Reacties

En die zat dan ook in de leukste scene van de film!

Standaard SF-thriller. Redelijk geproduceerd, maar als je niet in de SF bent, waarin natuurlijk van alles kan gebeuren, tamelijk onzinnig. Voldoende, maar ik heb het voorlopig wel weer even gehad met SF!

Als je dag in, dag uit perfect iemand anders speelt, ka het niet anders dat je jezelf kwijtraakt
Wie ben ik, vraag je jezelf dan af. En in deze film wordt dat een hele zoektocht, die uitmondt in een nog bizardere (is dat een woord?) Situatie, dan we gedurende de hele zoektocht al gezien hebben. Een prima satire op de holheid en nietszeggendheid van de hedendaagse maatschappij!

Wat een pretentieuze, oeverloos saaie Franse kletsfilm over llefde, sex en het ontbreken daar aan. Slecht scenario, beroerde acteurs in studio decors, die blijkbaar symbool voor iets moeten staan (vraag me niet voor wat.) En dan de teksten, die uitgebraakt worden! Zogenaamd diepzinnig en literair, maar in werkelijkheid een stupide woordenbrij. Mon dieu, wat een ellende. O, ja , de vroegere stervoetballer van Manchester United, die in 1997 plotsklaps zijn voetbalcarrière opgaf om "filmster" te worden, staat in dit wanproduct zowel letterlijk als figuurlijk voor lul!

Weinig verrassingen in dit recht toe recht aan onderzoek naar een moord die voor de kijker al snel is opgelost. We moeten dus vooral kijken, hoe de uiteindelijke opdrachtgever zich in alle bochten wringt om maar niet als dader ontdekt te worden. Aardig als politie case, maar weinig spannend voor de kijker. Zeker geen "The postman always rings twice"!

Helaas waren de drie vervolgen niet meer dan B-films, maar dat waren dan ook TV-producties!

Wat is dat toch voor een tik bij Netflix, dat ze fpvinden, dat een prima film opgerekt moet worden tot een veel te lange serie? Voorop gesteld, dat deze serie er prachtig uitziet, vertelt ie hetzelfde verhaal, dat de uitstekende " The talented Mr. Ripley" en de briljante " Plein Soleil" in resp. 140 en 110 minuten deden. Met bijna 7 uur speeltijd moet er dus heel wat opgevuld worden en dat werkt niet altijd even positief uit. Zo zien we Ripley te vaak en oeverloos lang met of zonder koffer door de straten van verschillende Italiaanse steden lopen begeleid door een dramatische muziekscore. Bovendien is het zwart-wit ( als een film-noir) eigenlijk ook niet helemaal passend want juist de felle kleuren van het zonnige Italië botsen veel verassender bij het "rot" karakter van de hoofdpersoon En ook de hoofdrol, alhoewel uitstekend vertolkt door Andrew Scottis eigenlijk te oud t.o.v. de andere rollen. Kortom, de moeite van het bekijken waard, maar lang niet zo goed als de 2 eerdere films.
P.s. Het schijnt mode te worden bij Netflix, want de uitstekende film " De Vrouw in de kooi" is als 9-delige serie "Dept. Q" nog erger opgerekt.

Verbondenheid, misschien wel het beste, wat de mensheid kan overkomen. Verbondenheid overstijgt zelfs liefde, zo laat deze film zien. Een prachtig drama, fantastisch geacteerd en een werkelijke "slice of life"! Veel beter dan een gemiddeld Frans familiedrama.

Laatste zin even onder spoiler zetten!

Jandino is een cabaretier, die het moet hebben van zijn over-the top typetjes, die vaak heel flauw en soms hilarisch zijn. Wat ie niet moet doen is een verlegen, introverte boa (met pruikje) gaan spelen, want dan valt ie als acteur door de mand. Zeker in deze hybride actie-komedie, waarin vooral veel komedie ontbreekt, doordat het verhaal(tje) wel erg sentimenteel is. Voeg daarbij de nogal malle kijk op van alles en nog wat ( politie is door en door corrupt, Rotterdamse"uithalertjes" zijn eigenlijk brave jongetjes, rijke CEO's zijn zowieso corrupt en boa's worden altijd uitgescholden en zijn het minste van het minste in het poltie apparaat), beroerde acteursprestaties een zwalkend scenario en een regisseur die te vaak verkeerde keuzes maakt en je hebt een productie, die zwaar tegenvalt. Een beter verhaal, een beter scenario, echte acteurs en een betere regisseur ( Bobby Boermans?) hadden de film behoorlijk kunnen opkrikken. Nu valt ie in de categorie "Black Lotus" met Rico Verhoeven. Jammer van de mislukte poging om eens iets anders dan die eeuwiige Nederlandse romkoms te maken.

