Reacties

Een patriarchale en theocratische samenleving.....mannen die alles bepalen en de vrouwen doen er aan mee. "Als je voor God sterft, voel je nauwelijks pijn".
"Doe de koran dicht, de duivel kan er in spugen".
"Blijf dicht bij elkaar, geef geen plaats aan de duivel".
"Als je fietst, kun je onvruchtbaar worden". Toch fietst Wadjda haar vrijheid tegemoet.
Allemaal rustig, naturel en toch met overtuiging geacteerd.

Mooie film met muziek van Brian Eno in prachtige gregoriaanse lijnen.

Niet alle afleveringen gezien maar natuurlijk maar toch vet jeugdsentiment. Er nu naar kijkend, vind ik het toch veel stoere cowboy-mannengedrag met een zacht sausje.

Veel kijkplezier aan gehad. Dikkedeur met zijn Pppppppppparelss. Pipo voelde als een vriend. Klukkluk ook.

Misschien net te jong om deze serie op tv te volgen. Ik was in ieder geval wel onder de indruk van de plaatjes en het speelgoed.

Jaren terug vijf afleveringen van het 1e seizoen gezien. Mijn inziens kwam er al snel een soort tenenkrommend liefdesverhaal doorheen en voor de schrik kwamen er af en toe wat zombies om de hoek kijken. En ook meende ik fragmenten te herkennen die uit speelfilms gekopieerd waren. Heb ik het mis? En heb ik recht op een oordeel nu ik na vijf afleveringen ben afgehaakt?

Eens besloten om geen series te kijken. Want een film kan hetzelfde verhaal binnen 3 uur vertellen. Ooit de "Walking dead" geprobeerd. Die moest ik echt zien. Na 5 afleveringen afgehaakt. Nu The Handmail's Tale dus, daarvan de 1e aflevering, seizoen 1 gezien. Mag ik dan al een vinkje voor gezien zetten🫣 ?. Ik stel mijn oordeel nog even uit. Wel een fan van Elizabeth Moss! Ooit het boek van Margaret Atwood gelezen. Heeft veel indruk op me gemaakt.

In ieder geval ook het boek van Anton Coolen gelezen en ik dacht dus ook de film. Ik herinner me een plastische nachtwake bij een dode. De trailer nog eens bekeken. Doet ouderwets aan, ongeveer op het niveau ten tijde van de stomme film. Van Fons Rademakers ook een keer de film Mira gezien. Ik was niet echt onder de indruk.

Jeugdsentiment. Misschien wel het 1e wat ik op tv heb gezien. Ik keek er elke week naar uit.
Swiebertje maakt avances bij Saartje, die prompt de hete strijkbout laat staan. Een kopje koffie maakt het altijd gezellig. Onderweg buiten is er altijd Bromsnor die streng is maar hem ook weer goedmoedig laat lopen. Op basis van sterk hiërarchische dorpscultuur gefilmd waarbij Swiebertje zich veel mag veroorloven tegen de gezagsdragers, alles in een lichte toon van humor en af en toe een tik op de billen bij een jonge dame.

Ik ben niet zo gek op musicals maar mooi gefilmd en die Hugh Jackman kan er wat van. Zeer getalenteerd. Regiedebuut voor Michael Gracy.

Je horloge af en nog een keer proberen😉

Deze film heeft eigenlijk geen dramatische ontwikkeling nodig. Er wordt met aandacht geschilderd (moest denken aan La Belle Noiseuse) en elke shoot is een schilderij op zich. Twee vrouwen die verliefd op elkaar worden en daar maar kortstondig van kunnen genieten. Hoe ga je daar dan met het afscheid om? Doe je dat als een verliefde of als een dichter, (Griekse Mythe Orpheus en Eurydice als thema in de film aanwezig)? Verwijt je de ander het vervolg, jaloers op de vreugde die je van de ander voorstelt zonder jou? Of kijk je om uit liefde voor de mooie herinnering? “Zouden alle geliefden het gevoel hebben dat zij zich iets inbeelden?”
Nog kritiek? Ja, er wonen meer mensen op het eiland, dus wel gek om met een roeiboot aan te komen. Er zal vast een haventje zijn (ik moest denken aan Godland, waarin de hoofdpersoon met een camerastatief op zijn rug zich met bootje bij de kust laat afzetten. Als hij op de plaats van bestemming komt, is daar ook een haven).

