Reacties

Je kunt merken dat Netflix meer inkomsten genereert, de series worden steeds beter en wij als kijker stellen dat zeker op prijs. Deze serie gaan we zeker volgen,
11 februari zitten we klaar voor 'Red Dot'!

In The Vast of Night zijn geen grote namen aanwezig en is het budget mager. De film heeft verwondering en spanning. De film is gesetteld in de jaren 50. Geen toeval. De jaren van de verwondering in Science Fiction land. De jaren dat de sci/fi film nog een reis naar het onbekende was, sterk tot de verbeelding sprak en het verhaal belangrijker was dan de acteur
En ja, waarschijnlijk overdrijf ik ietsjes in deze lofzang. Ik heb nu eenmaal een romantische inborst. Toch klopt het in de kern volgens mij wel. Let wel. Ik beweer hier dus niet dat er in vroeger jaren geen bagger werd geproduceerd. Ik heb het enkel over een gevoel van verwondering dat een film uit dat tijdperk uitstraalt.
The Vast of Night is ook zo'n film die dat gevoel oproept. Een spannende sci-fi thriller die tegelijkertijd een intrigerend karakterdrama is. Telkens wordt de handeling stopgezet om de dialogen ruimte te geven. Er vinden minutenlange gesprekken plaats zonder dat er sprake is van enige actie. De film vertelt een rustig en eigen verhaal dat meer vertelt over de personages dan over een eventuele buitenaardse dreiging.
De film raakt vele thema’s. Racisme, kleinburgerlijkheid, de Koude Oorlog en coming of age zijn zo wat thema’s die passeren en heel kundig en intrigerend met elkaar worden verbonden in een verhaal dat de kijker beurtelings nieuwsgierig en boos maar ook pessimistisch en verdrietig maakt.
Regisseur Andrew Patterson concentreert zich niet op actie. Hij concentreert zich op personages en op sfeer. En dat lukt goed. De film is mysterieus en voelt onbehaaglijk. De film slaagt erin om de fantasie van de kijker te prikkelen. Fijn camerawerk, onheilspellende achtergrondgeluiden, dreigende muziek en ondertonen van een samenzwering die in het verhaal doorsijpelen, helpen daarbij. The Vast of Night is een prettige verrassing.
Een 7+.

Het vervolg op "Patriot Games" met vrijwel dezelfde cast. In deze film is het gezin wat minder centraal, maar dat is ook niet zo relevant. Ten aanzien van "Patriot Games" is deze film minder sterk. Vooral het eerste half uur is erg rustig in opbouw en zou je de neiging hebben om ermee te stoppen, vooral omdat het plot redelijk simpel is. Je hebt ook snel door hoe het plot gaat verlopen en feitelijk wordt er in het begin teveel prijs gegeven waardoor subplots of onverwachte wentelingen niet echt aanwezig zijn. Toch is het gewoon een lekkere actie film met een prima geluid op Blu-ray en een redelijk beeld. Vlekjes zijn nagenoeg allemaal weggewerkt. Uiteraard kun je wel zien dat deze film alweer 20 jaar oud is, maar al met al goed te zien.

Mooiste actie vind ik de raketlancering op de villa. Vooral de daling van deze raket door de wolken heen is fraai gemaakt.
Nog leuker is om te weten dat hier geen trucage is gebruikt. De villa is een echte villa die compleet is vernietigd. De vrouw des huizes heeft de villa verkocht aan de filmproducenten. Uniek!
Een 7,5!

Een redelijke film over het het getto van Vilnius in Litouwen.
Jammer dat de Duitsers weer Engelstalig zijn maar voor de rest vonden wij het een mooie film om te zien.
Toegeven, in dit genre zijn betere films gemaakt maar "Vilniaus Getas" is niet de slechtste zoals er in sommige reacties terug te lezen valt. Er wordt goed door de acteurs gespeeld, de set is mooi en het verhaal mankeert ook niets aan.
Een 7.

