Reacties

Bij gebrek aan horrorfilms deze nog maar eens uit de kast gehaald en na ruim 9 jaar, viel het weer niet tegen.

Omdat wij de laatste jaren een film die goed beviel sowieso beoordelen met een 7 gaat deze een ster omhoog.

Dus, een 7.

De beste heb je dan nog voor de boeg, helaas heb ik alles al gezien.
Een prachtige serie in het griezelgenre met soms een verhaal in 1 seizoen en soms zijn elke aflevering op zich staand.

Van mij een 8 als waardering over alle 15 seizoenen.

Zullen we niet laten gebeuren, eigen plezier in een film wordt absoluut niet onderuit gehaald door een ander.
Maar........ tijdens het tikken van het verhaal drong de "waarheid" naar voren en dat koste deze film uiteindelijk een stukje waardering.

Ach, en zo slecht is een 6 ook toch niet, ik was blij met elke 6 op school. Kon ik mee thuis komen, het was toch een voldoende? ;))

Prachtige serie met een dolle kapitein en een stelletje wilde honden, die uiteindelijk het begin van de SAS zijn.

Geen flauw idee of deze serie iets van waarheid meeneemt maar ik vond hem geweldig om te zien, de doldrieste aanvallen op Duitse vliegvelden en troepen. Mogelijk dat het in werkelijkheid een manier is om een oorlog te winnen, ik weet het werkelijk niet. Alle regels worden aan de laars gelapt en het lukt schijnbaar op deze manier. Goede acteurs, mooie set en een prachtig verhaal.

Een fraaie 8!

"Ming yat zin gei" lijkt een Chinese kopij van de Amerikaanse actiehelden, alleen wat slappere hap.

Veel actiescènes zijn dusdanig als jij en ik ze zouden nadoen in het dagelijkse leven, waren we dood na afloop.
Continue gevechten tussen robots, mensen en aliens die trouwens leuk bedacht waren qua uiterlijk.
Gewoon kijken en niet te veel nadenken, dan kom ik uit op een zesje.

Een 6.

In grote lijnen moet je van dit soort films houden en dat deed ik dus niet.

Een 5-.

Die uit 2010 is inderdaad veel beter, toch hebben wij deze Troll ook gewaardeerd met een 7- omdat er meerdere factoren een rol spelen bij ons voor de beoordeling van een film.

Over deze film gaan wij niet klagen!
Liam Neeson...., de laatste jaren weet je wat je krijgt als je een film met deze acteur gaat zien, ze lijken qua actie veel op elkaar met een andere insteek maar daar moet je dan ook geen kritiek op gaan leveren. Als je ergert aan voorgaande films, dan weet je bijna van tevoren dat dit ook weer ergernis op gaat leveren.

Er zijn meer acteurs die op leeftijd komen die vroeger echt in topfilms meespeelden maar tegenwoordig zich lenen voor de mindere films of hetzelfde genre.
Bij Neeson stopte het succesverhaal met uitstekende films met (lijkt ons) bij The Next Three Days (2010) (zat nog wel in goede bijrollen zoals in The Dark Knight Rises (2012)) en vanaf dat jaar zie je hem vaker in de actiefilm als (hoofd)rolspeler en daar heeft zal het waarschijnlijk in de toekomst ook bij blijven.
Is dat erg?
Nee, er zijn nog genoeg filmliefhebbers die dit soort actiefilms steeds weer opnieuw bekijken en eerlijk, als Neeson weer in een nieuwe actiefilm zit die enigszins scoort op Filmvandaag, IMDb en Moviemeter, kijken wij ook.

Deze film beviel ons ook wel, niet super maar ook niet slecht!
Zou het inderdaad iets van het verhaal van De zaak Alzheimer (2003) overgenomen hebben? Wij weten het antwoord niet en vinden het ook persoonlijk niet interessant. Films lijken soms op andere films, hetzelfde zie je ook met verhalen.
Neeson probeert hier van zijn "slechte leven" een betere uitkomst neer te zetten door een kind in bescherming te nemen.
Of dat in die wereld van geweld lukt, je ziet de uitkomst in de film.
Zoals eerder aangehaald, een redelijke film die wij met een 7 waarderen.

