Reacties

Als je van absurd houdt, dan zal Withnail & I je wel bevallen. Maar je vraagt je toch 107 minuten lang af waar je nu eigenlijk naar zit te kijken, want er gebeurt gewoonweg niet veel. Het is een aaneenschakeling van merkwaardige gesprekken tussen allerlei excentrieke types die zich aan het normale leven proberen te onttrekken door hele dagen lang te zuipen, drugs te gebruiken en de stad te ontvluchten. Een soort The Young Ones, maar dan een stuk ingetogener. Leuk om eens gezien te hebben, maar dat is het ook wel.

Mooie film over zelfontplooiing, hoop, geloof, discriminatie en emancipatie, verpakt in een sentimenteel sausje met hier en daar ook ruimte voor wat humor. Je moet van dit soort films houden, want het is geen makkelijke kost en soms schiet het qua drama wel een beetje door. Maar wel met bijzondere rollen van onder andere Oprah Winfrey (haar acteerdebuut), Whoopi Goldberg (haar doorbraak) en een Danny Glover op z'n hoogtepunt. De kijker met een scherp oog ziet aan het einde ook Laurence Fishburne nog even voorbij komen als muzikant. Het zat de film overigens niet mee bij de Oscaruitreikingen: elf nominaties, waarvan er geen enkele werd verzilverd.

Nee, dat niet alles wat Steven Spielberg aanraakt in goud verandert, blijkt wel uit Always. Het is allemaal te zoetsappig en ik vind Richard Dreyfuss hier verkeerd gecast. Hij past niet bij Holly Hunter en er is te weinig chemie tussen beiden, de liefde druipt er niet vanaf in de scènes waarin ze samen zijn. Daarnaast is Dreyfuss in zijn rol als geest meer een last dan een lust, ik stoorde me vooral aan hem. Je kan wat dat betreft beter Ghost kijken wat een jaar later uitkwam, daarin spat de liefde wel van de schermen af.

Lekkere vlot lopende thriller van 'The Master of Suspense', die je door de hele film heen weer continu op het verkeerde been weet te zetten. Die spionnenclub, 'The 39 Steps', wat is dat toch? En over welk staatsgeheim gaat het nu eigenlijk? En dan de vrouwen, die Annabella Smith en die Pamela, wat is hun rol? Hitchcock geeft je voortdurend kruimels die later ofwel grote dan wel geen kruimels blijken te zijn. Daarnaast zijn de beelden van het Schotse landschap ook indrukwekkend, zeker voor een film uit 1935. Ja, het is duidelijk, dit is een van de betere films van de meester.

Wie de twee Top Gun-films gelijk na elkaar kijkt (zoals ik vandaag deed), ziet pas echt hoeveel overeenkomsten er wel niet zijn (en dat ondanks een tussenpoos van 36 jaar): van de begintitels, de hoofdpersonen (Cruise en Kilmer) en de anthem van Harold Faltermeyer tot aan zelfs de quotes en Mavericks motor en motorjack aan toe. Ook het verhaaltje komt in grote lijnen vrijwel overeen, sommige scènes zijn zelfs letterlijk gekopieerd, maar dan met andere hoofdrolspelers. Het enige verschil zit 'm in de actie die in deze tweede episode met de huidige middelen nog veel spectaculairder gemaakt kon worden. En dat laatste gezegd hebbende, sluit ik me aan bij wat iemand op IMDb treffend zei: "This Topped and Outgunned the Original." Heerlijke film.

Heel aardig, deze griezelfilm over een kostschool midden in een mysterieus bos waar vreemde dingen gebeuren. De sfeer is lekker duister, het script ruim voldoende en dan krijg je ook Bruce Campbell er nog bij die z'n Evil Dead-rol in het klein mag overdoen. Toch had het hier en daar van mij nog wel een tikkeltje bizarder en gekker gemogen, maar ja, je kan niet alles hebben. Een 7.

The Wolf Man had veel invloed op het weerwolvengenre, maar je moet wel echt van oudere films houden om dit nu nog interessant of vermakelijk te vinden. Veel oninteressant geouwehoer en een nogal lachwekkend uitziende weerwolf maken hier bepaald geen topper van. Horroricoon Bela Lugosi krijgt ook maar twee minuten screen time. De decors en de sfeer zijn dan wel weer goed verzorgd, maar meer dan een mager zesje (en dan vooral vanwege de legacy van de film) is dit niet voor mij.

