Reacties

De film begint ijzersterk. De montage, kleurgebruik, muziek, soms shots die zo uit andere films lijken te zijn weggelopen, en heel duidelijk en bijzonder informatief. Dit niveau wordt niet vastgehouden. Deze Originstory is de reden dat je vooral kijkt, maar vooral dat verhaal is minder interessant, of simpel gezegd soms saai. Pas als de plot van de film zelf meer op gang komt, komt het tempo er pas weer in.
En de actie.
Tja, veel zit er niet in en het is ook niet heel bijzonder. Geen mooi georchestreerde scènes (waar is Nightcrawler in het Witte Huis, de helf van die scène zal al van betere kwaliteit zijn), geen originele actie. Nergens wordt het echt spannend. Je weet sowieso dat Wolverine het overleefd, en zichzelf repareert, je weet dat Sabretooth en Stryker blijven leven. Eigenlijk weet je te veel. Daarnaast, met hun superkrachten (te sterk soms, was bij X1 en X2 beter in balans, van alle mutanten te veel overigens) overleven ze veel. Dus spanning in actie is ver te zoeken. En de vele Deus-Ex-Machina's vergeet ik nog bijna op te noemen.

De rollen zijn verder allemaal heel behoorlijk. Jackman is goed, Schreiber is beangstigend en geeft prima weerwerk, Huston is uitstekdn als Stryker. Maar er zijn ook mindere rollen. Wat die Will.I.Am er tussen doet mag Joost weten. Hij kan weinig, en zijn rol voegt werkelijk niets toe. En de rol van Gambit voegt ook bijzonder weinig toe, al wordt deze wel prima vertolkt.
Wat een laatste punt was, dat ik wel goed vond, was het laten zien van de mutanten voor de X-men. Er is geen racismeverhaal als in andere films. Mogelijk simpelweg omdat ze nog veel in de luwte leefden. Of dat men het toen anders zag. (Wolverine en Sabretooth zitten gewoon in het leger) Als gekke circusartiesten leven ze nu, als boksers en als vreemdelingen. Vooral dat beeld was mooi. Voordat het echte racisme begon, toch al haast verstoten door de maatschappij. Maar nu veel minder in groepjes, maar als eenzame wezens.
Voor mij een ruime 7!

Deze film heeft een behoorlijke tijd op de plank gelegen, omdat we bang waren dat het een en al geweld zou zijn met een slecht verhaal.

En tot onze verbazing was het juist een prima film, waarin geweld niet werd geschuwd maar ook een toevoeging was aan het verhaal en dus niet stompzinnig overkwam!
Ik zie bij enkelen (MM) staan dat het verhaal erg simpel was, onze mening was juist dat het verhaal goed in elkaar zat. Het is wat het niet is! Snap je? Of het is niet wat het wel is! Je wordt op het verkeerde been gezet en dat vind ik altijd leuk als ik op het verkeerde been wordt gezet door een verhaal of een film.

Ja, als je van een functionele geweldsexplosie houdt en een spannende film, dan is dit er een die je moet zien!

Een 8!

Dit is er nu eentje die je gewoon tussendoor kunt zien, een film met iets humor, iets te veel fantasy en het spelen van de acteurs doet 'geen pijn aan de ogen'. Je moet hem wel door de ogen van 1992 bekijken want de techniek is nu en dan, voor sommige continu, om te huilen. Wat betreft die techniek, eigenlijk zou de film opnieuw moeten worden uitgebracht want op DVD is het niet veel beter dan op de oude VHS-banden.
Volgens ons hebben we de film inmiddels al vaker in het verleden bekeken en vandaag dus een weerzien met de film. Het verhaal is leuk bedacht en zou in deze tijd een verrijking van sommigen kunnen zijn, informatie opdoen door een behandeling in korte tijd en alle psycho..... kunnen uitslapen volgende week, bij gebrek aan werk.
We hebben puur naar het verhaal en de spelers gekeken en hiervoor een 6,5 als waardering!

*(op basis van herinneringen, mochten we na het kijken er anders over denken, dan zie je dat)

Een pracht van een film.
Spanning loopt langzaam op met natuurlijk het zinderende einde!
Er was een scene bij waarna ik angst in mijzelf ervoer (toen de 2 dames zaten te eten in een restaurant en er een bom ontplofte!).
Dat had ik nog nooit ervaren, zo intens!!! tijdens een film!
Enigste probleem was dat ik in het begin de namen van sommigen door elkaar haalde.