Ik begrijp denk ik wel, waarom mensen hier minder enthousiast over zijn, het wordt blijkbaar op de markt gebracht als horrorfilm over de tweede wereldoorlog met weerwolven. Dit is een zeer slechte marketing want het is geen horror, het is ook nauwelijks een thriller, dit is een oorlogsfilm!

De film staat als horror in sommige beschrijvingen maar dat zal waarschijnlijk komen door de maskers en de marketeers die dat zagen vonden het schijnbaar "erg griezelig". Dit is een normale oorlogsfilm met een aardig bedacht verhaal wat geschiedkundig aan alle kanten zal rammelen maar dat doen de meeste films.
Wat ik wel jammer vond is het punt dat de Polen deels Pools spraken maar de Russen en Duitsers meest Engels en enkele zinnen Duits. Het is een Engelse film met een internationale ploeg acteurs maar toch een minpunt.

Van mij een waardering van een 7.

Als ik naar de beoordeling op IMDb kijk, was jij niet de enige die onder de indruk was van deze serie!
IMDb-score 8.1/10 (60.023 stemmen)

In elk geval, bedankt voor het attenderen op deze serie, we gaan hem ook bekijken!

Prachtfilm die ons heeft bezig gehouden van het begin tot het einde. De overtuiging van iemand die zo ver gaat dat hij schijnbaar meent op het goede pad te zijn door vrouwen die HEM ongevallig zijn, meent te mogen vermoorden.

Wat de film ook mooi liet zien is hoe "vrienden" "vrienden" zijn als het erop aankomt!

Zoals geschreven, een prima filmverhaal wat bij ons goed scoorde!

Een 8+

https://www.filmvandaag.nl/gebruiker/25664 heeft de film al gezien??
En dat al voor juni 2022?? Na mei 2022 heeft hij of zij geen enkele film meer ingebracht als gezien.
Jammer dat sommigen alles er voor over hebben om maar in de top 150 van "bingewatchers" te komen, zelfs bedrog! Als je een nieuwe account hier aanmaakt en films die je al gezien hebt aanvinkt dat begrijp ik, maar films die nog niet eens uitgekomen zijn op jouw lijst plaatst, nee, dat begrijp ik niet.

En deze film? We hebben de eerste ook gezien in de Bios, deze gaan we ook waarschijnlijk op groot beeld zien. Dat is met dit soort films het mooiste wat in het leven van een filmfanaat hem of haar overkomt, niet waar?

Enkele jaren geleden al gezien en gisteravond voor de tweede keer.
Een andere rol voor Schwartzenegger hier, hij is niet zoals zo vaak het middelpunt van deze
hybride actie/sci-fi/horror.
De film bevoordeelt aanvankelijk niet het ene personage boven het andere. Alle zes de mannen zijn bijna even aanwezig in de eerste helft, terwijl ze worden opgejaagd door onbekende individuen in een Midden-Amerikaanse wildernis. Hun aantal wordt langzaam één ​​voor één kleiner, net als hun wapens, door een onzichtbare vijand die de jungle en de boomtoppen als camouflage gebruikt om onopgemerkt te bewegen. Wanneer onthuld, is de geduchte vijand een ongeveer 2,5 meter lange alien die op trofeeën jaagt op de aarde. In het laatste bedrijf is Schwartzenegger alleen om ... het wezen onder ogen te zien of ..... ervoor weg te rennen? Dood het, of ontsnap eraan, als dat al mogelijk is?

Een van de meest memorabele schurken ooit op film gezet, in een slim en uniek, origineel verhaal, waarin verschillende genres vrij goed met elkaar vermengd zijn.

Leuk bedacht grapje aan het einde.
Nadat we hebben gehoord dat de Predator een paar regels dialoog nabootst of herhaalt die door Schwartzenegger en zijn mannen tijdens de film zijn gesproken, werpt Ahnuld nog een laatste blik op de dodelijk (?) gewonde Predator en zegt: "What the hell are you?", alleen om te horen dat de Predator onmiddellijk exact dezelfde woorden terug bootst naar Ahnuld. Ik heb altijd gedacht dat dit gewoon de Predator was die de geluiden nabootste die van zijn potentiële prooi kwamen, zonder zelfs maar de taal te begrijpen en wat die geluiden en woorden betekenden.

