Reacties

Ik waardeer deze documentaire vooral als een kijkje in het werk van een onderzoeksjournalist. In tegenstelling tot veel andere mensen die deze film hebben gereviewd, vond ik het geweldig dat de journalist hier centraal stond. Het laat goed zien hoeveel moeite (tijd, omgaan met afwijzing, proberen onbevooroordeeld te blijven) het kost om tot het punt te komen waarop je een publiceerbaar artikel kunt schrijven. En terwijl dit wordt uitgelicht, werpt de film ook licht op een onderwerp dat meer aandacht verdient.

Dit werkte niet voor mij. Ik vind het moeilijk om te genieten van films waar de personages zo onsympathiek zijn (ook al is dat de bedoeling) en waarin de thema's alle kanten op gaan. Julianne Moore's acteerwerk was geweldig, maar veel andere acteurs vielen me tegen. De vuureffecten waren lachwekkend slecht.

Weinig origineel, maar een degelijke thriller. Een verhaallijn die al vaak genoeg is gedaan, maar die toch vermakelijk blijft.

Slecht op technisch niveau (de montage was opvallend slecht), maar het wist een paar keer een lach bij me te ontlokken, dus het deed iets goed.

Ik heb een paar kritiekpunten: het einde liet veel te wensen over (hoewel het einde in de roman ook niet goed is) en al het geflirt tussen de hoofdpersonages had wat mij betreft niet gehoeven.

Ondanks deze kleine probleempjes die ik had, is dit een spannende film. Er zijn enkele prachtig in elkaar gezette shots, geweldig gebruik van buitenlocaties, en de performances zijn top.

De komische stijl van Melissa McCarthy is niet aan mij besteed. Een reeks scheldwoorden in snel tempo opdreunen is niet grappig. Sommige fysieke humor werkte wel, maar over het algemeen was ik geen fan.

Niet consistent grappig, maar wel leuk genoeg om te kijken. Ike Barinholtz was geweldig en stal de show.

Deze film is fenomenaal in het creëren van sfeer en geeft de kijker het gevoel dat er iets niet klopt in deze versie van San Francisco. De manier waarop de camera beweegt, hoe mensen op de achtergrond zich gedragen en de muziek dragen allemaal bij aan deze opbouw van spanning. De praktische effecten zijn geweldig en de personages zijn leuk om naar te kijken. Ik denk dat de personages sterk genoeg zijn om op zichzelf interessant te zijn, los van het buitenaardse invasie verhaal.

Een film uit de "Bruce Willis' gezicht op de poster actiefilmfabriek". Onorigineel plot en acteerwerk op de automatische piloot. Niet de moeite waard.

Dit liet een nare nasmaak achter, maar ik kan niet precies aanwijzen wat dit precies veroorzaakte. Ik denk dat het vreemd is om zo kort na de gebeurtenis een fictieve versie van een politieke moordaanslag te maken. Ook vond ik de manier waarop xenofobie in deze film werd gebruikt oppervlakkig.

Een zoveelste poging tot een vis uit het water-verhaal, deze heeft slecht uitgevoerde actiescènes en geforceerde tienerhumor.

Een uitstekende ervaring. Ik ben onder de indruk van hoe goed gebalanceerd deze film is. Elke verhaallijn krijgt de aandacht die het verdient, en ook de toon is perfect in evenwicht. Spannende scènes worden vakkundig afgewisseld met oprecht grappige dialogen, grotendeels geleverd door John Goodman en Alan Arkin. De film was zo spannend dat ik bereid was het onvermijdelijke Hollywood einde door de vingers te zien.

Dit script bevatte veel te veel uitleg. Een aanzienlijk deel richtte zich op slecht uitgevoerd tienerdrama. De overgebleven inhoud dook in de vampierenmythologie van dit universum. Tiener vampier/weerwolf verhalen zijn inmiddels zo uitgekauwd dat het 100 minuten lang doorstaan ervan aanvoelde als marteling.

