Reacties

In deze film zie je de acties van de Sovjet-torpedobommenwerpers boven de Barentszzee.

De meedogenloze gruwel van oorlog en kou van de noordelijke zee is goed voelbaar in deze film.
Je ziet in deze film goed waarom een ​​torpedobommenwerper meestal slechts drie gevechtsvluchten maakte in een 'leven' als vliegtuig. Ze zijn echt op leeftijd en worden bij wijze van spreken met draadjes bijeen gehouden.

De piloten (militairen) zijn net als in China zeer gedisciplineerd, soms zelf, vind ik, zelfs gedresseerd. Men reageert vaak 'robotachtig'. Er is uitstekend gebruik gemaakt van prachtige luchtfilmopnames.

Een mooie film die ik graag waardeer met een kleine 8!

"Wize", een Friese uitdrukking voor manier?
"Op dizze wize".
Bedankt in elk geval voor het beoordelen van de film, zo vind ik nog eens iets wat ik zelf nog niet hebt gezien.

Prachtige film met een mooi verhaal wat boeit vanaf bijna het begin tot het einde.
Mooie omgeving en goed gespeeld. Wat wil een kijker nog meer?

Een 8 voor dit juweel!

Normaal kijk ik de laatste jaren niet veel documentaires meer maar deze was zo nadrukkelijk aanwezig in het nieuws dat ik nieuwsgierig werd en gisteravond besloot deze te bekijken.

Jongejonge, iedereen zegt altijd: "Ik trap er nooit in" en dat gold ook voor mij maar in dit geval was het zo doortrapt dat ik het begrijp dat een onschuldig mens erin trapt!

Deze Simon maakte eerst indruk door ze gelijk mee te nemen op een vliegtocht naar een plaats waar hij zogenaamd zaken moest doen en overnachtte in de duurste hotels met de beste drankjes en voedsel.
Naar en van het vliegveld met een Rolls-Royce of een andere opvallend dure auto met zijn lijfwacht en soms de zakenpartner(s). Overal verwelkomt worden door de staf van hotels en restaurants!
Gul met de dollars en de rekeningen betalend!

Zou ik er niet meer intrappen?

Een kleine 8!

Mooie film met iets te veel demonstratie lawaai maar daar gaat de film ook over.
Demonstranten van velerlei origine moeten het samen uit zien te houden als ze zijn gearresteerd door militairen en politiemensen.
Een prima verhaal met voor ons onbekende acteurs die het goed deden.
Een 7!

"Filmkriebel" schreef:
Ik vond het ook minder dan de eerste maar bijlange niet zo slecht als sommige meningen laten vermoeden. Het is een vervolg in de zin dat de film zich vier jaar na Train to Busan afspeelt, maar het is een heel ander verhaal in hetzelfde universum. Geen treinen dus. Voor velen een tegenvaller misschien omdat dit eerder een avonturen/actiefilm is geworden dan een echte zombiefilm. Dikke 3*

Ook onze mening is dat Train to Busan (2016) inderdaad een sterkere film is op alle fronten maar dit tweede "deel" de kijker echt niet in de steek laat.
Omdat de kinderen een prima rol spelen (behalve de huilscène!), de film bleef boeien en het verhaal dan niet al te sterk maar toch redelijk gevonden, een 7-.

De zoveelste "Sniper" actiefilm met veel schietscènes waar de film het dan ook van moet hebben.

Als je ervan houdt is dit een aardige film maar vergeleken bij b.v. American Sniper (2014) is deze zeer matig, vooral het verhaal is erg dun!

Een 6.

Het is een understatement dat het met de relatie van actrice Lisa (Noomi Rapace) en regisseur Lars (Aksel Hennie) niet zo goed gaat! Ze hebben geldproblemen en maken ruzie, dus het is tijd om van haar of hem af te komen!

Er worden klappen uitgewisseld. Er wordt bloed vergoten.
En dan komt er externe partijen bij om nog meer klappen uit te delen! Aksel Hennie is heerlijk als de onhandige sukkel die wordt onderschat en Noomi Rapace weet als haar gebruikelijke zelf dit mooi aan te vullen!
De twee Noorse, Rapace en Hennie, doen het zeer goed samen.