Een redelijke actiefilm over de persoon Jack Ryan.
De afgelopen weken heb ik de 2 seizoenen over deze CIA-agent gezien en daarin hebben ze duidelijk meer tijd om het verhaal uitgebreider en beter uit de doeken te doen. Het eerste speelt zich af in een deel van het Midden-Oosten en het tweede deel in Zuid-Amerika, Venezuela.

Toch heel andere koek dan deze film die zich vooral afspeelt in Moskou en waarin een andere acteur de rol van Ryan speelt. Om eerlijk te zijn vond ik de karakters in de serie beter gevonden, John Krasinski (Jack Ryan), Wendell Pierce (James Greer) en Michael Kelly (Mike November) vond ik heel goed in hun rollen en deze kwamen erg overtuigend over.
Niet dat Chris Pine als Jack Ryan niet goed overkomt maar het is wel een kwestie van wennen. Jammer dat men niet met dezelfde acteurs heeft gewerkt bij de hoofdpersonen, zoveel ontlopen de films in tijd elkaar niet.
Wat deze film betreft, de actie is vooral later in de film nu en dan bloedstollend, de set is prachtig en ook het verhaal is echt een Tom Clancy. Een 7.

In het begin had ik nog wat twijfels. Ondanks dat Fincher hier duidelijk meer experimenteert met zijn visuele niveau was de film niet gelijk perse interessanter. De film wordt wel steeds sterker, maar in het begin kwam ik er niet al te makkelijk doorheen.
Norton weet echt de show te stelen. Zijn sukkelige types doen het altijd wel goed, maar hier kan hij vrijwel alles wel een beetje. Ook Pitt weet vaak indruk te maken. Bijrollen zoals Carter, Leto en Meat Loaf weten allemaal wel hun mannetje te staan.
Het is soms wel een beetje traag buiten de visuele stijltjes om. Op de helft gaat de film echter vooruit met kracht en weet het op den duur zeer sterk te worden en steeds intrigerender en verontrustend. Niet door de hoeveelheid geweld, maar het onderwerp zelf. Voor de rest is deze film ook duidelijk erg origineel. Je zou het in het begin niet verwachtten, maar de film gaat op een gegeven moment ergens heen dat je niet zo verwachtten. Zodra het allemaal onvoorspelbaar begint te worden weet de film echt te scoren.

Film eindigt mega sterk met een sterk laatste half uur die de film zeker redden. De eerste helft is wat minder interessant maar zeker boeiend genoeg om te blijven kijken. Soundtrack is ook passend net als de stijltjes die vaak voorbij komen.
Zeker vermaakt, en ik kan zeker begrijpen dat deze film zo hoog scoort. Voor Fincher zijn doen is het misschien anders, maar hij weet het allemaal volledig onder de controle te houden.

Een ruime 8, kleine 9, dus een 8,5!

Timothy Woodward Jr. maakt het maar niet waar, jammer genoeg voor hem zijn de reacties van het kijkende publiek matig. De hoogste beoordeling is American Violence (2017) met een 2,86 op Moviemeter. En dat terwijl hij al over meer dan 10 films de regie heeft gevoerd.
Linda "Lin" Shaye mag ik nog steeds graag als actrice zien spelen, ook in deze film voert zij de boventoon met haar filmman Tobin Bell, bekend als de sadistische seriemoordenaar Jigsaw in de gehele Saw-filmreeks, hier met zijn tweetjes het echtpaar Cranston vormend.
"The Call" is helaas weer één van de vele horrorfilms die tegenwoordig op lange rij worden uitgebracht en deze voegt niet echt veel toe aan het genre. Het verhaal is aardig, de oudere acteurs spelen hun rollen goed en de jeugd hobbelt er wat achteraan. Slecht is het niet maar om deze aan te bevelen aan andere filmliefhebbers van dit genre?
Een 6 voor het geheel.