Chapeau voor de makers en de gehele crew!!!

Ik zou zeggen: "kijk de film zelf maar, een aanrader volgens mij!"

Een 9 omdat het net geen meesterwerk is.

Wat betreft de discussie op andere filmsites over het martelen van gevangenen, daar heb ik zelf ook behoorlijke twijfels over. Mag je jezelf verlagen tot het niveau van degenen die je bestrijdt?
Waterboarding, het zal je maar overkomen dat je bij Laden aan de tafel hebt meegegeten en nu daarvoor wordt gemarteld terwijl je verder niets weet.
Ook vind ik dat het doden van de personen in de film zonder een mogelijk proces, buiten onze rechtsorde om gaat.
Maar, begrijp mij goed, ik heb hierover twijfels en zie de zaken niet zo goed omdat ik over beide kampen weinig informatie en kennis heb. (te weinig althans voor een objectief oordeel)

Persoonlijk vond ik dit een van de mooiere komedies van onze kleine vriend ondanks dat 'Speedy23' van mening is dat dit zeker niet de beste is.
De film komt op mij over als geslaagd en 'natuurlijk' gespeeld door de acteurs.
Ook is De Funès hier goed op dreef en het onderwerp vond ik goed gevonden.
Het mooiste deel van de film vond ik waar de Japanners langskomen om de machine te bekijken en het vervolg met de lunch!
Prachtfilm en geslaagde humor. (als je ervan houdt)
Een humorvolle 7+.

Prachtige film met een juiste opbouw. Om eerlijk te zijn, de eerste keer dat ik The Silence of the Lambs (1991) zag, hield deze mijn aandacht niet vast en was ik niet gelijk een groot liefhebber van onze Lector en verder ken ik de films Hannibal (2001) en Hannibal Rising (2007) niet, d.w.z. ik heb deze twee niet gezien. Misschien binnenkort eens? Na deze Red Dragon (2002) ben ik van mening dat het eigenlijk er maar eens van moet komen. Hopelijk is het nu we wat ouder zijn een aangename verrassing.
Red Dragon (2002) is zoals gezegt een prachtige film met de "star" Anthony Hopkins weer als een echte ster onder de acteurs die we kennen, de man speelt zo heerlijk onderkoelt zoals alleen hij dat kan in dit soort van films. Eén ding is mij nog niet duidelijk, was 'De Tandenfee' een tweelingbroer van degene die we aantroffen in het huis van Will Graham in de eindscènes? Deze had geen hazenlip zoals degene die met Reba McClane (Emily Watson) aanpapte.
Onze waardering: 8!

Niet een zware film en een gemakkelijk te consumeren verhaal. Het is wel typisch Amerikaans want hier in Nederland zal je geen familie aantreffen die achter een schat aanzitten en daar ook nog voldoende middelen voor beschikken en de tijd hiervoor overhebben. Trouwens, daar wel?

"National Treasure" is een film zoals er veel in dit genre zijn gemaakt, we hebben een groep die achter een schat aanzit en op het "moment suprême", als men denkt de schat gevonden te hebben, zijn er weer de spreekwoordelijke schurken in de groep die menen dat ze alles alleen dienen te bezitten en de andere helft van de schatjagers letterlijk in de steek laten.
Daaruit voort vloeit dan het ene avontuur na het andere en zijn de actiescènes niet van de lucht.
De kijker wordt zo mee gesleurd tot het einde in zicht is en kan deze terugkijken op een aardige avonturenfilm.
Dit is een van de films in de jongere jaren van Nicolas Cage waarin hij nog laat zien echt talent te hebben voor het acteren. Jammer dat we hem de laatste jaren in allerlei prullen mee zien spelen en daar schijnbaar geen moeite mee heeft. (de hypotheek, gas/electra/water, auto en tripjes moeten ook betaald worden,.........toch?)
Onze waardering? Zoals vaak, een 7+.