Niet erg origineel natuurlijk (ze hadden de film net zo goed Tremors 7 kunnen noemen), maar voor een lowbudgetfilm vond ik het verder helemaal niet zo dramatisch slecht als de IMDb-score doet vermoeden. Alleen word ik altijd wel een beetje moe van al dat geklungel met die mobiele telefoons in hedendaagse horrorfilms, ook als je iemands pincode niet weet kan je nog steeds een noodnummer bellen, maar blijkbaar komt de regisseur uit een ander tijdperk.

Men had er beter aan gedaan om hier in z'n geheel een politie-/detectivefilm van te maken. Nu word je als kijker opgezadeld met een hele berg aan found footage-rommel (inclusief de daarbij behorende irritante tieners) die het niveau van de film alleen maar omlaag halen. Pas als dat halverwege wegvalt, wordt het interessanter, maar ook dan komen nog de meest lachwekkende scènes voorbij, zoals het moment waarop de inspecteurs zo'n beetje naast een telefoonmast gaan zoeken naar de moordenaar, maar dan toch geen telefoonbereik blijken te hebben... zucht... Hier had meer in gezeten.

Nogal wazige film die meer vragen oproept dan beantwoordt. Ook hier hebben we weer een irritante groep influencers in de hoofdrollen die elkaar en zichzelf in een afgelegen bos kwijtraken. Meer dan dat is het niet, en op de waarom-vraag komt nooit een antwoord. Deze film hoef je niet in je watchlist te zetten.

Erg leuke komedie met een vleugje romantiek waarin een elitair feest ontaardt in een complete chaos. Deed me hier en daar denken aan Mr. Bean. Sellers speelt een glansrol en laten we ook de stomdronken bediende niet vergeten, die speelt ook geweldig. Aanrader!

Op zich is het gegeven dat Texas zich wil afscheiden van de rest van de VS nog wel grappig (ik zie het ze ooit nog wel eens proberen ook 😄), maar de uitwerking daarvan in deze film is wel erg mager. Het hand-held camerawerk werkt ook meer op de zenuwen dan dat het voor spanning zorgt. Maar ach, met het verstand op nul kom je hier nog wel doorheen, ik heb erger gezien.

Vermakelijk tot de sci-fi-twist zich aandient. Daarna is het gedaan met alle leuke grappen en wordt de tijd volgemaakt met een hoop nogal vergezochte scènes, waar je soms bijna plaatsvervangende schaamte van krijgt. Het einde is ronduit belabberd. Ik had hier na Shaun of the Dead en Hot Fuzz toch wat meer van verwacht.

Sinds Stranger Things heeft David Harbour de rollen voor het uitzoeken en hier laat hij weer even zien waarom hij dat verdient. Als Santa gaat hij helemaal los in deze erg leuke atypische kerstfilm die ook een ode is aan andere kersttoppers (lees hierboven maar welke ;)). De acteurs hebben er allemaal duidelijk zin in, de lol en energie spat van het scherm af. Dit soort kerstfilms mag vaker gemaakt worden, ho ho ho!

Ricky Gervais, altijd goed en scherp. De mens helpt zichzelf en de wereld om zich heen om zeep. Maar wat of wie zal het laatste zetje geven? Het klimaat? Een pandemie? Dat we te overgevoelig zijn geworden, niet meer snappen wat satire is, en elkaar daardoor niet meer begrijpen? Aan Gervais kan je dat soort onderwerpen wel overlaten. Niet z'n beste show, maar zeker een ruime voldoende waard.

Deze special nodigt niet bepaald uit om de serie te gaan kijken. In geen enkel opzicht boeiend en grappig.

En daar hebben we de zoveelste slappe variant op Scream. De eerste 45 minuten zijn dodelijk saai, daarna wordt het vooral strontvervelend en voorspelbaar. Het kerstthema voegt ook niks toe. Een 4 van mij omdat het kerst is (anders was het een 2 geweest).

