Reacties

Wel erg lang geleden dat ik deze film heb gezien. Ik meen dat ik het net te doen vond.

Leuke complicatie van geweldige tv in context van nu uitgelegd.

Wraakfilm. Niemand ontloopt het noodlot. Tien jaar voorbereiding om een moordenaar van vrouw en dochter te martelen en het rechtsysteem aan te vallen. Brr. Epicurus zou zeggen dat pijn maar tijdelijk is.
Volgens Clyde Shelton (Gerard Butler)
is het geen wraak, dan had hij geen tien jaar gewacht. Als in een schaakspel moet Nick Rice (Jamie Fox) een zet voor zien te komen. Dat lukt pas aan het eind. Dit levert zo'n ongeloofwaardig plot op dat ik begrijp dat regisseur Gary Gray dit heeft afgeraffeld.
Nb. Als het Amerikaans rechtsysteem zo ruk is, dat is de ontmanteling ervan door Trump niet eens zo gek, alleen komt er vast nog een ergere versie als vervanging.

Zojuist een aflevering gezien in een uitzending waar Nederlandse bloemen worden uitgestald tbv de begrafenis van de paus. Mona Keyzer is erbij om het te promoten. Enge tv.

Mannen willen dingen in de wereld zetten. Als dat niet lukt, wordt het ego diep getroffen. De oplossing is om uit de situatie te stappen maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Er zijn opnieuw veel redenen tot onvrede over hoe de wereld zich ontwikkeld. Is met veel mensen in hoge frequentie gillen misschien een oplossing?

Mede door de goede cast is dit een prima film om te bekijken. De ontsnapping aan het eind is ongeloofwaardig, best wel amateuristisch.

Deel van deze film gezien. De dialogen waren matig, het kon me niet overtuigen.

Heerlijke opening met een uitdagende Faye Duneway. Daarna worden de oldtimers makkelijk gewisseld en de kogels rijkelijk door glas en gevel geschoten. Ook wel kolderieke. Eerste film van Duneway.

Film voor de 2e keer gezien. Prima om naar Morgan Freeman te kijken, goede acteur. De film heeft een lekkere spanning maar in retrospectief is de plotwending ongeloofwaardig. Het dieperliggende thema 'je doet wat je bent' is weinig waard.

Vanaf bank naar de Ridderzaal kijken. Best interessant.

Deze film kon ik maar even volhouden. Veel geschreeuw, weinig wol.

Even tot hier is weer terug. Met hetzelfde formaat met de post-its als kern. Eigenlijk vind ik het slot (de winnaar uit het publiek wordt een levende post-it) het meest matige onderdeel, de rest is gewoon goed. Fijn dat dit kritische geluid er is, naast 'Dit was het nieuws' en Lubach (jammer van zijn overstap naar RTL). Trump, Musk, Faber, Wilders, Schoof kunnen niet genoeg belachelijk gemaakt worden. Ik begrijp dat ze dit ook deels willen, aandacht op de persoon en niet op de schade die ze berokkenen of het het noodzakelijk beleid wat bewust geen invulling krijgt.

Het was tijd voor een Meer met mannenavond en had Blitz nog in een afspeellijst staan. Een film uit de Statham-reeks die ook na 2025 nog wel even door zal gaan. Blitz is uit 2011, 13 jaar na Lock, Stock and Two Smoking Barrels (1998).
Nash is de homoseksuele agent die nogal gepest wordt maar toch na een paar grappen geaccepteerd.
Aiden Gillen (Weiss of Blitz -van Blitzkrieg) is de psychopatische moordenaar die het voorzien heeft op agenten. Hij draagt daarbij geen t-shirts onder zijn jasjes. Brant (Statham) heeft hem in het snotje en pakt hem op. Toch komt hij vrij en pakt meteen de draad op. Dat geeft spanning, maar maakt het ook ongeloofwaardig.
Er is een cliché running achtervolging met irritante muziek. Achteraf had ik deze film al gezien.

The Twins (VS, 1911, Lois Weber & Phillips Smalley, 15’) is geschreven en mede-geregisseerd door Lois Weber, die als beide tweelingzusjes zelf ook een dubbelrol speelt. De tweeling is gescheiden bij de geboorte. Terwijl de ene zus wordt geadopteerd door een rijke familie, groeit de andere op tot berooide naaister.

