Recensie 'Killer Joe'

Een weergaloze Matthew McConaughey (The Lincoln Lawyer), neemt met de rol van huurmoordenaar Killer Joe (William Friedkin, 2011) nog verder afstand van zijn rom-com imago waar hij de eerste jaren van zijn carrière bekend mee werd. En het doet hem goed. Een film die het ene moment weerzinwekkend ranzig is en vervolgens grijs op de kijkers gezicht zal vormen door de gitzwarte humor.

Onderpand

Wanneer Chris (Emile Hirsch, Into the Wild) door zijn eigen moeder wordt bestolen van een lading coke, blijft hij achter met een forse schuld van zesduizend dollar. Met zijn oerdomme vader Ansel (Thomas Haden Church, John Carter) bedenkt hij zijn moeder te laten vermoorden, aangezien ze een levensverzekering heeft van 50.000 dollar. Entree Killer Joe: een huurmoordenaar die overdag politierechercheur is en eigenlijk voor het moorden betaald wil worden. Maar de familie zit nogal krap bij kas en dus dient het jongere zusje van Chris, Dottie (Juno Temple, Atonement) tot de betaling als onderpand. Waar de grijpgrage Joe maar wat graag gebruik van maakt.

Timing

Het is eigenlijk al te absurd dat deze niet al te snuggere trailertrash familie (inclusief Dottie en de nieuwe vriendin van vader Ansel, Gina Gershon van onder andere P.S. I love You als Sharla) instemt met het idee van Chris. Het is immers zijn probleem waar iedereen te dupe van wordt door Killer Joe erbij te betrekken. De dialogen tussen de familie Smith zijn door de timing van de acteurs, het Texaanse accent en de sloomheid waarmee ze spreken daardoor een genot om naar te kijken.

Spanningsopbouw

Regisseur Friedkin liet met de The Exorcist al zien weinig moeite te hebben met het in beeld brengen van pijn en dit zo te filmen dat je als kijker bijna de neus voelt breken. Het vele naakt in de eerste vijftien minuten staat overigens in schril contrast met de rest van het verhaal, wat de kijker op het verkeerde been kan zetten. Ook wordt er af en toe te snel of te onverwachts doorgeschakeld naar de volgende dialoog en doen sommige karakters te laat in het verhaal hun intrede waardoor ze overbodig worden. Zo voegt de scène met de schuldeisers van Chris weinig toe aangezien de kijker al weet dat hij in de problemen zit na de eerste vijf minuten.

Kippenbout

Killer Joe is gemaakt naar een toneelstuk van Tracy Letts die ook het script schreef voor de verfilming en nauw was betrokken bij productie. De eindscène is totaal over de top, misschien omdat Letts het niet kon laten om helemaal los te gaan bij de vertaling van toneel naar film. Het is hier waar McConaughey laat zien waar hij als acteur toe in staat is. Het verhaal heeft een verrassende wending en een interessante bijrol van de Kentucky Fried Chicken. Het eten van een kippenbout zal in ieder geval nooit meer hetzelfde zijn na het zien van Killer Joe.