Regisseur Tommy Wirkola Dead Snow (2009), Hansel and Gretel: Witch Hunters (2013) en What Happened to Monday? (2017) serveert verder genoeg grappen en onverwachte bloederigheid, om het grappig en interessant te houden. Niet dat alle grappen even geslaagd waren! Zo zijn de meeste poep en seks wel erg voor de hand liggend maar de nazi en andere 'politiek incorrecte' (me#too en elektrisch rijden) waren heerlijk!

En door een redelijk vlot tempo, de grove bloederige actie en de belachelijkheid van de steeds bizarre situatie, waren ook de minder geslaagde grappen helemaal niet zo storend! Het was verder een 'wilde rit' waarbij flashbacks het centrale plot blijven onderbreken, zodat je kunt begrijpen wat er op dit moment aan de hand is. Het is gewelddadig, over de top en gaat echt helemaal los, meer hadden we met deze film ook niet te wensen!

Een mooie 8!

Gewoonlijk ben ik niet erg dol op dit soort van films maar deze werd steeds beter in de loop van de film.

Een prima actiefilm die de kijker vasthoudt tot het einde

Waardering een ruime 7!

In deze film speelt Renée Zellweger een maatschappelijk werker die een "misbruikt kind", Lilith, opneemt nadat haar ouders haar proberen te vermoorden. Het kleine meisje is misschien niet alles wat ze lijkt, doet denken aan Orphan (2009) en leent zwaar van The Omen (1976) en zijn remake, Case 39 is verder een goede horrorfilm.

Afgezien van een realistische Hornet-scène en CGI-gezichtsveranderingen, vermijdt de regisseur van Case 39, Christian Alvart gelukkig het gebruik van merkbare onbetrouwbare visuele effecten. De eerste 40 minuten is het een sterk griezelig drama dat in de tweede helft verandert in een psychologische horror.

Er is niet veel nieuws in het verhaal van Ray Wright maar waar je naar blijft kijken is de kinderacteur Jodelle Ferland en Zellweger, die allebei goed hun werk doen. Zowel Ian Shane als Adrian Lester komen opdagen met Amerikaanse accenten en zijn geweldig in het neerzetten van de bizarre gebeurtenissen. Ook Bradley Cooper van "A-Team" speelt een kleine opmerkelijke rol als kinderpsycholoog.

Hoewel het niet het meest originele horrordrama is, is het wel effectief met een aantal echt goed uitgevoerde griezelige momenten. Geweldig om 's avonds laat tijdens een pikdonkere nacht te bekijken.

Een ruime 7+.

We hebben deze niet gezien maar op basis van wat "Numenius" schrijft en de waardering op IMDb, vermoeden we dat het voor ons ook beter is om iets anders te gaan bekijken.
Gelukkig ligt er nog voldoende in de 'voorraadkast'.
Vanavond maar eens deel 2 van https://www.filmvandaag.nl/film/4874-house-of-saddam zien, tot nu toe een pracht van een serie!

Er zijn twee versies van deze film.
De ene is een korte versie (125 minuten) en de andere is een lange onbewerkte versie (177 minuten).
Korte versie is gewoon een andere romantische dramafilm. Niets speciaals. Maar de langere director's cut is een echt meesterwerk en die hebben wij vandaag bekeken.

De ervaring van het kijken naar deze film is niet hetzelfde als ernaar kijken als toeschouwer; maar als deelnemer.
Als de acteurs zich gelukkig voelden, voelden wij dat. Als zij huilen, huilden wij ook. Als ze de liefde bedreven, voelden we het plezier ervan. Wat een sterk acteerwerk.
Het is een prachtige ervaring van het kijken naar het leven van twee passionele mensen door een onbespied geheim raam.

Een 8+!

Gregory Peck is hier een leider die zijn piloten opjut om zichzelf voortdurend te overtreffen in uithoudingsvermogen, hen onderwerpt aan bovenmenselijke inspanningen en probeert de schade te negeren die door hen is opgelopen, niet alleen fysieke maar misschien zelfs meer psychische schade veroorzaakt door de onmenselijke spanning van constante luchtgevechten, die hij uiteindelijk zelf het hoofd moet bieden door zijn eigen menselijke beperking.

De belangrijkste troeven van de film zijn de documentair stijl waarin het leven van deze piloten wordt getoond en hoe ze het hebben geleefd en er levend doorheen zijn gekomen.