Zack Snyders interpretatie van Star Wars is spectaculair en visueel prachtig, maar met zo'n enorm budget had er wel wat meer aandacht geschonken mogen worden aan het script. De zoektocht naar hulp wordt wel heel kort door de bocht gebracht, terwijl die juist gebruikt had kunnen worden voor het uitwerken van de diverse karakters. Nu hebben de meeste hoofdrolspelers na twee uur en vijftien minuten nog steeds de inhoud en diepgang van een zakje paprikachips. Neemt overigens niet weg dat ik de film vanwege al het spektakel in een zucht uitkeek en ik benieuwd ben of we in het tweede deel nog wel wat meer te weten komen over al die 'legendarische' strijders. Al ben ik er vanwege Snyders reputatie op dat gebied bang voor dat het een herhaling van zetten wordt.

Rare en overbodige mix van The X-Files, Independence Day en Alien (al beledig ik die films en serie daarmee, sorry) die vooral ergernis oproept. Dat komt omdat de hoofdpersonen (een stelletje irritante jongeren natuurlijk, what else) zo nietszeggend zijn, dat je alleen maar hoopt dat de aliens snel korte metten met ze maken. Helaas doen ze daar 100 minuten over. Boodschap aan de aliens: voortaan wat sneller graag, want dan heb ik nog wat tijd over voor een film die wel de moeite waard is.

Redelijk, maar verre van hoogstaand. Het begint allemaal nogal standaard met een groep vervelende personen die een bootreisje gaan maken en waar je je binnen een half uur al dood aan ergert. Het wordt daarna interessanter als je in de 'loop' belandt, maar als je als filmmaker aan zoiets begint, zorg dan dat je voor de samenhang ook echt aandacht besteedt aan alle details en dat is niet gebeurd, er zitten gewoonweg te veel gaten en onduidelijkheden in het 'verhaal' (als je het zo mag noemen).

Het eerste deel heeft nog een redelijke opbouw met een zekere spanning, halverwege val je bijna in slaap, waarna het tenslotte in een complete chaos ontaardt zonder enige logica. Hoe hebben ze Val Kilmer in godsnaam zo ver gekregen om hieraan mee te doen? Of moet hij de centjes ook al bij elkaar schrapen? In ieder geval kan deze film ook weer bijgeplaatst worden in het rijtje van 'had meer ingezeten'.

Aardige variant op de klassieke Dracula-films. Dracula is dit keer een echt monster, en niet de obscure graaf waar nog een gesprek mee te voeren valt. Op zich prima, en het vrachtschip als plaats van handeling is ook goed gekozen. Maar het duurt allemaal wel te lang, de overload aan sentimentele scènes komt de spanning niet ten goede, een half uur had er makkelijk vanaf gekund. Ik had van de regisseur van The Troll Hunter (ga die zien!) toch iets meer verwacht.

Aan de vormgeving is nog wat tijd en geld besteed, maar verder is het allemaal van een zeer bedenkelijk niveau. Scholierentoneel is hierbij vergeleken Oscarwaardig. En het ergste is nog, dat er gehint wordt op een vervolg. Ik adviseer: blijf ver van deze film vandaan!

Je vraagt je soms wel eens af wat je moet kunnen om scenarioschrijver te worden. Nou, heel weinig dus, dat bewijst deze slappe kidnapfilm wel weer. Na een half uur begon de ergernis het al over te nemen van de spanning, en dat gevoel ging niet meer weg. Een paar duizendjes extra uitgeven aan wat special effects van acceptabele kwaliteit was ook geen slecht idee geweest. Dit is allemaal al veel vaker veel beter gedaan.

Typische Landkrimi met alle kenmerken die daar bij horen: een klein conservatief bergdorpje met dorpsbewoners die het niet zo hebben op invloeden van buitenaf, veel onderlinge intriges die men 'in gezamenlijkheid wel oplost', en dan een moord die alles op z'n kop zet. Tussendoor worden Karintische tradities en gerechten flink gepromoot, en passeert er natuurlijk ook nog een karrevracht aan mooie bergbeelden de revue. Aan het verhaal schort wel het een en ander, en de editing is warrig uitgevoerd, maar dit soort films is altijd wel genoeg voor een kleine voldoende.