Maar had de Predator ooit kunnen worden gedood als hij niet zelfmoord had gepleegd door middel van een ontploffing?
Of was er niets op aarde dat het ooit had kunnen tegenhouden?

Een 7 als waardering.

De regiestijl van Baz Luhrmann is erg bombastisch en is mogelijk een sleutelfactor waardoor zijn projecten wisselvallig zijn. ( onze mening) (Luhrmann is bekend van Moulin Rouge! (2001), Australia (2008) en The Great Gatsby (2013)).
In dit geval vonden we het passend bij het verhaal van Elvis. Die bombastische stijl is hier goed gebruikt, omdat het je het verhaal intrekt en past bij de absolute rage die Elvis en zijn carrière omringt. Austin Butler geeft een ontsnappingsoptreden als muziekicoon. Hoewel ik aanvankelijk niet zeker was van de keuze voor de casting van Butler, maakte zijn acteerwerk dit vanwege de lichaamsbouw van de acteur meer dan goed, waardoor we voor een groot deel van de film 'geloofden' dat hij "The King" was.

Tom Hanks zet zoals verwacht een goede prestatie neer als de manager van Elvis, die echt iets toevoegt aan de film. Ook de cinematografie komt aan bod. De live optredens en concerten zijn zo opgenomen dat je denkt dat het om een ​​echt optreden gaat. Nog iets om op te merken, ondanks dat het meer dan twee en een half uur duurde, hebben we ons niet verveeld. We denken dat dat grotendeels te danken is aan de regie en montage van Luhrmann. Het maakte het boeiender. We zouden zeggen dat een nadeel is dat sommige momenten niet zo hard aanvoelden als ze hadden moeten zijn. Misschien kwam het door de montage of de creatieve beslissingen van de regisseur, maar misschien ligt dat aan ons. Een ander potentieel nadeel is ook dat het personage van Tom Hanks nogal wat schermtijd in beslag neemt, aangezien hij het is die het verhaal van Elvis vertelt.

Toen wij de film hadden uitgekeken, vonden we dit een goede film waarvan we zeker weten dat Elvis-fans er blij mee zullen zijn. Eindoordeel: een 8.

Het is moeilijk om meerdere dagen aan gebeurtenissen in twee uur film weer te geven maar "Hostile Waters" legt de meeste emoties van de situatie vast. Het is geen documentaire, zelfs geen docudrama, maar een dramatisering van gebeurtenissen die deels werkelijk hebben plaatsgevonden.

Opnieuw was ik onder de indruk van de kwaliteit van Rutger Hauers vakmanschap, ditmaal in zijn vertolking van de Sovjetkapitein die het respect van zijn bemanning verdiende door simpelweg in elk opzicht "de kapitein" te zijn (in feite week de film ver af van de werkelijke gebeurtenissen). Het had misschien beter de titel "The Captain" kunnen hebben?

Trouwens, Rutger Hauer kende ik persoonlijk in de jaren '90 omdat hij vlakbij woonde in Rottevalle en we wel eens een woordje wisselden tijdens mijn werk in die dagen. Rutger hield van de mooie dingen in het leven en ik altijd ook wel, vandaar.

Ik was trouwens niet erg onder de indruk van het personage dat door Martin Sheen werd neergezet: ofwel schilderde de regisseur de verwende Amerikaanse kernwapenbestuurders opzettelijk af als onzekere leidinggevenden of Sheen acteerde slecht.

Ondanks de laatste kritiek op de Amerikaanse zijde toch een 7 voor het geheel.

De glimlach heeft de potentie om talloze verschillende emoties over te brengen - liefde, verlegenheid, woede, geluk, een glimlach is net zo veelzijdig als degene die hem draagt. Maar kan een glimlach angst overbrengen?
De film "Smile" denkt zeker van wel.

