Reacties

De enige voorkennis, die ik had was de trailer van de film. Ik kende het boek niet. Dat was misschien wel zo prettig, want daardoor kwam de film keihard aan De broei-erige zomertijd van het verleden, toen de hoofdpersoon nog een puber was, staat in schril kontrast met de ijzige wintersfeer van het heden, als zij een jongvolwassene is, die duidelijk over iets nooit heengekomen is. Fantastisch geacteerd en geregisserd laat deze film zien hoe onmogelijk het is een jeugdtrauma te verwerken. Ik moest even bijkomen na de slotcredits!

Overbodige, straight-to-video horror, die, vraag me niet waarom, ook nog in de bioscoop terecht kwam. Clichë op cliché en dat nog eens slecht uitgevoerd. Waardeloze film

Helemaal eens met sjokoreep!

Money, money, money, always funny in a rich man's world, dat zou het motto kunnen zijn van de Amerikaanse zakenwereld.
"Greed" hoorden we al in "Wall Street" Ook hier krijgen we weer te maken met niets ontziende zakenlieden, die winst boven leven stellen, ditmaal in de medische wereld. Ook in Nederland hebben medici te maken met agressieve lobbyisten maar zo erg als in de VS is het niet (hoop ik) Film komt niet helemaal uit de verf, maar Emily Blunt is fantastisch en de boodschap is meer dan duidelijk.

Prachtig opgebouwd drama over verwerking van verdriet. Lena verliest plotsklaps haar vader, die samen met zijn medewerkers omkomt op zee. Behalve rouw, wordt zij ook nog eens geconfronteerd met de schuldvraag.
zal de acceptatie van het verlies makkelijker zijn, als die opgelost is?
Aangekondigd als jeugd/familiefilm, maar misschien veel interessanter voor volwassenen ( gezien het feit, dat de groep kinderen,die in de voorstelling bezocht, zich behoorlijk zat te vervelen, met alle negatieve gevolgen vandien). Advies: de moeite waard, maar ga 'm bekijken onder schooltijd!

Al is de leugen nog zo snel....... maar welke consequenties kan die waarheid hebben? Prachtig psychologisch drama, dat een inzicht geeft van de vrouwelijke en mannelijke psyche en hoe die door omstandigheden kan veranderen. Goed opgebouwd naar een, via een voice -over aangekondigde, apotheose . Knappe film.

"Ik wist het"!, dacht ik na afloop van dit prul maar de masochist in mij zei: "Je weet maar nooit"!
Dat moet ook de regisseur gedacht hebben, toen ie het flutverhaaltje bekeek. "Wat een poppenkast! Weet je wat? Dan maak ik er ook een poppenkast van, zonder kast! En dat heeft ie gedaan! Acteurs bewegen zich door het beeld, zoals de beroemde buikspreekpop Charlie McCarthy van Edgar Bergen, Geén gelaatsuitdrukking, alleen de mond gaat af en toe open om buikspreekgeluid te produceren en een stel witte tanden te laten zien. Was er dan niets goed aan deze film? Nee, zelfs Loes Luca, een door mij gewaardeerde actrice, blijft hier ver onder de maat!
Maar, ach, wat loop ik te zeuren...Ik wist het!

Leuke tip! Ik zal de verhalen nog eens nalezen. Heb ze wel staan,maar sinds mensenheugenis niet meer ingekeken.

Was ik alweer vergeten! Typisch zo'n film, waar je je schoonmoeder mee kunt verrassen, die anders nooit in de bioscoop komt! Niet, dat het geen goedgemaakte natuurdocumentaire is, maar om daar nou voor naar de bioscoop te gaan! Dat geldt natuurlijk niet voor de echte vogelliefhebber, die zal genieten van de prachtige opnamen, die natuurlijk het best op een groot scherm vertoond kunnen worden.

10 jaar later en in kleur, een soort prequel op " the innocents", maar zeker niet 10x beter. Marlon Brando is natuurlijk altijd het bekijken waard, zelfs in zijn "last tango" modus.,Maar of deze film nou echt de gebeurtenissen uit de film uit 1961 verklaart...?

