Recensie 'A Most Wanted Man'

A Most Wanted Man is de nieuwste film van de welbekende Nederlandse regisseur Anton Corbijn. Met overweldigende fotografische shots en de boven zichzelf uitstijgende Philip Seymour Hoffman, laat hij deze film van het doek afspatten. De film is gemaakt naar aanleiding van het gelijknamige boek van John le Carré. Hij schreef het verhaal over een Tsjetsjeense moslim, die met zeer veel moeite het bruisende Hamburg in is gevlucht. Onmiddellijk hebben de autoriteiten de man in het vizier. Zij vrezen het ergste.

Genieten van Anton Corbijn

Producer Gail Egan was niet lang op zoek naar een regisseur voor zijn nieuwste film. Hij zocht een Europese regisseur voor een Europees verhaal. De naam Anton Corbijn was snel gevallen. Corbijns succesfilm Control (2007) wekte destijds veel indruk en was volgens Gail Egan zelfs "absolutely brilliant". Ook in A Most Wanted Man is Anton Corbijn bij vlagen briljant. Veelvuldig worden sublieme overzichtsshots gebruikt, waarbij het kader tot in de perfectie is uitgewerkt. Hieraan is echt te zien dat Anton Corbijn ook een internationale topfotograaf is.

Ongelukkige casting

Bij een boekverfilming als deze komt altijd een zeker verwachtingspatroon kijken. Door een aantal hedendaagse topacteurs aan het filmaffiche toe te voegen, is enige verwachting ook niet meer dan redelijk. Willem Dafoe, Daniel Brühl, Rachel McAdams en Robin Wright. Dat is echt een indrukwekkende lijst. Willem Dafoe speelde recentelijk nog in The Grand Budapest Hotel (2014) van Wes Anderson en Robin Wright stal vorig jaar nog de show in de immens populaire serie House of Cards. Hoewel deze acteurs één voor één geweldig zijn, pasten ze niet helemaal in deze film. De reputatie van de acteurs is simpelweg te groot om ze mee te laten spelen in de 'Philip Seymour Hoffman show'. De man is namelijk zeer dominant aanwezig. Daarbij is hij zo ongelofelijk goed, dat je niet meer doorhebt dat hij een personage speelt. Hij ís het personage.

Dit was echter niet altijd al het geval. De omgang tussen Corbijn en Hoffman op de set, begon namelijk wat ongemakkelijk. Er werd slecht gecommuniceerd. Hoffman wist hierdoor niet precies wat er van hem werd verwacht. Corbijn wijt dit aan zijn onervarenheid als regisseur. Toen de twee eenmaal op een punt kwamen waarop ze elkaar begrepen, groeide Hoffman geweldig in het karakter.

Kroon op oeuvre

Pakweg twintig jaar geleden was Hoffman nog een doodnormale vakkenvuller bij een lokale Amerikaanse supermarkt. Maar na zijn doorbraak in Scent of a Woman (1992), nam zijn acteercarrière een vlucht. Hij speelde jaarlijks in drie films en maakte indruk in de Amerikaanse filmindustrie. Hoffman ontwikkelde zich stormachtig. In 2006 won hij zelfs een Oscar voor zijn spraakmakende hoofdrol in Capote. De bekendheid van Hoffman stond nu buiten kijf. Het was daarom ook een wereldwijde shock dat Hoffman begin dit jaar stierf aan een overdosis heroïne. Corbijn zegt in dit kader over Hoffman: "Hij was 200% mens, met al zijn worstelingen en tekortkomingen, en dat is waar die grootse kunst vandaan kwam." Die grootse kunst is nu voor de laatste keer op het witte doek te zien.