Reacties

Een zeer aangrijpende film over een groep vrienden die zich aanmelden om in Vietnam te gaan vechten.

De impact die dat heeft op een mens wordt in deze film op een meesterlijke wijze verbeeld. Schijnend dat deze onmenselijke oorlog niet op zichzelf staat. Je kan een mens uit de oorlog halen maar de oorlog niet uit de mens.

Verder allemaal top acteurs die je in een andere wereld trekken en je daar voor een paar uur vast houden.

De romantische spanning tussen de vulkanoloog Harry Dalton en burgemeester Rachel Wando is vanaf de eerste minuut overduidelijk.

De opbouw naar de uitbarsting volgt een bekend sjabloon, waardoor er weinig verrassingen zijn. De dreiging van de slapende vulkaan is voelbaar, maar het duurt even voor de actie echt op gang komt.

Hoewel de special effects bij de uitbarsting prima zijn, voelt het allemaal clichématig aan. Toch blijft de spanning tijdens de rampen net voldoende en is het visueel vermakelijk.

Geen vernieuwende film, maar wel onderhoudend voor fans veronderstel ik. Wat mij betreft zou dat een dergelijke rampenfilm een eigen categorie mogen krijgen. Dat maakt het selecteren voor mij een stuk eenvoudiger.

De film gaat over radiopionier Howard Stern, die zijn leven en carrière met brutale openheid laat zien.

De film is rauw, eerlijk en vaak hilarisch, met Stern die zichzelf speelt. Het is fascinerend om te zien hoe hij taboes doorbreekt in het preutse Amerika en tegen alle verwachtingen in zijn plek verovert in de mediawereld.

Shockeren, fantasie en vermaak. Je snapt meteen waar Giel Beelen zijn inspiratie vandaan heeft gehaald. Een aparte film over een man die altijd zijn eigen pad volgde.

Het is een nogal clichématig film. Een bekend type film van een probleemklas die door een bevlogen leraar tot grote hoogtes gedreven wordt, gemixt met een sportfilm met de gebruikelijke spectaculaire overwinningen van de underdog en speeches van de coach.

Dan lopen er nog enkele persoonlijke verhaallijnen doorheen om het allemaal iets meer in balans te trekken.

Samuel Jackson komt prima tot zijn recht als coach Carter. De leerlingen zijn meer figuranten dan mede acteurs maar al al met een goede zaterdagavond film wat bij een ieder een goed gevoel zal achter laten.

Een makkelijk thema, een Pakistaanse puber uit Luton wordt gemangeld tussen 2 culturen.

Zijn dominante moslim vader maakt hem maar al te duidelijk dat hij geen Brit maar een Pakistan is en zal blijven.

Na het beluisteren van enkele Bruce Springsteen nummers is hij geraakt en gefascineerd door zijn muziek en teksten. Zijn schrijvers talent wordt opgemerkt en brengt hem verder op zijn pad, maar drijft hem ook weg van zijn traditionele familie.

Een prima filmpje als tussendoortje. Verwacht niet al te veel en je wordt niet teleurgesteld.

Een zeer oppervlakkige documentaire over het misbruik van Puff Daddy in de afgelopen 30 jaar.

Een aantal oud medewerkers komen aan het woord en vertellen eigenlijk allemaal hetzelfde verhaal.

Misbruik van mannen, vrouwen en minderjarigen dat eigenlijk voor nagenoeg iedereen bekend was, maar niemand sprak erover.

Wilde feesten waarbij het overduidelijk was dat als de “kinderen” naar huis moeten, en de afterparty’s begonnen het daar was als Sodom en Gomorra

Sean ‘Diddy’ Combs zit nu vast en de beschuldigingen stapelen zich op.

Eva (Julia Louis-Dreyfus), is een gescheiden en alleenstaande moeder en werkt als masseuse. Ze leidt aan het empty nest syndrome gezien het naderende vertrek van haar dochter naar de universiteit.

Ze ontmoet Albert (James Gandolfini) een lieve en gelijkgestemde man die ook aan het zelfde syndroom leidt. Terwijl hun romance snel opbloeit, raakt Eva bevriend met een dichteres, Marianne (Catherine Keener), een van haar klanten.

Dan blijken dat er relaties te zijn die een ander licht op de situatie schijnt dat alles aan het twijfelen brengt.

Een mooie film met een prima cast. De film is getypeerd als komedie, maar voor mij was het meer ongemakkelijk dan komisch.

Wat speelt zich allemaal af in het hoet hoofd van mijn dochter. Die vraag wordt misschie wel beantwoord door het meisje Riley. Met deze film heb wij ons allemaal prima vermaakt. Een leuke manier om de wereld eens door andermans ogen te zien.

Dat had ik reeds gedaan en de herhaling vond vandaag plaats:)

Na een hele lange tijd heb ik deze film weer eens op de BBC teruggezien. Knap gemaakt voor die tijd. Ik denk dat er geen levende ziel is zonder nostalgie die deze film kan waarderen. Het kan dus eigeijk door naar het museum.

Ik heb met groeiende verbazing naar deze film gekeken. Een smakeloze cocktail van allerlei zwakke aftreksels van bekende Marvel superhelden.

