Reacties

Of het nu echt gebeurt is of gedroomd, we zijn nu wakker!

De haat gesymboliseerd door een afvoerpijp van 3 cm. Deze film is gaaf, super actueel. Mensen zijn boos omdat ze eerder (in de jeugd) schade is aangedaan. De kunst is om toch tot acceptatie en vergeving te komen.

Soms is het voor de kinderen beter dat pa en ma niet meer samenwonen. De liefde verbindt. Een ruime boodschap.

Corrupte politie in een islamitische land. Geen rechten voor vrouwen. Overduidelijk in beeld gebracht. Niet tegen te gaan, maar wel heel pijnlijk.

Soms meer theatersetting dan film.

Knap hoe je als kijker wordt meegenomen in het digitale speurwerk. Kijken naar muiskliks op schermpjes in een scherm en toch dicht op de acteurs. Concequent tot het einde doorgezet. Boeiend van begin tot eind met een verrassend slot. Vader leert zijn dochter kennen via haar leven op de pc.

Ergens in de film wordt voelbaar dat er niet alleen een vernietigende kracht van een bom op de aarde kan vallen, maar ook in de mens zelf.

"Waarom maakt u zich zo druk om de toekomst van een ten dode opgeschreven wereld?" antwoordde Oppenheimer, de geestelijke vader van de atoombom, aan een journalist die hem ondervroeg over de langetermijngevolgen van de technologische vooruitgang.

Tsja, op het eind een goed opgezette val, maar niet heus. Met een nep-zwangere buik en schaar lukt het om de seriemoordenaar te stoppen. Over the top.

Inderdaad Lord of the flies. Zeker met de varkenskop op een stok gespitst. Prachtige beelden, vaak onnavolgbaar. Vanavond 2 okt 24 weer op tv.

Goede acteerprestatie. Opvallend is toch de hoeveelheid begrip over het verlangen van Victor om Lara te zijn. Zeker van haar vader. Waarom dan toch zo weinig open? Niks staat haar in de weg om al haar sores te bespreken. Als kijker wordt je meegenomen in haar worsteling, vader moet maar raden. Het zwijgen gaat me tegenstaan. Eigenlijk kan ze overeenkomstig haar wens geholpen worden, ook de artsen zien het positief in mits ...... Ongeduld en prestatiedrang leiden tot een rigide handeling aan het einde van de film.

Liefdesdrama. Psalmzingende maagd komt steeds nader tot ruwe bolster met blanke pit.
Toch wat moeite met het trage verhaal en de slechte effecten. Het zal de leeftijd zijn. De film wordt geciteerd in 'See how they run' uit 2022.

Prettig gedoe met relaties in een filosofische context.

Amusant om naar te kijken. Leuk geacteerd, at the end een tikkeltje flauw.

"Jemig". Best een ingewikkeld verhaal.

Het trauma moet opnieuw worden beleefd om het te verwerken.

Best heel knap allemaal. Maar toch een matig verhaal. Wat zie ik over het hoofd?

Het is amerika dat zwarte mensen in een hokje plaats, in een heel donker klein hokje...en het is geluk dat er soms op iemand een beetje licht schijnt. Dat zegt Harriet tegen Luce. Maar in deze film lijkt vooral de regisseur iedereen in hokjes te houden. Veel vragen blijven onbeantwoord.

Traag gefilmd in geweldig mooi landschap. Afgewisseld met snelle schietacties waarbij niet altijd duidelijk wordt hoe de een de ander doodschiet. In ieder geval gaan er veel dood en is er veel aandacht voor begraven. De laatste wens van het zieke opperhoofd om te sterven op zijn geboortegrond wordt zo weinig gezellig. Er wordt in de heer geloofd 'maar die is al heel lang blind voor wat hier gebeurd'. 'De dood komt iedereen halen'. Uiteindelijk krijgen er drie uitstel die als samengesteld gezin nog een tijd van leven krijgen.

Heel fijn om naar deze film te kijken. Als het niet op deze manier mag, wat is dan het alternatief? Dat is er niet, dus mag dit goede werk door. Ik zou het niet kunnen. Respect voor de mensen die het wel doen.

Als de 'schutter' of dader (hoe noem je zo iemand) opeens zelf in het nauw komt, omdat zijn locatie bekend wordt (en Stu (Collins Farrell) dit door lijkt te hebben), schreeuwt Stu de dader toe: hoe is het om zelf in een ruimte te verkeren, die voelt als een benauwde telefooncel (of zoiets)? Omkering van rollen en situatie in een split second. Je zou verwachten dat dit in de film een stevig vervolg krijgt, maar niets is minder waar.

Het argument om als hospik in het leger te gaan omdat thuisblijven ook geen optie is, (want gezichtsverlies en schande), ook al heb je besloten om nooit meer een wapen te gebruiken, dat kan nog wel. Zeker als Andrew Garfield als Desmond Dess eerder zijn aan alcohol verslaafde vader bijna had doodgeschoten. Maar waarom daarbij een gelofte aan God? Er worden Amerikaanse soldaten gered, maar de Japanners gaan bij bosjes dood. Voor wie is God er eigenlijk?

Prachtige film met ontroerende scènes! Over hoe overtuig ik mijn(werkers)vader van mijn talent voor dans....

Innemend gefilmd. Samen oud worden en ook bij ziekte voor elkaar blijven zorgen. Anne wil niet meer naar een ziekenhuis (of verpleegtehuis) en brengt haar man daardoor in grote problemen. De keuzes die hij op het eind van de film maakt, zijn niet aan te bevelen.

Wow! Indrukwekkend en met goede cast. Een film die ik zeker nog een keer ga zien. Lupita (Dakota Fanning) laat zien dat mr. Greasy (Denzel Washington) weer kan leven.
'Een kogel spreekt altijd de waarheid'. Het wordt een paar keer gezegd en het wordt duidelijk dat mr. Greasy eerder zelfmoord wilde plegen, maar dat het pistool weigerde. En zo krijgt Grease de mogelijkheid om wraak te nemen op de vermeende dood van Pita in de vorm van kunst: de dood. Het wordt zijn meesterwerk. Al zegt de kerk dat je moet vergeven. "Vergeving zoek je maar bij God. Ik regel de ontmoeting". Aldus Greasy.

IJzersterke film! Swastika's in het voorhoofd van nazi's kerven. Dan blijf je als verkeerde duitser zichtbaar, want een uniform kun je uittrekken.
Joodse wraak! Zoveel wraakgevoel is vast niet goed, maar de nazi's zijn wel heel erg aan de verkeerde kant van de geschiedenis terechtgekomen met hun moordzuchtige haat tegen joden.
Christopher Waltz op zijn best in het 1e deel van de film. Wat een vileine dreiging!

Bij het zien van deze film wordt weer duidelijk hoe geweldadig en onrechtvaardig oorlog is. De Duitse commandant geeft zijn woord aan de vader om de jongen Dirk te sparen, maar laat hem vervolgens martelen en fusileren. En op de dam bij de Schelde zijn soldaten kanonnenvoer. Als we de aftiteling mogen geloven zijn er duizenden jonge mannen gesneuveld, veel meer dan de film laat zien. Waar vechten die mannen voor? Een Duitse luitenant met geamputeerde benen citeert Goebels: "maak de leugen zo groot mogelijk en herhaal deze zoveel als mogelijk, dan gaan de mensen het vanzelf geloven".