Deze film vergeten wij voorlopig niet weer, hij heeft een plaats veroverd in het geheugen, zowel op de korte als de lange termijn!
Geleidelijk, maar vooral erg zorgvuldig, bouwt Juan José Campanella zijn verhaal op. Veelvuldige flashbacks verklaren niet alleen de opeenvolgende gebeurtenissen, maar ook de gemengde gevoelens waarmee Esposito (Ricardo Darín) aan dit moorddossier terugdenkt. Wazige beelden maken overgangen in de tijd aanvaardbaar. Campanella's ervaring als regisseur van populaire TV series als "House" en "Law & Order: Special Victims Unit" laat zich voelen. Zijn perfecte gevoel voor timing en focus zorgen ervoor dat de aandacht van de toeschouwer genadeloos wordt vastgehouden.

Zoals de titel al aangeeft blijken de ogen "spiegels van de ziel". De manier waarop de personages kijken en hoe Campanella dat in beeld brengt vormen dan ook een wezenlijk onderdeel van het verhaal. De chemie tussen Ricardo Darin en Soledad Villamil (Irene Menéndez Hastings) wordt overigens op een even majestueuze manier stilzwijgend naar buiten gebracht. Hun oogcontact verraadt een grote aantrekkingskracht waar Esposito omwille van de maatschappelijke conventies probeert aan te weerstaan. De vertolking van Ricardo Darin draagt in grote mate bij tot de impact van deze film, al vindt hij een waardige tegenspeelster in Soledad Villamil, die meesterlijk gestalte geeft aan zowel de tedere vrouw als de carrièrejager van hoge afkomst.

Vanaf de eerste minuten neemt deze film je mee in een beladen drama en die houdgreep waar je in terechtkomt, wordt pas meer dan 2 uur later iets losser. De kwaliteitsvolle regie en de verregaande vertolkingen van de acteurs leveren dan ook een magistrale film op met een superieur scenario en magnifiek spel.
Een geweldige film!
Een 9!

Zaten een paar "mooie" opvallende fouten in, zoals het moment dat Dani Moonstar (Blu Hunt) ruzie heeft met Illyana Rasputin (Anya Taylor-Joy) op het terrein van de basis, ze heeft een bloedneus die duidelijk zichtbaar is (2 strepen bloed) en als ze van de grond afkomt, zie je eigenlijk geen bloed meer.
Zoiets hoort op te vallen en gecorrigeerd te worden is mijn mening maar alla.
Ondanks de negatieve recensies en verhalen over deze film moet ik zeggen dat TNM op mij verfrissend overkwam. Jonge acteurs die redelijk hun werk deden, aardige trucage en een prima verhaallijn.
Her en der spreekt men over kindacteurs maar b.v. Blu Hunt ( lid van de Lakota stam) is inmiddels 25 jaar, Anya Taylor-Joy 24 jaar en Maisie Williams is 23 jaar. Dat zijn geen kinderen meer.
Voor het geheel een 7-.

Een mooie film over de ontwikkeling (in Rusland) van de wereldberoemde en legendarische AK-47.
In de film zie je de tankcommandant Mikhail Kalashnikov (Yuriy Borisov) door het besneeuwde landschap ploegen met zijn mede-kornuiten in een (waarschijnlijk) T-34 tank, in die periode de meest geproduceerde tank ter wereld. Tijdens een verkenningstocht naar een dorpje vlak bij en zonder de tank, komen hij en twee collega's te staan tegenover Duitse soldaten en bij een van zijn maten weigert het nieuwe type machinegeweer. In oorlogstijd betekend dat een ramp en daar loopt het ook op uit. Dat zet Mikhail aan het denken en hij gaat aan de slag met een nieuw machinegeweer. In het begin loopt hij stuk op de onbekendheid van zijn persoon maar weet uiteindelijk toch indruk te maken op een generaal die hem mee laat doen aan wedstrijden waarbij de nieuwe wapens worden uitgetest en in productie genomen.
Zijn wapen zal niet meer mee doen in de strijd tegen de fascisten maar na de oorlog komen de Russen in het bezit van in beslag genomen Duitse wapentekeningen en deels op basis daarvan, wordt de nieuwe AK-47 (de Kalashnikov) ontwikkeld. Een wapen wat nog steeds veel gebruikt wordt vanwege de prijs en de betrouwbaarheid.
Een mooie film uit Rusland, (opkomende filmindustrie?) die ik beloon met een 7,5!

