Recensie 'Maudie'
Een intiem portret van een bijzondere kunstenares

De naam Maud Lewis (1903-1970) doet in Nederland waarschijnlijk niet meteen een belletje rinkelen, maar in Canada is deze folkartieste een waar begrip. Haar bekendste schilderijen werden voor tientallen duizenden euro's verkocht. Een portret van haar leven lijkt dus een logische stap.
Maud (Sally Hawkins) wordt geboren met een ernstige vorm van reuma, waardoor haar gewrichten steeds meer vervormen en ze haar lichaam met moeite onder controle kan houden. Als haar broer en tante proberen afstand van haar doen, ontdekt Maud dat ze ondanks haar fysieke gesteldheid financieel onafhankelijk moet zijn. Mede daarom besluit ze een baan aan te nemen als huishoudelijke hulp bij visboer Everett Lewis (Ethan Hawke). Dit is een moedige beslissing, vooral gezien het feit dat Everett niet bepaald op haar aanwezigheid zit te wachten. Deze moed typeert Mauds karakter gedurende de rest van de film.
Sally Hawkins
Maud is een vrouw die zich niet door haar handicap laat tegenhouden. Ze ontwikkelt zich in Everetts huis al snel tot schilder en wanneer ze een bordje bij de deur plaatst, loopt het al snel storm in het kleine vissershuisje. Kopers rijden af en aan om enkele schilderijen te bemachtigen; een tafereel dat glunderend bekeken wordt door Maud. Haar unieke persoonlijkheid en doorzettingsvermogen worden ijzersterk neergezet door Hawkins, die voor haar spel niet zou misstaan in het lijstje van genomineerden voor de aankomende Oscars. Het risico bij het vertolken van een personage met een (zichtbare) handicap is dat het al snel verandert in een karikatuur, maar Hawkins blijft ingetogen en subtiel. Hierdoor overtuigt ze enorm.
Mishandeling en liefde
Wat minder goed uit de verf komt is de relatie tussen Everett en Maud. Everett wordt geportretteerd als een norse man, die erg gesteld is op zijn privacy en weinige bezittingen. Hun huwelijk wordt afgebeeld als een romantisch liefdesverhaal, maar dit is voor de kijker totaal niet overtuigend. Everett is een nare man die de optimistische Maud zowel fysiek als mentaal mishandelt. Meermaals rijst dus enerzijds de vraag waarom ze bij deze man blijft, maar met name: hoe kan deze relatie worden geportretteerd als een ongewoon liefdesverhaal? De verhoudingen zijn ongelijk en absoluut niet liefdevol.
Een ode
Ondanks de aanwezigheid van Everett, is Maudie vooral een ode aan het leven van Maud Lewis. In dit opzicht is de film geslaagd: het brengt op liefdevolle wijze een eerbetoon aan deze bijzondere vrouw en haar bijdrage aan de kunst. Maudie is prachtig in beeld gebracht: de scènes die Maud in haar eentje al schilderend doorbrengt, behoren tot de beste van de film. Bovendien ontroert de onverschrokkenheid van haar karakter, terwijl haar lichaam verder aftakelt.
Maudie is een intiem portret van een bijzondere kunstenares, maar schiet door in de romantisering van haar leven. Haar huwelijk met Everett Lewis was alles behalve perfect, maar met haar doorzettingsvermogen en optimisme weet Maud Lewis je hart te veroveren.