Reacties

Het is toch belachelijk dat er zo paniekerig wordt gereageerd op de gegevens van "het presteren onder de verwachte prognose"?
Ze maken winst (Vorige maand heeft de streamingdienst het financieel goed gedaan) maar ojee voorspellers hebben gezegd dat we het beter zouden doen! Zo heb ik in het verleden geld verloren omdat er naast de werkelijkheid ook een andere dimensie bestaat met "BULLSHITBANEN" zoals de afdeling "financiële prognoses".
Deze onzin zie je vaker bij bedrijven, het gaat goed, we hebben winst gemaakt maar.......... die prognoses, die waren veel beter!!
Sluiten deze tent!

Afghanistan 2018:
Een speciale operatie-eenheid van het Amerikaanse leger onder leiding van sergeant John Kinley (Jake Gyllenhaal) krijgt een nieuwe tolk toegewezen, Ahmed Abdullah (Dar Salim) na de dood van hun laatste tolk door de Taliban. Hoewel John het niet eens is met Ahmeds manier om regelmatig af te wijken van Johns plannen, blijkt Ahmed van onschatbare waarde voor het team te zijn. Wanneer de eenheid van John in een hinderlaag wordt gelokt door de Taliban waarbij iedereen, behalve hij en Ahmed wordt gedood, raakt John gewond en wordt hij door Ahmed over 100 kilometer ruw terrein gesleept om een legerbasis te bereiken. Wanneer John wakker wordt en terugkeert naar de Verenigde Staten, ontdekt hij dat Ahmed en zijn familie nu ondergedoken zijn nadat er premies van de Taliban op zijn hoofd zijn geplaatst. Kinley probeert een visum voor Ahmed en zijn familie te krijgen en keert terug vervolgensnaar Afghanistan om hem te redden.

The Covenant is de nieuwste film van Guy Ritchie en markeert een aanzienlijk ander project dan de regisseur normaal uitvoert. Terwijl Ritchie meer bekend staat om harde, duistere komische actiestukken, zie je in "The Covenant" Ritchie veel van zijn regiegedrag opzij zetten ten gunste van het vertellen van een meer onderbouwd verhaal en is het een mooi voorbeeld van Ritchie's talenten na de iets teleurstellende "Operation Fortune" van eerder dit jaar.

In wezen is "The Covenant" een karakteristiek verhaal van hoe ver iemand bereid is te gaan in daden van volledige onbaatzuchtigheid.
De overheid geeft geen thuis en John ergert zich aan de beloften die aan de tolken zijn gedaan voor ze met hun werk begonnen en niet nagekomen worden: een VISUM voor de Verenigde Staten van Amerika!
De film richt zich niet al te sterk op de feitelijke context van de oorlog in Afghanistan of de verschillende meningen daarin maar gaat meer over de lokale tolken en hun relaties met de militaire officieren.
Zowel Jake Gyllenhaal als Dar Salim leveren sterke acteerprestaties en je begint echt om ze te geven terwijl ze de verschillende gevaren overleven die ze tegenkomen.
De actie is behoorlijk heftig op bepaalde momenten en impact voor de 'actiebeats' en er zijn sterke momenten van spanning en onbehagen tussen de actiescènes, zodat je je nooit veilig voelt.

De film dient ook als een plechtige herinnering aan het verlies van medewerkers (er zijn na de aftocht van de VS meer dan 300 tolken vermoord en duizenden zijn nu nog ondergedoken!) tijdens en na de oorlog en de kosten van 20 jaar oorlog in deze vergeldingsoperatie.

"The Covenant" is een uitstekend en sterk werkstuk van Ritchie!
Het valt misschien iets meer in de dramatische categorie, dus het is op geen enkele manier een oorlogsverhaaltje en het is zeker de moeite waard om aan deze film 2 uur kijktijd te besteden.

Een ruime 8+.