De film is heel conventioneel in zijn presentatie, zoals bijna alle films van Henry King, er is helemaal geen cinematografie en hoewel het acteerwerk onberispelijk is, is er niets bijzonders aan deze film en het risico is dat je af en toe in slaap valt vanwege de eentonigheid en herhaling van het dezelfde soort crises.

Toch een mooie film en onze waardering is uiteindelijk zo positief over de film dat we op een 8- uitkomen.

Twee Duitse burgers aan verschillende kanten van de oorlogsinspanning bevinden zich in het centrum van een vrachtboot in het midden van de Atlantische Oceaan. Marlon Brando speelt de eerste, een pacifistische expat die als agent de Britse inlichtingendienst moet helpen, terwijl Yul Brynner de leiding neemt als een gedesillusioneerde zeekapitein die de leiding heeft over een kostbare nazi-lading. Hoewel ze constant op gespannen voet staan, om redenen zowel boven als onder de oppervlakte, hebben de twee mannen veel meer gemeen dan ze zouden willen toegeven. Dit zorgt voor een interessant conflict, aangezien beide proberen een geheim te verbergen dat anders zou kunnen dienen om hen mogelijk te verenigen.

Prijzenswaardig voor het constante verloop van het plot, dat met de minuut van vorm verandert en zijn spelers ertoe aanzet om als reactie daarop mee te gaan en het verdient extra punten voor het verkennen van de diepe menselijkheid van de cast.
Op één uitzondering na, een eerste stuurman die net zo toegewijd is aan het "Reich" als Hitler zelf, is dit schip overspoeld met grijstinten, en het is een verfrissende constatering dat niet alle mensen achter iemands ideeën aanhollen. Nuchter en evenwichtig, het houdt ons aan het gissen en dient zelfs om te choqueren bij een grillige, gewelddadige gelegenheid.

Voor deze film een fraaie 7+.

In een opvallende gelijkenis met Memento (2000) dwaalt een vergeetachtige oudere man rond, met als doel de man uit zijn verleden te vinden. Dit is niet de gewone thriller, want het is aanzienlijk langzamer met een eigenaardig hoofdpersonage en verrassend effectief als elke andere thriller.

Zev (Christopher Plummer) is een oude man met dementie. Na de dood van zijn vrouw overhandigt zijn vriend hem een ​​brief met daarin een missie om de man uit Auschwitz te vinden. Christopher Plummer is echt uitzonderlijk, hij toont moed alsof zijn karakter een geheim agent is, ondanks dat hij diep van binnen wordt geplaagd door angst en onzekerheid. Zijn vaak zachtmoedige houding is sympathiek om te zien.

De beelden en audio zijn ontworpen om zelfs op triviale momenten spanning te creëren. De belangrijkste focus is op een man met dementie en kleine dingen kunnen bij hem rammelen, dus elke hobbel in de reis blijkt een uitdaging te zijn. Het acteerwerk van de rest van de cast is lovenswaardig. Personages zouden Zev hoogstwaarschijnlijk helpen, maar er is een verontrustend gevoel dat hun reacties vijandig kunnen zijn, vooral omdat Zev niet bijzonder zachtaardig is met woorden.

Het speelt heel goed met de ongemakkelijke situaties met plechtige muziek en het uitzicht op een landschap dat donkerder aanvoelt, hoewel het nooit letterlijk zo wordt. Aan de andere kant kan dit ook het tempo belemmeren. Dit is verre van een actiethriller, er wordt meer geïnvesteerd in het drama in plaats van in het wapengekletter.

Het avontuur van Zev is bizar en traag, het is een ironisch verhaal over zowel vriendelijkheid als wreedheid van hemzelf en anderen. Verontrustend en toch charmant in zijn sombere reis door de Verenigde Staten en Canada.

Een 8!

Ondanks de leeftijd van ruim 75 jaar, een geweldige film!

De laatste tijd weer enkele oorlogsfilms bekeken maar deze stak er echt met kop en schouders boven uit.
Het acteerspel is soms een beetje koddig maar als je mag kijken naar de kwaliteiten van mensen als Errol Flynn voel je je als kijker bevoorrecht.

Een 8.