De korte film The Twins is tientallen jaren in de Desmet-collectie van Eye Filmmuseum bewaard gebleven, maar was niet eerder geïdentificeerd als een van de verloren gewaande films uit het oeuvre van Lois Weber, de eerste Amerikaanse vrouwelijke regisseur, producent en scenarist.
De ontbrekende openingsmeters celluloid, inclusief de hoofdtitel en de credits, en het feit dat deze filmtitel tot voor kort nooit werd genoemd in de filmografieën van Lois Weber, compliceerden de identificatie. Tijdens de voorbereidingen van de WSS10/Eye International Conference 2019 – Sisters, bij het bekijken van korte films met tweelingen en zussen, is geconstateerd dat de film een van de verloren gewaande films uit Webers filmografie betreft.

Lois Weber (1879 -1939) was de meest succesvolle vrouwelijke filmmaker van haar tijd en van grote invloed op de stille cinema. Ze regisseerde en schreef veel baanbrekende films – drama's waarin sociale en politieke kritieken werden gecombineerd met persoonlijke verhaallijnen.

De film heeft een dieper verhaal dan de omschrijving van FV ons wil doen geloven.

Ik vind het niet echt een aansprekende film, het verhaal wordt veel te gefragmenteerd en versimpeld verteld. De achtergrond is interessanter: regisseur George Nicols probeert een eerder succesvol boek van Haggard uit 1887 te verbeelden. Dat verhaal laat zich moeilijk duiden en verbeelden, maar heeft wel grote invloed gehad op latere Fantasy-novels waaronder Lord of the Rings
Over het boek She: A History of Adventure, een gotische roman van de Engelse schrijver H. Rider Haggard:
Het verhaal is een ik-verhaal dat de reis volgt van Horace Holly en zijn pupil Leo Vincey naar een verloren koninkrijk in het Afrikaanse binnenland. Ze ontmoeten een inheems volk en een mysterieuze witte koningin genaamd Ayesha die regeert als de almachtige "Zij" of "Zij-die-gehoorzaamd-moet-worden". Haggard ontwikkelde veel van de conventies van het verloren wereldgenre die talloze auteurs hebben nagebootst.

Het is de eerste film gebaseerd op de roman De avonturen van Pinokkio uit 1883 van Carlo Collodi en een van de eerste Italiaanse speelfilms. Giulio Antamoro heeft 9 films gemaakt waarvan alleen Pinokkio nog te zien is.

Er wordt in deze film veel decor en verkleedpartij uit de kast gehaald, zonder dat er samenhang ontstaat. Ik heb al in mijn vroege jeugd kennisgemaakt met het verhaal van Pinokkio, maar daar toch niet alles van onthouden. In de film zijn de sprongen in het verhaal (van walvis naar indianen) wel heel ongeloofwaardig. Een levende pop uit een stuk hout kan natuurlijk ook niet, maar dat heeft in de kern wel magie. Net als de groeiende neus bij een leugen. Maar in deze film is de neus al vanaf het begin lang. Pinocchio is de rebelse jongeling en Geppetto de leidende vader. Door de schone fee komt het goed.

Aparte film met één schokscene. Er zijn vervreemdende dromen. In ieder geval wordt alles netjes opgeruimd achtergelaten.
De kinderen accepteren alles gelaten.

Alex Warmerdam in een interview: Ik wilde vooral laten zien dat Borgman en kompanen heel beschaafde mensen zijn. Gewoon ook. Een beetje Oostblokkerig. Ze worden niet kwaad of agressief. Ze doen dingen omdat ze moeten gebeuren. En ze nemen de tijd voor wat ze doen. Ze maker er wat van. Ze hadden ook meteen kunnen beginnen met moorden, maar zij leggen eer in hun werk.’
De rol die Warmerdam zelf speelt, beschrijft als de 'Mengele' in de film.

Herbeleving van de ontmoeting met de 1e liefde in een geregisseerde setting. Victor wordt verliefd op de actrice. Ik denk niet dat hij terug gaat naar zijn vrouw. Komische film met filosofische inslag.

Voor het maken van deze film zijn best veel figuranten aangetrokken die bereid waren vrijwel geheel bloot allerlei krioelende bewegingen te maken. Dante's Hel is best een ingewikkeld verhaal om te vertellen en zeker om te verfilmen. Er wordt qua techniek van alles uit de kast getrokken, maar echt soepel kijkplezier levert het niet op. De trailer is wel een mooie samenvatting. Met andere en betere muziek dan de door mij bekeken versie. https://youtu.be/5aln688OMDw?si=670JuFUx9jfQFpEP
'Het maken van L'Inferno duurde meer dan drie jaar en was de eerste volledige Italiaanse speelfilm. Het is ook een van de eerste films die in zijn geheel werd vertoond.'