Misschien dat we nu wel een antwoord krijgen op de vraag?
;)

"Heel ongeloofwaardig".
Waarom?
Great Britain was vroeger zowat de gehele wereld die men kende.
Oh ja, Nederland, België, Frankrijk, Spanje en Italië hadden ook her en der een stukje land maar vergeleken bij GB?
Dus, George reisde rond en ontmoette waarschijnlijk daarbij deze vrouw? Wie weet? De liefde is een vreemd iets. Dat laatste zinnetje weet ik uit eigen ervaring en ik denk met mij velen.

Voor het verhaal maakt het weinig uit welke kleur dat de vrouw had/heeft.

De karakters van de personages zijn goed uitgekozen en komen ook goed over in deze film die in 2010 een Nederlandse remake kreeg. Een prachtige verhaal dat goed in elkaar zit en dat van de Vlaamse- en Nederlandstalige bodem.
Een schot in de boeg!

Een fraaie 7+.

Geen probleem voor die "enorme cliffhanger" in het einde van seizoen 1 van "The diplomat"!
Er is vandaag aangekondigd dat er een tweede seizoen komt op Netflix!

Netflix heeft het wel vaker dat ze daar iets erg griezelig vinden, terwijl je gerust een kind van 3 à 4 jaar voor de film kunt zetten.

Niet goed opgelet op dat moment?, hopelijk zie je tegenwoordig wel het verschil tussen een wasbeer en een vrouw? ;)

En die vind men hier: https://www.filmvandaag.nl/nieuws/14511-recensie-a-good-person

Ik veronderstel dat als je op een bepaalde jonge leeftijd bent waar het leven nog niet te veel nare gebeurtenissen en mogelijke trauma's heeft opgeleverd en het ergste dat kan gebeuren is, dat je niet de allernieuwste mobiele telefoon hebt, dan kan ik begrijpen dat zo iemand die naar deze film kijkt, het mogelijke een slechtere waardering zou geven, dus lager dan een 5 of misschien de film niet uitkijkt.
Maar voor degenen onder ons die een nauwere band hebben met veel van wat deze film portretteert, het een levensechte film is. Timothy Spall is in mijn ervaring altijd een acteur geweest wiens vaardigheden een voorrecht was om naar te kijken en in deze film toont hij weer het beste.
Voor iemand met wat meer levenservaring is het gewoon uitstekend in elk opzicht en voor degenen die deze situaties niet hebben meegemaakt, heb je veel geluk en daarom ben je waarschijnlijk ongebonden met de betekenis van deze film.

Petje af voor regisseur Gillies MacKinnon die met "The last bus" in onze ogen een prima film heeft afgeleverd.
Fotografie en muziek scoren ook perfect. Voor ons mij is het een Oscarnominatie waard, maar voor anderen ongetwijfeld tijdverspilling en dat is het mooie van films, voor sommigen betekent het veel en voor anderen niets.

Onze waardering is een 8 voor deze film!

Beetje vreemd maar...wel mooi!
Een kleine 7.

Dit mooie Britse drama wat zich grotendeels afspeelt in Londen, is een leuke afwisseling van de typische Hollywoodfilm. De onderbouwing van het verhaal, de duistere kant van het leven als een illegale (Okwe) en eentje met proeftijd (Senay) in Londen, heeft een kern van waarheid, hoewel er geen aanspraken zijn op een waargebeurd verhaal. Dit soort dingen gaan waarschijnlijk door. Illegalen en veel Hispanics doen het meeste werk dat Londenaren niet willen doen, dus het is voor mij geen sinecure om te geloven dat immigranten uit India, het Midden-Oosten en Oost-Europa het vuile werk voor de Britten doen. Vuil werk in Londen omvat alles, inclusief verschillende seksuele handelingen en het doneren van organen in ruil voor staatsburgerschap documenten.

