Reacties

Over studenten die hun weg zoeken in het leven, wat ze niet allemaal lukt.
Toepasselijk om de titel 'Niemand in de stad' met Huub van der Lubbe als acteur op te voeren, ook al is hij dan niet op zijn best (want dat is hij als tekstdichter en zanger). Ondertussen heeft Jonas Smulders overeenkomsten met Jesse Klaver.

De eerste en toch de vierde. Ergens jammer omdat de tweede serie technisch en visueel beter is. En ergens ook fijn omdat ik me daardoor meer bewust ben van de sprong die in technische kwaliteit wordt gemaakt. En ik heb alle afleveringen gezien maar voel me toch geen deskundige op het gebied van Star Wars.
In deze film isBen Obi-Wan Kenobi in gevecht met Darth Vader met de boodschap: "if you strike me down, i become more powerfull than you can ever image". Wel sterker maar niet sterk genoeg. Als goed en kwaad met elkaar in strijd raken, dan moeten ze allebei sterker worden om elkaar te blijven weerstaan. Inmiddels 9 films en een paar sequels (ook films verder). Onmacht versus Almacht, steeds wisselend van positie. De kunst is om de strijd te vervangen door 'contact' om zo in evenwicht te komen. Maar dan hebben we geen films🤷🏻‍♂️

Goede acteurs! Mooie beelden. Apart verhaal. Wie wil er nou in zo'n stadje wonen of het hebben? De inhoud is niet goed te beargumenteren en alleen wraak ook niet.

Wanneer mag je Hitch zeggen?
Een beetje filmkenner moet Hitchcock en zijn films kennen. Maar ja, er zijn zoveel films. Wat een onmogelijke opdracht om er veel te zien en dan te beseffen dat het meeste nooit gezien kan worden. En zo kijk ik naar deze film over Hitch, zijn vrouw en het making off van Psycho. Ik dacht dat het een van zijn eerdere films was, maar die is al in 1926 gemaakt, dat is 98 jaar geleden. Ondertussen prachtige rollen voor Anthony Hopkins, Helen Mirren en Scarlett Johnson.

"Nood breekt wet als de duivel rijdt, liefje".
" Zo is het met elke grote kunstenaar. Onmogelijk om mee te leven maar de moeite waard." Alma leeft met Hitch als kunstenaar maar is ze hetzelf ook niet en moet ze als mede regisseur op de aftiteling?

Superman vecht een nooit eindigde strijd voor waarheid en recht. Klinkt goed, maar de kwade krachten worden ook sterker en sterker. Dit keer een komt het gevaar van een onpersoonlijke door een magneet aangetrokken bol uit de ruimte. Wel veroorzaakt door een kwaadwillige wetenschapper. Lois Lane brengt zichzelf in de problemen, wordt gered en geeft een kus aan Superman. O nee, als het licht aangaat dan is het Clark Kent.

Zeven jaar na La maison ensorcelée (1906) is dit meer van hetzelfde. Twee spoken rond een draaiend bed en een stoelendans.

Er wordt een bewegend beeld in de spiegel 'geplakt', die niet synchroon loopt en niet van dezelfde grote is met de man voor spiegel. Die draait zijn gezicht naar de kijker zonder dat er wat in de spiegel gebeurt.
Wat mij betreft niet geslaagd.

Een beetje clownesk allemaal. Volgens mij bedoeld om te laten zien wat er allemaal filmisch al kon. Voor die tijd vast grappig en spannend.

Het meest bekende beeld is het dichten van de laatste opening tussen wat nu Waddenzee en IJsselmeer heet.

Prachtige beelden van De Hef in het Rotterdam rond 1928.

Het is een film niet om je actie of beleving mee te nemen maar één om je te confronteren én je aan het denken te zetten. Wat helpt is de constellatie van deze theater/film die nu ingericht is in eye filmmuseum Amsterdam. Een bijzondere ervaring om voyeur te zijn en ook goed te voelen dat je dat dan aan het doen bent.

'De tentoonstelling is een desoriënterende totaalervaring die elementen uit het theater en de film samenbrengt. In een set die doet denken aan een mix van fleurige landschappen van rococoschilders Jean-Honoré Fragonard en François Boucher en een hedendaagse cruising zone wordt je verbeelding op scherp gezet. Tussen de groot geprojecteerde scenes uit Liberté laat Serra je deelnemen aan een spel van zien en gezien worden, op zoek naar de naakte betekenis van ‘ultieme vrijheid’.' - uit brochure Eye filmmuseum Amsterdam.

Gezien in Eye via een mutoscoop. Geinig. Volgens mij ook al eens eerder gezien.

Op weg naar Eye filmmuseum en een film van de Coen Brothers. 'De broers nemen zichzelf nooit al te serieus. Ze geven aan geen enkele filmtheorie aan te houden en geen boodschap uit te dragen met hun werk. Die ongrijpbaarheid cultiveren ze ook zelf in interviews, waarbij ze de interviewer weinig helpen in duidingen en verklaringen. Gevraagd naar de Fargo-openingstekst ‘A True Story, told exactly as it occured’, antwoordden ze: “We wilden graag zo’n ‘waargebeurd verhaal’-film maken, maar we kenden geen enkel interessant, waargebeurd verhaal, dus hebben we er maar eentje verzonnen.” - van website eyefilm.