Zou 'm misschien nog eens moeten zien, want het bioscoopbezoek was ook al bijna 50 jaar geleden.

Vroeger gingen B-en C-acteurs(Steve Seagal en consorten) naar o.a. Bulgarije om er goedkoop een 3e-rangs actie filmpje op te nemen. Een goedkope Bulgaarse regisseur en nog goedkopere productiekosten leverden op die manier tientallen prullen van films op.
Tegenwoordig blijft een niet-acteur lekker in Amsterdam, haalt zo'n Bulgaarse regisseur hier naar toe en krijgt Dutch Filmworks/Pathé zo gek een volgend 3e-rangs actiefilmpje te produceren met een scenario, dat , waarschijnlijk als opstel, door een basisschoolleerling geschreven is.
Knappe prestatie, Rico! Nu, voor je volgende film, nog wat acteurslessen nemen.

Aardig "griezelfilm" voor de jeugd, die nog steeds de "kippenvel" boeken leest, waarop deze films zijn gebaseerd. Weliswaar niets nieuws onder de zon, maar al die Halloween attributen, die tot leven zijn gewekt en het Amerikaanse dorpje terroriseren zien er best leuk uit. De kleinkinderen vonden 'm in ieder geval prima en dat kan ik alleen maar beamen.

Het zal allemaal hoogstwaarschijnlijk artistiek verantwoord zijn, maar wat werd ik ongelooflijk moe van deze film over een vrouw, die het allemaal niet meer ziet zitten, stemmen in haar hoofd heeft en constant geschreven vragen over haar functioneren over het filmbeeld projecteert. Als het de bedoeling van de regisseuse was mij mateloos te vervelen, dan is zij daar perfect in geslaagd. Als het een experiment was, om een onderwerp eens anders aan te vliegen, mogen we dit wel een volkomen mislukt experiment noemen. Kortom , wat een waardeloze film en complimenten voor mezelf, dat ik hem uitgekeken heb en dat, terwijl ik na een half uur al dacht: "Ik stop ermee".

Als je nou toch persë een romkom wilt bekijken, is dit zeker de slechtste niet. Dit gezegd hebbende, moet meteen geconcludeerd worden, dat het verhaal gewoon weer uit het bekende boekje komt inclusief zo'n scene in de kerk, waar onze held net voor het ja-woord arriveert. ("The Graduate", "Ten" enz.) Originaliteit is hier weer ver te zoeken.

Eigenlijk te gênant voor woorden, dat een behoorlijk succesvolle regisseur in het verleden, na 13 jaar stilte weer opduikt met dit misbaksel. Nog erger misschien is wel, dat topsterren hier hun medewerking aan verleenden. Je kunt er maar één ding over zeggen: Ga je collectief schamen over dit wanproduct!

Veel plezier bij de komende voorstelling!

Mooie psychologische thriller, die in de ziel van een huurmoordenaar/psychopaat probeert te kijken. Dat lukt niet de hele film, maar door de regie en de hoofdrolspeler blijft er desondanks een strakke thriller over.(als je de mindset van de hoofdrol maar even voor lief neemt)

Abusievelijk geplaatst onder de recensie, maar daar verwijdert.

Alles gelezen over de productie van deze film plus de invloed daarop van een clubje rechtse lieden in Amerika (Trump gaf zelfs privé voorstellingen), dus ik was benieuwd naar de film zelf. Het is een goedgemaakte Amerikaanse thriller, die aandacht vraagt voor een van de grote problemen in de wereld : mensenhandel en dan met name die van kinderen. Gebaseerd op de ervaringen van Tim Ballard, die zijn leven lang op jacht was naar de daders, is het eerste gedeelte een spannend verhaal over acties die ondernomen worden, terwijl het tweede deel zo weggelaten had kunnen worden, omdat het er uit zag als een 3e rangs heldenepos, gefilmd in slechte decors.
De echte Ballard erkende ook, dat dit gedeelte erbij verzonnen was om het geheel wat juicer te maken, maar in werkelijkheid nooit plaatsgevonden had.
Dat neemt nier weg, dat de informatie aan het eind van de film shockerend is en dat er terecht veel meer aandacht besteed moet worden aan dit grote mondiale probleem.
(Wat je overigens niet moet doen: Via die bespottelijke oproep van de hoofdrolspeler doneren aan een vaag clubje.)
Extra: Tim Ballard is vorige maand uit zijn eigen O.U.R. club gezet vanwege beschuldigingen van aanranding. Er staan hem verschillende #metoo rechtzaken te wachten.

