Recensie 'Supernova'

Een supernova is een ster die vlak voor het eind, nog voordat hij onherkenbaar wordt, op spectaculaire wijze explodeert. Daarna is hij compleet verwoest of zelfs een zwart gat. Tusker (Stanley Tucci) en Sam (Colin Firth) maken nog een laatste tour door Noord-Engeland, nog één keer halen zij samen herinneringen op voordat hun wereld implodeert.

Speel het opnieuw Sam

De Amerikaanse Tusker weet sinds enige tijd dat hij lijdt aan Alzheimer. Hij en zijn partner Sam bezoeken per camper vrienden, familie en bijzondere plekken uit hun verleden. Tijdens de reis, wordt Tuskers achteruitgang merkbaarder en hun toekomst steeds minder rooskleurig. De Britse, introverte, Sam probeert zich sterk te houden voor hen beiden en trekt zich zo nu en dan terug om zijn verdriet de vrije loop te laten. Hij is tot het uiterste bereid Tusker te verzorgen. Tusker daarentegen, wil koste wat het kost Sam niet tot last zijn en wil dat hij zijn carrière als pianist weer oppakt. De diagnose heeft hun liefde voor elkaar versterkt, maar zorgt tegelijkertijd voor frictie. Als Tuskers toekomstplannen aan het licht komen, komt het tot een hoogtepunt.

Supernova (2020), geregisseerd door nieuwkomer Harry Macqueen, is een klassiek verhaal over twee geliefden, waarvan één ernstig ziek. Niets wat nog niet eerder verfilmd is. Het gaat in deze film echter niet zo zeer om Tuskers diagnose, dan wel om de veranderende dynamiek in een relatie, die uitstekend vertolkt wordt door de twee hoofdrolspelers. Hoewel het zeker een mooi geschreven script is, zijn het in deze film de subtiel vertolkte emoties door expressies en lichaamstaal die het verhaal vertellen. Wie opzoek is naar spanning, hoogte- en dieptepunten, kan deze film beter overslaan. Less is more is een uitdrukking die zeker van toepassing is.

Symboliek

De symboliek in deze film begint al bij de titel, maar het blijft niet bij slechts symboliek want astronomie is een hobby van Tusker en daardoor een terugkerend onderwerp. Zijn bewondering voor de oneindige omvang van het heelal met al zijn sterren wordt gebruikt om ons bewust te maken van de 'nietigheid' van ons eigen bestaan. Zo ook de prachtige natuurshots van het Lake District in het noorden van Engeland, waar naar zeggen van het koppel in al die jaren niets is veranderd; in genen dele vergelijkbaar met hun leven dat nu compleet op zijn kop staat. Aan dat laatste kunnen beiden maar moeilijk toegeven. Vooral Tusker is er niet klaar voor de controle uit handen te geven. Zelfs het opvolgen van de instructies van het navigatiesysteem gaat hem te ver.

Supernova is een typisch Engelse film vol subtiliteit en zonder overdreven drama. Voor degenen die ervaren hebben dat het leven door ziekte een heel andere wending kan krijgen herken- en invoelbaar, voor anderen lijkt er wellicht weinig in het verhaal te gebeuren. Het is een emotioneel beladen film die ons niet alleen inhoudelijk, maar ook aan de hand van muziek, symboliek en cinematografie herinnert aan de broosheid van ons bestaan en daarmee de waarde van het leven benadrukt.