Recensie 'The Exorcism'

Russell Crowe was eerder in zijn carrière onderdeel van iconische films en klassiekers. Die hoogtijdagen zijn overduidelijk voorbij, want de Gladiator-acteur is nu te zien in slechte horrorfilms. Na The Pope's Exorcist (2023) maakt Crowe zich op voor een volgende duiveluitdrijving in The Exorcism (2024).

Uitgerangeerde acteur

Anthony Miller (Russell Crowe) was ooit een succesvol acteur en een liefhebbende vader. Dat imago vervaagde steeds meer toen hij begon met drinken en drugsgebruik. Hij is wanhopig een comeback te maken in de filmwereld en duikt daarom met volle overtuiging in een rol als priester in een creepy horrorfilm. Maar dat betekent niet dat alle problemen zijn opgelost.

Verontrustend gedrag

Zijn dochter, de 16-jarige Lee (Ryan Simpkins), keert ook terug in zijn leven. Zij merkt al snel dat het niet goed gaat met haar vader. Anthony doet het niet goed op de set en ook thuis laat hij nog steeds steken vallen. Zijn psychische gesteldheid neemt de overhand. Omdat Lee zich zorgen maakt om zijn verontrustende gedrag, gaat ze samen met Blake (Chloe Bailey, de zus van The Little Mermaid-ster Halle Bailey) op zoek naar antwoorden. Maar dan lijkt het verhaal van zijn nieuwe film wel verdacht dichtbij te komen.

Geïnspireerd op een klassieker

Het verhaal van The Exorcism zelf is losjes gebaseerd op het eigen leven van regisseur Joshua John Miller. Zijn vader, Jason Miller, speelde vijftig jaar geleden de rol van Father Karras in de horrorklassieker The Exorcist (1973). Hij kwam thuis met spooky verhalen van de set en zijn zoon gebruikte de gebeurtenissen als inspiratie voor zijn eigen film. Het zit dan ook vol met verwijzingen naar de klassieker. Maar waar The Exorcist in 1973 zorgde voor flauwvallende kijkers in bioscopen, hoef je daar bij The Exorcism helemaal niet bang voor te zijn.

Geen slapeloze nachten

Zoals de titel van de film al doet vermoeden, brengt The Exorcism weinig nieuws. Dat is zonde, want de slimme insteek kan wel fris werken voor het uitgekauwde subgenre binnen horrorfilms. Uiteindelijk verliest The Exorcism de focus door een slecht script en grijpt dan naar de vaste formule. Het idee had veel potentie, maar de uitvoering ervan is een slap overblijfsel dat absoluut niet zorgt voor slapeloze nachten.

Geen plek voor Russell Crowe

Russell Crowe doet het goed als gekwelde acteur in het verhaal, maar slaat de plank mis als zijn personage steeds verder van de werkelijkheid komt te staan. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt met de acteur, want vorig jaar was hij ook al te zien in The Pope's Exorcist. Ondanks dat deze film vermakelijker was dan The Exorcism, vormen de films het bewijs dat het genre weinig goeds doet voor Crowe. En is de rol van uitgerangeerde acteur een voorbode van zijn carrière?

Geen enge horror

Kijkers zullen geen seconde wakker liggen van The Exorcism, want eng is de horrorfilm geen enkel moment. Ook Crowe kan de productie - die wél veel potentie had - met geen mogelijkheid redden. Het is jammer dat de regisseur na een tijdje toch kiest voor de vaste formule, waar we al meer dan genoeg films (met dezelfde namen) van kennen.