Recensie 'The Unforgivable'

Wat gebeurt er met een veroordeelde vrouw die na 20 jaar vrijkomt. Kun je een nieuw leven opbouwen? Hoe wordt er naar je gekeken? Krijg je kansen als men weet dat je uit de gevangenis komt? In het geval van Ruth Slater (Sandra Bullock) allemaal niet en de mensen om haar heen zijn niet vergeten dat ze een sheriff doodschoot om haar jongere zusje Katie (Aisling Franciosi) te beschermen en dus wordt ze van alle kanten gehaat en genegeerd.

We zien Bullock met nagenoeg geen make-up, met een getergde blik en met de kaken stoïcijns op elkaar geklemd. Natuurlijker dan dit kan ze bijna niet acteren. Ze houdt die blik de hele film vol en langzaam maar zeker wordt duidelijk wat ze allemaal heeft moeten doorstaan.

Samen met reclasserings-agent Vincent (Rob Morgan) probeert ze haar leven weer een beetje op de rit te krijgen. Met minimale kansen pakt ze alles aan omdat het een hoger doel dient, namelijk in contact komen met haar jongere zusje. Dat zusje heeft geen herinneringen aan die tijd en werd na de arrestatie van haar oudere zus geadopteerd door een stel.

Vissenkoppen en gipsplaten

Dus snijdt ze hele dagen vissenkoppen af en klust ze bij in een kerkgemeenschap om daar een opvang voor daklozen in elkaar te timmeren. Ze vindt enige aansluiting bij Blake (Jon Bernthal – voor de verandering eens in een sympathieke rol), een medewerker van de visfabriek, maar ook die laat haar uiteindelijk zitten. Middels advocaat John (Vincent D'Onofrio), die nu in het huis woont waar ooit zij en haar zusje woonden, probeert ze in contact te komen met de adoptieouders.

De Duitse regisseur Nora Fingscheidt baseert haar film op de gelauwerd Britse BBC-serie Unforgiven (2009), geschreven door Sally Wainwright. Fingscheidt baarde in 2019 nog opzien met haar Duitstalige film System Crasher (2019). Dit is haar eerste Engelstalige film.

Veel verhaallijnen en flashbacks

In het begin van de film is het lastig om de vele verhaallijnen en flashbacks te volgen en overzicht te houden. Naarmate het verhaal vordert, wordt er steeds meer duidelijk. Haar zusje heeft een goed leven in een nieuw gezin, liefhebbende ouders en een ander zusje. Ondanks dat iedereen denkt dat ze geen herinneringen aan vroeger heeft, kampt ook zij met flarden uit het verleden. Het verschil met haar oudere zus Ruth kan haast niet groter zijn. Wat de film goed doet, is niet alleen inzoomen op de twee zussen en haar gezin, maar ook op de familie van de omgekomen sheriff. Ook de opbouw naar de climax waarbij een aantal verrassende wendingen plaatsvinden, zijn voor dramatisch en emotioneel vlak goed, maar sommige handelingen zijn niet altijd even logisch of geloofwaardig.

The Unforgivable (2021) is een mix van een drama en een thriller. De familietragedie vormt zoals gezegd de motor voor een film die zorgvuldig naar een climax toewerkt. Dat resulteert in een intense film met uitmuntend acteerwerk van Bullock. Daarnaast verlenen een aantal grote acteurs hun medewerking aan de film: Viola Davis, Vincent D'Onofrio, Jon Bernthal. Stuk voor stuk zijn ze uitstekend in de bijrollen. The Unforgivable is een sterke film en met een solide script maar kent helaas in de uitvoering wel zijn beperkingen.