Reacties

Mislukte poging een soort Tarantino film te maken. Met een goed scenario had dit nog een aardig beeld van twee drugsdealers kunnen worden,maar door een te lange looptijd, allerlei flashbacks wordt de film behoorlijk incoherent. Aan de acteurs lag het niet, want die zijn allemaal uitstekend.
(Oorspronkelijke titel is "Arkansas" en helaas is het vaak zo, dat er iets met de film mis is, als ze de titel gaan veranderen!)

Hoe schandalig wil je het hebben? Het ergste geval van het falen van de Zweedse justitie ooit, ontrafeld door 2 journalisten. Zelfs Peter R. de Vries in de zaak van de twee van Putten, was hier een kleine jongen bij. Voor mij een onbekend verhaal, maar het is schrikken als je ziet hoe het Zweedse rechtssysteem op zo'n grove wijze werd geschonden! "Hoe bestaat het, hoe bestaat het, hoe bestaat het" is het enige, wat je na afloop van de film nog kan uitbrengen.

Uitstekende documentaire, die, door middel van openbare beelden, privé-opnamen en geluidsfragmenten de ultieme gekte laten zien, waarin Diana moest leven.Geen moment voor jezelf en ook nog eens een echtgenoot, die eigenlijk alleen maar getrouwd was, om de erfopvolging zeker te stellen.... Het wordt tijd, die koninklijke idioterie maar eens wereldwijd af te schaffen.

De titel zegt eigenlijk al genoeg: Je hebt 20.000 soorten bijen en dan zou je maar 2 soorten mensen worden? Een prachtige film, waarin een jongetje vindt dat hij een meisje is en dat zelf mag bepalen, maar te maken krijgt met zijn soms twijfelende en vaak afwijzende familie, want ...de maatschappij de buren, het geloof... Alleen kinderen onderling lijken het geen enkel probleem te vinden. Acceptatie van de transgender, maar eigenlijk voor alles wat maar even anders is, blijkt voor sommige mensen toch nog problematisch!
Een fijngevoelige productie! Prima.

7500, de code, die piloten doorgeven voor een terroristiche overval, begint uitstekend. We volgen de voorbereidingen voor de vlucht , zoals het echt gebeurt, waarna de camera de volgende 90 min. zich alleen in de cockpit bevindt. Heerlijk claustrofobisch, vooral als 2 terroristen zich naar binnen hebben weten te dringen. Helaas is het tweede gedeelte van de film niet erg origineel en gaat uiteindelijk ook als een nachtkaars uit. Aardige poging, maar qua scenario bepaald niet voldoende.

O, o, o, wat had ik graag een goede beoordeling willen geven aan de laatste film van Jos Stelling en gezien de trailer had ik ook hoge verwachtingen. Helaas moet ik constateren, dat, ondanks de fraaie fotografie en lokaties, we hier wel een heel simpel sprookje te zien krijgen, waarbij de enkele vleugjes absurdisme niet genoeg zijn om het verhaal echt boeiend te maken.Voor mij dus een te vrijblijvende invuloefening, waar je alle kanteñ mee op kan. Maar welke kant de regisseur nou op wilde, is volstrekt onduidelijk. Jammer, maar gelukkig hebben we ook nog aardige films van Jos Stelling.

Vergeet je "love actually" niet?

Borat is back! En hoe! Het is bijkans niet te geloven, dat het hem na 14 jaar nogmaals lukt Amerka en de Amerikanen zo aan de schandpaal te nagelen, terwijl ze het nauwelijks in de gaten hebben. Ditmaal trekt hij , omdat hij nog te vaak herkent wordt,rond met zijn "dochter" om de enge kant van de Amerikaanse samenleving te laten zien. Vaak met geslaagde grappen, soms met totale missers,is het totaal toch een absurde, bizarre komedie geworden.

Hé, dacht ik, toen ik vóór de optiteling meende, het oude "United Artists"logo te zien, het lijkt wel een film uit de jaren '70.
Dat werd nog eens bevestigd door de uitgebreide credits vooraf, ook al kenmerkend voor die periode van geweldige Hollywoodfilms. Het isl een jaren '70 film,maar dan gemaakt in 2023. En wat voor een film! Een bijna perfecte productie, waarin alles klopt. Uitstekend scenario, uitmuntende regisseur en topacteurs, die niet voor niets de afgelopen week al 'Golden Globes"wonnen. Prima soundtrack, nou ja, alles klopte eigenlijk. Kortom een heerlijke film! Zo horen ze gemaakt te worden!