Jacob Tremblay on Transforming into Auggie Pullman in WONDER - YouTube (ADVIES: KIJK DEZE BEELDEN NA DE FILM, VANWEGE DE INLEVING IN HET VERHAAL!!!)
https://www.youtube.com/watch?v=_3szCjxjIag

"Driemaal is scheepsrecht"!

Vanwege The Sparks Brothers en het geweldige verhaal vond ik dit de beste Edgar Wright-film en dus beter dan de minder consistente Baby Driver (2017)).

Ik hoop dat hij op een gegeven moment terugkeert naar comedy, want ik denk dat daar zijn sterke punten liggen, en ik voel me zo en Baby Driver bereikt niet helemaal de hoogten van de films die hij maakte die eerder kwamen.

Dat gezegd hebbende, er zijn genoeg goede dingen over "Last Night in Soho". Het is vreemd genoeg iets minder dan de som der delen: sterke visuals, acteren, meestal goed tempo, een interessant uitgangspunt en een paar mooie onthullingen passen niet helemaal in elkaar om iets geweldigs te maken, eerder iets echt solide.

Ik was de hele tijd betrokken bij de film en vond het een leuke film met een mooie insteek voor het verhaal.
Wij tweetjes hebben ons dus prima vermaakt met deze film en de waardering is dan ook een
7+

Aardige film met een leuk verhaal vol listen en soms bedrog.
Helaas geen sterke griezelfilm maar voor een anderhalf uurtje vermaak wel te doen.
Decor, acteurs en verhaal krijgen van ons een waardering van de voldoende, een 7-.

Eerst eens het boek gelezen en jaren later deze film. Het boek was mooier om te volgen maar dat is vaker zo.
Een inderdaad vreemd verhaal met een mooie kronkel van de schrijver. Je moet er maar opkomen maar geldt dat niet voor alle verhalen die fictie zijn?
Prima film en onze waardering na enkele jaren (nog nooit vergeten) is net als bij de andere kijker ("films4you") een 8!

Je weet dat je als baby gaat sterven en je wordt dus eigenlijk bij het jonger worden ook afhankelijk van de anderen. Je raakt je baan als directeur kwijt omdat men niet wil worden aangestuurd door een "snotneus" en als je wordt geboren als "grijsaard" weet je dus ook exact hoe oud dat je wordt? En beter lopen🤔... MEER SEX 😜, bij het laatste jaar kan je waarschijnlijk alleen maar liggen terwijl veel ouderen lopen tot hun dood en sex voor 10 jaar zie ik ook niet meer zo :)))
Moeilijk om te kiezen maar ik geloof dat ik toch kies voor zoals het nu is. ;)

Allereerst ben ik aangenaam verrast door de film. Als voormalig personeelslid in de geestelijke gezondheidszorg kan ik instaan ​​voor veel van de scènes die worden afgebeeld met betrekking tot de kenmerken van de persoon. Het is een goed onderzocht werk over visuele hallucinaties en grootse wanen. Eerlijk gezegd hield ik van het werk dat op dat gebied werd gedaan met minimale tot geen ingrepen in de menselijke persoonlijkheid. Nu, als filmkijker, ben ik onder de indruk van de film. De regisseur heeft geweldig werk geleverd door het team van enkele goede filmmakers samen te stellen. De cinematografie, montage, zowel geluid als videomixen komt allemaal goed overeen, waardoor het een zeer plezierig en vermakelijk geheel is.

Wat helaas minder was, ik had het leuker gevonden als we iets meer wisten over hoofdpersoon Maud.
Misschien wat extra filmtijd waarin de twee verpleegsters praten over het verleden. Het is oké, maar alleen een beetje vreemd, want als ze een vreselijke geschiedenis had, hoe mag ze dan privé werken?
In Nederland moet je minimaal ingeschreven staan als verpleegkundige in het BIG-register.
Eindoordeel: zeker een aanrader en een kleine 8 als waarderingscijfer.

Een beetje achterhaalde film die qua kwaliteit en verhaal aanpassingen nodig heeft.
Opnieuw uitbrengen en het verhaal aan de tijd aanpassen. Hopelijk is het dan geloofwaardiger dan deze Express uit 1974.

http://stevenhager.net/2014/07/20/the-real-story-behind-sugarland-express/

Een 6+.

Niet slecht maar voor ons de "oudere" kijker(s) misschien geen grote film.
Is meer iets voor de jongeren.

Een 6-.