Niets nieuws onder het kruis in deze redelijk gemaakte exorcistfilm, of het zou moeten zijn, dat het een verrassing is een topacteur als Russell Crowe in de rol van duivelsuitdrijver te zien.O, ja.. en dat Django paus is geworden!

Grote Franse publieksfilm, die hier abusievelijk in Nederlandse arthouses gedraaid wordt. En vrolijke, typisch Franse komedie, die en passant, wat kritische noten kraakt over de moderne "woke" mens. Dat is dus voor onze critici van de "serieuze" pers al weer aanleiding genoeg om de film behoorlijk af te kraken, want dit soort mensen en problemen zouden toch serieus behandeld moeten worden. Niet naar luisteren en gewoon genieten van een goedgemaakte, leuke publieksfilm, die gewoon groot in de Pathé of Vue uitgebracht had moeten worden.

"Wat zou jij doen als.......?" Is een vraag, die iedereen zich theoretisch eens of meer in zijn leven stelt, meestal vanuit een comfortabele positie . Maar wat, als je in de praktijk keuzes moet maken, die jouw leven drastisch zou kunen veranderen of zelfs misschien wel je leven zou kunnen kosten. Dat zijn de dilemma's waar Wil mee te maken krijgt, als hij als nieuwbakken politieagent moet meewerken bij de opsporing en arrestatie van Joodse burgers in Antwerpen.
Moet hij, zoals zijn korpschef de nieuwelingen op het hart drukt, maar goed het liedje "'k zag twee beren" en dan vooral de de slotregel "ik stond erbij en ik keek ernaar" in praktijk brengen of zijn hart volgen....... Een prachtig drama uit België, dat op alle fronten imponeert. Setting, fotografie, acteurs en regie zijn fenomenaal. En zelfs de keuze voor het ouderwetse 1:33 beeld past uitstekend. Kortom, een topfilm.
Helaas weer volkomen onderschat in Nederland, waar 3 weekjes A'dam in 2 zaaltjes al bijna weer te veel van het goede was!

Vrouw slaat onbedoeld een inbreker dood en neemt daarna, door schuld gevoel, een hele reeks verkeerde beslissingen, waardoor ze meer en meer in de problemen komt. Aardige thriller, in een broeierige sfeer, die uiteindelijk anders afloopt,dan je verwacht.

Paula van der Oest, als regisseur toch goed voor een aantal interessante Nederlandse films, slaat hier de plank volledig mis met deze chaotische film, die voor thriller moet doorgaan.
Welke idioot zo'n scenario bedacht heeft, is een groot vraagteken. Niets klopt, een dode baby heeft weinig meer met de plot te maken, een echtgenoot, die het "plastic" lijk wegwerkt is totaal ongeloofwaardig, een serie acteurs, die er niets van terecht brengt, kortom.. een prul van een film. Terecht, dat niemand van de Nederlandse distributeurs hier brood in zag.

Hoe belandt je zonder schuld in het land van Frans Kafka? Deze film toont duidelijk wat bureaucratie (regels zijn regels) met een individu kan doen. Toen Joegoslavië in 1972 werd opgedeeld in verschillende zelfstandige republieken bleek, dat je geboorteplek blijkbaar dus jouw nationalteit werd. Woonde je dus al 30 jaar in Slovenië, maar was je geboren in Servië, dan waren papieren voor jou uitgesloten en moest je je maar in Servië gaan melden. Om gek van te worden, maar 1,3% van de Sloveense bevolking was van de ene dag op de andere zijn identiteit kwijt en dat zal in al die andere nieuwe landen niet minder geweest zijn. En dan heb je net een bloederige burgeroorlog achter de rug....Bijzonder drama, wat een ,voor mij, onbekende schandvlek laat zien. Alleen al daarom is de film de moeite van het bekijken waard!