaanse studio. (In dit geval Paramount).
Overigens een hopeloos gedateerde film, die je beter kunt overslaan.

Oma, waarom heeft u zo'n slechte film gemaakt! Dat is, om veel geld te verdienen aan jouw naam, Roodkapje!