Recensie 'Carry-On'

Regisseur Jaume Collet-Serra kennen we vooral van zijn samenwerkingen met Liam Neeson. Denk aan films als Unknown (2011), Non-Stop (2014), Run All Night (2015) en The Commuter (2018). Je kan wel stellen dat de man bedreven is in actiefilms en weet hoe hij de spanning moet opbouwen. In zijn nieuwe film Carry-On (2024) doet hij dat opnieuw.

Met het thema 'een race tegen de klok' is het de jonge TSA-agent Ethan Kopek (Taron Egerton) - de TSA is verantwoordelijk voor het screenen van passagiers en bagage op Amerikaanse luchthavens - die het slachtoffer wordt van een gewetenloze fixer met een winstoogmerk, die hem uitkiest om met hem mee te werken, om een koffer als handbagage door te laten. Doet hij dat niet, dan zal hij zijn zwangere vriendin Nora (Sofia Carson) om het leven brengen, die ook op de luchthaven werkt.

Gevaarlijk goedje

In de opening van de film krijgen we al mee wat er in die koffer zit, maar dat weet Ethan dan nog niet. De fixer wordt gespeeld door Jason Bateman. Dat is misschien even schakelen want we kennen hem toch vooral van de komedies. Alhoewel hij de laatste jaren ook steeds meer serieuze rollen speelt; denk aan de serie Ozark (2017–2022). Maar eenmaal op stoom wordt Bateman steeds enger en overtuigender in zijn rol. Ethan wilde vooral politieagent worden maar zakte voor de test. Als beveiliger op de luchthaven zit hij muurvast en hij is dan ook vastbesloten om promotie te krijgen. Met dank aan een collega maakt hij kans op promotie en ze wisselen van plek. Zodoende komt hij in het vizier van de reiziger, zoals Bateman in de film wordt genoemd.

Spannende opbouw

Collet-Serra neemt de tijd om de spanning op te voeren. Zo krijgt Ethan van een onbekende vrouw uit de rij een oortje aangereikt. Zodra hij dat oortje in doet, wordt de film meteen visueler en uitdagender omdat het de toon zet tussen de twee. Eerst speelt hij mee, later probeert hij hulp in te schakelen, maar alles wordt gezien door camera's en dat heeft uiteindelijk ook consequenties.

De film wordt pas echt spannend als Ethan ziet wat er in de koffer zit die hij doorlaat. Zijn politie-instincten komen naar boven en hij gaat de confrontatie aan. Collet-Serra weet dat spannend in beeld te brengen. Qua geloofwaardigheid moet je de film wel met een korreltje zout nemen, maar als spannende actiefilm werkt het. Zowel Egerton als Bateman zijn geloofwaardig als tegenstanders. Maar de film kent ook prima bijrollen. Theo Rossi als The Watcher - het hulpje van de reiziger - speelt een overtuigende engerd en Danielle Deadwyler als Elena Cole, de volhardende rechercheur die voelt dat er iets niet klopt, is op dreef. Dat de film zich met Kerst afspeelt, maakt het de ideale film voor de kerstvakantie. Je zou het de moderne Die Hard (1988) kunnen noemen, al heeft Egerton niet het charisma van Bruce Willis en Bateman niet de dreiging van Alan Rickman. Maar je kunt deze film met een gerust hart opzetten net voor, tijdens of na de Kerst en je zal niet teleurgesteld worden.