Voor een onbekende en op B-niveau uitgebrachte film, toch niet onaardig.
Zolang het tegendeel niet bewezen is of als iets niet absurdistisch overkomt als gegeven, sta ik in principe open voor informatie die we levenslang aangereikt krijgen via pers, internet en personen.
Deze film begint met zich aan te prijzen als een vaststaand gegeven wat betreft het verhaal wat de kijker voorgeschoteld krijgt en wij vonden dat leuk gevonden deze combinatie, een nepdocumentaire en het gespeelde verhaal.
De scènes komen prima overr en het verhaal ook, je zou er bijna in gaan geloven .
Toch maar even op internet rondgezwalkt voordat onze oogjes dichtvielen. Uit de speurtocht naar deze informatie willen wij de volgende site even met jullie delen:

https://www.nieuwetijdskind.com/heb-je-je-ooit-afgevraagd-waarom-we-alleen-s-nachts-geesten-zien-3/

En ook even overlegt hoe we de film zouden waarderen, de spanning was fijn onderhuids, geen onnozele schrikeffecten, beeld en geluid waren prima en het verhaal was onderhoudend, zelfs ik bleef na een lange dag wakker. ;)

We kwamen gemiddeld op een mooie 7!

Niet zo goed als het eerste deel, maar T2 Trainspotting heeft nog steeds de magie. Het is een feest om Renton, Spud, Simon en Begbie weer te zien, met wat meer rimpels maar nog steeds dezelfde streken. McGregor, Miller, Bremner en Carlyle hebben nog steeds een fantastische chemie, en Boyle zorgt weer voor een audiovisueel feestje. Vooral de muziek is heerlijk, en de cameo van Macdonald als Diana is ook leuk.
McGregor laat met zijn ‘Choose life’ monoloog nogmaals zien wat voor geweldig acteur hij is, en de scene doet denken aan Edward Norton's 'fuck you' monoloog in 25th Hour.
25th Hour (2002). Shout out ook naar de geweldige scene met het ‘No More Catholics Left’ lied. T2 Trainspotting voelt als thuiskomen, geheel met cocaïne, vechtpartijen, criminaliteit, afpersing, seks en uiteraard viagra. Een mooie 7 voor het 2e bedrijf!

Een pracht van een film met één kanttekening, je moet wel van een opbouwend verhaal met veel communicatie houden. Sommigen zal het daarom niet aanstaan want actie kijkt gemakkelijker weg dan een film waarbij het verhaal in gesprekken verteld worden.
Toch zou ik deze film niet overslaan, bij enige aandacht heb je hier een film met ruim anderhalf kijkplezier. Het verhaal is mooi, de acteurs en regisseur doen goed hun werk en de set is prima. Onze waardering is een mooie 7!

Mooie film.
Jack Nicholson zegt wat mij betreft al genoeg, en mag gerust tot 1 van de beste acteurs genoemd worden.
In de loop der jaren zijn er veel andere werewolf-speelfilms gemaakt, zoals o.a. " The Wolf Man " en " An American Werewolf In London ". Bij deze laatste heeft Rick Baker ook zijn bijdrage geleverd als Special Makeup Effects net zoals in deze " Wolf ".
Vooral het einde niet missen bij deze film.
Een 7+.

Robin Williams is en blijft voor mij een legendarisch acteur. In het begin van mijn pubertijd keek ik wekelijks naar “Mork and Mindy” en keek telkens weer uit naar de hyperkinetische manier van acteren die deze ster in wording op het scherm vertoonde. Toen ik het nieuws over zijn overlijden vernam, was ik sprakeloos. De dagen nadien werden als eerbetoon meesterwerken zoals “Good morning, Vietnam”, ”Dead poets society”, ”Good Will hunting” en mijn favoriet “Patch Adams” vertoond. Maar ik keek er bewust niet naar. En ik kon me er ook niet toe bewegen om “The angriest man in Brooklyn” te kijken. Nu was ik er eindelijk klaar voor om deze grote meneer nog eens aan het werk te zien. Het is een typische Robin Williams film, waar ik echter door zijn overlijden op een andere manier naar keek en hierdoor ook een heel andere betekenis heeft gekregen. Een film over vereenzaming, wrok, woede, sterven en zelfmoord. Het voelde bij momenten redelijk morbide aan en telkens vroeg ik me af of hij hier zijn noodlottig einde al geestelijk aan het voorbereiden was.

