Actrice Adèle Haenel vertelt waarom 'Portrait de la jeune fille en feu' haar laatste film was

Adèle Haenel, de actrice die een diepe indruk achterliet door haar acteerprestatie in de film Portrait de la jeune fille en feu (2019), nam onlangs een drastisch besluit: ze keert de filmindustrie de rug toe. Sinds Portrait de la jeune fille en feu is de Parisienne dan ook niet meer in producties te zien geweest.
Haenel onthult dat haar besluit om weg te lopen van de filmindustrie een is die ze niet zomaar zal terugdraaien. De manier waarop vrouwen en minderheden worden behandeld staat de actrice totaal niet aan.
Ik maak geen films meer. De filmindustrie is absoluut reactionair, racistisch en patriarchaal. De machtigste mensen in die wereld zijn niet van goede wil en onder hun, soms onvakkundige, leiding gaat het verre van de goede kant op. Het enige dat de maatschappij structureel de goede kant op laat gaan is de sociale strijd. In mij geval lijkt het erop dat mij niets rest dan die strijd te voeren. Ik wil deelnemen aan een andere wereld door de filmindustrie voorgoed achter mij te laten.
Haenel kwam niet direct na haar laatste film tot dit besluit. Sterker nog, toen zat de goede moed er nog in en ging ze een nieuw project aan: The Empire, een sciencefictionfilm onder regie van Bruno Dumont. Het liep echter niet goed af. Meningsverschillen over het onderwerp en de cast droegen uiteindelijk bij aan Haenels beslissing om geen films en series meer te maken.
In het begin leek het me heel leuk, een soort Luke Skywalker in de ruimte, maar deze grappige façade verdedigt een wereld vol duisternis, seksisme en racisme. Het script zit vol grappen over de cancelcultuur en seksueel geweld. Ik heb geprobeerd het er over te hebben met Dumont, omdat ik dacht dat dialoog mogelijk was. Ik wilde voor de zoveelste keer geloven dat het niet opzettelijk was, maar dat is het wel. Deze minachting is opzettelijk.
Helemaal een vaarwel is het nog niet. Fans van Haenel kunnen haar talent in het theater blijven aanschouwen. Of ze ooit nog terug zal keren naar de filmindustrie, is niet zeker. Dan zou ze een onafhankelijke film willen maken met een cast en crew die ze goed genoeg kent om hun intenties te vertrouwen, maar voorlopig zit dat er niet in.
Als ik in de filmindustrie zou blijven, zou ik een soort feministische waarborg zijn voor deze masculine en patriarchale industrie. Mijn droom is om duidelijk te maken dat deze wereld kapitalisme, racisme, seksisme en structurele ongelijkheid in de hand werkt. Niet alle levens zijn gelijk in deze industrie.
Haenels laatste film, Portrait de la jeune fille en feu, is nu te zien op Netflix.