Recensie 'Bellicher: Cel'
Volbloed paranoia-actiethriller van Nederlandse bodem

Terrorisme, ongure complotten, spannende achtervolgingen en een gewetenloze overheid zijn bekende elementen van Amerikaanse thrillers, maar in Nederland is het een onderbelicht genre. Een uitzondering was de overtuigende mini tv-serie Bellicher: de Macht van mijnheer Miller (2010) met Daan Schuurmans in de hoofdrol. Hoewel de serie beter is, ontpopt de speelfilm rondom Bellicher zich nu als een thriller met internationale allure.
Bellicher: Cel is het tweede deel van de boektrilogie van Charles de Tex (winnaar Gouden Strop) en net als in de tv-serie wordt Michael Bellicher, communicatieadviseur, beschuldigd van iets waar hij niets mee te maken heeft, maar wat wel zijn leven wel in een klap op de kop zet. Opnieuw wordt hij beschuldigd van moord, echter dit keer belandt hij in een compleet internationaal schandaal als iemand zijn identiteit gestolen blijkt te hebben, daarbij diverse delicten pleegt en alle facetten van zijn leven lijkt te controleren. Bellicher is beland in een nachtmerrie, waarbij hij op zoek gaat naar de cybercrimineel die zijn leven zuur maakt. Hierbij wordt hij geholpen door Richard (Tim Muck, Feuten), de chauffeur waarvan hij het leven redt aan het begin van de film, zijn advocate Guusje (Anniek Pheifer, Mixed up) en zijn zus Kirstin (Anna Drijver, Bride Flight).
Bourne en Bellicher
De serie uit 2010 geproduceerd door Pupkin Film (Doodslag, Van God Los en Loft) en geregisseerd door Peter de Baan (Majesteit, De vloer op) deed sterk denken aan de paranoia/conspiracythriller zoals we die kennen van Jason Bourne (ook een trilogie van Robert Ludlum). Het thema van de Bourne films - een eenling die strijdt tegen misstanden en corruptie van grote ondernemingen of regeringen - komt ook in de Bellicher verhalen naar voren. De film Cel laat spectaculaire achtervolgingen zien in schitterende, echt Nederlandse locaties, zoals de kassenbouw in het Westland. Hoewel erg Nederlands, het verhaal van de Bellicher trilogie is zelfs interessant genoeg om aangekocht te worden door de makers van de Amerikaanse hitserie 24 voor een remake.
Actie en ontroering
Daan Schuurmans is het sterk acterende middelpunt van de film, waarin naast het actuele thema van cybercriminelen, terrorisme en bedreiging van binnenlandse veiligheid ook ruimte is voor een diepere laag. Bellicher is niet alleen op zoek naar de dief van zijn identiteit, maar is ook op zoek naar zijn ware ik. Schuurmans is zeer geloofwaardig in de actiescènes, opjagingen en verhoringpraktijken, maar hij blinkt echt uit in de scènes waarin de wanhoop en radeloosheid van zijn situatie op de voorgrond staan. In een verhoorscene acteert hij zo on-Nederlands goed dat het bijna ‘Oscarmateriaal’ lijkt. Dit in schril contrast met de rest van de cast (o.a. Huub Stapel) die hier en daar zeer erbarmelijke over-the-top personages neerzetten. Net niet komisch of agressief genoeg voor een thriller.
Ontmaskering niet leuker door App
Cel is een goede poging om een mooie actiethriller neer te zetten van het niveau van de eerdere tv-serie. Dit is visueel zeker gelukt door de fraaie actieshots in Nederlands landschap en het acteren van Schuurmans. Daarbij versterkt de rauwe muziek van Don Diablo de benauwdheid, radeloosheid en intensiteit van het verhaal goed. Echter het nadeel van een speelfilm ten opzichte van een serie is dat je minder tijd hebt om het verhaal mooi te ontvouwen en dat was te merken. En de extra ‘opsmuk’ van een zeer modern gemaakte Bellicher App, die je tijdens de film kunt gebruiken om de fraudeur te ontmaskeren, maakt dat de film niet een verbetering is ten opzichte van de serie. Maar eigenlijk kunnen we niet wachten op de uiteindelijke zesdelige serie die het derde deel gaat vertegenwoordigen (Bellicher: Wachtwoord). Of we moeten Daan Schuurmans naar Amerika sturen voor de remake.