Recensie 'The School for Good and Evil'

Wie genoten heeft van die andere sprookjes zoals Maleficent (2014), Alice in Wonderland (2010), Snow White and the Huntsman (2012), Oz: The Great and Powerful (2013) en Beauty and the Beast (2017), zal zich met The School for Good and Evil (2022) ook wel vermaken.

Verwisseld

Twee vriendinnen, Sophie (Sophia Anne Caruso) en Agatha (Sofia Wylie) wonen in het suffe dorpje Gavaldon en hebben ieder hun dromen. Sophie wil dolgraag een prinses zijn en Agatha wordt voor heks uitgemaakt maar doet alleen maar goed. Als ze op een avond onder de bloedrode maan door een mysterieus wezen worden meegenomen naar de School voor Goed en Kwaad, wacht hen een spannend avontuur. Sophie komt in de school voor Kwaad terecht. Zij is één van de zogenoemde Nimmers - de slechteriken - en die school wordt geleid door Lady Lesso (Charlize Theron) met een weelderige rode haardos; en Agatha komt terecht in de school voor Goed. Zij is één van de Immers - de goeieriken - en die school wordt geleid door professor Dovey (Kerry Washington). Ze zijn er beiden van overtuigd dat er een fout gemaakt is: Sophie hoort eigenlijk in de school van Goed en Agatha in de school van Kwaad. Het schoolhoofd (Laurence Fishburne) weet het zeker: hier worden geen fouten gemaakt. Ze moeten beiden de opleiding afmaken en als Sophie haar ware liefde vindt, zal ze van school kunnen wisselen. Kwaad kent immers geen ware liefde.

Dit is in een notendop de premisse van deze film; de start is meteen veel spektakel en vormt de uiteindelijke kern van het verhaal. Het uitgangspunt is dat Goed en Kwaad in balans moeten zijn en dat je geen verhaal of sprookje hebt zonder een goed én kwaad personage. In de basis is dat de motor voor vele films: de protagonist is goed en de antagonist is kwaad. Maar daar wordt helaas niets meegedaan en het verschaft ons ook geen nieuwe inzichten. Wat rest is een suikerzoete film vol pracht en praal, aardige special effects, veel vaart, humor, maar die het met een matig script moet doen.

Er zitten grote namen in de film zoals Theron, Washington en Fishburne. Die hebben aardige rollen maar je ziet ze te weinig. Sterker nog, na de eerste helft van de film zie je ze helemaal niet meer om pas bij de finale weer bij ze terug te keren. De twee jonge hoofdrollen van Caruso en Wylie zijn nog het sterkst maar ook hier belet het matige verhaal het spel.

Film of serie

Regisseur Paul Feig, die bekend is van films als Bridesmaids (2011), Spy (2015) en A Simple Favor (2018), baseert zich op de boekenreeks van Soman Chainani. Chainani is een Amerikaans schrijver en filmmaker die meerdere boeken met hetzelfde thema schreef. Het zijn dikke boeken - gemiddeld 500 bladzijden - en daar zit misschien ook wel het probleem. Zou dit niet veel beter werken als serie?

Wellicht zouden de personages en het verhaal dan beter tot hun recht komen. Dan zou het thema van de film ons misschien wel kunnen verrassen, ons anders laten denken over wat goed en kwaad nu eigenlijk betekent. Voor nu moeten we het doen met een vermakelijke film die best boeit maar helaas ook erg oppervlakkig blijft.