Recensie 'One Day'

One Day, het debuut van de Hongaarse Zsófia Szilágy, is een ingetogen portret van Anna, een moeder van drie kinderen wiens relatie langzaam uit elkaar valt. We zitten Anna ruim 24 uur dicht op de huid gevolgd terwijl ze haar kinderen wegbrengt, lesgeeft en probeert om alles op rolletjes te laten lopen. Alledaagse gebeurtenissen blijken ineens knap afmattend te zijn.

Claustrofobie

Als kijker word je door Szilágyi in het diepe gegooid. Anna staat zich klaar te maken in de badkamer terwijl haar man praat met een vrouw, Gabi. Het is niet duidelijk wie zij precies is. Wanneer Anna de gang in komt en de vrouw aankijkt is het echter direct helder dat ze volgens Anna een indringer is. Hiermee laat Zsófia Szamosi meteen zien dat zij de juiste actrice is om de dragende rol te spelen.

Zonder een sterke hoofdrolspeelster zou de film namelijk geen stand houden. De filmstijl is erg sober en bijna kaal te noemen. Als Anna en Gabi in het restaurant zitten focust de camera op hen, maar als ze vervolgens hun gesprek naar buiten verplaatsen, blijft de camera achter en zien we slechts hun onscherpe figuren door het raam. Het zet de toon. Er is geen plek voor close-ups die de film dramatischer zou maken, maar we krijgen ook vrijwel niets te zien van de buitenlucht. Daarmee is One Day een afstandelijke, maar ook claustrofobische film.

Anna, Hongarije

Het op de voet volgen van een vrouwelijk personage om daarmee de afmattendheid van haar bestaan haarscherp in beeld te brengen werd al eerder gedaan door Chantal Akerman met Jeanne Dielman, 23, Quai du Commerce 1080 Bruxelles (1975). Akerman is lastig te overtreffen omdat haar thematiek en uitvoering radicaal waren, maar One Day kiest een andere benadering en houdt zich daarmee staande. Het meest opvallende is de afwezigheid van een strakke statische cameravoering. One Day gaat voor een hand-heldcamera en past daarmee bij de chaotische leefwereld van Anna. Sowieso is er bij haar geen ingebakken ritme te zien, maar een aaneenschakeling van onhandigheden en incidenten. Het is niet de afwezigheid van activiteiten die haar langzaam doet instorten, maar een overweldiging ervan.

Slice of life

Daarnaast brengt One Day een intimiteit van het moederschap in beeld die zelden te zien is. Anna houdt duidelijk van haar kinderen, maar ze halen af en toe ook het bloed onder haar nagels vandaan. Toch straalt de liefde, zeker richting haar jongste zoontje dat griep heeft, van het scherm. Zo brengt de film een zekere spanning naar voren tussen het uitermate vermoeiende van haar gezinsleven en haar liefde en verantwoordelijkheid voor haar kinderen. Die kan ze niet zomaar laten gaan.

Zo laat Szilágyi zien dat ze terecht in de Previously Unreleased-sectie van EYE is opgenomen. Hoewel een dergelijk slice-of-life-drama niet nieuw is, zet ze het doeltreffend neer. Dit is mede te danken aan de acteerkwaliteiten van Szamosi, maar ook aan haar eigen oog voor detail.