Een andere film die in zijn geheel werd vertoond, was de Deense film The Absyss van Urgad op 12 september 1910. 'Onder andere introduceerden de bioscopen de praktijk om de film als een op zichzelf staand programma te vertonen, zodat deze elk uur kon worden gedraaid. Tot dan toe waren programma's van twee uur de norm, waarbij meerdere korte films en een hoofdfilm werden gecombineerd'.

Een film in de top 10 van Sydney Pollock. Over de WO1, een paar jaar voor WO2. Zelf niet echt een fan van Jean Gabin (maar ik zal open blijven kijken) Gevangenen krijgen ruimte in een gevangenkamp. Zo'n thema ook wel in een andere film van na de 2e WO gezien. Welke ook alweer? Ik zie ook overeenkomsten met de later serie Colditz. Sigaretten en pijp zijn voldoende beschikbaar. Roken en acteren gingen al samen op.

In Duitsland werd de prent slecht onthaald door het nazi-regime vanwege de pacifistische boodschap. Minister van Propaganda Joseph Goebbels sloeg de film in de ban. In de volgende decennia verwierf de film de status van een meesterwerk. Waarom? Vanwege de grote illusie: 'het is een meditatie over de ineenstorting van de oude orde van de Europese beschaving'. 'In La Grande Illusion probeert Renoir de notie te weerleggen dat oorlog iets bereikt, of dat het gebruikt kan worden als een politiek instrument om problemen op te lossen en een betere wereld te creëren. "Dat is allemaal een illusie", zegt Rosenthal, sprekend over het geloof dat dit de oorlog is die oorlog voorgoed zal beëindigen'. Eén man kan de oorlog niet voorkomen, het heeft geen zin om naar het front terug te keren.

Over de regisseur Sidney Pollack. Hij maakte veel films met een politiek of een gerechtelijk thema. Deze film is een politieke thriller gebaseerd op het boek Six Days of the Condor van James Grady.

In de Sight & Sound Directors' Poll van 2002 onthulde Pollack zijn tien beste films in alfabetische volgorde:
Casablanca (1943)
Citizen Kane (1941)
The Conformist (1970)
The Godfather Part II (1974)
Grand Illusion (1937)
The Leopard (1963)
Once Upon a Time in America (1984)
Raging Bull (1980)
The Seventh Seal (1957)
Sunset Boulevard (1950)
Ongeveer de helft daarvan gezien.

Ik snap je niet helemaal?

Louis Le Prince maakte de eerste films, maar verdween om onverklaarbare wijze. Lees hieronder de beschrijving van FV bij de documentaire The First Film uit 2015.

Thomas Edison en de broers Lumière staan bekend als filmpioniers, maar deze documentaire belicht de vergeten Louis Le Prince. In 1888 maakte de Fransman in Leeds 's werelds eerste films. Echter, vlak voor hij naar New York zou gaan om zijn uitvinding te onthullen, verdween hij op mysterieuze wijze tijdens een treinreis tussen Dijon en Parijs. Zijn lichaam werd nooit gevonden. Regisseur David Wilkinson laat via interviews en locatiebezoeken zien hoe filmgeschiedenis wordt geschreven.

Er zijn nog eerdere filmbeelden die Le Prince maakte: https://youtu.be/HTdITIMixpE?si=g42boQ-xyxjf3xT2
Dit is uit 1886

Wow! Ik wil het nog in breder perspectief zijn, maar deze film laat de camera meelopen, heeft goede montages, zit veel dichter op de huid van de acteurs en Asta Nielsen kan het 'spel' met de camera aan.

The Black Dream
https://youtu.be/4EQS2P6H11k?si=c3UJojfwm4eSNpeV
Peter Urban Bruun Gad (12 februari 1879 - 26 december 1947) was een Deense filmregisseur, toneelacteur, scenarioschrijver en auteur. Hij regisseerde 40 films tussen 1910 en 1927. Zijn vrouw Asta Nielsen speelde in 30 van zijn films, ook in zijn debuutfilm Afgrunden ( The Abyss ) uit 1910.
Zie ook het artikel https://www.kosmorama.org/en/kosmorama/en/overlooked-untold-and-almost-forgotten-urban-gad-film-pioneer