“The angriest man in Brooklyn” kan je zeker en vast niet aan zijn allergrootste films toevoegen, maar de rol als Henry Altman was geknipt voor hem. Een nukkige oudere vent die een fulltime job heeft als ontevreden burger en die zich over alles en niks opjaagt. Een cynische zwartkijker die bij het minste zijn geduld verliest en vervolgens in scheldtirade uitbarst vol razernij. Henry was vroeger een liefhebbende echtgenoot en vader, maar een tragische gebeurtenis heeft hem in een verbitterd man verandert. Als hij op een dag verkeerdelijk te horen krijgt dat hij nog maar 90 minuten te leven heeft, door de vervangende dokter Sharon Gill (Mila Kunis) die zelf in een persoonlijke dip zit, probeert hij datgene wat fout is gelopen in zijn leven nog goed te maken en bepaalde plooien glad te strijken. En dat is dan de aanzet tot een chaotische achtervolging en zoektocht naar de weggevluchte patiënt met enkele komische situaties en emotionele momenten.
Spijtig genoeg zijn de humoristische scènes nogal dun gezaaid. Buiten het hilarische fragment met de stotterende verkoper James Earl Jones, de aanvaring met de Oezbeekse taxichauffeur en in mindere mate de conversatie met Richard King tijdens een reünie, valt er niet veel af te lachen in deze tragikomedie. Naar mijn beoordeling is dit vanwege het loodzware thema dat eigenlijk de rode draad is door dit hele verhaal. Ook Williams had het zichtbaar moeilijk hiermee. De manier waarop zijn woede-uitbarstingen naar boven kwamen, zag er niet bepaald goed getimed en ongekunsteld uit. Het leek soms wel alsof hij het script haarfijn volgde en dan ineens realiseerde dat het tijd was voor een woedeaanval.
Een 7+ voor deze laatste film van Williams!

Het uitgangspunt is een brutale journalist, die op een gevaarlijke missie wordt gestuurd in het verre oosten. Roger Ferris (DiCaprio) wordt door de CIA ingehuurd om in Jordanië meer informatie te weten te komen over een gezochte terroristenleider. De gedreven man zit in een lastig parket, omdat hij aan de ene kant moet samenwerken met een hooggeplaatste kerel van de Jordaanse inlichtingendienst, en aan de andere kant z’n CIA veteraan Ed Hoffman (Crowe) tevreden moet houden. Met die laatstgenoemde dient hij de klus te klaren, maar zoals valt te verwachten komen er een heleboel gebeurtenissen op zijn pad.
Een sleutelwoord van "Body of Lies" is vertrouwen. Vertrouwen in je directe mensen om je heen, maar ook in de veiligheid en de hedendaagse technieken en middelen. Ferris komt er achter dat vertrouwen de nummer één vereiste is om zelf iets te verwezenlijken, maar dat dit anderzijds ook hét dodelijk aspect is tijdens het infiltreren in een duistere wereld die terrorisme heet. Informatie achterhouden is vriendjes kwijtraken en strooien met kennis is je vijanden sterker maken. Dit alles wordt verteld in een goedlopend verhaal waar alle, in dit geval overbodige Hollywood middelen als liefde, geweld en eer naar boven komen en uiteindelijk een erg grote rol spelen.

En daar zit het knelpunt van dit twee uur durende drama, het is allemaal iets te veel geromantiseerd. Zowel Crowe als Ferris acteren op hoog niveau, maar vergeten haast dat de wereld waarin ze zich begeven niet eentje is om met borst vooruit en neus omhoog in rond te lopen. Er hoort gebikkeld te worden om elk klein stukje vooruitgang en het vechten tegen de vijand die overal kan zitten levert in feite nooit het gewenste resultaat op. Het is in ieder geval geen omgeving waar je, als je voldoende puzzelt, op je luie stoel kunt genieten van het gedane werk. Dat die indruk vanaf minuut één gewekt wordt, is een duidelijk keuze. Hierdoor is de geloofwaardigheid van het terrorisme dat vanuit elke hoek kan toeslaan onmiddellijk verdwenen en wat overblijft is een klassieke Hollywood thriller met enkele aparte invloeden.
Het chronologisch vertelde verhaal wordt tot een mooie climax opgebouwd en als je door het ietwat verkrachte onderwerp heen kijkt, valt er best wat te genieten aan Body of Lies. Verwacht geen serieuze situatieschets van hoe het er daar in het Midden-Oosten aan toegaat, maar een vermakelijk en actie vol avontuur waar het acteerwerk zeker te pruimen is en je zult niet teleurgesteld worden. Toch zul je zelfs dan moeten toegeven dat het einde door teveel clichés in elkaar wordt gezet om te spreken van een epische filmervaring.