Waku (MM) schreef:
Ik moet inderdaad toegeven dat je wel kan zien dat er meer aandacht aan dit (laatste?) "Tremors" verhaal is gegeven. De wormen zien er technisch goed uit via prima CGI effecten. De personages zijn oké. Moest met name wel glimlachen om de grofgebekte jager. En Michael Gross komt uitgebreid aan bod als oude rot in het bestrijden van de welbekende monsters. Inclusief een eerbetoon tijdens de aftiteling.
Helaas zijn de kills erg braaf in beeld gebracht. Jammer. Het had de film extra glans gegeven.
Nu blijft het toch allemaal wat "A team"-achtig en ziet het er allemaal beetje kinderlijk uit.
Wel grappig allemaal maar dol enthousiast kon ik er niet van worden.
6,5

In het verhaal van "Waku" kan ik mijn mening over de film aardig terug vinden. De Tremor(s) en zijn andere soortgenoten, de Giller enz., had ik graag meer wat geniepiger in beeld gezien en de Tremor kon ik eigenlijk niet op maat (lengte) krijgen in mijn fantasie. Ik hoor iemand zeggen dat hij enorm is, gelijk aan Godzilla maar in die film krijg je tenminste wolkenkrabbers als vergelijkingsmateriaal naast Godzilla en weet je hoe enorm groot dat dit beest is. Ga maar eens naast een wolkenkrabber staan (die naam is terecht) en verbeeld daarnaast dan de grote aap .
Maar de Tremor?
Hij valt de diepte in en dat is de enige keer dat je hem in de volle lengte ziet en sorry, dat vond ik niet erg groot. Het leek wel een vallende grote draaiende kurkentrekker
.
Voor de rest een redelijke film die wel door te komen is met de soms hilarische typen en de gekte van Bill (Richard Brake), de leider van een groep jagers en eigenaar van het eiland in de buurt waar alle ellende in dit verhaal begon.
Een kleine 7.

Wat een ellende overkomt de mensen in deze film, de een nog meer dan de andere.
En dan na te gaan dat het soms nog enigszins afgevlakt werd ook, omdat Amerikanen er niet van houden om te erg gechoqueerd te worden. Kijk maar eens naar Christiane F. van Duitse makelij.
Toch een beetje heftiger.
Des ondanks een 8 voor deze film!!!

7 jaar na een "monsterpocalyps" = 7 jaar na een "monsterapocalyps"

Na al die jaren, gisteren herzien en dit was niet wat ik had verwacht. Als je kijkt naar de ontwikkelingen op filmgebied loopt deze film met de trucage ver achter. Soms kan je duidelijk zien dat er dubbele montage gebruikt is maar het verhaal is vlotjes en goed te volgen.
Ik kan me nog herinneren dat de film in die tijd behoorlijk indruk maakte, er was een hit in de top-40 met het nummer "Ghostbusters", veel merchandise wat goed verkocht (t-shirts en jasjes) en 3 films, waarvan eentje in 2016 een remake was. Volgend jaar kom nr.4 uit: Ghostbusters: Afterlife (2021)
Alternatieve titel: Ghostbusters: Legacy, Ghostbusters: Afterlife (2021).
Vanaf 10 juni 2021 in de bioscoop.
Films die wij nog wel eens willen zien, geven we minimaal een 7,
Films die we niet weer willen zien maar toch een redelijk verhaal en filmmontage/acteursspel bevatten waarderen we met maximaal een 6,5.
Films die we niet leuk vonden, zitten bij onze waardering beneden de 5.
Ondanks onze kritiek vonden wij de film "Ghostbusters" dusdanig leuk dat er wel een 7 als waardering mag worden gegeven!