Een western van Walter Hill met een sterrencast! Zo'n film zou fantastisch moeten zijn! Helaas, wat een teleurstelling! Wat we voorgeschoteld krijgen is een matige B-film, die ons niets nieuws brengt, maar ons zelfs op het B- niveau niet vermaakt.
De cast doet zijn best, maar met zo'n scenario is het vechten tegen de bierkaai.
Opgedragen aan Budd Boetticher, maar daar hadden we beter nog eens een film van kunnen bekijken.
Toch een klein 6-je, want, ja Walter Hill, hè (tenslotte ook al boven de 80!).

Van arbeiders wijk naar een gemêleerde wijk met veel yuppen. Hoe gaat de oorspronkelijke oudere bevolking daar mee om? Jaap vn den Beukel weet de mensen in al hun oprechtheid vast te leggen, wat tal van schitterende mini portretjes oplevert. Mooie docu.

Uitstekende thriller, die verhaalt over de angst, maar vooral ook de machteloosheid, die ontstaat als er iets dreigt mis te gaan tijdens een zwangerschap. En wat doe je dals redelijke volwassene? Blijf je je vasthouden aan de standaard geneeskundigen of vlucht je weg in allerlei exorbitante alternatieve geneeswijzen. Aardig is, dat de zwangerscap nu eens beleefd wordt door de ogen van de man. Maar of die in moeilijke situaties nog kan relativeren? Een fantastische hoofdrol van Noortje Herlaar en geloofwaardige teksten in het scenario maken er een prima psychologische thriller van. Aanrader!

In '61 in de bioscoop gezien, in '72 en '77 weer op de tv, maar nu eindelijk weer in de bioscoop met een gerestaureerde 4K versie, was ie, alhoewel ik de plot en de afloop kende, opnieuw zeer de moeite waard. Alain Delon is echt de "oer-Ripley" (zijn toenmaliige vriendin Romy Schneider duikt nog even op in een cameo) en daar kunnen Matt Damon en Andrew Scott in de herverfilmingen van het verhaal, hoe goed ze ook zijn, niet tegen op. Ook de 3 andere verfilmingen met het karakter Tom Ripley uit de boeken van Patricia Highsmith waren aardig, maar deze film is absoluut mijn favoriet!**

Snel gaan kijken naar oer-versie: de re-release van "Plein Soleil" met Alain Delon uit 1960. De beste van de 3!

Na wat komedies en "sandalen"films was dit het eerste uitstapje van Lucio Fulci in de (pre)giallo film. Stijlvol, is dit een redelijk onvoorspelbare thriller, uitstekend geacteerd en met een prachtige jazz-score van Riz Ortelani. Zorg er wel voor dat je de originele Italiaanse versie bekijkt, want zowel in de Engelse als de Franse versie is behoorlijk geknipt. Beter dan "A doppia faccia" met Klaus Kinski, die er thematisch op lijkt en misschien wel een voorbeeld voor "Body Double" en "Basic instinct". Moet je als giallo-fan wel gezien hebben.

Het is natuurlijk wel een boekverfilming naar de thriller van Robert Harris.

Overstroming,modder, dood en verderf. Dat is het landschap, waarin de hoofdpersoon, een bijna afgestudeerde vee-arts terecht komt,als ze een telefoontje heeft gekregen, dat haar broer overleden is. Was het zelfmoord of een ongeluk? Het blijkt moeilijk, bijna onmogelijk om weer on speaking terms met haar vader te komen, zodat de oorzaak van haar broers dood lang een raadsel blijft. Of had zijn dood misschien met haar te maken? Een somber, intens drama,dat prachtig vertolkt wordt en waarbij je eigenlijk geen moment het gevoel hebt met acteurs te maken te hebben. Het zou zomaar een documentaire kunnen zijn. Aanbevolen!