Een aardige, maar te gelikte komedie, want bij een regisseur als Taika Waititi (jojo rabbit) verwacht je eigenlijk wat meer sarcasme en cynisme dan wat hier vertoond wordt.
Leuk, maar meer een "middle of the road" sportfilm over een groepje underdogs, waarvan we al gauw weten, hoe het afloopt,dan een satire met harde humor en kritiek. Iets wat de FIFA vandaag de dag wel zou kunnen gebruiken!

Te veel, te rommelig, te lang, dat is wat we over dit sprookje kunnen melden. Ja, het gaat over het gevecht tussen goed en kwaad, terwijl er eigenlijk geen echte verschillen zijn. Maar dat wisten we allemaal al. Prachtige production values, topsterren kunnen het verhaal niet helemaal door de 2 1/2 uur helpen, waardoor de finales op finales als behoorlijk overbodig aanvoelen.Neemt niet weg, dat mijn kleinkinderen (10,12) de hele tijd geboeid hebben zitten kijken, dus als wie die als graadmeter nemen, zou de film geslaagd zijn. Misschien had ie het in de bioscoop wel beter gedaan, maar dat durfde Netflix blijkbaar niet aan.

Bijzonder knappe interpretatie van het moeilijk te verfilmen boek van Tom Lanoyemet een grandioze hoofdrol van Viviane de Muynck. De jonge jaren van de schrijver in kwestie lopen als gedachten feilloos naar het verleden over. Een prima film. Jammer genoeg worden Belgische producties door de Nederlandse bioscoopganger maar weinig geapprecieerd, zodat ie al weer snel uit de bioscoop verdwenen was om plaats te maken voor de volgende suffe Nederlandse romkom! Helaas!

Leuk, hoor zo'n ode aan Bassie en Adriaan. Maar waarom dit nu in de bioscoop moest? (2 weekjes Pathé en dat was het). Zojuist de verkorte versie op de tv gezien, 20 min. eruit gehaald (waarschijnlijk oude scenes), maar al met al een behoorlijk overbodige documentaire met overwegend "talking heads".
Waarschijnlijk leuker om nog eens een paar oude afleveringen te bekijken.

Hallmark is de uitgever van de boeketreeks

Na een eerste, nogal sensationele, maar mislukte Mexicaanse verfilming van het verhaal (Supervivientes de los Andes-Rene Cardona-1976), waarbij de nadruk vooral op het kannibalisme lag, maakte Frank Marshall in 1993 een wat subtielerer Hollywood film (Alive), die wat meer verhaalde over de overlevingsdrang van de passagiers. Maar natuurlijk werd de film in Nederland wel aangeprezen als sensationeel, omdat het over kannibalisme ging! De kassa moest tenslotte toch rinkelen! En dan nu deze prachtige Spaans/Chileense versie, die het "kannibalisme" meer als een bijzaak meeneent in een fantastisch verhaal over vrienschap en wilskracht. De, voor mij, onbekende acteurs zetten een geweldige prestatie neer, waardoor je, alhoewel het verhaal je bekend is, weer helemaal meeleeft. Een "dijk" van een film! (Als het je nog lukt, ga 'm in de bioscoop bekijken)

ik zag een 2 nu niets meer, dus ik zal ze wel zien vliegen!

Door een plotseling geheugenverlies belandt de wat labiele Martine in een psychiatrische inrichting, waar ze op vrijwillige basis wordt behandeld. Maar in plaats van behandelen, gaat ze zich op een heel poditieve manier met de andere patiënten bemoeien, die veel verder heen zijn.
Al gauw krijgt ze alle eer voor haar bemoeienissen. Want wat is nu eigenlijk gek en wat is normaal? Misschien is een beetje "gek" zijn, wel veel prettiger, dan "saai" normaal zijn. In deze film wordt zo iedereen op een "normale" manier gepresenteerd, waarbij de rol van een nog jeugdige Valeria Bruni Tedeschi al zo opvallend naturel is, dat ze er een Cesar voor won. Hier is al te zien wat een geweldige actrice het zou worden. Prima film!

Een sociale satire,die probeert de "upper class" op de hak te nemen. Helaas zit het scenario vol clichés, waardoor Collette en Keitel niet helemaal uit de verf komen. De film wordt gered door Rossy de Palma, die vaak speelt in films van Pedro Almodovar en hier laat zien ook een prima comedienne te zijn.

