Recensie 'Dune: Part Two'

Drie jaar na het grote avontuur van Dune (2021) gaat het verhaal verder in Dune: Part Two (2024). Met het succes van het eerste deel zorgde regisseur Denis Villeneuve voor grote verwachtingen voor het vervolg. Villeneuve gaf zelf aan dat deel één het voorgerecht was en deel twee het hoofdgerecht zal zijn. Dan is de grote vraag: hoe smaakt dit hoofdgerecht?

Paul Atreides (Timothée Chalamet) sluit zich aan bij de vrijmans en de vraag of hij de ene is waar de profetie over verteld, wordt steeds luider. Zelf twijfelt hij echter nog over zijn kunnen. Ondertussen wordt het voor de keizer (Christopher Walken) steeds duidelijker dat het overleven van Paul van de slachting van huis Atreides een flink probleem kan gaan worden. Ook clan Harkonnen neemt de situatie zeer serieus en roept de hulp van een nieuwe strijder in.

Volle gang

Waar het eerste deel nog even de tijd moest nemen om alles en iedereen te introduceren, kan deel twee in vol tempo los. En dat doet de film ook. Vanaf het begin tot het eind zit je vol in de wereld, geschapen door Frank Herbert. De zoon van de schrijver gaf na het zien van deel twee aan dat dit de beste verfilming van zijn vaders werk was. En dat is volledig terecht. De film is geschoten voor IMAX en komt daar dan ook fantastisch tot zijn recht.

Cinematografisch hoogstandje

Dune: Part Two is een masterclass cinematografie gegeven door Villeneuve. De kleuren, camerabeelden, belichting: alles lijkt te kloppen. Sommige scènes bij de Harkonnens, bijna in zwart-wit, geven een gevoel van het bekijken van beelden van de nazi's. Terwijl andere beelden in de woestijn weer vol met oranje, rode en gele tinten een tegenovergesteld beeld laten zien. Alles uiteraard weer aangevuld met een ijzersterke soundtrack van Hans Zimmer. Het zou dan ook niet raar zijn als director of photography Greig Fraser volgend jaar wederom een Oscar mag gaan ophalen voor zijn werk voor Dune: Part Two.

Sterke cast

Naast deze prachtige beelden en geluiden pakt de cast de kans om haar kunnen te laten zien met beide handen aan. Chalamets karakter is een stuk sterker geworden sinds deel één en straalt dat ook goed uit. De toch al indrukwekkende cast is ditmaal nog eens uitgebreid met niemand minder dan Christopher Walken, Florence Pugh, Léa Seydoux en Austin Butler. De laatste zet een ijzersterk optreden neer als de nieuwe oorlogsleider van de Harkonnen, Feyd-Rautha. Daarnaast plaagt Villeneuve ons al met wat eerste beelden van Anya Taylor-Joy als Alia Atreides, de zus van Paul.

Met Dune: Part Two levert Denis Villeneuve een masterclass op bijzonder hoog niveau af. Waar het eerste deel van Dune al een succes was, is deel twee zeker nog eens de overtreffende trap. Een hoofdgerecht dus waar je je vingers bij aflikt. Alles in de film lijkt te kloppen en na twee uur en drie kwartier sta je buiten na te duizelen over hetgeen je net hebt gezien. De enige vraag die na deze film overblijft is: "Wanneer kunnen we het derde en afsluitende deel van deze filmserie zien?"