Gisteren een herkansing gegeven na 10 jaar en hoewel ik het verhaal nog niet was vergeten, verheugde ik mij echt op deze hernieuwde kennismaking. Dit keer wist ik natuurlijk dat mij een enigszins traag verhaal te wachten stond en naderhand, realiseerde ik mij pas wat een briljante film dit eigenlijk is.

Aliens die de aarde aanvallen,maar geen ontploffende gebouwen, presidenten in straaljagers of mensen die gepakt worden door grote machines waar de Aliens inzitten.
Zelfs doden vallen er niet, ja buiten beeld, karakters die we niet gezien hebben ergens anders in de wereld wat Phoenix hoort op de tv. Maar het werkt!
Grootste pluspunt zijn de acteer-prestaties, zelfs van de kids waar ik vooral het karakter van Phoenix erg kan waarderen, alleen jammer dat er veel rond hem een mysterie blijft, hij lijkt ergens mee in de knoop te zitten. (misschien z'n mislukte carrière?)

De film wordt traag opgebouwd maar dat dreigt juist bij aan de spanning en waar andere films het moeten hebben van grootste aanvallen om spannend te zijn, vond ik hier de scene waar Gibson onder de deur wil kijken met een mes al intens genoeg om op het puntje te gaan zitten van mijn stoel.
En de scene met de hond, je ziet niks,maar je hoort de hond blaffen dat ze er zijn en dan afgemaakt worden, wat een scene, erg spannend.
Of als ze erachter komen dat het geluid ze alleen afleidt om ergens anders binnen te komen, ik dacht echt: 'Vind dat gat'!

Het 'geloof' ligt er wel echt dik bovenop met de boodschap dat we mogen geloven dat erboven iets of iemand is die op ons let.
Leuk om na een superhelden-film zonder spektakel nu een Alien-film te zien zonder spektakel en toch briljant op deze manier.
Bijvoorbeeld "Independence Day" is een film om met een groep vrienden te kijken maar "Signs" moet je eigenlijk lekker alleen kijken in het donker."
Een ruime 8!

Een onderhuidse spanning bouwt zich langzamerhand op en hoe verder je komt in deze serie, hoe moeilijker het wordt om even te stoppen voor te eten, slapen, werken enz... Vervelende is dat je regelmatig op het verkeerde spoor zit.
Of is dat juist leuk?
Je wilt weten hoe het eindigt. Nagelbijten spannend!
Een 9!

Van deze series enkele gezien en vooral "The Bridge" sprong eruit qua kijkplezier. Een onderhuidse spanning bouwt zich langzamerhand op en hoe verder je komt in deze serie, hoe moeilijker het wordt om even te stoppen voor te eten, slapen, werken enz... Je wilt weten hoe het eindigt. Nagelbijten spannend!

Ook de andere series zijn het bekijken meer dan waard, een goede tijdbesteding!

Een recensie van mij op een andere filmsite op 18 september 2013. Dus ouder dan degene die beneden staat.

Niet goed en niet slecht. Hiervan gaan dus inderdaad 13 in een dozijn, omdat er helaas te veel films van dit soort kwaliteit gemaakt worden. Gewoon weer een filmproject wat geen naam zal maken in de filmgeschiedenis .

Jammer voor de Familie Smith, ik heb begrepen dat moeder als producer erbij betrokken is, maar zoontje lief speelt echt nog als een knaapje die nog veel moet leren en het acteerniveau van hem is niet erg hoog. Ik heb kinderen gezien in films die het veel beter deden.
Mijn vermoeden is dan ook dat hij zich optrekt aan zijn vader, die voor hem het pad effent, maar wie weet wat de toekomst voor hem (Jaden) in petto heeft.