Dwayne Johnson doet verkrampt zijn best om gewicht te geven aan de titelrol, maar faalt op alle fronten.

De introductie van de Justice Society voegt bij mij vooral verwarring toe, met personages die uit het niets komen en zich met het verhaal gaan bemoeien.

Een gemiste kans die naar ik hoop nooit een vervolg zal krijgen.

Een te gekke documentaire over de legendarische Sound City Studios in Los Angeles, waar iconische albums van o.a. Nirvana, Fleetwood Mac en Tom Petty zijn opgenomen.

De docu is zowel een eerbetoon aan de analoge opnametechniek als een terugblik op een tijdperk waarin muziek puur, rauw en menselijk was. Een ode aan het oude ambacht van muziek maken. Een must see voor alle muziekliefhebbers.

Ik begrijp de teleurstelling. Het is inderdaad een infantiele vertoning. Een allegaartje van een SF, komedie, actiefilm en musical.

Als doorgewinterde Marvel fan heb ik toch moeite met deze film. Zeer rommelig en voor mij de zwakste uit alle fasen.

De duur is aanzienlijk korter dan alle voorgangers, maar dat is eerder een groot voordeel.

Marvel is in de veronderstelling dat met weinig inspanning een nieuwe block buster uit de grond gestampt kan worden.

Sorry, maar dit moet echt veel beter. Een aantal komende producties in dit en volgend jaar is uitgesteld. Ik hoop dat ze de tijd gebruiken voor het verhogen van de kwaliteit.

Een 7 vanwege Keira Knightley

Een heerlijke Britse actiekomedie met Simon Pegg en Nick Frost in de hoofdrollen.

Pegg speelt een overijverige Londense agent die wordt overgeplaatst naar een ogenschijnlijk rustig dorpje, waar hij samen met de sullige lokale agent (Frost) al snel duistere zaken ontdekt.

Wat begint als een typische politiefilm verandert in een hilarische parodie vol actie en absurditeit.

Deze film uit de Cornetto trilogie (samen met Shaun of the Dead en The World's End) vind ik persoonlijk de beste.

Pannekoek is voor mij een van de beste “nieuwe” cabaretiers. Scherp zonder groepen weg te zetten met een dosis zelfspot. Opbouwend en verfrissend.

DNA is daar dan ook een goed voorbeeld van.

Een heuse romantische, historische kostuumfilm met veel aandacht voor het landschap, inrichting en decors. De sfeer van de aristocraten uit de 18-de eeuw wordt fijn weergegeven.

Het verhaal blijft misschien iets achter, maar het blijft een mooie film die het kijken meer dan waard is.

Een film met een hoog X-men gehalte. Voldoende actie en fantasie. Het verhaal viel mij alleszins mee. Wie verwacht nu een pratend half verrot lichaam van Ivan op de rug van Hellboy.

Uiteindelijk was dit niet Guillermo del Torro zijn beste werk, maar ik heb mij toch de gehele film prima vermaakt.

Het vervolg ligt nog op de plank, maar ik voel niet de drang om deze snel te bekijken. Dat zegt misschien wel genoeg over het eindresultaat.

Om de perfectie moeder te zijn blijft er niets van jezelf over. Dus tijd om het roer helemaal om te gooien en eindelijk voor jezelf te kiezen.

Kids moeten ook voor zichzelf gaan zorgen en vader wordt het huis uit gebonjourd als hij al 10 maanden een online relatie heeft.

Een enigszins grove komische film. Af en toe wat gelachen en dat is voor dit genre al bijzonder. Dan is een klein 6-je toch op zijn plaats.

Een aardige sitcom uit de jaren 80. Zeker niet tijdloos. Een wat zeurderige vader van de familie Tanner bij wie een buitenaards wezen woont.

De grappen en de bijzondere situatie waarin de familie zich bevond werden veelvuldig herhaald. Deze hoeft wat mij betreft niet meer uitgezonden te worden.

Een langlopende sitcom van een zwarte familie uit de gegoede klasse was gebruikelijk op de Amerikaanse tv. Voor de zwarte gemeenschap zeer waarschijnlijk een goede ontwikkeling.

Helaas bleek er niet alleen goud dat blonk en dat is dan een understatement.

Heerlijke familiefilm voor de grotere kinderen welteverstaan. Robert DeNiro in optima forma. Maar dat geldt ook voor Michelle Pfeiffer.

Een heerlijke verhouding tussen humor en spanning die de aandacht de gehele film moeiteloos wist vast te houden.

De quote “If it’s Godunov for you, is it good enough for me” gepubliceerd in de schoolkrant doet uiteindelijk onbedoeld zijn werk en de rapen zijn gaar.

Op mij komt de film over als een flauwe, uitgebluste versie van Deadpool. Ezra Miller’s hyperactieve vertolking mist nuance, en de humor voelt geforceerd en kinderachtig aan.

De multiversum-chaos is eerder vermoeiend dan spannend. De visuele effecten ogen wat rommelig. Ik denk dat de meeste Marvel fans wat teleur zijn gesteld in het resultaat.

Dan is vanavond je kans op NPO 2.