Recensie 'The Banshees of Inisherin'

Pádraic is al zo lang hij zich kan herinneren bevriend met Colm. De twee doen alles samen, al blijft dat op het kleine Ierse eiland waar ze wonen meestal beperkt tot samen in de kroeg zitten. Een eenvoudig maar gelukkig bestaan, totdat Colm plotseling een groot besluit neemt. Hij wil niet langer vrienden zijn met Pádraic en verbreekt onmiddellijk het contact. Maar dat is niet bepaald makkelijk in een gemeenschap waarin iedereen elkaar kent.

Het lukt dan ook niet bijzonder goed, en daarom bedenkt Colm een manier om de vriendschap voorgoed te vernietigen. Hij zal, iedere keer als Pádraic hem nog lastig valt, één van zijn vingers afsnijden. Zijn eigen vingers, die hij gebruikt om viool te spelen en waar helemaal niks mis mee is. Pádraic is ondertussen vooral erg verontwaardigd en in de war. Hij begrijpt niet waarom hij zo in de steek wordt gelaten en is nog helemaal niet klaar met de vriendschap. Hij doet er alles aan om de situatie te herstellen, maar Colms dreigementen zijn geen bluf…

In Bruges-duo Farrell & Gleeson

The Banshees of Inisherin (2022) is de nieuwe film van regisseur Martin McDonagh, die een paar jaar geleden een Oscar won met zijn film Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2017). De twee hoofdpersonages worden gespeeld door Colin Farrell en Brendan Gleeson. Farrell sluit met deze film een goed jaar af. Hij verscheen eerder ook in After Yang (2021) en The Batman (2022) en is inmiddels uitgegroeid tot een heuse publieksfavoriet. Het personage van de ongemakkelijke maar innemende hoofdpersoon staat hem goed: de rol van in de steek gelaten vriend speelt hij met verve en hij blijkt een overtuigend Iers accent in zijn repertoire te hebben. Net als zijn tegenspeler Gleeson, overigens. De twee hebben in de film een fantastische, treurige dynamiek met komische uitschieters.

Keltische folklore

De titel van de film slaat op een keltisch mythisch wezen, de banshee. Een banshee is een fee die enkel verschijnt om de dood van een mens aan te kondigen. In McDonaghs film duikt het wezen op in een liedje dat Colm schrijft, en later volgt de voorspelling ook uit de mond van de hekserige oude dame waar Pádraic zich het liefst voor verstopt. Daarmee wordt de film niet sprookjesachtig, hoogstens een beetje extra onheilspellend. Eigenlijk kijken we naar een doodeenvoudig verhaal over een verbroken vriendschap en de markante randfiguren die onbedoeld een rol krijgen in dit kleine drama.

Een simpel, maar uitstekend gemaakt drama, gefilmd op een prachtig eiland voor de Ierse westkust. De grootse landschappen benadrukken de kleinheid van onze personages en geven visueel uitdrukking aan de eenzaamheid van de eilandbewoner. McDonagh vertelt met zijn film een indringend verhaal, maar verliest de humor niet uit het oog. De manier waarop Pádraic met zijn geliefde ezeltje omgaat, zijn monoloog over vriendschap en moraliteit in de pub, de intieme gesprekken tussen hem en zijn zus, de manier waarop depressie wordt aangekaart in de biechtstoel: The Banshees of Inisherin zit vol met sterke scènes die je bij zullen blijven. Een eersteklas film om lang van na te genieten.