Een ruime 7!

Een sfeervolle film die boeiend is van begin tot het einde. De film speelt zich af in een mooie omgeving met Anthony Hopkins als de vader die zijn rol als vader in het verleden heeft verkwanseld.
Voor de liefhebber een must?!
Een 7!

Een redelijk spannende film die een remake van de film Fright Night (1985) uit 1985 is.
Die hebben we nog niet gezien dus hier dan ook geen vergelijking tussen de twee, wel scoort het origineel iets hoger bij de kijker(s). Charlie Brewster (Anton Yelchin: Hearts in Atlantis (2001), Star Trek Beyond (2016)) en zijn moeder Jane Brewster (Toni Collette) krijgen een nieuwe buurman naast hen wonen, ene Jerry (de Ierse acteur Colin Farrell).
Deze Jerry blijkt na verloop van tijd gespot te zijn door een boezemvriend van Charlie, Ed (Christopher Mintz-Plasse) en deze verdenkt hem ervan een vampier te zijn. Helaas gelooft Charlie niets van dat verhaal en vanaf dat punt gaat het raderwerk van de film in een hogere versnelling.
Buurman Jerry gaat zich steeds openlijker en driester gedragen en de klassen van de school worden leger en leger. Hoe dit uiteindelijk uitpakt voor Ed, Charly en zijn lieftallige vriendin Amy (Imogen Poots)? Dat kan je zien in deze prettige Komedie/Horror die echt niet te lang duurt met zijn 106 minuten.
Een ruime 7+.

De man (Clint Eastwood) beginnen we steeds meer te waarderen naarmate we zijn films leren kennen waarin hij als acteur speelt en als regisseur de regie heeft gedaan de laatste decennia. De man is als acteur vaak een regelrechte nuchtere persoon die zelden tot nooit een lach vertoont maar toch humor heeft in zijn spraak. Ook in dit verhaal is hij weer die nuchtere Amerikaan die bij de FBI werkt als sporendetective en vaak zaken ziet die andere politiemensen over het hoofd hebben gezien.
Nadat hij door een hartaanval op de lijst komt van een transplantatie en een "nieuw" hart ontvangt, komt ene Graciella Rivers bij hem op bezoek en vraagt of hij de dader die haar zus heeft vermoord, op wil sporen.
Hij neemt het besluit om haar verzoek in te willigen en gaat achter de dader aan. Al snel blijkt het dat er meer achter de dood van de zus van Gracielle zit dan de kijker en onze ex-agent vermoeden.
Een heerlijke film met een prachtig verhaal en de nodige spanning die een thriller betaamt.
Wij hebben ons prima hiermee vermaakt en het oordeel is een ruime 7!
Op naar de volgende Eastwood productie.

Nog weinig kijkers die deze film hebben gezien als ik naar het aantal reacties kijk. Een film van Chileense origine, een land waarvan ik tot nu toe weinig films heb gezien. Zonet heb ik nog even een rijtje van films uit dit land bekeken waarvan The Battle of Chile: Part 2 (1976) (1976) de hoogste IMDb-score behaald (8,2 / 936) en aan het aantal stemmers zie je gelijk dat ondanks de goede score er toch weinig aandacht van de kijkers voor is. Hopelijk doet "Pacto de Fuga" het beter en komt deze meer in de belangstelling. Het is een vrij realistische film die eigenlijk vanaf het begin de kijker(s) weet te boeien,en die spanningsboog blijft vrijwel tot het einde toe aanwezig. Ook de acteurs verrichten hun werk prima en de set is een juweeltje, zo echt komt deze over. Leuk bedacht trouwens, de ontsnapping in beeld onder de grond.
Wat ik daarmee bedoel?
Ga maar kijken, als je van dit soort films houdt is dit een echte aanrader!
De waardering heb ik zelfs nog een halfje verhoogd.
Een 8!