Vanavond 8-7-'25 om 00.25 uur op Filmbox : the Marco effect
Zaredag avond 23,23 uur op filmbox: the keeper of lost causes/ vrouw in de kooi, waar de netflixserie op gebaseerd is,

Zo'n truttige film verdient Leonard Cohen niet! Maar helaas, dit is er één uit de bouquet reeks! Mooie plaatjes van Hydra, maar verder op alle vlakken amateuristisch ( de"actrice" die Sophia Loren speelt, is ronduit belachelijk)
Maar blijkbaar bracht deze film uit 2023 Noors/Canadese producers op het idee het nog eens dunnetjes over te doen met een 8-delige serie in 2024 onder dezelfde titel! Hallelujah, hoe bestaat het!

Zwaar teleurgesteld na het zien van deze film. Een oeverloos lange opbouw, cliche karakters, standaard boef, zielige, overbodige familie, waarvan de dochter nog dol wordt op een ersatz hondje, het is werkelijk of je terecht bent gekomen in een Tarzan film uit de jaren '30. Maar het ergste is eigenlijk, dat we ons verheugen op allerlei soorten dinosauriërs, maar die zijn er niet! We krijgen allerlei mutanten voorgeschoteld, waarvan de een er nog beroerder uitziet dan de ander. Kom op,Spielberg (producer), we wilden geen monsterfilm, want dan hadden we wel naar"Predator 34? " kunnen gaan. Technisch is het natuurlijk allemaal in orde en als kermisattractie, die veel te lang is, nog wel te bekijken, maar als film een mislukking.

Een vroege spaghetti western met de Amerikaanse acteur Jack Betts, die in Italië de fraaie naam Hunt Powers mee kreeg. Enkele fraaie opnamen, maar de regisseur Franco Giraldi (assistent-regisseur van Sergio Leone bij "A Fistfull of Dollars" en ook wel bekend onder het pseudoniem Frank Grafield) wist niet of hij er nu een komische of een serieuze western van moest maken, dus het geheel is vlees noch vis geworden.
De regisseur maakte nog 2 andere westerns en hield toen het genre voor gezien.

Film doet een poging de barre allerdaagse problemen van zwarte vrouwen in het kapitalistische Amerika te duiden, die er absoluut zijn, maar doet dit in de vorm van een melodramatische tearjerker, waar alles er te dik bovenop ligt en er alleen maar met stereotypen gewerkt wordt. Da's jammer, want Tajarji P. Henson is een fantastische actrice, die met met dit schematische scenario ook weinig aan kan.Technisch natuurlijk in orde, vandaar nog een 6 (je).

Leuke Franse feel-good film met een onderwerp, dat zich eigenlijk helemaal niet voor een feelgood stemming leent.
Oma wil op haar 80-ste uit het leven stappen, maar durft haar wens niet aan haar zoon en kleindochter mede te delen. Enter een thuiszorg medewerker, die met enige aandrang
Oma wel naar Zwitserland wil begeleiden en omdat Oma een erfenis, die ze daar zal ontvangen in het vooruitzicht stelt, gaat de familie, zeer tegen hun zin, mee. De film draait daarna om het onvermogen van Oma haar wens kenbaar te maken waardoor er allerlei gekke situaties ontstaan. De acteurs zijn fantastisch en maken van het geheel een plezierige filmervaring.

Had even het idee, dat dit een wat hitsiger herhaling van " The postman always rings twice" zou worden, maar na oeverloos gekreun in het een-uurs hotel,wat viezig aandoende eigenaren, met een bizarre verhouding, smerige licht effecten en heel veel, wat onsmakelijke sex vond de regisseur blijkbaar, dat ie zijn statement al gemaakt had: Sex is de duivel en het motel is de hel!
Misschien heeft de regisseur zijn doel ook wel bereikt: Ik wandelde in ieder geval met een wat smerige smaak in mijn mond de zaal uit.