Recensie 'The Good Nurse'

Je bent het meest kwetsbaar als je op de IC ligt en afhankelijk bent van de deskundige hulp van anderen. Het moet dus een nachtmerrie zijn om slachtoffer te worden van één van Amerika's meest productieve seriemoordenaars, die gewoon in het ziekenhuis werkt. Dit is het waargebeurde verhaal van verpleger Charles Cullen en verpleegster Amy Loughren.

Engel des doods

In de openingsscène van The Good Nurse (2022) zien we een patiënt een hartstilstand krijgen. Het is het jaar 1996. De eerste die ter plaatse is, is de verpleger Charlie Cullen (Eddie Redmayne). Al snel zijn er meer verplegers ter plekke en verdwijnt Charlie naar de achtergrond. Terwijl iedereen druk bezig is om het leven van de patiënt te redden, zien we hem toekijken. Zien wij een blik van sardonisch genot of is het een blik van macht? Zeven jaar later werkt Charlie in een ander ziekenhuis en gaat hij samenwerken met Amy Loughren (Jessica Chastain). Charlie is Amy tot grote steun, die kampt met een hartspierziekte en nodig onder het mes moet. Ze is niet verzekerd en moet nog vier maanden doorwerken om aanspraak te kunnen maken op een verzekering via het ziekenhuis waar ze werkt.

De zaak komt aan het licht als twee rechercheurs van de afdeling Moordzaken de onverwachte dood van een vrouw moeten onderzoeken in het ziekenhuis waar Cullen net begonnen is. De raad van bestuur van het ziekenhuis werkt niet echt mee en het blijkt al zeven weken geleden gebeurd te zijn.

De Deense regisseur Tobias Lindholm, die ook de films Kapringen (2012) en Krigen (2015) schreef en regisseerde, baseert zijn film op het non-fictie boek van Charles Graeber. Krysty Wilson-Cairns, die ook de film 1917 (2019) schreef, zorgde voor het scenario van deze film. Dat beiden scenarioschrijver zijn, is terug te zien in deze uitstekende film, die naast een sterk script ook nog eens kan rekenen op de twee uitstekende hoofdrolspelers Redmayne en Chastain, die op dreef zijn. Fijne bijrollen zijn er ook van Noah Emmerich als rechercheur Tim Braun en Nnamdi Asomugha als rechercheur Danny Baldwin. Kim Dickens speelt de rol van arrogante ziekenhuisdirecteur Linda Garran.

Arrogantie en doofpotcultuur

Hoe kon Cullen zo lang zijn gang gaan? Wat was zijn motief? Wat is de rol van de ziekenhuizen waar hij werkte? Op deze vragen probeert de film een antwoord te geven. De film is spannend en wordt goed opgebouwd en wisselt vakkundig tussen het ziekenhuis en het onderzoek van de rechercheurs, en van Amy en Charlie naar de slachtoffers en de nabestaanden. De onderlinge spanning en het wantrouwen tussen Amy en Charlie wordt goed verbeeld en geeft de film een extra lading. Hoe kan een man die zo aardig, behulpzaam en meelevend naar Amy toe is, zo'n groot monster zijn? Over zijn motief komen we niet zoveel te weten maar als je daar meer over wil weten kan je de aankomende documentaire Capturing the Killer Nurse (2022) bekijken, die vanaf 11 november ook op Netflix te zien zal zijn.