Na ruim een half jaar geleden deze film gezien te hebben, is het verhaal nog goed in het geheugen gebleven en dat is met sommige films en boeken wel eens anders. "Rommel" ben ik na enige maanden echt wel deels kwijt maar "Alone in Berlin" zit nog goed in het geheugen"doosje".
Een prima film met een goed verhaal en uitstekende acteurs, alleen.....en daar komt de kritiek: regisseur Vincent Perez had er goed aan gedaan om voor deze filmprent Duitse acteurs in te huren!
Nu is Daniel César Martin Brühl González Domingo van oorsprong wel een Duitser maar in deze rol wordt hij geacht Engels te spreken. De rest van de acteurs ben ik niet nagegaan maar de taal is dus mijn kritiek.
Ondanks dat is onze waardering hoog en hebben besloten de film te bekronen met een 7,5!

Dit vond ik één van de betere films die gaat over de periode in Chili toen dictator Pinochet nog aan de macht was en iedereen die te kennen gaf tegen het regime te zijn en zich hierbij aansloot bij de verzetsgroepen, bij aanhouding gelijk in de carousel van het "recht" kwam. Hierbij wist men nooit hoelang een proces ging duren en daarna werd men vaak in een groep veroordeeld. Dus niet ieder naar zijn eigen "misdaad" tegen het regime maar in een collectieve rechtspraak.
In het verhaal zien we een paar mannen waarvan enkelen de kans lopen binnen enkele maanden de doodstraf uitgevoerd te zien. Ze willen daarom zo snel mogelijk de gevangenis verlaten en komen op het idee om een tunnel te graven naar de vrijheid buiten. De groep wordt naarmate de tijd verstrijkt groter en gaan de risico's toenemen.
De acteurs en de set zijn prima, je wordt vanaf het begin de wereld van deze mensen ingetrokken en dat is benauwend.
Waardering van mij voor deze film is een 7,5!

Een juweeltje tussen de nepsieraden van de laatste tijd, de griezelfilms die uitgebracht worden blijken meer dan 70% pulp te zijn en vaak tijdverspilling. Jammer maar waar! (volgens mij)
Niet dat Host zo geweldig is maar de film steekt toch ver boven de meeste griezel/horror films uit van de laatste tijd. Wat ook leuk is, men gebruikt "Zoom" (niet erg veilige site?) en dat is volgens mij nog niet eerder gedaan, seance via internet. , toch leuk bedacht.
De film heeft een beetje een lacherig begin wat snel omslaat in de griezelige modus en de dames en heer moeten een geest temmen, probeer dat maar eens met een kwaaie genus die geen grenzen kent. Veel succes. Hoe het afloopt? Je weet het na nog geen uur griezelen!
Een ruime 7,5!

Prima film die waarmaakt wat hij beloofd. Nu zijn Sean Penn en Robert Duvall natuurlijk ook niet zo van de straat geplukte acteurs en dat is in deze film ook goed te zien. Beide heren spelen de rol van agent in Los Angelos en uiteraard in nogal getekende achterbuurten waar het soms hard aan toe kan gaan. En ook in dit verhaal, volgens mij is dit een redelijke weergave van het politieleven in LA in de bendebuurten.
Goed geacteerd, prima verhaal en locatie.
Waardering; een 7,5.

Waku (MM) schreef:

En langzaam is deze "The Quarry" inderdaad.
Maar vergis je niet.Het maakt het verhaal er zeker niet boeiend minder om.
Er gebeurt genoeg.
De sterke acteer prestaties en de soms tergend zwevende soundtrack geven de film een kwaliteit- injectie.
Erg mooi misdaad drama.
4*

Wij gaan hierin mee, als liefhebbers van de mysterieuze film, jammer dat het begin van de film veel prijs geeft aan de kijker(s), dit had regisseur Scott Teems misschien beter met flashbacks in het verhaal kunnen doen maar vanuit de dorpelingen hun oogpunt is het een dominee die zich niet laat kennen.
Wij hebben ondanks de trage ontwikkelingen, genoten van deze film.
Mensen die van actie e.d. houden zullen deze film waarschijnlijk niet waarderen. Vreemd eigenlijk, want het verhaal is boeiender dan velen hun eigen leven zullen vinden. Ook de filmcrew speelt prima, het is een genot om b.v. Michael Shannon zijn rol te zien spelen, een heerlijk nuchtere Amerikaan die wij graag zien in een film.
Voor onze waardering kwamen wij op een gemiddelde van een ruime 7.