Het acteerwerk is allemaal dik in orde. Ejiofor en Tautou zijn uitstekend als intelligente maar hulpeloze slachtoffers van hun buitenaardse status. Ejiofor als Okwe is misschien een beetje te puur en brandschoon maar je zou kunnen zeggen dat dat hem helpt zijn verstand te behouden, terwijl Tautou als Senay een beetje ongelooflijk is als een Turkse immigrant. Ik vond het alsof ze uit een Noord-Turkse provincie kwam waar Turken er niet Turks uitzien of klinken. Ze heeft tenminste donker haar en ogen. Ik had ook een probleem met het begrijpen van Okwe's ontdekking die de belangrijkste verhaallijn op gang brengt, want waarom zou iemand dat in vredesnaam hebben gedaan, een hart in de toiletafvoer achterlaten?
Als je eenmaal om deze kleine problemen heen kunt draaien, is de film boeiend en merk je dat je ze in gedachten aanmoedigt om hun ontsnappingsplannen uit te voeren.

Zou het hen lukken om hun toekomstplannen verwezenlijkt te zien worden of is er geen 'happy end' aan het einde van dit verhaal?

Een prachtige film die wij waardeerden met unanieme 8!

Voor griezelaars onder ons: kijken voor het te laat is.
Uitstekende film die je regelmatig op laat veren van de zitting en die je bij "de kladden" houdt!

Schreven we 7 jaar geleden en onze mening is dezelfde als toen. Na Dead of Night (1945) gekeken te hebben, waarin ook een buiksprekerspop een hoofdrol speelt, was deze pop toch iets beter. Verhaal is trouwens ook geheel anders maar dat terzijde.

Onze waardering blijft mooi op de 7+ staan.

Als iemand daar zelf over begint, vermoed ik het wel. ;)

36 Hours is een van die suspense/spionagefilms van na WO II, WO II met een ongeloofwaardig uitgangspunt (zoals bijv. ‘Operation Crossbow’, ‘13 Rue Madeleine’) maar is met een bepaalde hoeveelheid stijl gemaakt, dat ik vind dat het maar een klein beetje ongeloofwaardig is.
Hoewel het niet ‘Casablanca’ is, is het toch goed te bekijken, vooral vanwege het intrigerende verhaal.

Een paar dagen voor de D-Day-landingen in Normandië wordt een Amerikaanse inlichtingenofficier (James Garner) gedrogeerd en ontvoerd door nazi-agenten (de film is gebaseerd op de werking van een goed geleide nazi-spionnenbende in Groot-Brittannië anno 1944. Hoewel dit zeker is toegestaan voor filmdoeleinden, is het iets onvoorstelbaars, aangezien de geallieerde contraspionage al vroeg in de oorlog bijna elke nazi-spion had ontdekt.
Hij wordt wakker in, wat lijkt op een Amerikaans ziekenhuis in Duitsland, bemand door Duitsers die perfect Engels spreken en zich voordoen als Amerikanen. Hij krijgt te horen dat de oorlog voorbij is en dat hij geheugenverlies heeft. Het doel van al deze bedrog? Om hem te laten denken dat de geallieerden de oorlog hebben gewonnen en om hem de datum, locatie en details van de naderende D-Day-landingen te laten onthullen.

Helaas zit het bovenstaande intrigerende voorstel ingeklemd tussen twee nogal oninteressante steunen.
De eerste steun, de opstelling, is zo ongekunsteld gedaan dat je zou denken dat je naar een tv-programma zat te kijken. Het zou veel beter zijn geweest als de film was geopend met het personage van Garner al in het ziekenhuis.

De tweede steun, de climax, is een achtervolging die uit een andere film lijkt te komen. Het bevat zo'n brede humor en actie (hoewel afgemeten) dat het gewoon botst met de toon van de rest van de film. Je zult echter worden beloond met komische stijlen van John Banner, die een voorloper speelt van zijn rol als Schultz (Shultz vs. Shulz: helemaal aan het einde van de film ontmoet Banners personage, Ernst, een mede-Duitse soldaat die wordt gespeeld door Sig Ruman dezelfde acteur die sergeant Schulz speelde in 'Stalag 17'. Als de regisseur de steunen maar had weggegooid en zich had gefocust op de intrigerende eerste helft, had dit een uitstekend psychologisch drama kunnen zijn.

