Recensie 'The Hobbit: The Battle of the Five Armies'
Een fenomenaal einde van een epische trilogie
Na een, tot nu toe, bijna zes uur durende reis is het einde van de Hobbit-trilogie eindelijk daar. The Hobbit: The Battle of the Five Armies, die dit keer 'slechts' 2,5 uur duurt, zit weer vol actie, waarbij alle soorten inwoners van Middle-earth bij elkaar komen. Hoewel de film niet kan tippen aan The Return of the King, die de Lord of the Rings-trilogie afsloot, vormt het een mooi einde van de reis van Bilbo (Martin Freeman, Sherlock).
Oorlog over rijkdommen
The Hobbit: The Battle of the Five Armies begint met de climax waar het vorige deel wellicht mee had moeten eindigen. In een uitbarsting van withete woede vertrekt de levensgevaarlijke draak Smaug (Benedict Cumberbatch, Sherlock) naar Lake-town, waar het aan de charismatische boogschutter Bard (Luke Evans, Immortals) is om met hem af te rekenen. Hierna is er echter nog genoeg te doen, want nu ligt er een grote hoop goud voor het oprapen in The Lonely Mountain. De mensen uit Lake-town zijn niet de enigen die er zo over denken, want al gauw verzamelen elven, dwergen en orcs zich ook bij de ingang van de berg, die inmiddels stevig is afgesloten en bewaakt wordt door Thorin (Richard Armitage, Into the Storm) en gezelschap. Terwijl aan de voet van de berg de oorlog losbarst, is Thorin niet van plan zich in de strijd te mengen. Hij voert een innerlijke strijd, waarbij hij moet kiezen tussen zijn obsessie met rijkdom, en zijn vriendschap met Bilbo en de dwergen in zijn gezelschap.
Prachtige gevechtstechnieken
Net zoals The Lord of the Rings: The Return of the King, het slot van de Lord of the Rings-trilogie, is dit derde deel gevuld met gevechtsscènes. Hoewel deze film een stuk chaotischer aandoet, zijn de gevechten niet minder indrukwekkend, ontroerend en op veel momenten hilarisch. Vooral de manier waarop verschillende wezens in de vijf legers uit de titel vechten, maakt de film een plezier om te kijken. Op varkentjes rijdende dwergen die orcs weten uit te schakelen met slechts een kopstoot zorgen vooral voor lachwekkende taferelen, maar de gevechtstechnieken van de elven zijn adembenemend. Net als in de Lord of the Rings-trilogie is Legolas (Orlando Bloom, Pirates of the Caribbean) weer heerlijk inventief op het slagveld, maar dit blijkt hij niet van een vreemde te hebben. Zijn vader Thranduil (Lee Pace, Guardians of the Galaxy) is al net zo goed.
Vooruitstrevende technologie
Om van The Hobbit: The Battle of the Five Armies in zijn volle glorie te genieten, is het zeker aan te raden om de film in IMAX 3D HFR te kijken. De vooruitstrevende technieken die regisseur Peter Jackson (The Lord of the Rings) gebruikt heeft in zijn nieuwste trilogie komen vooral deze laatste film ten goede. Door de high frame rate zien de actiescènes er net iets soepeler uit, en dankzij IMAX kun je de kleinste details oppikken.
The Hobbit: The Battle of the Five Armies is dus een mooi slot geworden, al blijft het de vraag of J.R.R. Tolkien's The Hobbit niet beter verfilmd had kunnen worden in twee delen. Desondanks is deze film weer een lust voor het oog. Actie, humor, een meeslepende soundtrack en prachtige CGI maken in combinatie met een geweldige sterrencast de must see van december.
7.4
