Recensie 'Reptile'

Muziekvideo-regisseur Grant Singer debuteert met een ambitieuze film noir-achtige politiethriller, die laat zien dat hij echt wel wat in zijn mars heeft maar nog wel wat meters moet maken. Hij krijgt daarbij dankbaar steun van zijn hoofdrolspeler Benicio Del Toro, die samen met Singer en Benjamin Brewer het scenario schreef. Daarbij trad hij ook op als producent.

Tom Nichols (Benicio Del Toro) is in Reptile (2023) een geharde politieman die vanuit Philadelphia naar Maine verhuisd is, en daar meteen op een moordzaak wordt gezet. Het slachtoffer is Summer Elswick (Matilda Lutz), een makelaar die in een huis met 33 en een halve messteek gevonden wordt. Zij heeft een relatie met Will Grady (Justin Timberlake), die uit een rijke en machtige familie komt. Will is verdachte nummer één, maar al snel duikt er een ex op en ook nog iemand uit het verleden van Will, die de machtige vastgoedfamilie beschuldigt. Aan de onbewogen maar professionele Tom de taak om samen met zijn collega's en zijn chef Robert Allen (Eric Bogosian) de zaak op te lossen.

Nieuwe standplaats en grimmig verleden

Zijn nieuwe baan heeft hij te danken aan zijn vrouw Judy (Alicia Silverstone), waarmee hij een onconventionele relatie heeft. Zij helpt hem met zijn zaken maar flirt er ook rustig op los met de plaatselijke aannemer. Die is daar om hun nieuwe huis aan te passen naar de wensen van het stel. Tijdens de moordzaak, als Tom door het huis wandelt, raakt hij geobsedeerd door een kraan die je kan bedienen door je hand ervoor te bewegen. Als je in een scène denkt dat hij op een laptop met de zaak bezig is, zie je op het scherm allemaal afbeeldingen van kranen. Zo zitten er meer opmerkelijke details in de film. Als ze op zoek zijn naar een specifieke Chrysler-auto, raakt hij bij een plaatselijke autodealer helemaal in de ban van een bepaald type auto. Maar onderschat deze geslepen politieman niet, want hij is zo scherp als een havik.

Singer neemt ruim de tijd om het verhaal te ontvouwen en mede door de fijne soundtrack van componist Yair Elazar Glotman voelt dat lange tijd heel sfeervol aan. De film werkt meerdere malen naar spannende momenten toe, om zodoende weer een verdachte te kunnen afstrepen. Even terug naar het begin van de film. Er is een gruwelijke moord gepleegd. 33 messteken is niet niks. Er zit zelfs een stuk afgebroken mes vast in haar bekken. Maar naarmate de film vordert en we steeds meer de contouren zien van wat er werkelijk aan de hand is - zonder te spoilen - komt dat niet helemaal overeen met wat er aan het begin van de film gebeurt; namelijk een moord die meer past in het rijtje seriemoordenaars of blinde razernij door jaloezie dan het einde van de film. Maar dat moet je na het zien van de film zelf maar beoordelen.

Potentie om nog beter te worden

Wat overblijft is een iets te lange, sfeervolle politiethriller die wellicht te veel verdachten ten tonele tovert, maar veel goed maakt met degelijk camerawerk, goed acteerwerk - de film wordt voornamelijk gedragen door Del Toro maar ook Silverstone en Bogosian zijn op dreef - een fijne soundtrack en oog voor detail. Zoals gezegd, Singer heeft potentie om nog betere films te maken maar mag met dit visitekaartje heel tevreden zijn.