Recensie 'Mommy'

Mommy is een zeer originele film van het Canadese wonderkind Xavier Dolan. In het vierkante 1:1 beeldformaat, weet hij op geheel eigenzinnige wijze het verhaal van een alleenstaande moeder te schetsen. De acteurs waar Dolan mee werkt leveren stuk voor stuk een geweldige prestatie. Vooral Antoine-Olivier Pilon springt in het oog.

Diane, een alleenstaande moeder, probeert haar opstandige 16-jarige zoon weer op de rails te krijgen. Steve kan heel lief en charmant zijn, maar op andere momenten uiterst druk en impulsief. Diane kan Steves stemmingen maar moeilijk onder controle krijgen, maar wil hem koste wat het kost thuis opvoeden en uit handen van de overheid houden. Als bij Diana het water aan haar lippen staat, maakt ze kennis met Kyla, haar schuchtere buurvrouw. Er ontstaat een intense vriendschap tussen moeder, zoon en buurvrouw waar ze alle drie sterker van worden.

Wonderkind

Regisseur Xavier Dolan heeft op zijn vijfentwintigste levensjaar al meer dan vijf speelfilms achter zijn naam staan. Naast zijn gebruikelijke regiewerk, schrijft hij ook vaak het scenario, en speelt hij soms zelfs de hoofdrol. Vanzelfsprekend wordt het etiket ‘wonderkind’ op hem geplakt. Er zijn ook maar weinig 25-jarige regisseurs die een portfolio op tafel kunnen leggen zo indrukwekkend als die van Dolan. Zo maakte hij furore met de films J'ai tué ma mère, Laurence Anyways en Tom à la ferme. Toch is dit etiket hem te snel gegeven. Voordat je iemand een wonderkind noemt, moet er immers een uitzonderlijke potentie aanwezig zijn. Lang was dit niet zichtbaar. Mommy is echter een film waar de uitzonderlijke potentie van afdruipt. Met veel gevoel voor de moeder-zoonrelatie, leidt Dolan de toeschouwer naar een evenwel emotioneel als vermakelijk drama. Het etiket ‘wonderkind’ valt eindelijk op zijn plaats.

Originaliteit

Mommy is qua vorm zeer origineel. Een film in het 1:1 beeldformaat voelt vaak ouderwets aan. Toch hoort het bij deze film. Het geeft de film een bijpassende vintage look. Ook verandert de beeldverhouding als de scène erom vraagt. Deze omschakeling in verhouding wordt zo subtiel uitgevoerd, dat je er als toeschouwer alleen maar van kan genieten. Naast de vorm, is ook de muziek zeer origineel. Een productie als Mommy is meestal voorzien van muziek van de beste componist. Er komen vaak geweldige klassieke riedeltjes onder emotionele momenten te staan. In Mommy wordt er echter gebruik gemaakt van bekende popliedjes. Ook dit is weer volledig in lijn met de originele stijl die Dolan aanhoudt.

Antoine-Olivier Pilon

Anne Dorval, Suzanne Clément en Antoine-Olivier Pilon zijn de grootste spelers in het drama van Dolan. Hoewel elk personage zeer geloofwaardig wordt geacteerd, is er maar één acteur die zijn personage belichaamt: Antoine-Olivier Pilon. Hij speelt de 16-jarige jongen met een gedragsstoornis. Zijn scheldpartijen, gekke bekken en uitzinnige dansjes zijn zo overtuigend, dat hij elke tegenspeler in verlegenheid brengt.

Al met al is Mommy een film die velen zal raken en fascineren. De originele kwaliteiten in combinatie met geweldige acteerprestaties brengt deze film naar een eenzame hoogte.