Pelle Erobreren, een jongen die met zijn zichtbaar oudere vader Lasse emigreert van Zweden naar Denemarken en door de verhalen van vader verwacht dat in Denemarken de straten van goud zijn, het eten en onderdak een recht is en waar je niets voor hoeft te doen. Het enige wat er van jou verwacht wordt is dat men weet dat je er bent want dan kunnen ze dagelijks in de bakkerij een brood extra bakken voor jou.
En zo gaat het altijd met immigranten in de hele geschiedenis, men denkt dat alles blinkt en kan in hun nieuwe vaderland. De Ieren die de aardappels ontvluchten, de boeren uit Nederland die meenden dat de grond gratis was in Noordelijk Amerika en de huidige economische vluchtelingen uit Marokko en Tunesië.
Het zal waarschijnlijk altijd zo blijven, de mens is een opportunist en blijft zolang hij er niet is geweest, fantaseren hoe goed het elders is!

Al snel komt onze Pelle erachter dat het hard leven en werken is in zijn nieuwe onderkomen bij hun werkgever boer Kongstrup, een norse en onvriendelijke boer. Iemand die zelfs met de kerstdagen zijn arbeiders hetzelfde voorzet als door het hele jaar; haring!
Persoonlijk waardeer ik dit soort filmverhalen wel, het laat ons een kijkje nemen in een tijd die veel van ons niet meer kennen, hard werken en afzien terwijl er altijd een vonk van hoop is op een beter leven. Ook Pelle fantaseert met zijn nieuwe vriend Erik een betere toekomst, ze zullen naar Amerika, vervolgens naar Australië en de fantasie omvat als laatste land China. Zouden ze werkelijk gaan?
Een leuke film met mensen uit een "simpel" milieu die goed gespeeld worden door de crew en het een en ander meemaken in hun zware leven maar toch ook hun gelukkige momenten kennen.
Van mij krijgt "Pelle Erobreren" een 8!

"Rogue" is een filmverhaal waarbij het script simpel is en al in vele opvoeringen vertoond is. Meisje is ontvoerd, pappa is rijk en gouverneur van een of andere provincie. Het meisje moet worden bevrijd omdat anders de ontvoerders macht over haar vader hebben. Dus wordt Samantha O'Hara en een team van de door haar ingehuurde soldaten er op af gestuurd. We zien de inval, de mislukte vlucht (extraction met helicopter mislukt) en de verschansing op een boerderij.

Dezelfde boerderij is in het begin ook al in het verhaal voorgekomen, het is een voormalige leeuwen fokbedrijf. En dat gebeurd nu nog steeds in Zuid-Afrika, het geld regeert en dus worden die dieren onder miserabele omstandigheden gefokt voor rijke lieden die een leeuw vermoorden, de kop eraf hakken en thuis trots boven de open haard hangen met "stoere verhalen".
En de overblijfselen? De botten worden gemalen en met die poeder worden mensen in Azië genezen.
Hoe arrogant (rijkaard) en dom (zieke Aziaat) kan je zijn???
De leeuw heeft géén enkele kans gehad want die zit vast in een hok en wordt vaak daarin doodgeschoten!

2 links naar verhalen over de leeuwenboerderijen in Zuid-Afrika.
DPG Media Privacy Gate - trouw.nl
DPG Media Privacy Gate - ad.nl

Vervolgens volgt de confrontatie met de bende rebellen en kun je "lekker" met het verstand op 3, de slachting onderling volgen. Sommigen worden door dit gevecht zelfs stoer (meisje) en gaan er ook op los hakken.
Conclusie: na een dag lang voor het werk de hersens gebruikt, kan je nu deze deels uitschakelen en genieten van het beestachtige/hersenloze in sommige mensen.
Mijn beoordeling voor de film is een 5!
IMDb: 3,7 /10/ 129

Bij deze film hoor ik bij de groep die hem waardeerde, Caine is vrijwel altijd een prima acteur zelfs nu hij op leeftijd is en vandaag zijn opwachting in de bioscopen van Nederland maakte met de nieuwste film waarin hij speelt: Tenet (2020)
Altijd van jongs af aan al een gewaardeerd acteur en ik mag hem graag zijn werk zien doen, hij is gewoon een van de weinige echte sterren in het acteursveld.
Ook in Play Dirty verricht hij zijn werk prima maar dat geldt eigenlijk voor de gehele cast. Deze oorlogsfilm is gewoon goed voor de echte liefhebber en als waardering bombardeer ik hem met 3,5 ster, een 7!