"Vaak zitten er drie soorten personages in de film van de gebroeders Coen', zegt Baggini (vk, 9 sept 2024). Ten eerste heb je de psychopaten. Dan heb je de mensen die niet per se slecht zijn, maar door kleine, "
karakterologische zwaktes uiteindelijk rampzalig eindigen. Ten slotte zijn er de goede mensen. Zij volgen geen morele theorie, maar slagen erin een fundamenteel gevoel van fatsoen te behouden.
Neem Marge, een personage gespeeld door Frances McDormand, uit Fargo, een film uit 1996. Ze kan maar niet begrijpen waarom mensen alle slechte dingen doen die ze doen. Hiermee leert het personage de kijker een belangrijke morele les, zegt Baggini. 'Er zijn situaties waarin het moeilijk is om te bepalen wat in moreel opzicht de beste beslissing is, maar in de meeste gevallen is duidelijk wat goed en fout is. Op die momenten is het zaak om niet te bezwijken voor kleine verleidingen.

Onderweg naar Eye filmmuseum. Vaste tentoonstelling en de tijdelijke van Serra (Liberté) en deze film van de gebroeders Coen. Heerlijke plastische film met stiekem zachtstaande sfeermakende muziek. Het leven is vol onverwachte wendingen. Probeer die maar niet te verklaren.

'De Coen Brothers hebben stuk voor stuk briljante films gemaakt, propvol met taalvondsten, filmliefde en ontsporende handelingen. Met groot gemak laten ze trivia en grootse gebaren samenvallen. Veel van hun onvergetelijke personages verliezen zich in absurde situaties die komisch onderkoeld worden uitgespeeld. Hun odes aan de film noir zitten vol visuele flair, list en bedrog. Ook in hun excentrieke satires spat de lol ervan af'. - Eyefilm

Deze film moet zo af en toe gezien worden!

Veel belovende trailer!

Ooit het boek van deze klassieker in de Nederlandse vertaling gelezen. Nu de film nog. Ik herinner me een vluchtpoging over ijsschotsen. Ieder mens hoort in vrijheid te leven en niemand mag de vrijheid van een ander mens inperken.

Deel van gezien. Veelbelovend! Tijdloze muziek. Geniaal!

Mooie animatie bij een ongeloofwaardig verhaal in een te korte tijd waarop Superman de situatie met zijn superkrachten op een onmogelijke manier redt, zoals in alle 17 filmpjes. In dit filmpje gaat het over een trein die in volle vaart wordt overvallen. Inmiddels is zo'n thema in veel beeldfilms beoefend. In de laatste Mission Impossible achtervolgt Tom Cruise op een motor een trein. Onmogelijk, onvoorstelbaar en toch net echt.

Alleen naar de trailer gekeken. De regisseur Ernest B. Schoedsack was ook mede-regisseur van King Kong uit 1933. Deze film lijkt alleen te gaan om wat de met voortschrijdende techniek in 1949 mogelijk is. Waar de aap uit 1933 nog houterig oogt, zijn de bewegingen in deze film veel vloeiender. Verder gebruikt de aap veel geweld. Menselijke projectie, laten we het daar maar op houden.

Eigenlijk heb je aan de trailer en de eerdere afleveringen genoeg. De mens maakt belachelijke keuzes en de dino's zijn geweldadig. Een paar good guys moeten het fixen. In werkelijkheid zijn de meeste dieren onbaatzuchtig en samenwerkend, zelfs in het elkaar opeten (lees hiervoor David Attenborough).

Een fraaie King Kong verfilming volgens het 'hoe overleef ik het monster' concept. Door Peter Jackson en de cameraman goed in beeld gebracht. Als King Kong verliefd wordt op een mooie vrouw (Naomi Watts), gaat hij haar beschermen tegen alle andere monsterlijke bedreigingen op het eiland.

Duidelijk geïnspireerd op de eerste twee films van Sergio Leone's trilogie. Denk ik. Terence Hill mag (iets teveel) kijken als Clint Eastwood. 'God vergeeft...ik niet.'(vertaling van de Italiaanse titel. Leuke vondst. Al vergeeft God helemaal niet (Aan mij is de wrake toe). Misschien daarom in Nederland gekozen voor 'De duivel kent geen genade'? Al klopt dat volgens mij ook niet.
Met dramatische muziek die het meer doet lijken dan het is.

Ook deze keer weer het ideale script in korte versie voor een monsterfilm. Aan het begin wordt de situatie in soort polygoon stem verslag gebracht. De ontdooide dinosaurus is meteen kwaadaardig. Lois Lane is de nieuwsgierige reporter die zich tot 2 keer toe in de nesten werkt en door superman moet worden bevrijd. Superman of Clark Kent: ik zie zo dat ze hetzelfde zijn maar Lois Lane niet. Dat houdt het gaande. Het plot wordt afgerafeld. En ook enigzins uitgesteld omdat Superman eerst Lois Lane gaat helpen en dan pas achter de Dino aangaat.

Tv kwam in huis, Batman op tv en de stripboeken waren ook tof. Robin is de latere verfilmingen minder of niet onder de aandacht gekomen (wat doet zo'n jongen met een oudere man) maar in de strips was het best oké. Deze serie sluit aan op de film in 1966, zelfde acteurs en zelfde setting.