Reacties

Ben je de persoon die in wonderen gelooft? Of de persoon die gewoon mazzel heeft? Toeval blijkt niet te bestaan. Door de dood van zijn vrouw is Dominee Graham zijn geloof in God kwijt. Geen toeval want daardoor kan het zoontje juist gered worden van een achtergebleven alien. Een spannende, mooie film, maar het blijft wel zoeken waarom 'God,' het dan op deze manier duidelijk moet maken.

Façades is een goed gekozen naam. Wat houden we op in onze relaties? "Als mensen elkaar nu eenmaal graag zien moet je daar ruimte aan geven"

Best een lastige klus om een ongeloofwaardig, nooit gebeurd verhaal, geloofwaardig te verfilmen. Dat lukt dus ook niet. Omdat de goden van de farao niks kunnen, winnen de Hebreeuwen. Is dat door hun God of toch door Mozes? In ieder geval stelt Mozes het bij hereniging aan zijn vrouw - naar het einde van de film - voor als 'mijn volk' en niet als volk van God. Nb. Zie ook dezelfde fout in de film Harriet: ons volk.

"Losse eindjes opruimen". Voor mij niet echt een topper. Ongeloofwaardig aan het eind.

Niet echt enthousiast. De ondersteunende muziek zeurt regelmatig. Het plot is ongeloofwaardig. Waarom daar op die onstuimige locatie? Wellicht goed voor de actie maar slecht voor het verhaal. Op de grond stormt het en beuken de golven tegen de kustlijn. Maar boven op de toren lijkt er nauwelijks wind. Een slecht idee om daar als een sniper te gaan zitten....

Het lukte me nog niet om de film af te kijken.

Wraakfilm. Intensief geacteerd met de camera dicht op de huid van de acteurs.

Of het nu echt gebeurt is of gedroomd, we zijn nu wakker!

De haat gesymboliseerd door een afvoerpijp van 3 cm. Deze film is gaaf, super actueel. Mensen zijn boos omdat ze eerder (in de jeugd) schade is aangedaan. De kunst is om toch tot acceptatie en vergeving te komen.

Soms is het voor de kinderen beter dat pa en ma niet meer samenwonen. De liefde verbindt. Een ruime boodschap.

Corrupte politie in een islamitische land. Geen rechten voor vrouwen. Overduidelijk in beeld gebracht. Niet tegen te gaan, maar wel heel pijnlijk.

Soms meer theatersetting dan film.

Knap hoe je als kijker wordt meegenomen in het digitale speurwerk. Kijken naar muiskliks op schermpjes in een scherm en toch dicht op de acteurs. Concequent tot het einde doorgezet. Boeiend van begin tot eind met een verrassend slot. Vader leert zijn dochter kennen via haar leven op de pc.

Ergens in de film wordt voelbaar dat er niet alleen een vernietigende kracht van een bom op de aarde kan vallen, maar ook in de mens zelf.

"Waarom maakt u zich zo druk om de toekomst van een ten dode opgeschreven wereld?" antwoordde Oppenheimer, de geestelijke vader van de atoombom, aan een journalist die hem ondervroeg over de langetermijngevolgen van de technologische vooruitgang.

Tsja, op het eind een goed opgezette val, maar niet heus. Met een nep-zwangere buik en schaar lukt het om de seriemoordenaar te stoppen. Over the top.

Inderdaad Lord of the flies. Zeker met de varkenskop op een stok gespitst. Prachtige beelden, vaak onnavolgbaar. Vanavond 2 okt 24 weer op tv.

Goede acteerprestatie. Opvallend is toch de hoeveelheid begrip over het verlangen van Victor om Lara te zijn. Zeker van haar vader. Waarom dan toch zo weinig open? Niks staat haar in de weg om al haar sores te bespreken. Als kijker wordt je meegenomen in haar worsteling, vader moet maar raden. Het zwijgen gaat me tegenstaan. Eigenlijk kan ze overeenkomstig haar wens geholpen worden, ook de artsen zien het positief in mits ...... Ongeduld en prestatiedrang leiden tot een rigide handeling aan het einde van de film.

Liefdesdrama. Psalmzingende maagd komt steeds nader tot ruwe bolster met blanke pit.
Toch wat moeite met het trage verhaal en de slechte effecten. Het zal de leeftijd zijn. De film wordt geciteerd in 'See how they run' uit 2022.

Prettig gedoe met relaties in een filosofische context.

Amusant om naar te kijken. Leuk geacteerd, at the end een tikkeltje flauw.

"Jemig". Best een ingewikkeld verhaal.

Het trauma moet opnieuw worden beleefd om het te verwerken.

Best heel knap allemaal. Maar toch een matig verhaal. Wat zie ik over het hoofd?

Het is amerika dat zwarte mensen in een hokje plaats, in een heel donker klein hokje...en het is geluk dat er soms op iemand een beetje licht schijnt. Dat zegt Harriet tegen Luce. Maar in deze film lijkt vooral de regisseur iedereen in hokjes te houden. Veel vragen blijven onbeantwoord.

Traag gefilmd in geweldig mooi landschap. Afgewisseld met snelle schietacties waarbij niet altijd duidelijk wordt hoe de een de ander doodschiet. In ieder geval gaan er veel dood en is er veel aandacht voor begraven. De laatste wens van het zieke opperhoofd om te sterven op zijn geboortegrond wordt zo weinig gezellig. Er wordt in de heer geloofd 'maar die is al heel lang blind voor wat hier gebeurd'. 'De dood komt iedereen halen'. Uiteindelijk krijgen er drie uitstel die als samengesteld gezin nog een tijd van leven krijgen.

Heel fijn om naar deze film te kijken. Als het niet op deze manier mag, wat is dan het alternatief? Dat is er niet, dus mag dit goede werk door. Ik zou het niet kunnen. Respect voor de mensen die het wel doen.