Erg grappige film. Paddington maakt het gezellig in de gevangenis. Een uitstekend vervolg op een eveneens uitstekende eerdere film

Ook beren hebben recht op familie. Of om ergens thuis te zijn. Mooie getekende boom in het trappenhuis van de woning van de familie Brown. Als papa niet meewerkt, vallen de blaadjes eraf.

Via Netflix op een gewone tv gekeken. Volgens een andere reacties mis ik hierdoor de mach 10 snelheidservaring. En waarschijnlijk ook de G10 krachten. Vast nog veel meer. Toch genoten van dit spektakel. De vijand blijft anoniem, het armpje drukken met straaljagers is vooral tussen het team, Rooster en Maverick. De winnaar is geen verrassing. Een echte Tom Cruisecontrol!

De waarheid onder ogen zien. Wat voor Connor niet meevalt als je vader op afstand is, je op school gepest wordt en je moeder ongeneeslijk ziek is. Onderweg naar de waarheid vlucht hij in fantasie en mag van het boommonster alles wat hij kapot wil, kapot maken. "Verhalen zijn als wilde wezens. Als je ze loslaat kunnen ze veel chaos veroorzaken". "Vernietig wat waardevol is". En zo gaan de spulletjes van oma eraan en wordt de pestkop het ziekenhuis in geslagen. Met hulp van het boommonster komt Connor bij de waarheid. En dat is ook de situatie van zijn moeder aanvaarden.

Boeiende film om naar te kijken, mede dankzij het goede acteerwerk. Het kan allemaal niet en toch gebeurt het. Toch vooral jammer voor opa. Die wist al die jaren van niets.

Een poging om Kill Bill van Tarentino in morbiditeit en bloederigheid te overtreffen. De film hangt van gekkigheid aan elkaar maar alle gemaakte verwondingen en slachtpartijen komen lekker aan. Toch een soort van genieten.

Lekkere hieperdepiep film. Net zo speedy als het gebruik van heroïne zelf neem ik aan. Aan goede tekst geen gebrek. Flinke en vast terechte afzet tegen het burgermanbestaan, maar het drugsgebruik is als alternatief niet beter. Kortstondig fijn en vervolgens veel problemen. Verder gewoon een goede film, één van de beste in 1996.

Toppertje! Onweerstaanbaar grappig. Mowgli houdt het vol, met dank aan zijn trouwe vrienden, die beproeven én helpen.
Niet vergelijken met de versie uit 2016 die ook het bekijken waard is.

Geslaagde verfilming van het verhaal. Mooie beelden, prettige vaart. Shere Kahn heeft natuurlijk gelijk, je moet de mens met de rode bloem geen kans geven. Alleen Mowgli dan, vanwege zijn kinderlijke onschuld. En de tekenfilm uit ...blijft onovertroffen staan als een parel in de tijd. Vergelijken lijkt me onmogelijk dus doe ik maar niet.

Geslaagde verfilming van het verhaal. Mooie beelden, prettige vaart. Shere Kahn heeft natuurlijk gelijk, je moet de mens met de rode bloem geen kans geven. Alleen Mogwli dan, vanwege zijn kinderlijke onschuld.

Onderhoudend om naar te kijken. Jammer van het overgedramatiseerde slot. Op vr 27 september 2024 op tv en door de VK getipt.

Weergaloos goede film. Met sterk camerawerk, bijvoorbeeld vanuit de auto wanneer 'have nots' in het bos er een aanval opdoen (zie hiervoor ook een aflevering van Van Koolhoven).

Het recht op wapenbezit, de stimulerende rol van de wapenlobby, de jaarlijks vele slachtoffers en de gebroken mensenlevens, het komt allemaal langs in de film maar wat vooral blijft hangen is de manipulatieve juryselectie en de manier waarop ze tot een uitspraak komen. Als deze manier ook maar een klein beetje waar kan zijn, dan staat het Amerikaanse rechtsysteem er niet best voor. Met name in de 1e helft een sterke film.