Recensie 'Amy'

In de documentaire Amy wordt het bijzondere levensverhaal van de veel te vroeg overleden Britse jazz-zangeres Amy Winehouse vanuit haar eigen perspectief verteld. Regisseur Asif Kapadia maakte eerder de met prijzen overladen documentaire Senna over wijlen Formule 1-coureur Ayrton Senna en weet met Amy weer de juiste snaar te raken.

Op 23 juli 2011 trad de in Londen geboren Amy Winehouse toe tot de 'Forever 27'. Een tragische club getalenteerde musici die door overmatig drank- en drugsgebruik veel te jong hun laatste noot hebben gespeeld. Amy Winehouse kwam daarmee in het illustere gezelschap van onder meer Jimi Hendrix, Janis Joplin, Jim Morrison en Curt Cobain. In Amy wordt het levensverhaal van Amy Winehouse verteld door familieleden, vrienden en collega's, in chronologische volgorde, van het begin van haar muzikale carrière tot haar dood. De filmmakers maakten hiervoor gebruik van beeldmaterieel dat veelal door familie en vrienden van Amy Winehouse ter beschikking is gesteld. Dit zorgt voor een unieke kijk in het leven van een rijzende ster die in versneld tempo opbrandde.

Keerzijde van het succes

Een dan nog onbekende Amy Winehouse vertelt aan het begin van de documentaire dat ze niet beroemd wil worden. Ze zegt niet om te kunnen gaan met de roem van een popster. Amy wordt verteld vanuit het perspectief van de artiest en toont een vernietigend beeld van de keerzijde van het succes. In deze indringende documentaire laat Asif Kapadia je kennismaken met de persoon achter de artiest. Amy Winehouse leeft voor haar muziek, maar wordt gewurgd door de extreme aandacht en druk die haar muzikale succes met zich brengt. Het enige dat ze zegt te willen, is muziek maken. Voor de rest wil ze met rust gelaten worden. Dat blijkt een onmogelijke wens. Als artiest ben je publiek bezit. Een meedogenloze last voor wie daar niet mee om kan gaan. Ironisch genoeg voedde haar turbulente leven haar muzikale succes. Haar grootste hit Rehab gaat over de poging van haar ex-manager Nick Shymansky om haar in een afkickkliniek te krijgen waar haar vader uiteindelijk een stokje voor steekt. Nummers als Back to Black en Tears Dry On Their Own gaan over haar eerste breuk met Blake Fielder, haar latere (ex-)man die haar leven beheerste.

Familie distantieert zich

Waar de familie aanvankelijk de filmmakers alle medewerking verleende, heeft de familie, na het zien van het eindresultaat, zich bij monde van vader Mitch Winehouse van de film gedistantieerd. Wie de film ziet, zal begrijpen waarom. Kapadia heeft met Amy een (naar eigen zeggen objectieve) reconstructie van haar leven gemaakt en daarmee ook van haar dood en de personen die daar op een bepaalde manier invloed op hebben gehad. In interviews noemt Mitch Winehouse de documentaire misleidend en de beschuldigende vinger die op hem wordt gericht ongefundeerd. Naast vader Mitch, zal ook haar ex-man Blake Fielder niet blij worden van het beeld dat van hem wordt geschetst en de rol in haar onfortuinlijke einde die hem in de documentaire wordt toebedeeld.

Voortreffelijk

Wat daar ook verder van zij, het werk van Asif Kapadia is voortreffelijk. De film raakt tot op het bot. De lijdensweg van Amy Winehouse is aangrijpend om te volgen en de filmmakers houden een ontluisterende spiegel voor aan iedereen die bij haar leven – en haar dood – was betrokken. Een absolute aanrader.