De lachwekkende nasynchronisatie en tenenkrommende dialogen waren onmogelijk te negeren in deze film. De meeste personages voelden onderontwikkeld aan, waardoor het moeilijk was om met ze mee te leven. Ondanks dit waardeerde ik de knipogen naar de games en vermaakte ik me prima met de film.

Hulde voor het gebruik van locaties en uitgestrekte omgevingen om de actiescènes in te plaatsen, ook al was een groot deel ervan digitaal gemaakt. Bovendien waardeerde ik de momenten waarop de film de essentie van het spel wist vast te leggen. De scènes waarin Agent 47 zijn doelwitten uitschakelt door slim gebruik te maken van zijn omgeving, voldeden aan mijn verwachtingen van een verfilming van deze gamereeks. Helaas is de dialoog nog steeds belabberd.

Ik heb een hekel aan films die wanhopig proberen hun speelduur tot bioscooplengte te rekken. The Marksman probeert dit met onnodig lange en onaantrekkelijke openingscredits, een roll call aan het einde, en de daadwerkelijke aftiteling. De cast wordt drie keer genoemd! Bovendien gebruikt de film beelden uit andere films, waardoor scènes geïntroduceerd worden die niet in het plot passen. Dit alles resulteert in een saaie warboel. Ik kan slecht acteerwerk vergeven, maar Wesley Snipes lijkt duidelijk niet geïnteresseerd, wat nog erger is.

Gelukkig is deze warboel soms onbedoeld grappig. Het gebruik van domme geluidseffecten en zooms accentueert het vreselijke editen en de actie is soms ongelooflijk klungelig.

Ik vind het heel knap hoe deze film me heeft teruggewonnen nadat ik al grotendeels was afgehaakt door het begin: een schaamteloze reclame voor het spel Gran Turismo, Sony, Playstation en Nissan. Uiteraard was dit te verwachten bij een film als dit, maar het voelde eerst echt als een reclamespot. Gelukkig kan ik me al snel vinden in een goed underdog verhaal en de racescènes waren heel mooi vormgegeven. Ik was vooral fan van de manier waarop visuele elementen uit de game verwerkt werden in 'het echte leven'. Kritiekpunt is verder nog dat de relatie tussen Jann, zijn familie en Audrey beter uitgewerkt had kunnen worden. Een emotionele scène tussen Jann en zijn vader raakte me wel heel erg.

Het verhaal van Warm Bodies komt langzaam op gang, maar de warme (sorry) boodschap aan het eind maakt veel goed. De soundtrack zit overigens ook goed in elkaar. De skeletmannetjes zijn wel heel slecht geanimeerd, zeker wanneer ze rennen.

Een vrij korte documentaire vol met prachtige beelden van de paringsrituelen van een aantal tropische vogels. De openingsanimatie is mooi gedaan en de makers hebben geweldige dieren uitgekozen om uit te lichten. Ondanks de korte speeltijd vond ik de docu toch wat eentonig worden op den duur.

Een warrig, maar toch voorspel plot vol met karakters die me niet genoeg konden boeien.

Epic presenteert een mooi vormgegeven wereld, waarin leuk ontworpen karakters ronddolen. Storend is wel dat het verhaal vrij simplistisch is, maar voor een kinderfilm moet ik misschien niet al te hoge verwachtingen hebben op dat gebied. Toch blijft een schurk die kwaadaardig is zonder échte reden altijd een zwaktebod. Verder vind ik het stom dat celebrities (lees Beyoncé in het geval van deze film) rollen vertolken van geanimeerde karakters, terwijl een echte stemacteur veel geschikter zou zijn.

Een van de sterke punten van deze film is de spanningsopbouw. Zeker in de actiescènes komt deze goed tot uiting. Het verhaal is niet al te origineel, maar de film kijkt lekker weg, waardoor ik dit grotendeels kan vergeven. Wel vond ik de relatie tussen Doug en Claire vreemd.

Een film die goed in elkaar zit qua verhaalstructuur en humor. Ik was niet echt fan van de score, maar het nummer dat tijdens de end credits speelt is dan wel weer goed. Verder vond ik het einde in concept beter dan in de uitvoering.