Recensie 'Sages-femmes'

De eerste werkdag bij je allereerste echte baan is natuurlijk altijd een beetje spannend, maar als je op een onderbezette kraamafdeling van een geboortekliniek terechtkomt, moet je wel echt stevig in je schoenen staan. De jonge Sofia en Louise weten niet wat ze overkomt. De meiden worden amper ingewerkt, want daar is simpelweg geen tijd voor. Het is een sprong in het diepe, maar de twee leren snel. Makkelijk is het zelden, en daar is het regisseur Léa Fehner ook om te doen in haar nieuwe film.

Sages-femmes (2023) is een aangrijpend sociaal-realistisch drama dat zich volledig afspeelt in een Franse geboortekliniek, met af en toe een uitstapje naar het flatje in de buurt waar twee, en later drie, van de hoofdpersonen samenwonen. Fehner neemt haar onderwerp serieus: tijdens de voorbereiding van de film ging ze in gesprek met verloskundigen en keek ze mee in ziekenhuizen. Haar jonge hoofdrolspelers liepen mee op de kraamafdelingen en veel van de bevallingen in de film zijn echt. Het blijft een fictief verhaal, maar door deze aanpak schuurt de regisseur erg dicht tegen de schrijnende realiteit aan.

Chaos op de kraamafdeling

Als kijker krijg je daardoor ook het gevoel dat je midden op de kraamafdeling staat. Je wil dolgraag helpen, want er zijn bevallingen gaande, nieuwe patiënten die binnen komen, kersverse moeders met honderd vragen en ondertussen blijft de telefoon maar gaan. Maar je staat hulpeloos en met lege handen te kijken naar hoe Sofia, Louise en de rest van het team van verpleegsters en dokters zichzelf in het zweet werken. Sages-femmes laat haar kijkers zien hoe zwaar én onmisbaar het beroep van verloskundige is. De film wordt niet gedreven door een plot, maar laat eerder vanuit verschillende perspectieven zien hoe onhoudbaar de huidige situatie is.

Indrukwekkend acteerwerk

De hoofdrollen in de film worden gespeeld door Khadija Kouyaté en Héloïse Janjaud en beiden doen dat geweldig. Hun personages ontwikkelen zich in de film van net afgestudeerde, overmoedige maar ook onzekere twintigers die hun eerste stappen op de arbeidsmarkt zetten tot twee zelfverzekerde jonge vrouwen die toegewijd en daadkrachtig nieuw leven op de wereld zetten. De film is behoorlijk grafisch, want we hebben het ten slotte het grootste deel van de tijd over bevallingen. Bloed, gehavende lichamen, uitputting en allerlei emoties komen voorbij, en de actrices weten dit schijnbaar moeiteloos op ons over te brengen.

Aangrijpend en actueel

Sages-femmes is een behoorlijk meeslepende film die je geen seconde laat ontspannen. De dagen razen achter elkaar door, en elke dag op de kraamafdeling zorgt voor nieuwe uitdagingen. Fehner heeft een indrukwekkende film gemaakt waar ze ook een belangrijk onderwerp aankaart. Haar film gaat over het wonder van de geboorte en de strijd om leven en dood die daarbij komt kijken, maar eigenlijk gaat hij vooral over klassenstrijd, slechte arbeidsomstandigheden en de misstanden in een werkveld waar vooral vrouwen werken, maar dat onmisbaar is voor de hele Franse bevolking. Een sterk standpunt, eenvoudig gefilmd en uitstekend geacteerd.