Na de miniserie "Elvis and me" van Larry Peerce uit 1988 naar Priscilla Presley's autobiografie met dezelfde naam , maakte Sofia Coppola 35 jaar later een nieuwe versie van het boek over de toxische liefdesrelatie van de vrouw, die in een gouden kooi leefde, zonder enige eigen inbreng in die relatie. Desalniettemin ontworstelt zij zich uiteindelijk uit haar benarde positie door te scheiden. Natuurlijk wordt het verhaal van één kant verteld, maar gezien het feit, dat de erven Presley niet blij waren met deze film en er nauwelijks muziek van Presley in de film zit (wel allerlei andere hitsingles uit die tijd) zal er wel een behoorlijke kern van waarheid in zitten.
De rol van Priscilla wordt overigens grandioos vertolkt door nieuwkomer Callee Spaeny, die zonder moeite zowel een 14-jarige als een gebroken volwassen vrouw neerzet en best eens voor een Oscar-nominatie zou kunnen opgaan. Een andere kijk op de Presley-saga en een behoorlijke "downer" voor de echte fans, maar de moeite waard.

Het gegeven, naar een Frans toneelstuk, blijft natuurlijk komisch, maar waarom er 6 jaar na het origineel ("Le Prënom" uit 2012) nog een Duitse remake moest komen, is mij een raadsel. Maar de film had in Duitsland zo'n succes, dat er in 2022 nog een vervolg kwam met dezelfde cast, getiteld "Der Nachname".
Ik vond het Franse origineel beter, maar misschien komt dat wel, omdat dit soort komedies in het Frans wat spiritueler klinken.
Heeft raakvlakken met " Perfetti Sconosciuti", ( ook over veel onuitgesproken geheimen tussen vrienden) die zeer veel remakes kreeg in diverse landen, waaronder "Alles op tafel" in Nederland.

Grappige komedie over een diner-avondje met vrienden en familie, waarop één van de gasten vertelt, wat de voornaam van zijn aankomende zoon gaat worden en de chaos die dat vervolgens oplevert.
Een perfecte Franse cast maakt er een heerlijke puinhoop van.

Tekenleraar Samet wandelt na de vakantie door een desolaat sneeuwlandschap moeizaam terug naar zijn school, waar hij door de Turkse overheid geplaatst is. Daar zal hij de komende tijd weer in een schoolwoninkje moeten verblijven, samen met een collega. De kans, dat hij een promotie naar een bewoonbaarder gebied krijgt, wordt kleiner, als er tegen hen een aanklacht van ongewenste intimiteiteiten met leerlingen wordt ingediend.
Zij weten van niets, maar Samet blijkt wel een favoriete leerlinge te hebben, die allerlei cadeautjes krijgt. Als er dan ook nog een door haar geschreven liefdesbriefje wordt ontdekt... Een vrouwelijke collega maakt de problemen voor Samet alleen maar groter als hij haar verleidt, terwijl ze gevoelens had voor zijn medebewoner.
Een bijzondere inkijk in de psyche van een man,die maar niet kan kiezen en misschien wel onmogelijke wensen heeft. Zeer de moeite waard.

Bio over een Britse makelaar, die in 1938 meer dan 600 kinderen, veelal joods, uit Tsjecho-Slowakije wist te smokkelen, maar de rest van zijn leven, steeds maar met de vraag bleef zitten: "Had ik niet meer kunnen doen? Film wordt gedragen door Anthony Hopkins, die eindelijk weer eens een dijk van een rol neerzet. Jammer genoeg zien we hem slechts in de helft van de film,die is opgedeeld in een periode 1938 en 1987. De periode 1987 is subliem en leidt naar een prachtige apotheose, terwijl de scènes in 1938 de hoofdpersoon als jongeman er wel erg standaard en Praag er te vaak als een studio uitzien. Desalniettemin is de film, al zou het alleen al om de laatste 20 minuten gaan, een aanrader.

Simpel Amerikaans niemandalletje, maar door de topsterren perfect uitgevoerd!

Grappig, maar minder dan het origineel. Door de vele verwijzingen naar en satire op de hedendaagse maatschappij, vraag ik me af, of de film wel zo geschikt is voor kinderen.
Natuurlijk zullen ze lol hebben in de avonturen, maar de meeste grappen zullen niet begrepen worden.
En op een of andere manier vond ik ook het animatie werk onder het gebruikelijke niveau..
Voldoende, maar ook hier gaat dus de 'wet" van de sequels op: het lukt je bijna nooit het origineel te overtreffen!