Net voordat het Garner-personage wakker wordt in het ziekenhuis, is er een interessante scène. Het is interessant omdat, terwijl het verondersteld wordt vast te stellen dat het ziekenhuispersoneel een stel Duitsers is die zich voordoen als Amerikanen, het in plaats daarvan vaststelt dat het een stel Amerikaanse acteurs zijn die geen Duits kunnen spreken. Het lijdt weinig twijfel dat als deze film vandaag zou worden gemaakt, sommige acteurs in deze scène vloeiend tweetalig zouden zijn, en daarom zou de scène (en film) veel geloofwaardiger zijn.

Voor het geheel een mooie 7+.

De tweede film van regisseur Tom Ford is niet alleen een visueel meesterwerk maar heeft ook een geweldig verhaal.

Het plot van de film, bestaande uit drie verhalen gecombineerd tot één, vertelt het verhaal van Susan Morrow (Amy Adams), de eigenaar van een kunstgalerie, die een manuscript ontvangt van de thrillerroman van haar ex-man (Jake Gyllenhaal), dat aan haar is opgedragen. De manier waarop het verhaal werd verteld was gedurfd, vreemd en heel uniek voor mij. Ook al klinkt een film met drie verhalen misschien onhandig, maar dat was dit niet.
De verhalen van verschillende tijdlijnen overlappen elkaar niet maar maakten het verhaal compleet door verschillende aspecten van de personages te laten zien.

Het optreden van Aaron Taylor-Johnson als Ray Marcus was absoluut mijn favoriet, hij is zo 'griezelig' en weerzinwekkend om te zien. De briljante Michael Shannon speelt ook in deze film als Bobby Andes met geweldige Oscar-waardige prestaties. Over het algemeen waardeer ik deze film vanwege het visuele uiterlijk en de aantrekkingskracht van de hoofdpersonages. Terwijl ik naar de film keek, vond ik Tom Ford’s regiestijl en vorm van verhalen vertellen geweldig.

Na het bekijken van deze film begon ik over het verhaal na te denken (en dat doe ik echt niet bij iedere film), terwijl ik de punten tussen de verschillende verhalen met elkaar verbond, werd het gemakkelijk een van de favoriete films van dat jaar (2016). Jammer dat het 7 jaar geduurd heeft voor deze film door ons geselecteerd werd voor de zaterdagavond. Maar ja, er zijn nog zoveel films die je 'moet hebben gezien'.

Als je echt van films houdt die je aan het denken zetten, dan is deze film mogelijk iets voor jou.

Een 8+!

"Infinity Pool" is artistiek en krijgt daarvoor punten voor het verschil dat het maakt met betrekking tot dit soort films. De tropen, de cliché-verhaallijnen, de ik-monsters en acties zijn aardig verdwenen en in plaats daarvan is er een film die rauw, gepassioneerd en verontrustend is.

Met behulp van eenvoudige technieken voegt de film echt het griezelniveau toe: verlichting, geluid, acteerwerk en speciale effecten om deze wereld te creëren die gewoon verontrustend, ongemakkelijk en vol scenario's is die tot nadenken stemmen.

Het heeft wendingen die goed helpen bij de karakterinhoud en het is echt een uniek idee dat opvalt. De film lijkt echter niet voor mensen met een zwak gestel. Het is verontrustend, een dubbelzinnig verhaal over deze symbolische aard, waar het verhaal in kleine druppels komt. Zeker, er zijn genoeg angstige momenten maar het doet gewoon niet veel in termen van horror maar meer in de zin dat het gewoon echt onder je huid kruipt met deze soms angstaanjagende beelden.

Ik was niet gek op de personages, geen enkele moraal bij deze lieden te zien en deze film is eigenlijk niet voor kijkers zoals ik.
Ik moet echter proberen mijn vooringenomenheid opzij te zetten en proberen de kwaliteit van de film mee te nemen, want deze is zeker aanwezig, zodat voor mij de volgende waardering eruit komt rollen:
(zoals zo vaak) een 7!

Ik voel me prima op mijn gemak bij het accepteren van de Mission Impossible-franchise voor wat het is ... een spannende achtbaanrit van adembenemende stunts, bizarre missies, verbluffende beelden, botten brekende gevechten en al het andere bizarre geweld van Tom Cruise en consorten. Mr. Cruise is weer in zijn element als agent Ethan Hunt... een stukje speurneus, deel kooivechter en natuurlijk een soort van superheld.