Na getuige te zijn geweest van een bizar, traumatisch incident waarbij een patiënt betrokken was, begint Dr. Rose Cotter angstaanjagende gebeurtenissen te ervaren die ze niet kan verklaren. Rose moet haar verontrustende verleden onder ogen zien om te overleven en te ontsnappen aan haar gruwelijke nieuwe realiteit. Klinkt dit als een bekend uitgangspunt? Misschien of misschien niet. Hoewel - in eerste instantie - een ogenschijnlijk origineel idee, terwijl "Smile" voor je ogen speelt, begin je je te realiseren dat de film een ​​opvallende gelijkenis vertoont met een bepaalde horrorfilm uit begin 2000 met Sarah Michelle Gellar in de hoofdrol (geen spoilers hier , aangezien mevrouw Gellar behoorlijk productief was in de jaren 2000). Dat gezegd hebbende, de bekendheid zou er niet toe moeten doen, zolang "Smile" de beloofde horror waarmaakt, en misschien het publiek betovert met een paar trucs die het in petto heeft. En voor het grootste deel doet het dat ook.

"Smile" begint erg sterk, met een schokkende en gedenkwaardige opening die de deur wijd open laat voor schijnbaar eindeloze horrormogelijkheden. En het eerste bedrijf is echt geweldig. Uitgaande van het uitgangspunt, zitten de eerste 45 minuten of zo van de film vol met alle griezelige geintjes die je nooit zou willen meemaken in het echte leven - er zijn een paar jumpscares die me echt raakten, er waren echt verontrustende beelden en het algemene thema en het concept was intrigerend en verontrustend genoeg dat ik het constant koud had....... nee dankzij het frisse herfstweer.
Met tal van paranormale gebeurtenissen om zelfs de meest afgematte kijker tevreden te stellen, zal het eerste bedrijf van deze film zeker voldoening geven, compleet met een flinke dosis psychologisch drama.

Het tweede bedrijf van "Smile", dat overgaat in een zeer algemene onderzoek thriller, mist veel van wat het eerste bedrijf zo interessant maakte; en hoewel ik weet dat het onderzoek naar wat er precies gebeurt bedoeld was om kijkers verder te verleiden en interesse te wekken, kon ik niet anders dan denken dat de film beter zou hebben gewerkt met meer dubbelzinnigheid en met minder metaforen .

Het derde bedrijf is echt wanneer de vertrouwdheid naar de oppervlakte komt.
Het laatste deel deed het echter bijna goed - hoewel ik bijna kon voorspellen wat er ging gebeuren, merkte ik nog steeds dat het verhaal heel bevredigend was.

Is deze film eng? Niet echt. Het heeft griezelige beelden en een handvol schrikreacties, maar er is hier niets dat je niet eerder hebt gezien in een Sarah Michelle Gellar-film uit begin 2000 (zou het Scooby Doo 2: Monsters Unleashed (2004) kunnen zijn?). Dat gezegd hebbende, het verhaal dat "Smile" besluit te vertellen - hoewel voorspelbaar - is nog steeds vermakelijk, met veel momenten die kijkers zullen opwinden en doen schrikken. Dit is niet de engste of de meest originele horrorfilm die er is maar het is perfect om te zien tijdens het zogenaamde spookachtige seizoen als je je verwachtingen kunt temperen en gewoon van de rit kunt genieten.

Een mooie 7+.

Figuur met de ronde bril (Buggin Out) : "We gaan Sal boycotten!" (Buggin Out speelde later als restauranthouder in de serie Breaking Bad (2008–2013)
Eén van de drie heren op de stoeltjes (Coconut Sid) : Beter dat je de kapper gaat boycotten die jouw haar verwoeste!"

Heerlijke humor in deze film!
Het is in het begin een paar minuten een beetje gewoontjes maar daarna.....Heerlijk!
Wil je een humoristische film zien, dan zit je met deze film gegarandeerd goed! Nu is humor wel persoonlijk, dus laten we hopen dat je het zelfde humorgevoel hebt als ons.

Een ruime 8.

In eerste zin hoort te staan: "Op een aflevering na, vonden we dit een prachtige serie".
Wat een grrrruwelijke fout LV!

"Malnazidos" speelt zich af tijdens de Spaanse burgeroorlog.
Dit is een zombiefilm in de 'Z Nation' stijl. SS-leden van het 'Condor Legion' (Fighting for Franco) creëren zombies door middel van experimenten met doden en stervenden. Natuurlijk loopt het experiment uit de hand. Deze ondoden komen weer in actie en eten mensen levend op voordat ze zich kunnen omdraaien, eentje die op zijn stronken aanstormt als de ridder van Monty Python en er is een geweldige opname van een horde zombies in de skyline.