Zoals ik al schreef, de film is een middenmoter en van Smith heb ik in het verleden betere films gezien. De film is iets aan de lange kant omdat (naar mijn mening) er te veel nadruk ligt op de flashbacks en zoetsappige scenes. De trucage is prima, mooi gemaakt en ook prachtige aardse beelden. Je zou er zo willen wonen als die woeste dieren er niet waren. Het verhaal is redelijk en ook nu en dan is het wel spannend. Het einde vond ik flut, weer dat zoetsappige wat dit soort films wel kenmerkt.
Een 6+.

Ik zag pas later (kijk zelden naar aftiteling) dat deze door mijn favoriete schrijver was neergepend. King films vallen inderdaad regelmatig tegen en waar dat aan ligt? De boeken zijn (vooral de beginperiode tot de eeuwwisseling) spannend en onderhuids spannnend, tenminste ik kan moeilijk stoppen als ik eenmaal begonnen ben. Deze film viel niet tegen, de acteurs vertolken hun werk prima en het verhaal loopt vlotjes door. Verder viel ons de locatie op, deze was mooi gevonden bij deze film, weidse Amerikaanse vlakten met het toekomstige menselijke voedsel erop, wuivend in de wind.
Waardering: een 7!

Een aardige actiefilm die bij mij een mooi gemiddeld scoort. De mannenploeg reist met een soort van watervliegtuig over de aardbol om recht te zetten wat sommige anderen krom vinden en hen daarvoor goed willen betalen.

In dit verhaal komen ze in actie bij 2 opdrachten, eentje om gijzelaars op te halen van een vrachtschip en dezelfde waar de meeste tijd aan wordt besteed in de film, een vroegere CIA-agent te stoppen die op zijn "privé-eiland" de cocahandel wil domineren met aanbouw en verkoop van dit witte goedje. Er zitten een aantal indrukwekkende scènes in de film, dat weet je eigenlijk al voordat je de film hebt gezien omdat de regisseur van het geheel Sylvester Stallone heet die ook de hoofdrol speelt. Verder zien we Arnold Swartzenegger voorbij komen in een scène waarbij hij de eer aan Silvester Stallone gunt voor deze opdracht.

Het verhaal was niet al te diepgaand en dat had ik ook niet verwacht, deze film ga je zien als je toe bent aan een anderhalf uur actie op de beeldbuis! Prima vermaak op mooie locaties met goede acteurs in dit genre.
Een 7!

De mensheid is niet na 7 jaar na een "monsterpocalyps" gedwongen om te verhuizen naar ondergrondse koloniën (zoals op sommige sites staat) maar leeft daar zelfs al 7 jaar.
Joël (Dylan O'Brien) had contact met een meisje, Aimee (Jessica Henwick) uit dat verleden en krijgt via de Radio transmission weer kontakt met haar en meent dat de liefde tussen hen beiden nog steeds "borrelt" en besluit om haar op te gaan zoeken.
In zijn ééntje gaat hij op pad. Bewapend met een kruisboog en kleine pijltjes naar de oppervlakte met GROTE uitgegroeide monsters. Zoals iemand op een site schrijft: "als het leger dat geweten had". :))
De tocht die hij moet maken is ruim 130 km en hij heeft totaal geen idee wat hem aan de oppervlakte te wachten staat! Spinnen zo groot als een auto, rupsen die de grootte van een tunnel hebben enz..
Er gebeuren dus onverwachtse ontmoetingen onderweg waarvan de meesten niet erg prettig zijn voor Joël maar toch zet hij door met de gedachten aan een hernieuwde kennismaking met Aimee.
Het is een avonturenfilm die redelijk gemiddeld is en enigszins typisch Amerikaans aandoet.
Prima gebruik van de computer betreffende onze monsters. Eigenlijk hadden ze het verhaal iets meer uit kunnen diepen, een langere duur met wat meer informatie over wat er nu precies gebeurd was en hoe men in deze tijd terecht is gekomen.
Ondanks dat, een 7 voor het totaal.