Dit is de vierde aflevering vanaf de filmserie die begon in 1996, zo om de 4 à 5 jaar. Cruise was toen midden dertig en is nu de vijftig gepasseerd. Hij verkeert in een opmerkelijke fysieke conditie en lijkt erg trots te zijn op zijn vermogen om deze fantastische stunts uit te voeren. Hij overtreft ze hier echter allemaal, aangezien hij aan 's werelds hoogste gebouw ‘Burj Khalifa’ (828 meter) hangt, in Dubai. Dit is een van de meest indrukwekkende actiestuntreeksen die ik ooit heb gezien, met meerdere camerahoeken die je zintuigen zeker zullen prikkelen als je ook maar een beetje gevoelig bent voor hoogtes. (Ik dus)

Het is niet nodig om in detail te treden, aangezien de plot/missie net zo belachelijk is als de anderen in deze franchise. Ethans team bestaat uit computernerd en wandelende oneliner Simon Pegg als Benji; Paula Patton (‘Precious’) als Jane en Jeremy Renner (‘The Hurt Locker’) als Brandt, 's werelds gevaarlijkste "analist".
Dit team jaagt op Michael Nyqvist (Zweedse versie van ‘The Girl with the Dragon Tattoo’), die Hendricks speelt... een Europese gek die zonder duidelijke reden de wereld probeert te bombarderen. Om bij Hendricks te komen, moet het team door een smerig rijke playboy gespeeld door Amil Kapoor (‘Slumdog Millionaire’) en een getrainde huurmoordenaar gespeeld door Lea Seydoux (‘Midnight in Paris’).

Deze nieuwste aflevering is geregisseerd door Brad Bird, rechtstreeks van ‘Pixar’ via ‘Ratatouille’ en ‘The Incredibles’, die hem allebei voorbereidden op deze eerste live-actiethriller.
Met oog voor actiescènes en gevoel voor dialoogfouten, is Mr. Bird's eerste live-actie-uitje behoorlijk indrukwekkend. Bovendien voegde hij een eindeloze stroom gadgets, technologie, vechtscènes en gekke stunts toe. Mijn enige echte klacht is dat het iconische themalied van Lalo Schifrin nooit echt loskomt zoals het zou moeten. Maar als je de eerste drie leuk vond, zul je deze ook leuk vinden!!

Een 7+.

En wij kijken vanavond een eerdere uit de reeks; nummer 4; Mission: Impossible - Ghost Protocol (2011)
Door jouw verhaal kwam deze op in gedachten, ligt al een tijdje op de stapel maar steeds kwam er iets tussen.

Foei!

"De film wordt traag opgebouwd maar dat dreigt juist bij aan de spanning"

moet zijn "De film wordt traag opgebouwd maar dat draagt juist bij aan de spanning"!

Aha, telefoon. ;))
Ik verwerk alles bijna op de laptop, ook filmkijken en Netflix.
Zou ook niet anders willen, op de telefoon gaat vooral typen mij veel te langzaam.
Het schijnt wel mogelijk te zijn op het toetsenbord heb ik eens van Karst of Daan begrepen om smileys e.d. te laten verschijnen. Moet hiernaar nog maar eens informeren.
Fijn paasweekend (allemaal).

Joolstein schreef:
Film over de heksenvervolgingen op het Finse eiland Åland. Die vervolgingen hebben ook daadwerkelijk in de zeventiende eeuw plaatsgevonden. Tegen die achtergrond zien we Anna Eriksdotter, een meisje van zestien die woont bij de plaatselijke kruidenvrouw en baker. Een dokter is er niet, wel een rechtelijke macht en een foute pastoor. Op het eiland komen nog veel oude rituelen en bijgeloof voor en de Rechter Psilander wil naar een "modernere tijd. " Daarom moet hekserij worden uitgebannen. Nu is er in kleine gemeenschappen vaak veel afgunst en roddel.