Franco aanhangers sluiten zich aan bij Republikeinen tegen de gemeenschappelijke vijand. Alles van een partijdige bende tot gewone fascisten, een non (met een groot geweer), een jonge vrouw genaamd 'Priest Killer', atheïsten, communisten en moslims verenigen zich om de strijd aan te gaan met de levende doden. Het gekibbel tussen de verschillende personages wordt soms een beetje vervelend, misschien zou tien minuten hiervan uit de film weggelaten het een betere film hebben gemaakt.

Toch zijn de individuele personages interessant, vooral Priest Killer en Brodsky die zich identificeert als een Rus (hij denkt dat hij als baby naar Spanje is gebracht). Er wordt eer betoond aan Night of the Living Dead (1968) met een zombieaanval op een boerderij en een treinscène die rechtstreeks uit Train to Busan (2016) komt. Een duistere komische zombiethriller en de sets zijn prachtig in het algemeen.
Geregisseerd door Javier Ruiz Caldera en Alberto de Toro. Geschreven door Jaime Marques Olarreaga, Alberto Fernández Arregui en Cristian Conti. Op Netflix.

Een 6+.

Reactie van "knusse stoel" 29 januari 2013, (mijn pseudoniem op Moviemeter)

Wauw, wat een geweldige griezelfilm!!!
Ondanks de leeftijd van alweer 54 jaar boeit deze film nog steeds van begin tot eind.

Deze occulte thriller onderscheidt zich van menig andere griezelfilm. Dat zit in het gegeven dat onze hoofdrolspeler (Rosemary) tijdens haar zwangerschap vragen en twijfels heeft over haar ongeboren kindje.
De vragen en twijfels bestaan uit: "zal het gezond zijn, wat voor kind krijg ik, wordt het een jongen of een meisje, zal het verborgen gebreken hebben" en in dit geval wordt het kind (en de moeder) ook nog eens door een sekte bedreigd.
De moeder komt niet over als een stabiele en krachtige persoonlijkheid.
Uiteindelijk wordt het kind geboren en de hel barst helemaal los!

En de moeder? Haar vermoedens worden bevestigd als ze b.v. ziet dat het kind gele ogen heeft.

Jammer genoeg krijgen we na de geboorte van het kind een iets slappere film.
De ambiguïteit (dubbelzinnig voor uitleg) die tot die tijd opgeld deed in de film geeft Polanski dan bijna helemaal op. Alles wordt na de geboorte duidelijk en is niet meer een twijfelgeval en dat is wat ik tot aan de geboorte zo goed vind aan deze film.

Toch een 8 voor deze film die een ereplaats heeft in de lijst van griezelfilms.

Best een aardige film die inderdaad wel iets weg heeft vanRosemary's Baby (1968) ondanks dat die film uit 1968 beter is. Maar "The Glow" viel niet tegen, leuke film.

Een 7-.

Afgelopen avond weer in de herhaling en de film blijft voor mij op hetzelfde niveau.

Opvallende scores van laag tot hoog. Filmtotaal slechts 2 sterren, maar IMDB komt tot 7.1.
Deze film in één woord: GEWELDIG!!!

Een 8+!

Interessante thriller met een open einde

Film heeft een goed verhaal met prima acteurs en een boeiend verhaal waarbij de kijker waarschijnlijk ook met het dilemma komt te zitten over hoe te handelen in deze situatie met een niet doorsnee gegeven.

Een 7.

Een van de leukste films met vriendje Louis de Funès, hij speelt hier in de rol van Charles Duchemin de onverbiddelijke restaurantcriticus en uitgever van een gezaghebbende Franse culinaire gids met zijn eigen naam als titel.

Iedereen die een restaurant heeft rilt en beeft als ze vermoeden dat het getergde ventje op oorlogspad is om hun restaurant te beoordelen. We zien dat al snel in een van de eerste scènes.

Prachtige film met heerlijke (soms flauwe) humor zoals we dat kennen van deze helaas al overleden Franse acteur.

Waardering?
Een 8-!