Recensie 'Kill Boksoon'

Uit Korea komen nog steeds de meest verrassende films. Denk aan Oscarwinnaar Parasite (2019), 3-Iron (2004) of The Chaser (2008) om er maar een paar te noemen. Ze vallen op door hun snoeiharde actie of door hun fijngevoeligheid. Veelal worden de genres door elkaar gemixt, wat niet zelden een bijzondere film oplevert. Kill Boksoon (2023) heeft ook een niet alledaags thema: huurmoorden en puberperikelen. Vat dat maar eens samen in één film.

Gil Bok-soon (Jeon Do-yeon) is een van de beste huurmoordenaars van het land en in dienst van een macaber moordkartel genaamd MK. Ze heeft ook een puberdochter, Jae Yeong (Si-ah Kim) , met haar eigen problemen en die geen weet heeft van wat haar moeder echt voor werk doet. Haar contract loopt bijna af en ze denkt er serieus over om te stoppen. Maar laten ze haar zomaar gaan?

Knap gestileerde actiescènes

De film opent in stijl als een Japanse samoerai-krijger wakker wordt op een verlaten brug. Volledig gedesoriënteerd ziet hij in de verte een vrouw in een serveersteroutfit. Al snel heeft hij in de gaten dat hij te maken heeft met de beruchte Gil Bok-soon. Ze had hem zo kunnen omleggen, maar ze vindt dat hij een kans verdient. In een knap gestileerde actiescène die niet had misstaan in een John Wick-film, zie je meteen de kwaliteit van de regisseur. De film neemt daarna wat gas terug om de beslommeringen tussen moeder en dochter bloot te leggen en daarmee wisselt de film actie af met dramatische scènes. Wat blijkt, het opvoeden van een puberdochter is vele malen ingewikkelder dan een huurmoord. Het klinkt als een komische tagline maar de film neemt dit gegeven behoorlijk serieus. Daarmee wordt wel duidelijk dat de actiescènes veel meer overtuigen dan de dramatische scènes. Wat ook nog wel een leuke, maar geen originele vondst is, is dat Gil regelmatig van tevoren verschillende scenario's in haar hoofd laat passeren, voordat de daadwerkelijke actie of handeling plaatsvindt.

De beslommeringen die de dochter bezighouden, zijn vooral liefdesproblemen. Ze is verliefd op haar beste vriendin - wat impliceert dat ze op meisjes valt - en ze heeft last van een jongen die haar dwingt om hem te daten. Die problemen lost ze eigenhandig op, waarbij opvalt dat ze misschien toch wel iets van moeders talenten geërfd heeft. Dan is er nog de rol van de vader. De film geeft voorzichtige hints over wie dat zou kunnen zijn.

Lengte zit de film in de weg

Jeon Do-yeon speelt haar rol als huurmoordenaar heerlijk droog. Het doet haar blijkbaar niets als ze weer eens iemand om moet leggen. Veel meer expressie en mimiek zien we bij haar als het om haar dochter gaat. Die tweestrijd laat ze goed zien. Si-ah Kim speelt de dochter precies zoals je zou verwachten: hoe een puber zich tegenwoordig gedraagt. Kill Boksoon is een echte Zuid-Koreaanse film met veel esthetische overdaad en grote momenten waarin ook de humor niet wordt vergeten. Het enige manco is, en dat geldt wel voor meer Koreaanse films - ook Hollywood heeft er ook een handje van - is de lengte. Met ruim twee uur is de film echt te lang. Met een kortere speelduur, denk aan anderhalf uur, had je een beter gedoseerde film gehad. Neemt niet weg dat deze film best bekeken mag worden.