Zo ook hier en de pijnbank en de beul kunnen hierdoor overuren draaien. Anna heeft het aangelegd met een getrouwde man, en daardoor raakt alles nog meer in een stroomversnelling. Dit had een zeer spannende film opleveren, helaas blijft het allemaal heel vlak. We krijgen met niemand echt een band. Ik kreeg ook een beetje het gevoel dat de regisseuse niet goed wist wat zij nu precies wilde vertellen. Er waren meerdere verhaallijnen die verschenen en dan weer net zo snel werden losgelaten. Het acteerwerk, afgezien van de hoofdkarakters, verdiende ook niet echt de schoonheidsprijs maar was voor mij niet storend omdat ik het wel vond passen bij de kleine eilandgemeenschap. Door het vakkundige camerawerk en het zeer natuurgetrouwe tijdsbeeld, redt de film het net om tot het einde toe interessant te blijven. Historisch drama waar veel meer in had kunnen zitten!

Er had dus meer in kunnen zitten maar geldt dat ook niet vaak voor vele andere films? De film op zich boeide ons ook tot het einde toe en misschien waren wij meer gefixeerd op het foute gedrag van het meisje en de reacties daarop van de betreffende man/vrouw en rechterlijke macht.

Als kanttekening willen wij graag vermeld zien dat wij blij zijn niet in die tijd te leven maar je ziet in de film heel goed hoe mensen zich kunnen laten manipuleren door foute informatie en de daaruit verstrekkende gevolgen voor anderen!

Een waardering van een 7+.

De recensies waren soms slecht maar de trailer was veelbelovend met de altijd goed spelende Tom Sutherland (Forest Whitaker), dus ik heb hem bekeken omdat weet je......., ik kan tijd verspillen voor minder en het was het waard.

Welnu, er gebeurt iets aan de westkust terwijl Will Younger (Theo James) aan het kletsen is met zijn vriendin Samantha (Kat Graham) over nog een gemiste kans om te praten (over huwelijk en zwangerschap) met haar vader (die hem niet zo mag), in Chicago, wanneer er een black-out optreedt en ze het contact verliezen.
Binnen een paar uur staan ​​alle vliegtuigen aan de grond, Seattle bevindt zich nu op een andere planeet, dus hij moet terug naar Samantha ouders om erachter te komen dat Tom zal rijden om zijn dochter terug te vinden, met of zonder hem.

Vanaf daar is het een soort apocalyptische road trip die ik soms een beetje traag vond, van domme plunderaars tot gewapende milities op de weg, op bezoek bij overlevende vrienden, het Amerikaanse leger heeft de enige snelweg afgesloten, dus het duurt een paar dagen om Seattle te bereiken, maar het is zeker goed gemaakt. Tom Sutherland is geen GI Joe, een ex-seal of andere speciale trooper, hij is gewoon een dierenarts, die een bedreiging kan zien wanneer zijn stiefzoon iedereen wil helpen of onderweg in de problemen wil komen.

Ik moet zeggen dat het een van de meest relevante films in dit genre sinds lange tijd is.
Neem de VS, een catastrofale gebeurtenis gevolgd door een totale black-out, geen nieuws, elk netwerk werd afgesloten, alleen geruchten over "Korea deed dit, Rusland deed dat, of misschien China" en de helft van het land zal tot de tanden bewapend op straat staan. Niet het ideale land om binnen te vallen.

Een fraaie 7.

En hier tekenen wij ook voor, boeiend van begin tot einde is dit stekelvarken verhaal!

Een 7!

Even kort, Engelse ondertiteling is wel te doen maar dan zit ik meer op de ondertiteling te kauwen dan de film te volgen. "Ik kan niet naaien en breien tegelijk". :)
Mijn vriendin is hier sterker in. (letterlijk en figuurlijk)

'Als je wilt, mail Kaz of Daan eens met de vraag om mijn email'. ?
Hoe maak jij de smiley's hier?

"Splinter" staat voor vrijdagavond op de lijst. We zijn erg benieuwd.

ps., vermoedelijk is "Fritt vilt" de film op Filmvandaag.nl met de meeste berichten die niet over de
film zelf gaan. ;)