Een prachtige film waarin goed gespeeld wordt in een mooi verhaal dat ook nog eens in onze "ruwe" samenleving gebeurd is. Het kan wel dus maar wel met de juiste sturing op mentaal gebied kom je een heel eind. Tegenwoordig merk je dat ook, bv in de winkel. Kassa valt uit en 1,34 + 3,86 kunnen de meesten niet meer zonder machine uitrekenen. Over kennis gesproken.
De film is redelijk rustig van opbouw en puur actieliefhebbers zullen er niet veel aanvinden. Toch een eyeopener voor veel onder ons, ook wij zijn bevooroordeeld. TIjdens de film zat ook ik te denken hoe ik zou reageren op de verhouding van mijn dochter met iemand die het syndroom van Down heeft. Gemakkelijk om te zeggen dat je ermee accoord gaat maar zouden de woorden in de realiteit uitkomen?
Daniël kwam heerlijk als persoon over, dat zou de mening moeten vormen, hij is grappig, inteligent, spitsvondig en practisch als persoon in zijn gedrag. Een fijne persoon om om je heen te hebben.
Nog één punt over het acteerspel: de scène in de lift vormde voor ons het hoogtepunt, liet ook heel goed zien hoe uitstekend en fijn de vriendschap tussen deze twee is!!!
Een film die je achterlaat met een prettig gevoel en hopelijk iets minder bevooroordeeld.
Van ons krijgt hij een 8!

Jammer dat dit de laatste film was voor Robert Forster, "de vader" in de film van deze schreeuwlelijk.
Inderdaad is deze nieuwe sheriff geen aanwinst voor Snow Hollow en ook geen goede leider van de ploeg hulp sheriffs. Geen kalme en doordachte persoon die zo iemand eigenlijk wel hoort te zijn en ook niet iemand die zich gemakkelijk in de ander kan verplaatsen. Vervelend dat deze John Marshall wel de finale indruk is als je de film hebt gezien. Opzich een prima verhaal en mooie locatie(s), ook het inelkaar vloeien van de beginbeelden was prachtig.
Niet dat je de film over moet slaan als je van horror houdt maar de opmerking van Glacius en joolstein snijdt hout en is duidelijk iets waar regisseur Jim Cummings rekening mee had moeten houden dat er veel kijkers zullen zijn die zich hier aan ergeren. Dus hij had de personage aan kunnen passen, Johnn is gewoon een heethoofd die weinig kan hebben van zijn omgeving en daar moeten wij het helaas mee doen. In de werkelijkheid lopen we met een boog om zo iemand heen.
Het acteerwerk kan er mee door, het verhaal is leuk in elkaar gezet en de keren dat we de weerwolf zien maken ook voldoende indruk. De ontknoping? Dat verklappen we niet!
Een ruime 6!

Robert Forster:(o.a.) Jackie Brown (1997) IMDb (7,5 / 311366)
Olympus Has Fallen (2013) IMDb (6,5 / 253904)
Mulholland Dr. (2001) IMDb (8,0 / 315649)

Er is in de film geen horror tenminste als je bijtende mensen niet als horror beschouwd.
Verhaal is flinterdun maar de film is op zich boeiend, gelijk binnen 5 minuten start de show en deze houdt je bezig de komende ongeveer 2 uur. Als je niet te veel nadenkt is het op zich wel een aardig verhaaltje. Zombies veroveren de wereld en het zou mij niet verbazen als er binnen 1 à 2 jaar een "World war 2" uitkomt.
De zeer snelle zombies leken nu en dan op een overstroming van water door de straten. Persoonlijk vond ik het een aardig gevonden gegeven, de snelle zombie i.p.v. de traag bewegende die we normaal voorgeschoteld krijgen.
Een 7.

Redelijke film die de kijker wel zal boeien. Verhaal is ook redelijk en overtuigend.
Voor mij een 6.